Oud tegen Nieuw

En nu net terug uit Frankrijk waar hij kleine forelletjes heeft gevangen met een stukje brood gaan we terug in Nederland proberen voorntjes het liefst natuurlijk ruis of rietvoorntjes te haken want die spreken natuurlijk het meest tot de verbeelding voor later. Die onthouden ze wel ruisers met hun goudbruine rug met zilveren buik en vel rode vinnen zoals Jan Schreiner al beschreef in één van zijn boeken over de hengelsport

Jan Schreiner (1917 – 2006) heeft ruim 50 boeken geschreven over de sportvisserij. Naast de dertig jaar waarin hij hoofdredacteur was van diverse sportvis magazines, schreef hij duizenden artikelen. Nog steeds wordt hij gezien als de meest literaire schrijver in dit genre. Ook gaf hij honderden lezingen en demonstraties over vistechnieken en nam hij het initiatief tot oprichting van de Nederlandse Casting Club. In maart 2000 werd hij, door de lezers van het grootste hengelsportblad van Nederland, uitgeroepen tot hengelsportauteur van de twintigste eeuw.

Zijn broertje Bram is ook mee gekomen want die wilde wel zien wat zijn grotere broer in lengte dan allemaal wilde beleven. Eerst maar eens de keukenkastjes plunderen om aan een lokvoertje te komen wat flinke wolken maakt onder water het liefst half water want we willen voorntjes vangen, ruis-, bliek, blank voorntjes dat is het leukste in die leeftijd. Wat brinta en havermout moet het gaan doen vandaag. Dat er roggebrood, vanilie, cake mail, pannenkoeken etc aan zoetstoffen bestaat, tandpasta in witte brood net zo lang kneden tot een smeuïge bal waar je dan kleine deegjes van af kon halen natuurlijk die witte KingCorn die gek genoeg in de broodtrommel minstens een week vers bleef. Dat was het beste waarmee ik lang geleden op de Loosderechtse plassen me wild ving aan de mooie voorns in die leeftijd met mijn opa of wat zout door je deeg geleerd van Ome Jan voor als het wat kouder werd. Zie avontuur van 12 april 2010 Vroeger… was alles beter? Dat vertel ik ze nog wel. Sandra, sterke in je keuken en als je wat mist weet je waar het is gebleven hahaha

Hier een plaatje die mijn vader heeft geschoten als ik weer eens niet naar huis kon om te eten omdat ze net zo lekker begonnen te azen. Aan de Gravensingel in Dubbeldam aan het uiteinde van onze brandpoort of later netter gezegd je achterom. Op de achtergrond de watertoren nu geloof ik een restaurant en op dat braakliggende terrein is later winters de ijsbaan en een zwembad gebouwd. Alle singels stonden met elkaar in verbinding naar open water en het was er eldorado om er te vissen. Veel witvis maar ook een goed karper bestand. Dat water was er voor de veilheid, voor de brandweer zodoende hoefde er geen waterkranen van die putdeksel in de grond op de waterleidingen in de wijk te worden gebouwd was helemaal in toentertijd. Ten tijde van dat plaatje was er nog een eiland in het midden waar je tegen aan kon vissen langs het riet aan de andere kant was het dieper waar je dikke snoeken ving wat toen nog mocht met een voorntje of nog beter een kikker die je ving uit dat slootje op de achtergrond. Weet nog dat Peter Platje die wat ouder was en al in de zesde klas zat en waar je dus tegen op keek de grootste had gevangen en em in een kinderwagen die bij het grof vuil stond thuis heeft laten zien. Zie je het voor je van die apen met een kinderwagen vol water door de straten en Mams natuurlijk als de doods zo bang toen die metersnoek z’n bek open deed

Dus de jongens hebben het goed voor elkaar, de hengels zijn er, maden gehaald en het voertje is gemaakt we kunnen dus op pad

We gaan de polder in maar het water is vies bruin maar gelukkig zit de stroom er in. Kan eigenlijk niet verkeerd gaan al zullen het geen ruisvoorntjes zijn deze keer die vertoeven toch wat op helderder water. Maar al snel hebben we beet

De dobber gaat van links naar rechts maar het aanslaan moeten we nog leren. De lijn is te lang en vertel dat maar eens op die leeftijd. Dat je lijn in iedergeval niet lager moet zijn als je hengel. Dat vist een stuk makkelijker met aas er aan doen en je vis(je) binnen halen. De hengel buigt immer ook nog wat door. Het afsteken van je hengel is voor later wedstrijdvissers onder ons

Bram heeft meer oog voor de oude fototas die is omgetoverd als viskoffer. Dat is niet zo’n visser daar heeft hij niets mee. Sandra heeft die gevuld met allerlei lekkernijen en wordt continue geïnspecteerd of alles er nog in zit. En Willem, Willem is gewoon Willem en gaat fanatiek door, die komt er wel ook zonder Campina. Niets haalt hem uit zijn concentratie en dat voor een zeven jarige. Het is nu gewoon nog door hebben om te “slaan” in plaats van ophalen als je beet hebt, de haak zetten noemen we dat in het  vakjargon om daarna druk op de lijn te houden maar dat gaat steeds beter

