Een dure dag

Er schieten allerlei herinneringen door mijn hoofd altijd als ik in de buurt van Dordrecht komt. Mijn hele jeugd daar rond gehangen dus die heb ik genoeg. Ben die brug vaak overgevlogen met mijn gele Capri 2300 en later met een BMW 2500 lekker scheuren om collega’s thuis te brengen of te zaal en veld te voetballen in Leerdam etc. te vissen op de Merwede of tussen de molens van Werkendam vanuit Zwijndrecht. Deed eigenlijk niet veel anders in die tijd buiten fotograferen dan..

Weerzien is weer als vorige week natuurlijk. Boot afhaken en met de heftruck wordt die naar de werkplaats gebracht.

Je wilde hier aan de waterkant gaan vissen hoorde ik gisteren van Joop mijn schoonpapa zegt Bert maar dat willen ze hier niet hebben. Die Joop was namelijk jarig. Zelfs niet als je voor een servicebeurt komt. Jammer want vanaf die steigers is goud natuurlijk. Geen hoogte verschil met het waterniveau. Maar daar aan de overkant zie ik ze vaak zitten. Dan wordt het dat dus.

Jawel hoor er zit weer vislijnen om de as maar gek genoeg niet van mij. Ergens doorheen gevaren waarschijnlijk want deze lijn is wel heel dik. Mijn schroef heeft ook wat te verduren gehad vorig jaar met de Yamaha Pro wedstrijd. Toen met de oorlog in Oekraïne stonden de satellieten niet altijd 100% en daar had onze Hummingbird ook last van en stonden de betonning plotseling vijftig meter verder dan we op zicht zagen. Maar zo ook een betonnen rand onder water op de Oude Maas vlak voor de afslag naar het Spui. Schroef heeft daar het een en ander opgelopen. Dat kan ik wel fixen zegt Bert. Kan ik gebruik maken van je popnageltang want de mijne heeft het gisteravond begeven. Heb de goede nagels bij me want die zijn heel klein. Geen probleem natuurlijk. Bert moet om kwart voor elf naar de pedicure om een likdoorn uit te laten lepelen en ik vertrek naar de overkant.

Mooie herinneringen aan. Op die steiger voor de zaak nog de laatste wedstrijd van de wintercompetitie gevist met HSV Sterrenburg. Was daar in het eetgelegenheid boven nog de prijsuitreiking. Wat ik nog weet van Links naar rechts; Arie van de Linden, Henny de Groot, Gerrit Jabaaij, achterhoofd van Piet Frijhoff. Staande Arie van Kersen, Volgende twee moet ik gokken Theo van de Laan en Leen van Wingerden, Peter Bakker en voor hem zit denk ik dan Piet Slingerland en natuurlijk mijn vismaatje door dik en dun Arie van de Wetering. Als iemand ze nog wel allemaal kent graag een reactie met de goede namen want sommige heb ik gegokt.

Dan staat ik na 44 jaar weer op dezelfde plek om te vissen. Toentertijd was er een stukje wat dieper was. Een uitgesleten geultje en daar kwam ik in 1980 te zitten na loting. De locals die er altijd viste wisten me toen dat te vertellen. Nu staat ik daar en neem er een foto van als er een jacht aan komt en in mijn ooghoeken zie ik die langzaam onder de brug varen met een hoop herrie. Die grote witte bollen behorende bij het radarsysteem die is die kwijt. Die mevrouw aan board vind dat niet fijn en die horen ze in Hellevoetsluis ook. En dan worden we nog gefotografeerd ook schreeuwt ze naar de kapitein. Die lopen vandaag tegen hoge kosten aan maar ze zijn jammergenoeg niet de enige vandaag.

Als ik Peter Bakker belt om goede raad dan zegt die je kan beter t.o.v. de zeilschool gaan zitten daar vissen wij ook altijd met de vereniging. Dus we gaan een eindje verder zitten aan de Maasstraat.

Kijk wel uit voor de hondenstront zegt Peter en jawel het lijkt heel veel op stek “t Boerke” aan het Voornse Kanaal. Ze hebben het gras gemaaid en aan de waterkant kan ik een mooi stukje vrij maken.

Zit hier prima in het zonnetje uit de wind. Het water is wel heel bruin. Mijn nieuwe schepnet steel van 4 meter is maar net lang genoeg dat zal spannend worden met een dikke vis.

