Bassbuster – Pagina 7

MoonLight Fishing 2023

5 augustus 2023/2 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Was gisteren nog even in de winkel bij Mario. Fred is er ook voor de inkopen voor morgen. Zaterdag 4 augustus 2023 de alom bekende Catfish MoonLight wedstrijd. Na het debacle in de 8vijver was de conclusie dat ik te lichte lijn heb gebruikt aan de method. En na de gewonnen weddenschap kom ik er nog goed vanaf ook bij de kassa.

Het is om drie uur loten en de toeter gaat om vijf uur. Wat ik allemaal moet opbouwen in twee uur is me een raadsel maar ik hoor van Mario dat sommige dat nog te kort vonden.

Die groene verkoop ik niet eens zegt Mario. Volgens Fred ook de verkeerde maar schoorvoetend met kiespijn wordt er toegegeven. Ik heb de verkeerde mee gekregen. En ik weet nu nog niet wat groen of rood betekent op de verpakking. Wel weet ik dat de elastiekjes van Reflo fijner zijn op 4mm wafters dan van cresta. Ze zijn denk ik ietsiepietsie kleiner of veerkrachtiger. Het blijft in ieder geval beter zitten en zeker in de regen met natte vingers makkelijker te verwerken.

Om kwart voor drie uur zit ik nog aan de warme hap. De laatste spullen in de auto en op de pad. Als ik bij Mario aankom heb ik al het laatste lootje. Iedereen is al naar de waterkant. Nummertje 154 en nog naar me ge-appt ook. Ben niet gelijk weg natuurlijk maar toch kwart voor vier op de stek. Zijn de meesten al klaar met opbouwen. Sterker nog er zitten er al om half vijf op de zit kist startklaar en ik lieg niet. Wat een fanatisme.

Het is nu wel zo dat ik helemaal klaar ben voordat de toeter gaat en dat is nog niet gebeurt met dat witvissen alle twee seizoenen nu ik dit doet. Denk zo het zal niet van de eerste vijf minuten afhangen, eerder in de laatste vijf minuten. Vanavond niet dus.

Tafeltje is weer gedekt. Zal ook wat 2mm pellets mee cuppen. Die zullen langzaam zacht worden en nu maar hopen dat de vissen, liefst dikke brasems die gaan opzoeken.

Dan om vijf uur krijgen we het seintje op de telefoon. Maar hoef niet eens te kijken want om me heen wordt dat al geroepen. We kunnen en plons. Naast me bij Joop gaat er voer in zoveel dat gebruik ik in een heel jaar. Wat die karpervissers doen klopt dus. Alles dicht gooien hahaha nee vroeger deed ik dat wel 25 jaar geleden aan de rivieren rondom Dordrecht maar als daar een aak langs kwam zag je het water weg trekken door de zuiging en zag je de stenen liggen daar precies waar je aas tegen aan liep. Dat moest gewoonweg. Maar nu. We maken er een grapjes over maar hij zal wel vis vangen en ik niet.

Het vissen is goed te doen. Zo nu en dan een spettertje en dan steekt de wind ook flink op. Ik vis met vijf deeltjes dus dat is goed te doen met de wind schuin in de rug. Daar ligt een richeltje al is het een dikke dobberlengte. Ik cup wat voer daar boven op en daarna gooi ik vijf, zes korven voer naar de overkant tegen het riet aan. Daar is het toch zes meter diep. Ongelooflijk zo dicht tegen de kant aan. Dan met de made op de vaste stok heb ik gelijk een voorntje nog geen tien centimeter maar toch. Dat kan veranderen. En dat zal het dan ook namelijk in niets meer. Wat ik ook probeer ik krijg geen beet meer.

Ik vertrek naar de overkant maar achteraf denk ik dat m’n voerplek een meter of vijf vanaf de kant had moeten liggen. Want ook aan deze kan stikt het van de mini kleine visjes. Te klein om te vangen want zelfs een pinky krijgen ze niet binnen om em te haken. Met een pellet of wafter krijg ik geen beet maar met een made, caster of worm staat de top direct te stuiteren. Totdat de haak of pinnetje aan de haak is leeg getrokken. Mais moeten ze zowiso niet. Krijg nog wel wat lijnzwemmers te tellen op een halve hand dus er moet zo nu en dan groter vissen zitten. De method wordt zelfs verplaatste maar dat kan ook het talud zijn.

*Het houd op met zo af en toe een druppel.*

Om half negen krijgen we een echte bui te verduren maar onder de paraplu wel verankerd met twee scheerlijnen is het prima te doen. Op buien radar zou het even wat minder zijn over en half uur. Ik probeer het nog even met de vaste stok maar krijg geen enkel reactie. Toch frequent wat maden, pinky’s en een klein balletje voer gecupt om ze er op te krijgen. Maar ze zijn er gewoon hier niet dat is duidelijk. Als de bui zo minder is zal ik die vast gaan inpakken voordat het donker is. zou niet per ongeluk op mijn nieuwe hengel willen gaan staan. Mijn oude hengel heb ik gebruikt om te cuppen. Zo kan ik de dobber laten staan terwijl ik cup. Leek me handig maar je zal zien. Dat ene voorntje was al een halve meter weg gelopen omdat ik zat te cuppen. Alvast aan geslagen en die cup hengel weer binnen halen…Nee mijn avond is het weer niet. Het blijft nu hard regenen. Dat wat minder is weg zie ik op de app. Mijn buurman John die al eerder heeft ingepakt helpt me door zijn paraplu boven de achterkant van de auto te houden terwijl ik alles zo in de auto gooi. Bedankt daarvoor.

Zo ziet dat er dus uit in de stromende regen en in het donker je auto inpakken. En nu maar hopen dat ik niets ben vergeten. Want ik heb twee mooie lichtbronnen in de auto liggen maar sinds de lamp van vismaatje Leo gekregen die vast op de boot zit gemonteerd op de accu’s van de boot niet meer naar om gekeken. En dat wreekt zich nu.

Heb ik jaren geleden zulke mooie led verlichting aangeschaft voor dit soort evenementen. Moet je die wel geregeld opladen.