En na een kwartiertje mis slaan komt het eerste voorntje boven water die in het gras valt. Niet aangetikt dus (haakje zetten) waardoor het visje in feite aan de made hangt maar de pret is er niet minder om en het visje wordt in de emmer gedaan waar het in rond zwemt en bekeken wordt. Daarna als hij of zij weer schoon gezwommen is ontdaan van het gras wordt hij terug gezet bij zijn vriendjes in een groots ritueel

Maar na een half uurtje worden de aanbeten een stuk minder bij deze duiker en T-splitsing van het water we gaan dus verkassen

Naar het sluisje bij Frans Riedijk van de Camping het Weergors. Daar zit wat verval in het waterniveau en daardoor meer zuurstof in het water en dat kunnen die vissen wel gebruiken met deze lage waterstanden van de laatste weken en het uitzonderlijke warme weer

We steken deze keer het sluisje over dan hebben we de wind die er is in de rug dat is makkelijker inwerpen en we ontwijken de honden drollen want jemig dit stukje is en vaste route denk ik van een bewoner aan de overkant. Als de jongens over gezet zijn en we de hengels pakken staan ze plotseling te schreeuwen en we moeten er weer om lachen. De geiten en lammeren zijn te sterk voor ze en voorral te snel voor die jonge gassies en de voer emmer is al half leeg gegeten voordat Erik nog wat kan redden

Nu gaat het snel de keuze was goed om hier heen te gaan en we vangen continue visjes en daar gaat het om bij die apen. Ze hoeven niet groot te zijn als er maar volop leven in de brouwerij is anders is de concentratie natuurlijk zo verdwenen en de lol er snel vanaf. Nee dat gaat goed en zelfs Paps vangt zijn visjes maar dan moet Willem of Bram ze er wel vanaf halen hahaha

Die apen hebben het best naar de zin en wij ook. Hoor zelfs naast me dat het heerlijk is zo vissen en je hoofd leeg maken dus er is ook nog hoop voor Paps den adel aan de waterkant

Willem blijft vissen en wat hij net heeft geleerd legt hij z’n broer uit hoe dat allemaal moet. Made aan het haakje net door het velletje zodat hij blijft leven en niet gelijk leeg loopt, ingooien met of tegen de wind, haak op het goede moment zetten, rustig drillen en onthaken met een natte hand zodat de huid van de visje niet beschadigt

Maar als ik dan over een bolletje ijs begin eind van de middag, dat ik er wel tien op zou kunnen eten heb ik ze om. Daar hebben de kleine Adeltjes ook wel trek in en na dan nog eentje te vangen gaan we naar het Karrewiel waar Gert-Jan de scepter zwaait en ik vrijdag nog een bruidspaar Sandra en Piet heb afgeleverd voor de huwelijks taart aan te snijden, het dinér en de feestavond is gevierd

Wij gaan op het terras zitten want we willen echt ijs en niet op een stokje uit de camping winkel dus moeten we even wachten en dat valt niet mee. Van tien bolletjes dat we wel op kunnen worden dat er al snel vijftien of twintig. Ik hoop dat Gert-Jan heeft ingeslagen maar dat zal wel goed komen denk ik met die Horeca Crack van Voorne Putten

En de ijsbolletjes zijn fantastisch maar de chocolade gaat het eerst de sjaak worden heerlijk moet ie zijn volgens de boy’s. Enne dat fruit….. is voor de geiten

Nee dat is dolle pret op dat terras en iedereen leeft mee. Dat heeft Gert-Jan goed voor elkaar de sfeer is eigenlijk het zelfde als op de Rondeweibos in Rockanje waar ik Gert -Jan heb leren kennen en tot mijn schaamte waar ik al jaren niet meer ben geweest. Daar was het altijd feest elke dag zomers van ‘s middags tot ‘s avonds laat met de moeder van Ursula Tonny Beukelman achter de toog. Fantastische sfeer. Sorry hoor Ursula die daar nu lekker bezig is maar ik kom snel weer een keertje langs en ik weet dat ik dan weer het goede gevoel heb gisteren nog te zijn geweest. Maar dat geld voor ons beide. Dat heb je nu een maal met vrienden waar je lief en leed mee heb gedeeld. Waar je net iets meer van elkaar weet dan alleen maar hoi en hallo. Dat is voor het leven al zie je elkaar wat later niet meer elke dag maar is alles zo bij gepraat

Het aantal bolletjes ijs valt toch wel tegen om weg te werken maar Papa wil wel een beetje helpen. Dat smaakt fantastisch bij een pilsje… Tja met kinderen moet je als vent wel ergens tegen kunnen. Alle entjes moeten op, de ene keer van een broodje kroket of frikadel, pizza, spekkie of gombal. Lijkt me heerlijk allemaal bij een koud biertje

De zaterdag middag is weer goed besteed en die doen we volgens de jongens snel weer en keertje over. Ik heb nog vakantie hoor zegt Willen dus morgen kan ik weer met je mee gaan vissen..

Ik denk dat we een geslaagde vis middag hebben gehad en heb zomaar het gevoel dat er nog velen zullen volgen..

Reactie’s

Ha die Freek,

Wat een ontzettend leuk stukje! Echt heel leuk gemaakt en Willem en Bram vinden dat ook.Willem denkt ook dat er nog vele visdagen zullen volgen.

Gr, Erik

–