Het is vakantie voor de mannen dusse

Was dus een uurtje of 13.00 uur toen we de volgende dag donderdag 6 augustus 2009 weer op het Haringvliet waren. Waldie moest ‘s morgens toch nog wat doen en wij waren eigenlijk nog steeds uit het lood geslagen van de zeperd gisteren dus het vertrouwen was ver te zoeken. We visten allen met een andere techniek.

Waldie natuurlijk op de door hem zo gekenmerkte manier van vissen en door ons (Busterclan) gedoopt als “de Waldi manier”. Het werpen als op de punt maar aan board gedoopt diogonalen als aan het uiteinde van het Voornse Kanaal vanaf de kant en daardoor grote stukken afvissen rondom de boot. Heel effectief als ze slecht te vinden zijn en dat pakte nu ook weer goed uit. Martin heeft zijn eigen manier en het meer toegelegd op het slepen van de sjet met soms een combinatie met zeebliek en kunstaas tesamen en ik doe het dus graag vertikalend. Maar nu met zeebliekjes in plaats met de sjet. Het drakovitch systeem. Ben van plan daar heel de dag mee te experimenteren zeker nu het zo taai gaat de laatste dagen wil ik er van alles mee uitproberen. De kanten langs de oever tegen de stenen aan zit vol met aasvis en dan voorral in de wierbedden. Kilometers lang zeker 3 meter breed. Geen wonder dat het moeilijk vissen is. Er is aas genoeg voor de snoekbaars en ze zien er dan ook dik en rond uit als je er eentje kan vangen dan natuurlijk.

En dan eindelijk de verlossing. Een trilling door de boot na de deceptie van gisteren. De eerste aanbeet is daar. Waldi staat een snoekbaars te drillen en moet em van ver halen (diogonalen). Boven vanaf de plaat vanaf 5 meter naar de rand toe naar 10. Als je er met de boot overheen drift verjaag je ze mischien en is dit warschijnlijk de goede manier. Zelfs met de elektromotor waarschijnlijk teveel rumoer zodoende is dit dus de manier en denken dat we het ei van Columbus hebben gevonden.

Maar na een uurtje te hebben rondgedobberd gaan we verkassen en vertrekken naar de overkant richting Stellendam. Daar heb je ook van die mooie grote zandplaten en dan echt grote op 5 tot 7 met diepe geulen tot 12 meter toe er dwars doorheen. Er zijn van die dagen dan kunnen dan op een vierkante meter liggen terwijl het in de wijde omgeving even diep is. Wat ze daar dan zoeken, wist ik het maar. Voordat je ze dan vindt moet je heel wat meters afdriften.

We zijn dus al en uurtje ofzo bezig en hebben er al een kilometertje op zitten denk ik als er beweging voor in de boot komt. Martin, net een sigaartje aangestoken komt overeind met een hengel die hoepeltje rond staat en ik achterin denk in eerste instantie dat hij vast zit. Wil al de elektromotor in voorruit zetten als ik de top langzaam zie bewegen op en neer in een gestaag tempo. Ja dan weet ik genoeg natuurlijk

Dat voorspel meestal heel veel goeds. Eerst niet van de bodem te krijgen en dan langzaam bonkend enkele meters komen. En dan is het maar goed dat de slip goed staat afgesteld want hij neemt net zoveel lijn als dat Martin even later weer kan indraaien. Maar onder coachen van Waldi wordt het een perfecte dril. Alles wordt gevraagd van z’n nieuwe vertikaal stok en als je strandvissen gewend ben is dit heeeel wat anders. Af en toe gaat de top mee onder water om daar na weer recht omhoog te komen als er lijn ingenomen kan worden. Fantastisch gevecht speelt zich af en de wereld is plotseling heel klein geworden. Zo klein als me z’n 4eren eigenlijk op 6 vierkante meter. Zo blij als kleine kinderen op eerst kerstochtend bij de kerstboom. Onvergetelijk en dat zal nog wel even na ebben als een film die we alle drie nog een paar dagen voor de ogen zien voorbij komen.

Wat valt er nog te zeggen als je deze plaatjes ziet voorbijkomen.

Heerlijk, en Martin haalt zijn eerste respectabele vis boven water na een worsteling van een klein kwartiertje en wordt vakkundig geschept door Waldi. De dag, nee heel de week.. het was niet te overtreffen. High5 en de yell over het water. Het kon niet meer stuk. Verder vissen is eigenlijk overbodig na zo’n exemplaar. Alles wat je nog vangt hoelang de dril ook duurt valt tegen. Zo vol zijn we ervan.

Waldi vangt nog een dreumes en, tja dan is een schepnet niet nodig die natuurlijk je vismaatje voor het leven voor je uitsteekt. Waldi heeft genoeg shads en materiaal uit Amerika meegenomen. Die moest voor zijn werk naar Houston. Tuurlijk daar een Pro shop bezocht. Volgende keer gaat ik mee. Kost me alleen de vlucht. Hij heeft altijd een tweepersoonskamer en een auto tot beschikking. Ik breng em ’s morgens naar het werk en kan heel de dag daar vissen Goud natuurlijk. Dan haal ik em op en vertel em allemaal sterke verhalen. Maar nu kan ik het wel verklappen met het opnieuw opbouwen van de site. De oude wordt niet meer ondersteunt. Das lekker maar wel leuk al die oude meuk weer voorbij zien te komen. Door Orkaan Corina is dat allemaal niet door gegaan. Okay… En even later heeft mijn experiment van de dag ook nog een succesje en natuurlijk ga ik ook nog even op de foto maar dan gaan we Waldi naar de loswal brengen want die heeft om 15.30 uur afgesproken met z’n meissie om te zonnen op het strand.

We bellen Joop die toevallig bij mij in de tuin zit bij Henny of hij nog wil opstappen voor een paar uurtjes en we gaan het nog proberen voor het strandje “de Ouden” maar we krijgen er alle drie geen enkel tikkie meer. De fut is er uit en dan voorral boven water. Inmiddels 18.00 uur en we gaan er uit. Er is van kippenfile schnitzels gemaakt met zelfgemaakte patat doorgebeld en wij hebben nu best wel trek gekregen. Na die uitgebreide gebakken omelet met van alles erop en eraan van mijn zusje van vanmorgen dacht ik twee dagen geen honger (trek natuurlijk) meer te hebben voor een dag of twee maar nu na zo’n mooie dag op het water lustte ik toch wel weer wat.

Het was niet best vandaag qua aanbeten maar met allemaal vis mag je niet klagen zeker met gisteren in het achterhoofd. En Martin is natuurlijk niet meer te houden. Die is even van een andere planeet. Het was weer een fijne dag op het water. We gaan naar huis het aanrecht een beetje ontlasten en er ruimte maken anders heeft morgen mijn zusje het niet naar de zin omdat want die wil natuurlijk weer iets nieuws uit proberen op culinair gebied…