Inmiddels ligt alles in de auto met dank dus aan John. Die drie sprotjes gooi ik terug. Het loopt naar elven en ik ben diep teleurgesteld in mezelf dan. Ik nok af. Zie nu aan de uitslag dat weer het loten belangrijk is. De kop nummers weer dikke cijfers waarschijnlijk met brasems vangen want de voorn liet zich niet zien. Dus goed gevist in mijn vak Ronald, Nico en Fred. En Manuel, Henk en glasbak Kees natuurlijk, waar halen jullie ze vandaag. Klasse gedaan mannen.

Foto’s en tekst nog van Mirabel van alle deelnemers en prijswinnaars;

De Catfish Moonlight 5 augustus 2023 was er wel weer één! De weersvoorspellingen gingen alle kanten op. Maar uiteindelijk hebben we het nog redelijk gertroffen. Op het laatste uur na, want dat was toch ècht een stevige bui

Hetzelfde gold voor de visserij. Tijdens het voorvisssen waren de voorns in grote getalen aanwezig. Maar, zoals bijna elke Moonlight, lieten ze het afweten tijdens de wedstrijd…

De meeste deelnemers wisten hoe dan ook toch vis in het net te krijgen. Met één uitschieter! Al met al toch een geslaagde wedstrijd. Iedereen bedankt voor deelname. En natuurlijk Daan en Jessel, die ondanks dit blafweer toch kwamen helpen met wegen

Volgend jaar geven we een andere invulling aan de wedstrijd. Een “Catfish Afternoon-tje” om te kijken of de visserij dan toch wat beter wordt. Tot de volgende

Lekker in het voorjaar zonnetje LvP

11 mei 2023/1 Reactie/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

De laatste dag Holland 11 mei 2023 voor John. Vannacht weer naar de overkant via Calais. Julie heeft het druk en zit achter haar Pc in mijn kantoor. Tja dan gaan wij maar vissen lijkt me.

John en Julie hebben vannacht op de camping van Dickie en Frans gestaan de Weergors met hun motorhome.

Eerst even langs Mario. Dat zou om negen uur zijn want Ome John heeft nog wat spulletjes nodig. Maar als gewoonlijk wordt dat wat later in de ochtend. En als we dan de winkel uit komen zie ik mijn vismaatje Joop in de haven zitten. Natuurlijk gaan we ff buurten en zodoende gaat het zo zachtjes aan naar de middag voordat we gaan vissen.

Er zitten in de hoek al een paar te vissen nanaf vanmorgen vroeg en hebben nog geen schub in hun netje gevangen. Ze komen uit spijkenisse en we raken aan de praat. Eigenlijk John als ik de auto uitpakt een paar meter verderop. Dat zijn niet de berichten die je wilt horen. Aan de korte kant zitten allemaal Engelsen en daar zijn de vangsten ook niet overweldigend. Maar we komen ook om de gezelligheid en een slechte visdag is nog altijd beter dan goede dag op je werk. Maar ik heb eigenlijk gelijk vis op de stek. Mis er drie. Eentje door lijnbreuk. Inferieur Chinese rotzooi volgens Ome Guus want even later heeft die hetzelfde euvel en twee raak ik onderweg kwijt. Maar dan eindelijk kunnen we de vierde netten. En dan is het elk kwartier wel raak of we missen hen voordat we kunnen netten.

En we vangen ons het snot voor de ogen. En wat een missers toch nog te verduren. Vissen die tot halverwege meekomen. En de kleur van de waffer maakt niet uit. Ze zijn löss vanmiddag. Alhoewel op het hoekje eigenlijk de beste stuk want daar vissen dus voeren ze elke dag. Die hebben nog geen kromme top gehad. Komen regelmatig even kijken maar doen hetzelfde als dat wij doen. Alleen met veel zwaardere karper spullen. Ze zullen specifieker moeten gaan vissen op dit specifieke water. Want als om een uurtje of twee ze ermee ophouden wil John daar met alle geweld zitten. Op dat plekkie heeft hij zijn mooiste karpers gevangen. Dus verkassen we. Maar het vangen en missen van vissen gaat gewoon door.

Tijden het vissen was veel drijfvuil van afgestorven planten en alg. Als dat dat spul tegen je lijn aandrijft dan hoefde je alleen de lijn op te tillen en dreef het verder. Heel licht spul dus maar op een gegeven moment lag er een snoekje onder van ongeveer 45cm. Ik weet dat er één grote was in dit water zeg ik nog tegen John. En dan na een zenuwachtige tikjes slaat ik toch maar eens en kan aan e bak. Dit is wel een hele mooi zeg ik nog na verschillende runs. Ik heb em nog niet gezien maar het is de kers op deze middag. Wat een geluk mut die infuriose haakjes. De haak zit gewoon vast in zijn bek.

En net voor de drïll krijgen we kontrole. Dit is voor mij de eerste keer want de meeste controleurs ken ik wel. Maar er is een nieuwe lichting op komst en zo hoort dat ook. Hij wacht geduldig de uitvallen van de snoek af.

We nokken ook af en horen dat de dames nog aan het winkelen zijn en rond zes uur thuis zijn. Dan rijdt ik eventjes langs mijn vismaatje Leo die op zijn werk drie meter naar beneden is gevallen. Die heeft “alleen” zijn midden voet beentje gebroken en eentje gescheurd. Overal blauwe plekken maar die heeft een engeltje op zijn schouder gehad. Vanmiddag heeft die loop gips gekregen maar die is nog wel eventjes ermee onder de pannen.

We komen op de terugweg langs Gerda en Huib. Die had ons al zien rijden want Leo woont een straat verder. Ik wist het zegt ze. Had niet het lef gewoonweg voorbij te rijden hoor ik dan. Tuurlijk niet en na en borrel fietsen we verder naar huis.

Waar we zo aan kunnen schuiven. Fantastische middag dus.

Dan krijgen we te horen wat er vanmiddag zich afspeelde in de tuin. ’s middags komt er met mooi weer en vooral niet te veel wind een witte Kakatou in de tuin rond scharrelen. eet de knoppen van de bomen. Vindt als het rijp is de druiven wel een wat zo ook de olijven etc. Maar houd altijd wel gepaste afstand. Maar vandaag vond die onze Engelse gasten wel wat en kwam eerst aan tafel om uit de glazen te snoepen en daarna wilde die wel een stukje krentenbrood.

