Buckaroo’s naar de Wilgenplas
We worden verwelkomt met een grote punt appeltaart en een bakkie pleur. Das alvast een goed begin. Ik ben dat aan mijn stand verplicht en nu de rest van de indo clan er niet bij kunnen zijn ben ik de laatste die aanschuif vandaag 11 juli 2023.
We gaan vissen met de pellets van het huis dus wat kan er nog verkeerd gaan vandaag met dat mooie weer.
Er is nog een plekkie tussen Piet en Peter en gelukkig hoef ik niet al te ver te lopen. Ik heb mijn voet zondag verbrand bij de BBQ van Armand zijn 60 jaar feestje. Ik verzorg daar dan de kachel voor hem. De olie (archide) was zo heet dat die door het aluminium bakje brandde zo op mijn voet. Gelukkig was zijn zwembad open en kon ik gelijk afkoelen. Ik maak eerst mijn method feeder klaar. Zo diep is het hier niet dus dat moet wel lukken. Later wil ik met de dobber vissen. Vaste stok of Zipp systeem met een zalm eitje. Lukt op Land van Paling ook dus waarom hier niet.
Als ik dan alles opgesteld heb dan gooi ik de eerste method een twintig meter verder in het lel. Strak draaien hoeft niet en de lijn zakt netjes naar beneden. Maar heb een poot van mijn stoel niet goed aangedraaid en val half achterover. Wil opstaan maar ziet in mijn ooghioek de lijn al met een ruk strak staan en kan net mijn hengel nog vastgrijpen. Wat een geweld en ik pak mijn eerste rijen karper van e dag. Theo zit aan de overkant en is zo vriendelijk dit vast te leggen. Sta je er ook eens een keertje op zegt hij.
Peter rechts van me is gelijk begonnen met pellets te schieten om de vissen van de bodem te krijgen om te azen. Als die dat eenmaal doen dan is het bal. Er zitten zoveel vis in dit putje dat voedselnijd makkelijk is te creëren. Die wil met zijn zelf bedacht systeem vissen en gelijk heeft die natuurlijk. Niks op de bodem kloten met zelfhaaksystemen uit de oertijd. Dit, deze eigengemaakte uitvinding bevis je alle waterlagen omdat het net zo snel zakt als de pellets die je er bij schiet. Maar die eenden vinden dat ook wel wat en bij Peter is het raak. Daar op zijn stek zit een moeder met drie jongen. En één van die jongere die moeten nog leren welke ze niet moeten opvissen. Moet Peter ff voor tandarts spelen. En die moeder er om heen vliegen en kwetteren van zie je nu wel. Opletten moert je wat je pakt. Elk nadeel heeft zijn voordeel want dat viertal is niet meer op zijn stek geweest.
We hebben allemaal een cadeautje gekregen van Peter en kunnen hier dus ook zelf mee gaan vissen. Denk dat de eigenaren van deze commerciële watertjes dat helemaal niet erg vinden want op zo’n dag schiet je wel vijf kilo pellets om de vissen actief in de bovenlaag te houden. In 2015 zat ik samen met Joop op een steiger en dan schoten we samen de pellets rond de dobbers. Maar als dan Joop of ik een karper drilde en schepte dan schoot de ander gewoon pellets door. ( zie https://bassbuster.nl/2015/08/27/karperput-de-sprong/). Toen was elke inworp gelijk vis. Stonden we eigenlijk alleen maar te drillen. Nu duurt het te lang en moet je steeds weer wachten op de vis tot dat die de bodem verlaat om de pellets te zoeken. Op te halen als het ware om als eerste aan het voedsel te komen. Schieten en drillen is lastig en de pellets komen dan niet precies op je stek terecht.
Vandaag zit ik dus tussen Piet en Peter in en verder naar links zit Arno met de vaste stok te vissen. Linkerkant van de vijver wordt ingenomen door Kees en Mike
Linkerkant van de vijver wordt ingenomen door Kees en Mike. En de rechterzijde zitten Theo, Tjeerd senior, en Tjeerd Junior. Een klein ploegje dus vandaag met negen man.
Enkele foto’s van Mike die links van me zit die en ze vangt onder een berkenboompje vlak bij het eilandje. Dat is wel precies ingooien.
En de foto’s die ik krijg van Theo zijn mooiste exemplaren. Ik denk dat we goed bezig zijn.
Wat we vangen varieert enorm in grote. Maar moet zeggen dat ze super sterk zijn. In de eerste runs is het moeilijk inschatten welke grote je aan de haak heb geslagen. Deze plas water is net een ruim jaar open en moet nog groeien. Hoorde van de eigenaar dat eind van het jaar de grootste naar en ander water gaan op het terrein en dan zal het kleine bestand inmiddels wat groter zijn. Dan zal het nog leuker zijn hier te vissen. Het is een uurtje minder rijden dan naar de Sprong of ’t Mun en dat is voor ons ook een dik voordeel dus ze zullen ons hier volgend jaar wel terug zien denk ik. Heb ook weinig klachten van de mannen gehoord als dan dat er wel hier en daar een tak moet worden verwijderd. Mike en Theo zijn de enigste die wat hebben verspeelt door in de takken van een berk te gooien. Tja en een boom haal je niet zomaar binnen. Senior breekt twee schepnet stelen dus nu maar hopen dat die op de prijzentafel liggen over twee weken als de avond competitie afgelopen is.
