Winkler Pickeren met Waldi

Wanneer ik de spullen aan het uitpakken ben en het één en ander in elkaar steek zie ik dat ik m’n plateau ben vergeten. Gelukkig zit Waldi nog aan z’n boterhammetje en haalt die die onderweg naar het water op bij mij thuis.. Maar het loopt allemaal vandaag niet zo soepeltjes. Terwijl Theo van Kralingen is komen aan schuiven gaat er van alles mis. Ik heb een hengel en stoel geleend van Leo Rumpt voor Waldi want die doet alleen vliegvissen. Nu zal vissen met de korf na enige oefening geen probleem voor em zijn. Er zitten ook veel overeenkomsten tussen beide takken van sport. Er wordt aan je lijntje getrokken en dan is het alert zijn met aantikken. Hihihihi…. Komt allemaal goed

En als Waldi er dan aankomt met m’n plateau staat m’n Winkler Pickertje van 2,40 meter hoepeltje rond en kan hij gelijk aan de bak. Deze lengte is goed hier aan de waterkant zo kan je de vis lekker dichtbij landen maar naar de overkant in gooien is een ander verhaal. Daar vindt ik en of te kort of te licht voor. Voor volgende keer maar eens uit zien naar een geschiktere hengel. Maar de eerste is binnen.

Dan mag ik ook de eerste drillen weliswaar op een veel te zware hengel. Op de hengel van Leo die ik van em heb geleend zit te dunne en waarschijnlijk te oude nylon lijn op. Dat kost me dus drie korven in de eerste vijf worpen als ik voer wil weg brengen om m’n plek op te bouwen. Dat schiet niet echt op.

Ze doen het heel voorzichtig en of dit nu ligt aan het nep maïs. Dat drijft (een pop-up) dus heb ik er een loodje voor zitten zodat ik de hoogte kan zoeken dat het net boven de zachte bodem blijft hangen. Die afstand is ff zoeken want ik voel de korf ook weg zakken als ik weer inhaal. De vissen drukken en rukken ook aan de korf en dat is duidelijk op de top te zien. En na vijf minuten is die dus leeg gevreten.

Inmiddels is Leo en Robert aan komen schuiven en is Theo zijn fiets aan het infietsen en brengt Wim zijn hond weer thuis. Arno kon mijn gestuntel niet aanzien en zocht zijn bedje op. Die was net klaar met werken. Hartstikke leuk dat zijn kleikinderen een hond hebben maarre gelukkig vindt Wim dat niet erg zo’n ommetje in de vesting. Leo leert Waldi hoe je catch en release vist en doet dat eventjes aan em voor. Tikt de vis aan met het net en Waldi moet bukken vanwege zijn eigen voerkorf die langs zijn hoofd scheert. Dat doe je goed hoor ik. We gaan het nu een beetje door krijgen de aanbeten van vandaag. Zal iedere keer weer anders zijn denk ik zo. Maar dat zijn we gewent van vadertje glasoog. Daar kan het verschillen met de aasaanbieding per half uur. Verander je daar niets na een half uurtje radio stilte dan moet je aan de bak met al je opgedane kennis van de laatste jaren. Een run hoef je vandaag niet te verwachten evenzogoed als een wegloper zodat de top hoepeltje rond gaat al bij een dikke brasem. Het zijn allemaal korte tikken van een paar centimeter op het ritme van de muziek van de kerktoren valt Waldi op. Inderdaad hij staat niet stil en danst heen en weer maar zodra de ruk verder gaat dan die vier centimeter in een redelijke constante snelle beweging moet je aan tikken.

Dit is weer een gaaf exemplaar, de meeste die we vangen zijn best wel beschadigd waarchijnlijk door het vervoer.

Ze geven prima sport maar m’n Shimano Stradic is veel te zwaar voor hier te vissen. Die is mooi voor het Spui of verre worpen op het Haringvliet maar slaat hier de plank volledig mis. Hij is wat aan de zware kant voor deze visjes maar de lol is er niet minder om.

Dan gaat het achter elkaar en soms tegelijkertijd. Leuk hoor zo saampjes weer aan de waterkant en nu het zonnetje door komt en de wind volledig weg valt wordt het nog warm ook. Er kan makkelijk een trui uit. Heerlijk zitten we hier. De afspraak voor volgende week weer te gaan is zo gemaakt.

Tis goed dat Jan zo’n ervaren schepper is, tot twee keer schept hij snel en kan zo de vis landen terwijl hij los schiet van de weerloze haken die we gebruiken. Hilariteit alom natuurlijk met het landen van de vis.

En doorlopend krijgen we hulp en suggesties waar we het beste in kunnen gooien. Die 1000 karpertjes zitten er nog geen week in maar de veteranen van de hengelsport vereniging het Voornse Kanaal van trouwens de vereniging die dit water in beheer heeft, de jeugd en de die hards hebben hier al menig uurtje er op zitten. Dit is dus in goede aarde eeuuhe water gevallen die beslissing van HSV het Voornse Kanaal om dit water te veranderen in een karper putje voor de witvissers. Ze zijn net te groot voor de aalscholvers. Vorige week zijn alle grote karpers, zeelten, snoeken, roofbleien en baarzen gevangen door vrijwilligers van het HSV Voornse Kanaal middels een opvissing met netten en over gezet in andere gedeelten van het Hellevoetse grachten water. Een prima besluit dus vanuit de voor laatste algemene ledenvergadering. Wordt weer leuk en voor iedere discipline van het vissen in ons verenigingswater. Voor de roof-, wit-, vlieg-, en karper visser kan je vissen in de stadsgrachten van Hellevoetsluis. Wel even lid worden van de plaatselijke vereniging het Voornse Kanaal dus. Met een of belly-, of visbootje vissen dat mag niet maar het naast liggende Haringvliet hebben die daar de ruimte. We zijn niet voor niet Hengelsportstad van Nederland. Een voerbootje wordt wel toegestaan met vrij vissen. Meestal met de wedstrijden mag dat niet om iedereen evenveel kans te geven.