Een fantastische afsluiting weer. En wat een fantastisch dier is dat. Maakt ruzie met alle kraaien, kouwen en eksters. Jaagt ze weg bij de voer kooien voor de mussen, koolmezen, merels. Want herrie maken dat kan die als de beste. Maar rustig en lief zijn dus ook. Een verrijking voor ons in ieder geval. Maar van wie die is dat weten we niet. We hoorde dat die van de Moriaanse weg af komt. Tijdens het vissen met mooi weer loopt daar ook altijd iemand de hond uit te laten met twee aria’s op haar schouder en die vliegen met haar mee. Van die mooie gekleurde papegaaien die ik vroeger zag bij de ingang van Artis. Gaaf hoor dat ze niet zijn gekooid en gewoon rond kunnen vliegen

Zeevissen

14 april 2023/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Willem komt langs in Warung Freek. Het is al eventjes geleden want hij heeft een zware operatie achter de rug. School gaat ook door en bijna Havo in de pocket. Dat doe je goed goosert.

En als we alles weer bijpraten met wat er zoal is gebeurt onder de mannen komt ook mijn vismaatje Joop langs. Die is aan het opruimen en brengt zijn zeevis spulletjes mee die die toch niet meer gebruikt. Hij hoorde van mijn aspiraties met de strand hengels over genomen van Martin Spaansen de gekregen boot stok de Ugly Stick van Jan Jobse dus dat kan ik wel gebruiken

Ik heb net twee hengels van Martin Spaans overgenomen om dit jaar eens te gaan zeevissen. Willem wil al jaren eens aan het strand gaan vissen. Maar dit vraagt toch wel om wat specifiek materiaal. Van mijn schoonvader heb ik wel twee hengels maar de molens zijn niet meer

Gelukkig van Martin nieuwe stokken en molens kunnen overnemen dus nu kunnen we wel wat gaan smijten samen naar Engeland. Dus dit alles is nieuw voor Willem

Trouwens voor mij is het ook al eventjes geleden dat ik vanaf het strand heb gevist. Laatste keer was in Denemarken en daarna het aas opmaken in de Europoort van de Rabo Bank sessie

Dus met de gekregen spulletjes van Joop kunnen we wel aan de slag. Toch gesloten seizoen voor de roof vis. Willem heeft volgende week tentamens en daarna kunnen we dus löss gaan vanaf het nieuwe strand op de Maasvlakte.

Karpertjes op LvP

17 oktober 2022/1 Reactie/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Zou een heerlijke dag worden ook qua vangsten*

Als het ons lukt dan vissen Piet en ik tegenwoordig op zondag ochtend in de omgeving van Hellevoetsluis. Zo ook dus op zondag 16 oktober 2022. Als ik van huis gaat regent het best wel hard en met windkracht zeven hebben we gekozen voor Land van Paling. Met Zuid-West staat die dwars over de lengte maar er is een stukje waar je dan uitstekend zit door die hoge bomen aan de overkant

Als ik Piet apt dat ik wat later aankomt vanwege nog een zware boodschap op het laatste moment is Piet er al. We zitten op ons geliefde stekkie hoor ik em zeggen dus je kan rustig aan doen.

Als is dan aankomt is het maar goed dat we zo vroeg zijn begonnen. Er zijn al twee keer auto’s geweest om daar ook te gaan zitten en die zitten nu helemaal links met hun karpertent en uiterst rechts is er iemand gaan zitten. Maar ook een vervelende mededeling. Piet zijn paraplu id in de plomp gewaaid met opzetten. En door die zware draaivoet is die nog (wel) net te zien aan het water oppervlak. Niets stevigs bij ons dus weer naar huis om een aasredder te halen. Katrol nog van mijn schoonvader, al vijventwintig jaar in bezit en wordt nu weliswaar succesvol voor het eerst gebruikt.

*We zitten heerlijk uit de wind en regen*

Als snel pak ik de eerste van de dag al om kwart voor negen. Een mooi donkere spiegel. Als dit de uitzettertjes zijn van vorig jaar en daar lijkt het wel op want die we vandaag netten zijn allemaal tegen de 50cm lang. Dan groeien ze best hard hier op Land van Paling. Waren allemaal kilo visjes hoor ik van Piet.

Dan hebben ze dus zat te vreten van al die hengelaars hier die er met z’n allen er best wat ingooien. Ik dacht zo als zo’n vreetmachine langs je method fietst komt dan is die in één hap leeg. Natuurlijk hoogstaand voer met al die proteïne er in om ze tot azen te verlijden en daar groeien ze dus goed van. ’s Winters worden ze met hoogstaand voer ook nog bijgevoerd door de vereniging met extra vitamines

Maar ik heb de paraplu opgezet toen we aankwamen die kan ik wel opbergen. Die heeft gelukkig geen druppel gezien. Wat een heerlijke dag gaat dit worden. Op een gegeven moment hebben we de jassen en overbroek uit en zitten heerlijk windstil in het zonnetje te genieten ook van de vangsten

We vangen vandaag regelmatig een karpertje allemaal net voor die magische grens van vijftig centimeter met hier en daar een uitschieter. Lijken die spiegeltjes toch wat harder te groeien dan de schubs. Het zijn wel linkmiechels geworden want als je de vis als die is uit gedrild boven je schepnet loost met een oog naar beneden zodat die het net ziet geeft die nog een spurt. En dat gebeurt wel twee drie keer. Raakt die dan de rand van het net ben je em geheid kwijt met onze weerhaak loze haakjes. Maar de meeste vissen zitten in de onderlip gehaakt dus zo vaak komen ze niet binnen met beide ogen naar boven gericht. Ik steek ook het net zo diep mogelijk onder water en breng de vis er boven. Het net is slechter te zien maar je ziet an de vis dat die jou dan ziet en probeert zich dan om te draaien. We maken zelfs mee dat de vis zo goed als is genet en wanneer die nog genoeg water heeft zich omdraaide en er uit springt

Er zijn een paartje zwanen die steeds de hele vijver door zwemmen naar achteren en daar opvliegen en een rondje maken om vervplgens weer aan het begin te landen. Wat een gaaf gezicht is dat dan. Om dan aan land te komen een tiental meters van ons vandaan en saampjes van het zonnetje te genieten samen met heel veel ganzen

Wat zitten we heerlijk te vissen ik kan het niet vaak genoeg zeggen. De gehele dag is het droog gebleven en het wordt gewoon warm nu de wind ook is gaan liggen

