Taai, als elk jaar deze tijd
We gaan er vanmiddag nog even in op 13 november 2014 om een een uurtje of twee na de koffie. Het is zo’n mooi weer vandaag en en in een half uurtje liggen we op onze stek. Dat is het voordeel in Hellevoetsluis te wonen. Je kan alle kanten op om een goed plekkie te kiezen. Zoet of zout. Goud is dat..
Maar vandaag staan we gelijk in de file op de rijksstraatweg. Het staat stil dus we kiezen de Hellevoetse achterweg door de polder richting strand. Wel wat smal met verkeer heuvels voor onze twee meter brede sleep, we zijn toch een dikke tien meter lang maar dat is te doen. Zeker als mede weg gebruikers ons ziet aankomen en even wachten of wij even het gas los laten bij een wegverbreding als splitsing van inritten, naar weilanden of gewassenverbouw.
Maar als ik aan het eind omhoog komt wordt er voorrang genomen. Je gelooft het niet maar we moet achteruit. Nu kun je uitstappen en vriendelijk vragen of ze even in de inrit wilt wachten tien meter achter haar waar mevrouw stoïcijns voor bij reed maar dat gaat allemaal van je vis tijd af. We glimlachen maar vriendelijk en vervolgen onze weg. Achteruit rijden is na al die jaren geen probleem meer…
We gaan er in Stellendam in maar of dat een goede keuze is betwijfel ik. Dacht dat het Zuid, Zuid West was maar het is bijna Oost waar de wind vandaan komt. Over het hele Haringvliet dus. Maar het valt mee net geen Bfr.5, net geen witte koppen zoals we op de cursus hebben geleerd.
We varen gelijk door naar mijn geliefde stek daar waar het naar meer dan dertig meter diep gaat. We vissen dan op de taluds die daar zijn uitgesleten door de harde stroming tussen de negen en twaalf meter. De Haringvlietsluizen staan open aan de Hellevoetse kant dus helemaal goud zou je denken, donker weer alleen die Oosten wind zit eigenlijk tegen en die is best frisjes. Het is vanaf strandje den Ouden naar de Haringvlietdam 4 tot 7 meter naar de vaargeul toe met dus hier en daar van die diepe gaten. Nu is het de kunst die taluds te vinden rond de twaalf meter bij hoge waterstand met een flinke grote harde plateau het liefst begroeid met mossels etc.
Maar we zijn als dik een half uurtje bezig als ik dan eindelijk die verwachte tik krijg. Niet eens hard maar als ik aansla zit ik muurvast. Onze vriend komt enkele centimes van de grond en dat is het dan wel. Mijn Godfather (standaard) staat hoepeltje rond en ik ben blij, blij dat wil je niet weten. Als na de aanslag de vis op de bodem blijft liggen dan kan het centimeter lint opgezocht worden. De vis zwemt nog een paar meter best rustig en dan issie in één keer los. Waarschijnlijk zat de shad dwars in zijn bek en heeft hij em gewoon uitgespuugd zoals we vanmorgen nog op een youtube filmpje hebben gezien. Daar ga ik nog een enkele keer van wakker worden vannacht. Jammer, jammer maar toch geeft dat weer moed want tot nu toe was het taai en we zijn bijna door de kleuren, formaten, gewichten en verschillende staarten van shads, tailspinners en asp’s heen. Alles halen we uit de kast.
Als dan eindelijk ik voor in de boot hoor “Fisch on” en Arie test een Godfather Parabool uit. Die is op zoek naar een geschikte verticaal stok en probeert een aantal hengels van me uit voordat hij zijn duur verdiende centen mag spenderen van Annet… Gelijk heeft hij natuurlijk als je die kans krijg moet je dat doen. Ik heb ook van Mario (de Catfish) een paar hengels kunnen uit proberen voordat ik mijn keuze heb gemaakt alweer een kleine tien jaar geleden. Wat gaat het hard allemaal. Maar de eerste is binnen en ik kan niet geloven met wat ik allemaal op de fishfinder ziet gebeuren dat het daar bij zal blijven. In de beginne met alleen een dieptemetertje dacht je dat er geen vis zat maar tegenwoordig is dat wel anders. Maar nu nog de goede vissen, de predators er tussen zien te vinden en ze het liefste tot razernij proberen uit te lokken. Een soort voedselnijd creëren, ze trickeren tot een aanbeet maar dat valt niet mee met zoveel aas en witvis op de stekken.
Toch krijgen we zo af en toe op extreem kleine shadjes een aanbeet, soms heel geniepig of als de bekende natte scheet maar ook dreunen die je eigenlijk niet mag missen. Een dreg er bij zetten is geen optie dan ben de aktie kwijt van de shad en trouwens het past er geen eens meer bij.
Als we er dan rond vijven er uit gaan is de score vandaag heel magertjes maar was weer een heerlijke middag uitwaaien in het herfst zonnetje. Bij de helling zien we nog een paar mooie zeebaarzen liggen. Waarschijnlijk zijn die uit de boten en netten gekomen die deze week voor onderhoud en reparatie in de haven liggen. Die zou ik graag vangen. Ze zijn van formaat dat je daar dikke pret aan hebt op je hengel.
Reactie’s
Hoi Freek;
–
Arie Krijgsman heeft gereageerd op je foto.
Arie Krijgsman Weer een leuk verhaal,Freek. Jammer dat t zo taai was maar ja maar hopen op wat betere dagen,komt vast wel. En dan die andere Godfather uittesten welke voor mij het beste is. Een wat strakke of zachtere hengel.
–
Marco Verspeten heeft gereageerd op je foto.
Marco Verspeten Gewoon een stcroixtje halen bij Bart van Vugt.
–
Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.
Jan Glimmerveen Ik zie jouw niet Freek Oosterhuis
–
Arie Krijgsman heeft gereageerd op je foto.
Arie Krijgsman Ja Marco Verspeten misschien wel maar daar is ook nogal wat keuze uit de verschillende type hengels!!!
–
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!