Zo af en toe dus bewolkt en dan is het best frisjes en een stuk donkerder op het water. Normaal is dat prima maar nu lijkt dat hier andersom te werken. Zodra de zon gaat schijnen is het een verhoogde actie in het foerageren van die kleine rakkers. Het vraagt gewoon concentratie wanneer aan te tikken en dat missen we een beetje. Het is gewoon gezellig hier op het puntje met iedereen die komt kijken naar die nieuwe visjes.

Waldi is wat vroeger naar huis gegaan en op dat Winkler Pickertje wat ik nu gebruik is het veel leuker die visjes vangen zelfs met een slechte top. Sorry Waldi maar dat heb ik niet gezien. Heerlijk gewoonweg en Senne de crack die deze tak van sport zich in no-time meester heeft gemaakt die is aan komen fietsen uit school wil wel even een plaatje schieten.

Ik zeg moet jij niet vissen want ik zie em nog al eens aan de waterkant of in de winkel met z’n maatjes voor batterijen voor zijn piepers. Hij vist beter en geconcentreerder als menig veteraan bij de vereniging. Die durf ik ik m’n feeder wel te geven. Gaaf toch. Nee ik was laat en moet om kwart over zes thuis zijn om te eten. Tja dat is ook belangrijk natuurlijk een beetje regelmaat in het leven. Mijn maatje is net weg zeg ik dus je zou even naast me kunnen zitten en het voer op maken. Prima zegt tie en snel samen een nieuw onderlijntje maken en even later zit die naast me.

Niets op aan te merken hij gooit prima met de feeder, netjes aan het einde van de worp de top omhoog en aan het geluid van de lijn hoor je dat het laatste stukje na de korf zich strekt zodat het niet in de war kan raken met de voerkorf. Niets op aan te merken. En z’n volgende worpen netjes op dezelfde plek zodat het voer bij elkaar valt en er voedselnijd kan ontstaan.

Dat is belangrijk. Ook al vang je niets en om je heen wel. Niet overal gaan uit proberen maar geconcentreerd je eigen voerplek op bouwen en precies elke keer op je uitgekozen plek in werpen. Als het voer overal om je heen ligt gaat de vis dat op z’n dooie gemakje opzoeken en kan rustig alles uitzoeken wat hij lekker of ongevaarlijk voor hem vindt op peuzelen. Das logisch hé. Maar ligt het op een hoopje dan moeten ze dringen om wat te vreten en zijn ze gulzig. Anders is een andere vis ze voor. Dat noemen we voedselnijd creëren. Ze pakken nu makkelijker jouw aas. Dat zal altijd anders bewegen met een haak en lijntje er aan. Ze blazen en duwen tegen het voer aan als ze de tijd krijgen en de mooie exemplaren zijn de slimste door verleden wijs geworden. Dat noemen we dresseur. Dat zullen we hier ook krijgen als ze vaker gevangen zijn. Dressuurwater dan wordt het allemaal wat lastiger en zal je inventiever moeten worden om ze te vangen maar nu kan je er zoveel vangen als je wilt op een heel makkelijke manier. Fantastisch om de jeugd te laten leren vissen.

Ik heb een leuke middag gehad. Het is anders dan uit de boot vissen. Dan zit je met je maatje te vissen in een heel klein wereldje. Hier vanaf de kant komt iedereen een praatje met je maken en dat is wel gezellig. ook omdat het nieuw is natuurlijk met die uit gezette karpertjes maar toch. Hartstikke gezellig. Ik ga opruimen en Senne vangt de laatste van de dag. Ik herken dat wel toen ik zo oud was. Aan de singels in Dubbeldam nu bij Dordrecht ingelijfd. Daar was ik toentertijd de jongste tussen m’n vismaatjes en volwassenen vissen op voorntjes, de karpers en snoeken. Kan me nog herinneren dat een buurman van een straat verder viste met een bamboe hengel van zo’n vijf meter met een molentje er op. Hadden we nog nooit gezien (±1967) en die kon mooi z’n piepertje (dat is een zacht gekookt aardappeltje voor diegenen die na het Millennium zijn geboren en geen geluidsmelder) of worm zachtjes voor z’n neus van de vis laten zakken. Tis nu wat anders geworden maar daar hebben we het allemaal al over gehad in de vorige BassBusterAvonturen, die goede oude tijd….

Reactie’s

Hoi Freek,

Ja super cool en leuk

–

waldi van leeuwen <…>

Aan: Vissen <vissen@bassbuster.nl

Re:

Dank je Freek:)

Waldi

–

waldi van leeuwen <…>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

RE:

Hoi Freek,

Nog bedankt voor de fijne middag!

Prachtig verslag, en geen woord visserslatijn erin.

Groetjes,

Waldi (zonder e)

Sorry veranderd, was een leuke middag. Ga eind van de dan misschien nog eventjes

–