Land van Paling met Joop

Na de middag 24 augustus 2017 een hapje gebakken ei natuurlijk met spek, ham, kaas en een tomaatje mee opgewarmd. Samen met onze beste sport fotograaf van Zuid Holland Theo van Kralingen. Theo moet zijn mast van zijn zeilschip voor de vierde keer gaan verven en heeft nog dertien keer te gaan. De lak moet 24 uur drogen dus die heeft nog wel eventjes wat te doen deze zomer.

Als ik in de tuin zit uit te buiken kijk ik naar Henny, hoef niets te vragen want ze zegt gelijk waarom bel je Leo of Waldi niet en ga je vissen. Het is toch vakantie en dan is het in de winkel rustig. Heel rustig. Hier aan de kust is het echt borsten bloot, handel dood. Leo kon vandaag niet dat weet ik hij kan wel  morgen dus een whatsappje is snel gestuurd naar Waldi. Ik ga zo vissen en je hoeft alleen maar een stoeltje mee te nemen is de boodschap.

Dus om een uurtje of drie rijd ik naar Land van Paling om lekker lui te wit vissen. Daar zitten er al twee te vissen. We zitten nog lekker te kletsen als Joop aan komt rijden de begroeting is hartelijk maar dan waar hij  uitpakt op m’n plekkie. Geen ramp natuurlijk, hier kan ik beter m’n stoeltje kwijt zegt hij en aan de ander kant kunnen we misschien ook met z’n tweeën ook vissen. Maar even later belt Waldi dat vissen niet gaat lukken. Hij moet vanmiddag nog wat werken voor de zaak. Ik kom wel even kijken op de fiets is de boodschap. Even later is hij er dan ook en het wordt steeds gezelliger aan de waterkant. Het ene sterke vis verhaal wordt mooier dan het andere en de anekdotes waaien over en weer. En als ik even later uitgepakt ben moet ik nodig naar het toilet. Moet toch de auto op het parkeer terrein zetten dus rijdt gelijk maar langs huis. Zo wordt het nog dik na vier uur voordat de eerste korf met voer richting muur gaat maar dat heb ik nu altijd met vissen. Alles wat om het vissen hangt vindt ik ook reuze gezellig. Waldi gaat werken, de visser naast Joop gaat naar de warme hap niet gek natuurlijk want die zit hier al vanaf vanochtend vroeg zodoende kan ik naast Joop gaan zitten. Wel zo gezellig

Maar het is niet druk aan de waterkant. Joop denkt dat dat komt omdat de wind van west naar noord is gedraaid en daar gaan we dan maar van uit. Die heeft immers onomstotelijk de meeste vis uren achter de rug en geen mens die dat meer inhaalt. De eerste worp is korf leeg trekken en de tweede worp heb ik gelijk een vis er aan hangen ik denk net als de korf de grond raakt in de waarschijnlijk voer stof wolk. Maar ik loss em halverwege de voerplek. En daarna is het een uurtje stil. Wel vis op de stek te zien aan de lijn zwemmers een valse aanbeten maar we kunnen beide niets haken wat we ook veranderen aan techniek of aas. Ook geen beweging op het water en zodra het om ons heen weer gaat plonzen van azende vissen hebben wij ook weer gelijk een aanbeet. Zelfs meerdere keren allebei tegelijkertijd. Om dan plotseling weer dat alles een uurtje stil valt. Ook op het water geen kringetje, bellen of golfje te ontdekken. Wat een raar fenomeen is dat toch.

Dat we een uurtje voor niets zaten te voeren is meer gebeurt en dan daarna allebei tegelijkertijd vis is ook ontelbare malen gebeurt. Wat is dat toch vooral in de karper en baars (zowel zoet als zout) visserij. Uren niet te activeren en dan plotseling alsof er en knop omgaat is het bal. Als je geen kaartje heb en er dat half uurtje dus niet bent blank je de gehele dag.

M’n Shakespeare International Carp 1810 van 3 meter 30 gaat in ieder geval weer prachtig rond het was taai maar nu hebben we het weer naar de zin en staan beide te netten.

We moeten oefenen want we zijn weer uitgenodigd door Arno om op “ Mun” te vissen. Daar hebben we maar wat zin an. Wat een leuke dag is dat steeds weer maar dat leest u vast in één van de volgende BassbusterAvonturen.

En de jeugd staat er boven op. Gelijk uitleggen dat je de vis eerst goed moet uitdrillen voordat je em kan scheppen. Die apen hoef je weinig meer te vertellen maar de kleine dingetjes daar hebben ze oren naar. Als ze daar wat van vragen of je uitleg gelijk snappen dan komt het wel goed met die knapen. Zijn we zo niet allemaal begonnen. Naast een oudere crack zitten en als een spons alles opnemen…