Bij mijn buren zijn de vissen in het algemeen toch wat groter en de aanbeten volgen tee maal zo vaak als bij mij dus ik ben om. Gaat veranderen van tactiek en gaat ook half water vissen.
Enkele systemen uitgedokterd door Peter. Drijvend als een dobber, langzaam zakkende genaamd de paraplu en een zakkende bol voor als het te hard waait voor de andere systemen. Peter monteert bij mij een paraplu en dar gaat ik zo dadelijk verliefd op worden. Die leg je vannacht onder je kussen voorspelt Piet me vanaf de andere kant.
Van de lunch heb ik geen foto’s kunnen maken maar de broodjes bal en tosti’s waren in een poep en scheet verdwenen en de mannen zaten alweer aan de waterkant..
Bijna rennend weer naar je steknummer om zo snel mogelijk weer te voeren om ze op de stek de vis weer aan het azen te krijgen.
Maar dan ’s middags gaat het helemaal löss. Gaat zeker dt parapluutje onder mijn kussen leggen. Wat een spectaculaire aanbeten. Er is geen aarzeling en je moet je hengel zeker zekeren of vast houden. Het is wel even leren. Strak ingooien en de lijn niet in een bocht laten waaien. Een strakke lijn bevorderd de haak inslag. Maar het stuitje zit zo nu en dan een halve meter verder op de lijn. Dan zijn het al twee stoppertjes. Zo hard is de aanslag op de pellet. Dus ook op je dobbertje de spectaculaire paddenstoel genaamd door de McGuiver van de groep onze uitvinder Peter. Die pakken ze vol overgave want anders zijn ze te laat en zinkt die weliswaar langzaam verder naar de volgende rakker die zon hapje wel ziet zitten tussen de andere zinkende pellets.
En naast Piet zit Arno in het hoekje met de vaste stok drie deeltjes tte vissen naast het riet en vang over de gehele dag negen zeelten tussen de karpertjes door. Dan heb je sport en gaat het elastiek tot het uiterste.
Alle zestig cm vissen zijn fantastisch en zien er ook zo uit. Puntgaaf terwijl de kleiner exemplaren wel wat te verduren hebben aan de beschadigingen te zien.
Ook bij mijn buren gaat het mirakels. We vangen ons het snot voor de ogen. Wat een heerlijke dag is dit zo. Hoor ook niemand klagen. Nou een beetje dan schuin rechts aan de overkant. Die is al twee schepnet stelen kwijt.
En zeelten zitten er zat in deze put en dikke ook. Maar sommige zien er niet best uit. Piet wil er toch mee op de foto want het is een beste zou mijn vismaatje Joop zeggen. Deze gaf in iedergeval sport door Piet en kwartiertje af te houden van pellets schieten en als je zolang een vis drill wil je er mee op de gevoelige plaat. Maar dat het een oude strijder is, ik bedoel die zeelt dus, dat is wel duidelijk te zien aan zijn verwondingen dat ziet iedereen wel.
Iedereen heeft het naar de zin. Met zestien vissen ben ik dik tevreden. Met die paraplu vang je toch wel de grotere exemplaren er tussen uit. Dan heb je er minder want er zijn er die dik over de twintig vissen zitten. Peter bedankt voor de paraplu’s want eentje heb ik verspeelt. die aanbeet was zo agressief dat ik alles kwijt was. Wat een geweld. Maar bedankt dat je een tweede onderlijn voor me heb gefabriceerd.
Tja en al vis je drie dagen achtereen dan is het nog te kort. Vijf uur staat er de BBQ klaar maar ik zou nog wel ff willen door vissen. Altijd heb ik dat. Ruim ook altijd als laatste mijn hengel en landingsnetje op. Dan omkleden want die kleding ruikt niet fris na een dag in de zon te hebben gezeten met vissen vangen.
Maar dan kan je wel eens achter het net vissen zodoende moet ik met Mike op de tweede ronde wachten. Ook geen probleem hoor. Maar lekker sarren kan je wel overlaten aan Mike. I heb een heerlijke dag gehad met de mannen. Volgend putje is de Vossekuil en neem ik weer mijn BBQtje mee. Theo zorgt voor een drankje dus dat gaat culinair helemaal goed komen voor tussen de middag. Nu nog maar hopen dat ik net zo veel vissen mag vangen als vandaag
Goede morgen Freek, je had schrijver moeten worden😄Ik lees met veel plezier je verhaaltjes👍
Was weer een super dag en mooi stukkie tekst en mooie foto’s
Tot snel weer