Het was taai, heeeel taai vandaag

Vandaag de laatste dag van november dit jaar 30-11-2012 gaan we met de BassBuster op stap vanaf Middelharnis. Leo zou om twaalf uur bij mij zijn maar doordat er een nieuwe auto wordt aangeschaft werd dat wat later en zodoende trailleren we pas na drieën. Veel te laat natuurlijk.

Maar we hebben er zin in de wind is nihil en de zon laat zich af en toe zien. We doen zelf onze overjassen niet aan zo lekker is het als we de boat te water laten

We kunnen er maar net langs als we de haven uit varen. Terug maar dan varen we al met het licht aan als we van Tiengemeten vandaan zullen komen ligt er zelfs aan de rechterkant ook een aak een dikke voetbal lengte lang tot aan de helling toe en kunnen we maar net traileren en dat zou niet meevallen in het donker

We varen rustig de haven uit o te zien hoe ze het schip lossen en gelijk de aak vullen en dat is een mooi gezicht

Maar we zijn gekomen om te vissen en dan moeten we opschieten want over twee uurtjes is het donker en als we het gas er op zetten is de temperatuur buiten de haven een stuk onaangenamer en moeten de overjassen en warmte overal echt aan doen. Wat en verschil is dat elke keer weer op het water of in de haven. Zeker vanaf de thuisbasis de tuin neem extra kleding mee beter mee verlegen als ongelegen is mijn motto daar in

We varen direct door naar onze normaliter derde stek waar we het meeste geloof in hebben we hebben immers maar kleine twee uur om te vissen. Ik moet nog een shadje uit zoeken als ik voor in de boot hoor van “wat is dat nou” en de eerste Zander is de Sjaak van vandaag. Voor een staatsie portret is deze dreumis te klein maar het begin is er en gaat met een grote plons terug de diepte in. Die redt het dan wel

Het was een hele rare aanbeet hoor voorin zo’n dribbeltje maar wat we ook doen op het talud van diagonalen, snel er over heen van links naar rechts en hoog naar laag zelfs andersom en alle kleuren gebruikt vang ik eindelijk ook mijn non blanker. En ja hoor op mijn aller oudste aan alle kanten gerepareerde geluksvanger. Dat wordt een taaie middag als ik die moet gebruiken om wat te activeren daar net boven de bodem dat weten wel we uit het verleden

Hij is iets groter als die van net maar blijft een dreumis en mag op de foto omdat het zolang duurde en misschien wel de enigste zal zijn vandaag want best is het niet. Het is laag water, dat hadden we in de haven al wel gezien, super helder en er is geen stroompje te bekennen. Op de fischfinder zien we wolken met witvis met daaronder onze gestekelde vrienden maar we kunnen ze niet tot een aanbeet verlijden. We gaan verkassen dan maar wat benzine verstoken we vertrekken richting Tiengemeten aan de andere kant van het Haringvliet

Daar aangekomen hangen we een dikke makreel op 5 meter langs het talud en de wind laat hem mooi meedrijven op die hoogte langs het talud terwijl we beginnen te vertikalen. We gaan dus wedden op twee paarden maar wat we ook uitproberen het is niets, nada, nopes. Leo die een logboek bij houdt weet  te vertellen dat dit vorig jaar ook zo was in deze tijd en pas weer goed begon te vangen over dik een week als het water weer dikker wordt. Of bruiner in de volksmond want het is nu wel heel erg helder deze weken. Je ziet namelijk nu makkelijk drie vier meter onder water. Er is vis genoeg te zien op de Humminbird en je wordt er gek van drie vier mooie grote vissen te zien Hangen net boven de bodem tegen het talud aan in de nabijheid van zo’n wolk witvis. En dan eindelijk als het al ver in het donker is krijg ik mijn tweede ramm van de middag en mag een mooie snoekbaars landen. En weer op die oude rot. Dat shadje is goud waard. We varen terug en vissen nog wat bij het havenhoofd omdat er een grote aak draait en achteruit de haven in gaat wat nu met echt windstil natuurlijk prima te doen is. Hadden we geweten dat hij pal voor de helling gaat liggen hadden we er nog snel in gepiept maar we dachten alle tijd van de wereld te hebben. Het is dus wachten op bruin water volgens Leo maar of ik zo lang kan wachten. Ik denk het niet..