Ben nog wat vergeten en zet de slip openen en zeker de hengel vast aan de steun. De auto staat hooguit twintig meter achter me. Maar als ik terug kom na nog geen halve minuut hangt er een lijn los en is er een kano voor me die er rond peddelt om daarna over te steken. Die was waarschijnlijk vlak onder de kant aan komen peddelen en niet te zien door het hoge gras. Wat heb ik een mazzel. Als die hengel baar beneden schiet zie ik em noot meer terug. Dan doen we dus niet meer zo. En zeker nu het harder gaat stromen en er van alles meedrijft. Nu weet ik weer wat ik al die tijd heb gemist sinds ik in Hellevoet woont. Dat stromende water heeft wel wat.

En net als elke woensdag met de VethsVK waar we ook vissen in Hellevoetsluis dan zijn ze aan het hakken of maaien en zo ook dus hier komt er geregeld een tractor voorbij achter me langs. Wat die moet ermee want er zit weinig gras bij tussen de hondendrollen en dat hoge onkruid.

En terwijl ik hier lekker in het zonnetje zit wordt er aan de overkant hard gewerkt aan mijn Yamaha motor. Ik ziet de boot staan voor de werkplaats hier vandaan.

Maar zoals ik bij het begin al vermelde. Dan begint bij mij ook de pech. Als ik voor de zoveelste keer weer voer wil brengen hangt er een deel van mijn hengelsteun aan de hengel. Finaal afgebroken dus. Dat is linke boel nu het harder gaat stromen en ik ziet het water nu ook zienderogen stijgen.

Het begint op het Spui te lijken en wat ik bij me heb aan korven is niet zwaarder dan 50gram. Maar met lood erbij is 80 gram nog niet zwaar genoeg om te blijven liggen zo hard begint het te stromen.

Van de bomen uit het park aan de overkant komt allemaal witte pluis. Zoveel dat het zo nu en dan een witte deken is op het water. Geeft niet want ik steek gewoon de top een centimeter onder water. Maar er blijft zo nu en dan toch wel wat aan de lijn plakken. Het water is zo bruin dat dat samen met dat pluis een klont gaat vormen op de lijn.

Je moet de laatste meters snel inhalen wil je niet met die verzwaarde korf vastlopen in de stenen en natuurlijk, je raad het al loopt het wel eens vast in die kleine ogen van de feederhengel. Tuurlijk eerst het topoog en die kan dat niet hebben. Nee ik ben er klaar mee. Ik hoop dat ik voor woensdag een nieuwe top kan regelen want die feeders heb ik dan nodig voor in de 8vijver als ik weer de goede stek loot. Heb er net zo de balen, de pé in als die mensen onder de brug vanmorgen. Ik pak de boel in want het gaat steeds harder stromen. Met dat dikke bruine water zie ik het toch al niet zitten. En het lijkt wel met die wind dat er steeds meer pluizen zweven. Ik gaat naar mijn zusje en die verrassen. Ze weten niet dat ik in Dordt ben.

Om daarna de boot weer op te halen op de jachtwerf de Graaf. Alles is weer helemaal top zegt Bert maar weet jij wel hoelang dat is geleden wanneer je de vorige beurt heb gedaan. Die schrijft altijd op het oliefilter de datem van vervanging. Jawel maar is dat erg. Jawel zegt hij want de impeller was uitgehard en de olie pikzwart. Van die impaller weet ik want daar heb ik de les voorgelezen gekregen van John vorige maand. Die heeft ook weer een bootje. Die is kapot als er geen waterstraaltje meer uitgespuwd wordt en dan moet je oppassen. Nou zegt Bert het is maar goed dat je weer bent geweest. Niet wachten op 100 uur varen volgende keer als je zo weinig uren op het water maakt als jij doet. Dan zie ik je net voor je pensioen wel weer.

En natuurlijk weet ik het want heb alles meegenomen en Bert vertelde al dat ik niet klaar was met €500.-. Als je dan de verzekering per maand van €70,- meetelt en nog niet eens de dure brandstof tegenwoordig wordt dat een dure aangelegenheid dat vissen. Eerst maar eens een nieuwe top zien te vinden voor mijn Tri-Cast hengel en een steuntje.

En natuurlijk als ik dan Papendrecht voorbij rijdt op een christelijke tijd maak ik een pitsstop bij Inge en John. Wat ruikt het daar heerlijk in de keuken maar ik neem alleen maar en drankje. Ik zit niet lekker daar op de bank en dat komt niet door de hond. Nee want de auto met trailer staat twee straten verder. Voor de deur lukt niet en ben als de dood dat iemand er wat van af haalt die denkt het harder nodig te hebben dan ik. Twee schroeven los draaien en ik ben de fronttrollers of fishfinders kwijt en die heb ik over twee weken echt nodig bij de Yamaha Pro Fisching Cup wedstrijd die gaat over twee dagen vissen. Maar dat voor later.