De misère gaat gewoon door

Ik trek nummer 1 en dat is dus het kop nummer. Reuze blij mee ik zit dus als eerste van onze groep. Helemaal de kop is het niet want twee steigers verder naar links zitten nog wat Engelsen te vissen.

En daar is Jos we kunnen beginnen met opbouwen.

Dan zitten we vandaag naast elkaar zegt Theo. We pakken na elkaar een kokertje hoe kan het toch steeds. Nu dus niet eens naast Marco. Ik hoop dat ik de laatste wedstrijden wat van heb geleerd en het in de praktijk kan gaan gebruiken.

Maar dan krijgt Theo een appje. Schat, ben je niets vergeten met een foto van een bakje in de koelkast. Ships dat is mijn maïs zegt Theo. Maar gelukkig heeft Mike groot ingeslagen en geluisterd naar die hamsters. Hij heeft nog wel een blikje voor Theo.

Maar dan komt Mats met zijn verhaal dat die op de kop zit. Er is dus nog een nummer 0 in het zakje van Marco. Nog niet meegemaakt in mijn carrière aan de waterkant. Het moet toch niet gekker worden maar dat wordt het wel. Dat voor laterzz.

Iedereen is ver op tijd klaar en het is wachten op vijf uur. Ik loop naar voren want daar staat iedereen te ouwesexhostessen. En ik ziet dat de twee steigers naast Theo leeg zijn. Zeker niet mee geloot of niet getrokken. Dacht dat er evenveel kokerjes waren als deelnemers. Maar meer naar recht ziet ook ook een lege steiger.

Marco heeft weer een broodje kebab meegenomen voor diegene die dat wilde. Heerlijk om zo de visserij te beginnen. Bedankt weer goosert. En als ik terug loop naar mijn steiger kan ik mooi iedereen er op zetten.

Marco eet zijn broodje graag koud op. Doet em aan zijn werk denken zegt die. Daar als ze aankwamen waren ze tegen die tijd ook koud. Mike wil de kamera ook eens vast houden. Zo zegt die dan staat je er ook eens op.

Wat is dat ding langzaam hoor ik em zeggen. Tja die is twintig jaar oud. Olympus onderwater kameraatje gekocht om mee te nemen toentertijd naar Indonesië. Die is een hypermoderne I-Phone gewend. Moet je hebben natuurlijk. Maar we staan er deftig op in ons nieuwe tenue. Goed gelukt zeg ik. En Glenn zegt aan mijn spullen ligt het vandaag niet. Die heeft zijn zoon’s hengel gekregen om te gebruiken. Ligt toch ongebruikt is de kast hoor ik van em. Een peperdure Greys edition.

Niemand dus op 47 en 48 maar op 47 daar hoort Jos Werring te zitten. Dat heeft niemand in de gaten maar die is helemaal aan de andere kant gaan zitten van die Engelsen op 37. Zat ook een zeven in vond die vanzelfsprekend. Dan zit er twee lege steiger tussen en dan zitten daar Engelsen te vissen die we zo nu en dan dikke vissen zien netten. Dat geeft vertrouwen.

Ik start drie korven later dan mijn buren die wachten niet op mij roepen ze fotograaf.

Maar het is weer taai. Maar de eerste die een vis kan netten na een half uurtje turen naar de toppen is Mats naast me. En eerlijk zegt die dat die de aanbeet niet heeft gezien. Haalt op en er zit een dikke grote massieve voorn aan. Beetje mazzel moet je hebben als je boven in meedraait. Dat is altijd welkom.

Maar dan aan de andere kant heel stilletjes wordt de eerste brasem gevangen. Heb em nog net in de smiezen maar het staat genoteerd. Vorige week had die het al op zijn heupen maar na een losse, een vis die na een twee meter meekomen los schiet kan die er nu eentje netten.

Na anderhalf uur dus eindelijk vis op de stekken maar wel voor mij op de verkeerde plekken. Ik ziet geen enkel beweging zelfs geen lijn zwemmers of vissen draaien aan het oppervlak. Alleen wat meerkoeten en futen die aan het jagen zijn aan de overkant. Ik heb weer de mazzel tegenover enkel nesten te zitten. Van twee meerkoeten en een stelletje futen. Ze maken ruzie zat met elkaar en je zou denken dat dit gedeelte dan wel een goede plek met vis zou zijn. Wij hebben ook liever de + in de buurt dan drie kilometer te moeten fietsen voor je kratje bier.