De vangsten worden wel steeds minder. Vanmorgen zagen we ze nog overal springen maar dat zien we niet meer. Het wordt wel gezelliger aan de waterkant. Drukker met vissers en aanloop. We zitten zo lekker in het zonnetje dat we geen zin hebben om op te ruimen. Maar we krijgen wel trek. Zou wel een broodje kroket lusten opper ik maar Nuno die al een tijdje bij ons zit heeft geen zin om die te halen. Nou zeg Piet als jij gaat trakteer ik want ik zie op mijn telefoon dat die open is. Pakt direkt zijn buidel en geeft gelijk geld. Jij heb ook zeker trek en hij beaamt dat. Was al bang dat je niet zou gaan. Ik pak de fiets van Nuno en trappelt naar de Kerkstraat. Je raad het al dat frietkot is dus dicht terwijl op de deur staat qua openingstijden zou die open moeten zijn. Zijn buurman een restaurant is zijn stoep aan het vegen. Ik vraag aan hem waar of dat hun me aan broodjes kroket kunnen helpen. Ja dat lukt wel en gaat kijken of de keuken open is. Nee geen probleem zegt hij. Ik zeg doe maar vijf met mayo en mosterd. Ik heb twintig euro van Piet en vraagt of dat voldoende is. Nee zegt hij want een broodje is 10,-. Maar er zitten twee kroketten bij. Oké dan dan geef ik Nuno wel een half broodje. Hij loopt naar achter en ik wacht maar dan komt hij terug met de mededeling dat zo’n broodje 10,60 kost. Ik vraag voor de zekerheid twee kroketten en een broodje voor 10,60. Ja zegt hij maar je krijg er ook wat sla bij. Je zou ze toch wat.. Ik zeg dan houw je die sla en geef mij twee broodjes met die kroketten. Nee zegt hij dar kan ik niet aan beginnen. Zeggen jullie het maar. Zie graag de reactie’s hoe jullie dit zien

*Piet die vanmiddag naast ons is komen zitten komt ook kijken*

Om half vier zegt Piet dat hij er zo mee stopt. Hij wil nog wat voorbereiden voor deze week met zijn werk en natuurlijk rammelt zijn maag ook een beetje. En dan loopt achter zijn rug de baitrunner als een bezetene af. Gelukkig maar want vanmorgen was hij bijna zijn hengel kwijt. Net voor twaalf uur toen die andersom op zijn kist zat te ouwesexhostessen met Kees de alchemist. De baitrunner vergeten door dat klessebessen. Dat scheelde toen heel weinig. Maar goed nu doet dat Schimano molentje zijn werk prima en de vis spurt de gehele gracht door naar rechts en links. We weten hoelang de dril duurde omdat om kwart voor vier Piet opstond om zijn spullen in te pakken en de baitrunner het uitgierde van de pret. Zo’n drie kwartier dus en ik denk dat het een goed idee is dat er eind van de maand een opvissing komt en deze bakken worden overgezet en er weer kilo vissen worden uitgezet. Het spektakel was een uitje voor de mensen aan de overkant. Wat een runs door de gehele gracht heen en weer en een onervaren visser had em allang verspeelt of de bek uitgescheurd met onze kleine (14-12) haakjes.

Wat een staart heeft die schub. Waren ook kolken en golven niet normaal. Gelukkig hadden we laarzen aan. Gefeliciteerd maatje deze mag er zijn en een mooie afsluiting van deze weer hele fijne dag

Vissen met Guus op LvP

30 september 2022/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Julie en John zijn een een paar dagen in Hellevoetsluis en natuurlijk moeten we dan ff de waterkant opzoeken. Vrijdagmiddag 30 september 2022 gaan we vissen in het Land van Paling. We kiezen ervoor i.p.v naast Jan en Wil te gaan witvissen met de vaste stok bij de bushalte aan het Voornse Kanaal voorntjes en roofbleitjes tikken. Ten eerste zit je daar lekker comfortabel en vlak naast elkaar. Wel zo gezellig want er is meer te bespreken dan we vissen kunnen vangen

Wat een mooie luchten vandaag weer, jammer alleen mijn telefoon bij me

We hebben twee weken een logeetje en die laat ik steeds ergens anders wandelen. Dat vindt die prachtig om van alles te ontdekken. Lekker in de vieste plas wentelen of uitglijden en in een sloot belanden. Heb ik een groene hond terug. Even verder op zitten Jan en Wil te vissen net voorbij de groene brug op het vlakke gedeelte. Die vinden het prima als we zo dadelijk erbij komen zitten

Maar we gaan toch voor de karpertjes op Land van Paling. Lekker in het zonnetje en we hebben elkaar al weer ff niet gezien dus genoeg te klessebessen

*13:28uur Terwijl ik er eentje net heeft JohnieBoy er ook eentje*

Het is hier eigenlijk altijd hetzelfde ritueel. Je pakt er drie kleintjes of twee grote en dan is het weer een klein uurtje rustig om het dan weer te herhalen. Terwijl ik mijn karpertje in het net schuift is John bezig een mooier exemplaar te drillen.

*13:39 Wat een krachtpatser was dat dan*

*14:13uur En nog een hele mooie voor John*

En dat duurt wel eventjes op dit lichte materiaal. Gedoceerd druk geven anders ben je ze geheid kwijt. Daarom duurt het een dik kwartier voordat die hem kan netten. Wat een kracht explosies op dat winkler pickertje. Maar met zwaar materiaal kan je dat beter sturen maar ook veel minder lol met overwegend de kleinere exemplaren die er zwemmen. Wij verkiezen hier voor met lichte stokken

We zitten heerlijk in het zonnetje met de rug naar het beetje wind wat er staat. De meiden lunchen bij Zoet & Zout en gaan daarna winkelen. We hebben dus alle tijd want John was zo handig om zijn bankpas mee te geven…

Heerlijk een paar uurtjes gevist en ik gaat de kip in de oven zetten met een zakje eromheen met heel veel kruiden. Zodadelijk komen de dames terug van winkelen. Kip met wat frietjes dat gaat dat helemaal goed komen

Terwijl ons logeetje Abby Ome John inpakt.

