Dat is ’s middags wel anders

Maandag avond 12 oktober 2009 waren er volgens mij meer die keken naar dit schouwspel van kleuren want we moesten bijna vluchten. Er kwam een zeilbootje op bezoek. Die voer volle kracht vanaf Middelharnis en wilde zonder vaart te minderen de werkhaven in varen.

Met windje in de rug moet je natuurlijk wel ff een ruimere bocht maken wil je de haven invaren. En als het kan je gas terug zetten. Je ziet wel ben aan mijn vaarbewijs 1 begonnen. Hij moest nu vol in de ankers, op het laatste moment volle kracht achteruit. Gelukkig ging het net goed.

Hugo kan blijven zitten op zijn plekkie voor aan op de punt.

Wat een mooie luchten vanavond weer als het zonnetje ondergaat boven Stellendam, Goedereede.

Wanneer ik dan met Leo naar de auto loopt kunnen we het niet laten eventjes ons te vergapen aan het laatste daglicht. Wat een schouwspel weer vanavond.

En ’s morgens 13 oktober 2009 net voor acht uur zitten we er weer. Leo ook natuurlijk met z’n tweetjes wel zo lekker rustig. Wat een luchten weer die wil ik jullie niet onthouden.

De aanbeten stoppen na negen uur als de zon op is. We kunnen naar de ontbijt tafel. Wat rusten en eind van de middag zijn we er weer…