Een heerlijke dag

Dinsdag 28 maart 2017 is de lente echt aangebroken. Bijna windstil en een heerlijk zonnetje als ik met Henny aan de koffie zit in de tuin. Waarom ga je niet vissen, geen foto opdracht vandaag en ik hoef ook niets af of in te leveren. En hoppathee boot hangt al aan de trekhaak, broodjes ei zijn zo gemaakt en we kunnen op de pad. Want achter staat altijd alles start klaar om te vertrekken. Heerlijk hoor.

Net na elven gaat ik er in en het is heerlijk vertoeven op de grote plas. Ik wil de kanten gaan uitgooien met plugjes etc. want de planten groei zal minimaal zijn. Maar als ik op de platen aankom en langs de randen van het Haringvliet is er nog helemaal weinig of niets te zien. Probeer het wel een uurtje maar vertrek dan naar de randen ronde de 4 meter naar dieper om daar de baarzen en misschien een verdwaalde snoek te zoeken. De putjes voor de voeten voor mooiste overnachting die je maar kan huren tegen het natuurgebied aan bij Camping de Weergorst van Frans en Dickie Riedijk.

Maar daar kan ik ze ook niet vinden en ga verder zoeken richting de Dam. Voor strandje de Quack ook geen teken van leven en zelfs niet voor de sluizen en de haven van Stellendam. De dieplopende plugjes en lichte loodkopjes gaan de tas in. En met een tennis elleboog vertrek ik richting Hellevoet.

Naar het Bassbuster plein voor de werkhaven. Dat is toch wel m’n vavoriete stukje Haringvliet om een dag toch nog goed te maken. Daar ligt een hele mooie bult met uitlopers naar diep water. Het duurt ook hier eventjes voordat ik ze vindt en net als Cor op de kant een dreumis vangt krijg ik ook even later de eerste beuk die doorkomt tot in m’n schouder. Niet te missen dus met wat een geweld wordt daar beneden de shad aangevallen.

En dan gaat het snel met de aanbeten en dito missers. Gaten in de lucht slaat ik en dat terwijl de druenen die ik af en toe ontvang niet te missen zijn. Ik vis al een paar jaar zonder staartdreg vanuit de boot en het is eigenlijk nu pas dat ik ze mis. Die dreg dus. Soms krijg ik een losse die een paar meter meekomt en los laat en als ik dan de shad laat vallen wordt hij alsnog gegrepen. Of komt de vis zelfs mee tot het oppervlak en spuugt bijna m’n shadje terug in de boot. Wat een agressie is er al onder de glasogen. Over drie dagen is het eventjes afgelopen met de roof visserij en ik denk dat dat precies op tijd is dit jaar. Ze zijn al knap aggressief dus. Dan komt ook Karel met Leo bij me liggen als ik vertel dat het hier zo goed loopt. Ik was ze al op de terug weg van de Dam voorbij gestoven op volle kracht. Dacht al dat die SportsLlinder van Karel was maar kon ik ze niet herkennen op die afstand.

Dan komt Leen Riedijk en kornuiten de haven uit met weer zo’n verschrikkelijke mooi jacht om van alles op het water te testen voordat hij vertrekt naar warmere oorden. Ik vraag nog eventjes of dat ze willen ruilen met mijn BassBuster maar dat gaat niet lukken. Denk trouwens dat ik een beroerte krijg als ze em vol gooien met brandtof. Laat staan een uurtje vol gas varen op zee. Denk ook dat m’n Hypotheek goedkoper is dan een aanleg plaats voor zo’n bak. Maar mooi is het.

Maar dan of dat het aan Karel en Leo ligt is het ineens over met het bijt uurtje het is voorbij. Alsof er een knop wordt omgedraaid. Zo ook een paar honderd meter verderop want daar lag er nog iemand te vissen die ik regelmatig een zander zag vangen en die vertrekt ook richting Stellendam. Zo ook gaat de Linder het proberen bij de terrasflats en gaat ik de werkhaven in.

Ze zijn op dit tijdstip aan het spuien vanuit het Voornse Kanaal en dan is het altijd rond deze tijd van het jaar daar goed kersen eten. De aanbeten op vier meter water zijn formidabel en je moet je hengel goed vasthouden , de concentratie mag geen moment verslappen of je moet weer langs Mario voor een nieuw stokkie. Want je weet waar hij te water is gegaan, die vindt je noot meer terug. Jan en jan komen ook de werkhaven in gevaren die hoef je niets meer te vertellen. Het is weer wennen vertkalen op dit ondiepe water want werpen levert hier gek genoeg geen aanbeten op. Dus de eerste aanbeet verrast me toch weer. Wat een dreun op die gevlochten lijn en een dik metertje voorslag. Zo, de eerste is binnen hier in de haven dit seizoen.

Daar komt een knap bootje weer terug van het Haringvliet en morgen gaat die door de sluizen het zoute op om de motoren te testen. Ze kunnen hier zout en zoet testen en zo hard varen als ze willen voor Hellevoetsluis. Ik heb er wel eens eentje gezien maar dat is al eventjes geleden in de tijd van de Linder nog dat met volle kracht hij geheel uit het water kwam als zo’n vleugelboot. Wat een spektakel was dat.

Maar in het late zonnetje nu toch wel met een jasje aan is het heerlijk vertouven in de haven want in de schaduw van de bomen, sluis en boten is het meer dan frisjes. Ik pak er toch nog een paar die op de foto willen onder toezicht van de bemanning van dat monster jacht. Twee los ik naast de boot puur omdat ik te lui ben om een schepnet te gebruiken. Het is weer een fantastische afsluiting van de dag. We gaan op huis aan en haal nog net thuis zonder de autolichten te hoeven onsteken met een rammelende maag.