Chester Lakes 2022

9 juni 2022/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Het heeft wel even tijd nodig voordat er iemand komt

Vandmiddag 9 juni 2022 gaan we naar een commercieel putje in Chester. We worden opgehaald door Harry om half elf. Mooie tijd zou je zo denken. Maar voor we weg zijn we een klein uurtje verder maar dan zijn we er toch klaar voor. Een zak wormen besteld want die kleine mestpiertjes zijn zo klein. Je krijgt ze niet levend op de haak en ze moeten toch wel wat bewegen om op de grond op te vallen

Als we dan na een uurtje te hebben gereden voor de desbetreffende winkel. Gisteren gebeld of ze wormen op voorraad hebben met een positief antwoord. Op de site staat dat ze open zouden moeten zijn de gehele dag maar we staan dus voor een gesloten deur. Op zoek dus naar een andere hengelsportzaak en na wat zoekwerk eentje gevonden vlak bij Chester. We zijn dus een dik uurtje verder maar we hebben ze. Alleen geen wormenschaar, ook niet bij die zaken die bij de karpwerputjes horen. Allemaal uitverkocht en morgen heb i ze weer horen we overal. Het lijkt wel of ik weer thuis ben.

Harry is zo vriendelijk om vandaag chauffeur te spelen

Zoals ik al heb uitgelegd. Ik mag niet in de vervoersmiddelen rijden van Julie of John want dan ben ik niet verzekerd. Daar staat de verzekering op naam en niet zoals in Nederland op de auto. John mag niet rijden na zijn verkeersongeluk dus we moeten worden gebracht door Julie of Harry. Zijn we heel blij mee.

Voor Harry is het bijna een dagtaak. Half elf engelse tijd opgehaald en eindelijk na onze wormen expeditie kan die weer uurtje naar huis rijden om half vier. Om ons dan weer op te halen on zeven uur. Thanks Harry.

Het heeft vandaag wat organisatie gekost maar eindlijk zitten we dan toch te vissen. We hebben een paar uurtjes maar John en ikke zijn er blij mee. Eventjes andere dingen aan je hoofd en lekker ouwesexhostessen over van alles en nog wat behalve ziekenhuis, verpleegsters, dokters, fysiotherapeuten, psychiaters, begeleiders, verzekeringen, advokaten en revalidatie centra

Die is niet te beroerd om je tas even te doorzoeken

Het plekje aan de overkant waar John en Ian altijd zit is al bezet. Kan ook niet anders want we beginnen wat laat

We vangen gelijk vis maar allemaal dikke voorns. Een enkel karpertje laat zich verleiden tot de truck mety de worm.

De bekkies zijn klein je duim om em goed vast te houden past niet en de lippen zijn keihard

Iedereen is al weer naar de warme hap of pub

We zijn weer de laatste die vertrekken. John heeft helemaal visdrang. die heeft zeker 15 voorntjes gevangen

We maakten een grapje toen we aankwamen toen we vroegen aan onze buurman of hij gehecht was aan die gans anders doen we die zodadelijk op de BBQ. Hij kon er niet echt om lachen. Maar anders is het in de shop. Neem graag wat van die ganzen mee. Smaken goed hoor zegt de eigenaar. Wij hebben er alleen maar last van zoveel zijn het er en hij knipoogt. Ze zijn echt best wel lekker.

John kan nooit kiezen welke hengel die mee neemt

Voordat ik alle hengels ongebruikt weer bij elkaar heb gezocht staan we dus om kwart over zeven klaar. Harry is al voor bij de poort maar moet iemand vinden die em eventjes open doet.

Het net moet dus bij de ingang door twee baden heen getrokken worden

Dan is het toch weer een dik uurtje rijden. Of het door de mijlen komt voor de afstanden en de snelheid maar van iedereeen hoor joh het is vlak bij. Maar reken dan op een uurtje rijden..

Cheshire Oaks Fisheries 2022

7 juni 2022/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Het stikt hier van die commerciële putjes

John is onvrijwillig verkeerd afgestapt van zijn fiets. Vliegt over de auto heen met een salto en land op de trottoirband op zijn kop. Helm gebroken dus de voorstelling kan je wel maken dat hij een paar dagen mist. Zelfs zijn beide gebroken handen voelt hij niet met die medicijnen. Na zeven weken ziekenhuis ziet die nog steeds de wereld voor een krentenbol aan. Nee alle gekheid op een rietje. Hij is er nog niet best aan toe. Zijn hersenen liggen nog los in zijn gebroken schedel en bij het geringst stoten of verkeerde beweging is die weer weken terug in zijn revalidatie. Tijd dus om saampjes rustig aan de waterkant te zitten en de dag door te nemen

Als mijn vriendje dus al een dikke week thuis is na zeven weken ziekenhuis wordt het tijd om de oversteek te wagen en naar de overkant te verkassen met mijn viskleding. Dus stap ik de ferry op 5 juni 2022. Lekker dicht bij huis. vijftien minuten en je staat op de terminal. Alleen aan de andere kat is het best wel een stukkie toeren van Hull naar net onder Liverpoel voorbij Manchester. Dat doet Julie graag voor me de schat

Mijn koffer heeft al heel wat meegemaakt en schiet nu steeds open

Julie de vrouw van John reist de hele wereld door en die kan je dus op pad sturen voor je reis zo goedkoop mogelijk te maken. Er waren wel wat eisen… Niet via Schiphol want Henny doet je daar geen plezier en vier uur van tevoren aanwezig is van de gekke. Henny die rijdt niet meer graag in de auto. Dus Eindhoven valt af en volgens John wil je niet meemaken dus dan de boot. Een kwartiertje vanaf Hellevoet. Alleen moeten ze me dan ophalen en er bijna drie uur voor me rijden vanuit Chester. No problem voor Julie. Trouwens al ze zeggen in Engeland het is naast de deur… Ik weet niet of het door die mijlen komt maar vlak bij is al snel een uurtje rijden.

Ik weet het met een vliegtuig ben je er zo maar al die controles en wachtrijen. Ik meld me aan en loop zo door de douane naar mijn hut. Onbegrijpelijk want heb ook de dia nikon scanner bij me in een aluminium koffer. Heerlijk zo onbevangen naar de entertainment aan board met een biertje. Zes euro’s een biertje maar daar zit het glas denk ik bij. Ik kom nooit buiten dusse. Die staat nu als aandenken bij mijn verzameling.

