Willem naar het Spui
Afgesproken tussen 10 en 11 uur woensdag 15 juli 2020. Het is om twaalf uur hoog water op het spui aan Hellevoetse kant. Als we een uurtje ervoor op de stekken zijn is dat vroeg genoeg met deze lage waterstanden.
Het wordt tegen elven dat Willem er is nog met dichte ogen. Zozo nog niet lang op zie ik. Tussen tien en elf hebben we toch afgesproken en dat klopt natuurlijk. Alles is klaar dus een reddingsvest pas maken en we kunnen gaan. Ik heb nog nooit zoveel zin gehad om te vissen zegt hij. Het is natuurlijk voor hem allemaal nieuw en reuze spannend. Dat begrijp ik allemaal wel en voel met em mee. Heerlijk.
Het is vijf minuten rijden naar de trailerplek en dat is hartstikke fijn geregeld. Traileren in Hellevoetsluis is trouwens toch waardeloos geregeld. Met het renoveren van het strand bij de dam zou gelijk een nieuwe verbeterde trailerhelling komen. De oude was wat vlak en met laag water was dat tobben je boot te water te laten. Maar hij is nog steeds niet gemaakt en of die er komt is maar de vraag. Beloven doen ze genoeg maar nakomen. Ik moet het nog zien of er een verbeterde trailerhelling komt. Net als de trailerhelling bij de blokkendam. Daar zou ook een mooie verbeterde komen na de verbouwing. Rijkswaterstaat wil daar helemaal geen pleziervaart op het druks bevaren gedeelte van de Noordzee voor het Europoortgebied. Daar kunnen we naar fluiten en het was toen fantastisch vissen het mooiste stukje water om er op de zeebaars te jagen. Zie de BassBuster Avonturen er op na.
En dan vangt Willem voor het eerst een mooie baars vanuit de boot. Door de stroming en het formaat vis, nog geen kasteel maar dat komt wel, wordt het een mooi eerste drill.
Goed zo net als bij die karpertjes druk op de lijn houden en een pompende beweging maken. Hengel omhoog tot elf uur en lijn opspoelen naar negen uur. De vis op de top drillen en dat gaat fantastisch. De spoel wat losser zetten en je wijsvinger op de molenspoel houden en als de vis de boot ziet gaat hij er zeker weer vandoor. En dat gebeurt maar netjes pareert Willen de aanval en na drie keer is de vis uitgeteld en kan ik em landen in het net.
Zo’n grote heb ik nog nooit gezien en als ik em leert hoe hij die moet vast houden maken we er snel een plaatje van om er thuis alles over te kunnen vertellen. De lip goed vasthouden met duim en wijsvinger want deze predator heeft geen vangtanden en de vis altijd ondersteunen. Latetr leren met twee wijsvingers ondersteunen zodat jezie je het meeste van de vis.
Gewoon een goede start om te beginnen zou ik zeggen. Wat een mooie baars om te vangen.
We gaan richting Oude Maas. Onderweg doen we een paar stekken aan maar dat is moeilijk vissen met een Caralona rig over de planten en het wier. Dat moeten we nog flink worden geoefend vooral werpen. Maar dat gaat hij voor op het grasveld leren om in ringen te kunnen werpen.
Maar na een paar missers en lossers, is hij zelfs is hij een keertje zijn staart kwijt van een shadje krijgt hij het onder de knie en kan zijn volgende baars onthaken. Staart bijterjes gebeurt vaker want ik gebruik geen staartdreg. Met een wedstrijd is dat anders dan telt elke vis. Dan wil je er geen eentje missen maar nu is dat niet aan de orde. Zo’n staartdreg beïnvloed toch het gedrag van het shadje.
Weer een mooie baars, wat wil je nog meer voor de eerste keer mee.
De baars heeft een vrij hoog lichaam, twee rugvinnen en een kenmerkend patroon van meestal zes donkere dwarsbanden. De kleuren van de vis zeggen niet zoveel, maar aan de achterkant van de voorste rugvin heeft de baars altijd een zwarte vlek. De staart en de onderste vinnen hebben een oranje zweem. De voorste rugvin evenals de buik- en borstvinnen hebben harde stralen met een scherpe punt, als je hierdoor geprikt wordt kan het erg irriteren vanwege het slijm van de vis. Op de kieuwdeksels heeft de baars scherpe randen en punten. Hij kan tot 60 centimeter lang en 4,5 kilogram zwaar worden. Hij kan 16 jaar oud worden.
De baars is ondanks zijn stekels een gewilde prooi van de snoek Baarzen staan evenals snoeken bekend om hun kannibalisme. In de zomer komen vaak erg grote scholen met jonge baars voor die voor hun wat oudere soortgenoten een gewilde prooi vormen. Ook dan jaagt de baars vaak groepsgewijs op de opgejaagde visjes.
De baars is een erg smakelijke vis. In de vijftiger en zestiger jaren van de twintigste eeuw werd in het Ijsselmeererg veel baars door beroepsvissers en hengelsporters gevangen. Ook in het buitenland is de baars een gewilde consumptievis. Baars voor consumptie meenemen is buiten de grote rivieren en het IJsselmeer niet echt aan te raden omdat hij vrij langzaam groeit en er na het fileren maar weinig vis overblijft.
Rond het begin van de 20e eeuw was de baars nog veel belangrijker in het ecosysteem. Rond Woerden vingen hengelaars in enkele uren 40 à 50 pond baars met een gemiddeld gewicht van ongeveer een kilo. In het ongestoorde ecosysteem, zoals dat ook op Ierse meren wordt benaderd domineren baars en snoeken zijn brasems en voorns veel schaarser.
Voor de baars geldt in Nederland een vangverbod van 1 april tot de laatste zaterdag van mei. Dit geldt voor de sportvisserij. De beroepsvisserij mag pas op 1 juni baars vangen.
We proberen het nog even op de monding Spui en Oude Maas maar dat is teveel gevraagd voor onze rakker. De diepte en oneffenheden moet hij nog onder de knie krijgen dus we zoeken rustiger water op.
Dat is best moeilijk vissen op de rivier maar nu met die lage waterstand gaan we het proberen of het lukt om een snoekbaars te vangen. Het stroomt er en de obstakels onder water de stenen, mossels, kabels en ijskasten etc. geven een heel andere indicatie als op het Haringvliet. En dan.. tja das een jongensdroom. Zo’n grote vis heeft hij nog nooit gevangen dat is fantastisch.
De Zander wordt natuurlijk ook ff gemeten en wat is die Willem blij er mee.
We vangen er nog eentje en de dril is er niet minder om. Wat een plezier hebben we weer op het water maatje.
Hij komt toch nog aan de halve meter. Wat een weer leuke dag hebben we zo saampjes. Heerlijk vissen zo.
We scheuren weer in één streep naar Hellevoet want om zeven uur moet Willem thuis zijn. Voor Hellevoet zet ik de Yamaha ff stil. Eens zien of er voor de havens al wat te registreren valt maar allemaal hele kleine speltaas. Dat wordt nog een paar weken wachten tot dat vijf-zes centimeter is gegroeid. Dan hoeven we ook niet meer zo ver te varen en kunnen ze voor Hellevoetsluis vangen. Dan is ze zoeken niet zo moeilijk…
Alle tijd dus het is om twaalf uur pas hoog water en daar houden we beide van.
Was weer genieten en een prima dag op het water.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!