Ik zit op dezelfde hoogte te vissen met één hengel en de andere op het talud aan mijn kant half kanaal zodat die valt tegen mijn talud op de dertien meter. Daar hebben die Engelsen genoeg voer in gegooid vorige week. Maar Theo zit duidelijk in de goede flow zoals we dat zo mooi zeggen. Lekker bezig de laatste tijd. En bij mij nog steeds geen reactie aan de overkant wat ik ook aan de hair of haak knoopt. Op een grondel na heb ik nog niet om te wegen.

Wat ik ook probeert, ik krijg de vis niet aan het azen op mijn stek. Naast me vangt Mats zijn tweede brasem en staat aan kop hier vooraan met drie stuks vissen. Zegt nog niet zo veel Nu. Want somige brasems die de bijnaam platte echt verdienen gaan richting de drie kilo terwijl afgepaaide of blijvers zoals we die noemen en niet terug vertrekken zodadelijk naar het Haringvliet. Die vissen soms nog niet de helft wegen.

Om gek van te worden en dan maar rare sprongen. Ik probeer het nog eventjes met een Zigkit maar bij mij ziet ik helemaal geen vissen draaien. Het werkt goed op Land van Paling en daar is het maar hoog uit twee meter diep dus dat zou hier nog veel beter moeten werken. Maar na een klein half uurtje houd ik daar mee op. Zolang er gen vis half water zwemt is dit een zinloze missie.

Dan aan de overkant na de zoveelste worp kan ik een kolblei vangen op de wormen. Heb daar tegen het talud onder het riet overwegend geknipte wormen gebracht en in het midden enkelt maïs tegen mijn kantje.

Dan ziet ik in mijn ooghoek plotseling de houding van Mats veranderen. Als een roofdier hangt zijn hand boven de hengel zijn lichaam helemaal naar voren gerekt. Als een snaar staat die gespannen en voordat ik de kamera maar kan scherpstellen slaat die genadeloos toe. Zijn stok staat hoepeltje rond. Als een geoliede machine wordt de dikke vis gedrild naar het schepnet.

Maar dan plotseling gaat de vis richting de steiger en wil er onder door zwemmen. Wat een spektakel en gaaf om het zo te zien gebeuren. Dat gebeurt niet vaak dat Mats zolang bezig is om een vis te scheppen. Het leek wel een zeelt die komen ook altijd eerst mee en geven dan alles onder de hengeltop.

Wat was dat allemaal vroeg ik ik zag je boven de hengel hangen van wat krijgen we nu. Zal ik wel of niet slaan. Ja zegt Mats zo’n rare aanbeet heb ik nog niet gezien het leek op een schele pos of grondel. En dan geeft die alles op het laatste moment. Een strijder die de klappen van de zweep al kent. Want de meeste van die drie kilo vissen worden verspeelt onder de top.

Daar weet mijn andere buurman nu alles van. Die verspeelt ook een dikke vis door nota bene lijnbreuk een kwart afstand van zijn landingsnetje vandaan. Was een zware vis die niet mee wilde komen. Dat kan best een karper geweest zijn hoor ik van em. Maar even later met zijn reserve hengel vangt die toch nog een mooie platte en doet weer mee om de prijzen. En bij mij.. Nee ik krijg ze niet op de stek aan het azen. Wat ik er ook aanbied. Geen enkele lijnzwemmer gezien. Zou het dan liggen aan die twee meerkoet nesten en die ene Fuut die onderling alleen maar ruzie maken. Ik houd het daar graag op.

En als we dan iknpakken zien we Jos aankomen fietsen. Ik heb mijn net daar gelaten tien steigers terug. We kijken hem verbouwereerd aan. Jammer dat Theo er twee heeft verspeelt en nu vierde. Het scheelt hem zeker twee plekken maar goed gedaan goosert. Mats toch knap met drie platten en een voorn. En dat terwijl ik geen beweging heb gezien aan de overkant.

Theo doet nu ook mee om de kanjerprijs. Die vond die vorige week onbelangrijk. Laat Glenn die maar winnen maar nu met die dikke platte denkt hij er anders over.

We zijn op de helft en er is nog niets zeker. Het blijft dus spannend.