Weet van elk glas waar het vandaan komt en er is een mooi verhaal bij. Vakantie’s, feesten, verjaardagen, chinees eten met de familie. You name it. En ik heb er weer een memory bij

Deze stek weet John nog wel

Je wandelt door die boot heen en op deck 9 waar alle entertainment is maar na een paar biertjes ga ik liggen. Alleen is toch anders. Er doen een paar meiden hun best met een liedje zingen. Je kan gokken. Nee ga me voorbereiden op een paar dagen vissen met John

Heerlijk is dat als je wordt opgehaald. Iedereen staat te kloten met een taxi bellen en de mijne komt voor rijden. Of je helemaal goed bent weet ik niet maar fietsen hier is bergie op en bergie af. Niks voor mij dus. Heb al tien jaar een dure tweewieler staan met 50 km op de teller. Die heeft Theo van Kralingen erop gezet met naar huis fietsen vanuit Geervliet waar ik em gekocht heb

Ja en afgesproken om de dag Fisch en Chips te eten. Ik ben er gek, thuis doe ik dat ook vaak eten. John en Julie zien die slappe frites niet zitten dus maken zelf van die Mac Donalds staafjes en in ruil krijg ik twee kabeljauwtjes filetjes in een jasje. Heerlijk. Dat mag je me elke dag geven.

Tja en dan tompoezen na ik denk dat mijn visvakantie nu al wordt verlengt.

Als Julie dan de “garden” laat zien met al haar groenten tuinen zie ik de mesthoop. Helemaal vol wormen. Die nemen we morgen mee zeg ik dan. Kan niet beter. Mestwormpjes zijn veel zachter dan gekweekte wormen. Daar doe wedstrijdvissers een moord voor om die zo te kunnen scheppen

Wormen vangen dus. De eerste vangsten zijn binnen maar zoals ze gisteren in een dikke bult bij elkaar zaten. Vandaag dus niet en allemaal heeel klein.

En dan brengt Julie ons weg tussen haar werk door naar de visstekken

Komt nog bij dat ik niet in de vervoersmiddelen van J&J mag rijden. Dan ben ik onverzekerd. Ik mag niet rijden in een auto van een Engelsman. Die zijn verzekerd op de auto terwijl wij zijn verzekerd op de persoon. Das heel vervelend. Normaal pakte ik gewoonweg het vervoer van John zoals hij ook hier doet maar nu mag ik dat niet. Het is allemaal wat strenger geworden

Je vindt hier heel veel van die commerciele wateren

Je vindt ze overal van die poelen om te vissen. Maar ik snap goed dat al die Engelsen vissen bij ons in het Voornse Kanaa op brasem (Bream). Want dat wij weten niet wat we eigenlijk hebben in ons land. Een vergunning kopen en je kan bijna in heel Nederland vissen. Vissen in Engeland is duur. Overal moet je een dag of avond vergunning kopen en de prijzen zijn in drie jaar verdubbeld.

De gemeente zit er nu ook in en er zijn andere beheerders. Ze waren te groot qua oppervlak en wilde uitbreiden met meer vijvers. De gemeente wilde ook bouwen net als hier in Nederland dus moesten ze grond af staan om zelf meer vijvers te graven.

Julie weer snel naar de volgende online vergadering

Alle vis spulletjes naar de dichtstbijzijnde steiger want we hebben maar twee uurtjes vissen. Achterin schijnen de beter plekken te zijn en daar zitten ook allemaal mannen met een vaste stok te vissen. Dit hier lijkt een beetje op Snake Lake in Nederland. Moet al gek lopen niets te vangen

Heb nog niet ingegooid en wil wat voer aanmaken als ik al bijna mijn hengel kwijt ben. Gelukkig kan ik em redden maar het schepnet is nog niet in elkaar gezet dus verspeel ik em. Dat gaat wel heel snel. Daaropvolgend kan ik wel oppakken uit het water. De korf zit nog vol voer het lag er net allemaal in tegen de overkant aan.

Dan om drie uur vraagt het ziekenhuis of dat John wat eerder kan komen. De tijd op de foto’s is Nederlandse tijd een uurtje eerder. Julie is al onderweg met broodjes en voor mij koude biertjes. Dan brengt ze John naar het ziekenhuis voor een gesprek van ‘hoe nu verder’ en dan kan ik doorvissen. Goed plan dus.

Dat wormpje erbij opzetten op de haak naast de hair dat is een goed idee. We vangen duidelijk meer als onze buurman. Het zijn weerhaak loze haakjes dus je ziet gelijk als de worm er af is. Geen geruk meer aan de lijn. Dus binnen halen en opnieuw beazen. En dat moet best snel binnen vijf minuten. De vissen hier kennen de klappen van de zweep. Maar dat friemelende wormpje kunnen ze net weerstaan en proberen die te pakken

Als John dan wordt opgehaald net na vieren begint het opeens te lopen. Ian is een vismaatje van John en die presteerde het om in deze vijver een barbeeltje te vangen. Dat is een unieke vangst hier volgens John. Die probeert al 12 jaar deze bijzondere vis te vangen. En wat denk je. Ik vang er eentje. Geen Bak maar een leuke bijvangst en ze zijn net zo sterk als die karpertjes. Tuurlijk gaat ik ff naar mijn buurman om er een plaatje van te maken om naar John te appen. Hilariteit dus en is mag niet meer hier vissen tot hij er ook eentje kan vangen.

Ik zit hier best zo met m’n broodjes en koude biertjes in het zonnetje. Zo af en toe een karpertje drillen. Heerlijk is het

Als John er weer is hebben we wat te bespreken onder het vissen want dat revalideren is een lastig pakketje voor em.

Als ik dan even later weer een barbeeltje vangt dan wil die er zelfs geen foto van maken. pissig is die maar wel handelbaar zal ik maar zeggen maar ik snap em. Elke rookie vangt de mooiste vis zodat de kenner van het water dik voor het achtereind van een koe staat.

Het duurt dan ook eventjes maar na lang aandringen toch een foto. Hij weet nu al dat ik em daar tot lengte van dagen zal plagen ermee.

Door dat kleine mestpiertje wat ik op det haakje kan frummelen ligt mijn method feeder maar een paar minuten te water of er gebeurt wel wat

Zo is vissen natuurlijk fantastisch. We zijn de laatste hier zo’n beetje aan de vijver. Alle stokvissers die we konden zien zijn naar de warme hap.

Ik krijg John niet aan de wormen. Hij vertikt het. Terwijl ik de ene na de andere vang. De korf zit nog vol met voer ze hebben alleen oog voor die worm wat ik al dacht.

Als ik dan mijn derde barbeeltje vang gaan we naar huis. Nee, nee niet meer ingooien we gaan hoor, hoor ik dan. Het is welletjes met jouw. Tis me wat ik vis hier al twaalf jaar en heb nog nooit een barbeeltje gevangen zoiezo niet van m’n hele leven. Nou zeg ik, ik ook niet. Dit is de eerste keer maar zo moeilijk is dat hier toch niet. Ian vangt die in zijn eerste keer hier en nu ik drie stuks. En zo gaat dat dan door onder vrienden. Lekkefr stangen op z’n Rotterdams. Ik hou wel van hem hoor..

Je ziet het ik wordt in de watten gelegd. Wat ruimte maken onder de overdekking want er komt zo dadelijk een HotBad. Hier en daar wat schuiven met motoren, grasmaaiers, kachelhout maar dat gaat goed komen en hupsakee. Die is snel warm gelijk maar even uit proberen. Ik hoor John spetteren en al snel lig ik naast em totdat Suesanne en Harry komen de ouders van Julie. We gaan vanavond een happie kanen in een of andere pub. Daar kan iedereen komen in werkkleding tot aan je beste pak om de dag af te sluiten. Dat is dus wat voor mij..

Gelijk vriendjes met de nieuwe hond van Julie haar ouders

Met Dexter de nieuwe hond van Suesanne en Harry kan ik gelijk goed mee overweg. Laat mijn buitenkant van mijn hand zien en hij ruikt er eventjes aan. Kijkt me aan van dat is oke. Een koekie doet de rest en hoppa. Op schoot is die in no-time en niet meer van mijn zijde weg. Wat een slijmbal hoor ik om me heen

We gaan gezellig wat eten in de ‘The Fox &Hounds’ een lokale pub waar iedereen strand na zijn werk of wandeling. Natuurlijk voor mij Fish & Ships maar ben blij dat ik dat menu van Julie ook mag proeven. Hier ben ik dus ook een grote eter. Paar jaar geleden gewoon in het dorp de lekkerste Fish & Ships gegeten bij Victoria. Zie de verhalen en die smaak heb ik deze week nog niet gevonden. Of gebakken in de zonnebloem, doorbakken, verkeerde temperatuur dus te vet. Maar we blijven zoeken hier naar net zo’n goeie tent als in Chester

En dan naar Nederland kijken met z’n allen

Nee hoor mij hoor je niet klagen. Lekker naar Nederland tegen Wales kijken tot dat ik in slaap valt. Morgen weer een dag zal ik marr zeggen. Willen we in Chester Lakes gaan vissen. Gelukkig is mijn terugreis nog niet geboekt. Zijn ze hier wel gewent hoor. Als ik kom om te vissen dan blijf ik ook eventjes en wordt de terug reis meerdere malen verzet..

LvP met Willem

2 juni 2022/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

In vol ornaad met vier verschillende aas soorten

Of ik vanmiddag kan vissen vraagt Willem 2 juni 2022. Tuurijk zullen we om twaalf uur gaan. Prima zegt Willem maar als hij om half één komt heeft hij geen spullen bij zich. Willem heeft zich helemaal aangepast aan de Indische tijden. Jam Karet. Die zijn een paar maanden allemaal gestolen uit de schuur krijg ik te horen. Zou je dat niet eerder kunnen vertellen zeg ik dan. Afijn wat winkler pickels en molentenjes bijeen gezocht en de rest doen we wel aan de waterkant zeg ik dan

Het is niet druk en dat verbaast me met dit mooie weer. Natuurlijk is stek barbiertje bezet en ook helemaal uiterst links zit iemand. Dus gaan we bij het elektrisch huisje zitten. We zetten vier hengels op de steun en vissen met pellets heilbot, maïs, worm en tijgernoot. Eens zien waar we de eerste aanbeten op krijgen.

Maar om half drie hebben we nog maar één goede aanbeet gehad en halverwege gelost en een paar lijners. Was de haak langs de hair door de maïs geslagen dus niet goed ingehaakt. Maar dat geeft vertrouwen. Ik wil vast de visboer bellen want Henny is vanavond uit met haar vriendinnen clubje. Dan haal ik altijd gebakken vis en haal die om vijf uur op vlak voordat de kraam vertrekt naar Urk. Maar de telefoon ligt nog in de auto en Willem haalt die wel even op. Hij is net weg of er is beweging op één van zijn stokken. Bij binnen halen kan dat noit veel zijn en het is een grondel. En terwijl ik de hengel terug wil leggen gaat zijn andere hengel krom. Ships te laat natuurlijk. Die moet vaker vandaag uit wandelen gaan krijgen we tenminste aanbeten. Bij de witvis veteranen van het Voornse Kanaal noemen ze dat een wandelvis. Dat als je een praatje bij je buurman maakt en bij terugkomst er een vis aan je hengel hangt.

Want we krijgen geen enkele sjoege vanaf de overkant. Zelfs geen lijners. Dan krijgen we buren. Piet Kalshove komt naast ons zitten. Vorige week allemaal kleintjes horen we hem zeggen. Ja dat hadden we ook met de Buckaroo’s vorige week maandag.

Even later zien we Piet een vis drillen en dat moet wel een mooie zijn want na een kwartiertje is de vis nog diep aan de overkant. Als ik dan bij em ben om te helpen scheppen is die gehaakt in zijn borstvin. Een vals gehaakte vis verspeel je meestal zeker van dit formaat maar nu zat het haakje precies in het harde gedeelte. Wat een mooie spiegel is dit.

Een klein half uur later heeft Piet alweer een vis gehaakt. Dat gaat goed daar maar als ik even later kijkt hoe het gaat is Piet vedwenen. Zit die beneden aan de waterkant in het hoge gras te proberen een grote schub te landen in een veel te klein netje.

Ik maak er een plaatje van en terwijl ik zijn net wil overnemen staat zijn andere hengel te dansen in de steunen. Gelukkig kan ik zijn hengel oppakken en roep ik Willem. Die zekert onze stokken zodat ik nog wat foto’s kaan maken.

Wel lekker zegt Willem toch nog een vis gedrild

Deze keer zijn beide3 vissen gehaakt zoals het hoort maar ze geven goed partij. Ze gaan verschillende keren door de slip heen naar de overkant en dan begint het spelletje opnieuw. Even de concentratie weg en je ben zon vis kwijt als de lijn even niet op spanning staat met die weerloze haakjes. Bij de les blijven dus.

Dit is mijn grootste karper die ik heb gevangen tot nu toe zegt Willem. Dat is mijn PR. En zijn lach raakt hij vandaag niet meer kwijt. Heerlijk toch.

Ik vindt zelf dat ik de lekkerste vissen heb gevangen vandaag. Een mooie afsluiting van de dag lijkt me dit zo

Koopvaardijhaven met Leo

29 maart 2022/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Er word al enkele week voor zolang het altijd duurt goed gevangen vanaf de kant in de koopvaardijhaven voor de sluis. Alle brasems willen naar binnen vanaf het Haringvliet om af te paaien in het Voornse Kanaal

Het is heerlijk aan de steiger uit de wind in het eerste zonnetje op 29 maart 2022. Eigenlijk mogen we hier niet aanleggen maar de sluiswachter vindt het nu best. De brug wordt gerepareerd en de sluis blijft dicht. Zelfs voor het verkeer en vo0o0r de fietsers en voetgangers is er een alternatief pad gemaakt

Op het Haringvliet staat een beste 5 met witte kopjes op de golven maar hier in de haven liggen beschut en uit de wind. Het is er heerlijk vertouven. Nu nog wat vis en de dag is helemaal goed

Maar zo goed het vorige week was zo slecht is het vandaag. Op de Hummingbird zien we dikke lagen vis die naar binnen wil maar in foerageren hebben ze geen tijd. Die zijn met heel andere intenties bezig

Alleen een paar blieken op de worm kunnen wat interesse tonen maar die dikke brasems kunnen we niet strikken. Die blijven half water toeren zien we op het scherm. Wel achter ons in het sluisje vangen ze ze met dropshotten. Ze hahen ze vals maar dat geeft een hoop spektakel aan die dropshothengels. Na een paar uurtjes houden we het voor gezien. Wel leuk om met een korf en multipicker en feederquiver te vissen maar we wilden die dikke brasems ermee vangen

Ik heb een boothengeltje overgenomen van Jan Spruit. Een Kamakatsu Destrada van 188cm. Een dropshot 7-30 grammer. Jan vertikaalde en diogonaalde er altijd mee en dat zou er mirakels goed mee gaan. Ben dus overstag gegaan en die wil ik nog ff uitproberen voordat het seizoen sluit

Dat duurt niet lang of ik krijg een rare aanbeet op mijn shadje. Alsof ik vastloop in de waterplanten maar dat kan nog niet. Ik zet de haak en ik kan aan de bak. Ik ken deze hengel niet en wat een verschil met mijn Gordfathers. De hengel gaat tot in het handvat hoepeltje rond maar ik kan niet inschatten hoe groot die vis nu eigenlijk is. Das een beste glasoog zegt Leo en ik moet em gelijk geven want hij gaat drie vier keer door de slip en neemt meters lijn vanaf de spoel. Die is goed afgesteld en werkt dus ook naar behoren Daiwa Exceler1500A. Een superklein molentje. Twee keer onder de boot door net langs de Minnkota heen. Pfffttt wat een mazzel het is lastig sturen met deze hengel wil ik nog zeggen als we de vis voor het eerst zien. Dan begrijpen we er meer van het is gewoon een hele mooi snoek. Wat een spektakel weer. Nu twee maanden wachten voordat we er verder mee kunnen spelen.

Er zijn van die dagen

2 december 2021/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Ja er zijn van die dagen met een gouden randje. Het is heel de week al raak maar vandaag zijn het hele mooie vissen. Oude tijden herleven op de Punt

De laatste dagen donderdag 2 december 2021 moet je er vroeg bij zijn. Zodra de zon boven Oudenhoorn verschijnt is het afgelopen met de pret

Al die meiden komen fourageren in de scholen witvis voor de sluizen aan de mond van het kanaal. Er moeten er honderden liggen die zich laven aan de vele witvis die voor de sluis liggen te wachten tot dat hij open gaat

Ook Jan heeft inmiddels het spelletje aardig door

Het zijn deze week eigenlijk alleen maar mooie exemplaren

Het kan niet op allemaal mooie vissen vandaag

Van de jongens mag ik altijd op mijn plekkie zitten. Van Jan moet ik zelfs doorschuiven wie er ook zit. Wat een privilege

Hier zat ik al met de tovenaar uit Joegoslavië waar ik alles van heb geleerd. Van de jongens mag ik altijd doorschuiven hoeveel onbekenden er ook staan. Zo is de clan van de Punt. Op mijn kist Arie gemaakt in ruil voor films digitaliseren. Ik had zijn eerste ook al gekregen. Het prototype die staat nu in mijn museum. Deze was voor mij te laag en kreeg het ervan in mijn rug. Vandaar nu een extra hoge “Punt”zitje voor drie dozen shadjes

Bij jan is het kwartje gevallen. Wat minder lullen en meer concentratie. Moest ook wel want hij is er iedere dag na het uyitmesten van de stallen van zijn zus dei poezen heeft

Zo nu en dan een winters buitje. Heerlijk, echt koud is het niet in de uitgekozen kledingen zolang het in de rug zit dat windje. Perfect zo

En jan die heeft zijn buit al binnen voor vandaag. Nee, niet dat die voor de pan vist. Ik heb em nog nooit een snoekbaars mee zien nemen. Ik wel. Als het mogelijk is neem ik er eentje mee. Heerlijk vindt ik ze. Jan Spruit vist nu met zijn hengel. Komt ook elke dag ff buurten. Nadat de parkison bij Jan het onmogelijk maakt om ver in te werpen vist hij met hengels van Jan of Piet als die er is. Die gooien in en Jan vangt ze. Zo gaat dat hier op de Punt.

Met dit weer zitten we met ons eigen ploegje

Bedankt Leo voor de foto’s gemaakt met je nieuwe I-phone. Zoals je ziet gaat dat goed