Eerste dag 2019

Zaterdag 24 mei 2019 hebben we samen de Busterboy’s ’19 de  studio opgeruimd en stellingen en kasten  heringedeeld. Na het eten van die heerlijke Victoria aardappels van Arie daar frietjes van gemaakt met bitterballen dit keer oppert Joey om naar de punt te gaan. Ons nieuwe jaar begint niet op 1 januari maar de eerste dag van het roof vis seizoen.

Dan moeten we opschieten want natuurlijk wil hij met de boot. Het is  half negen dus hebben we een nog wel even. Vanaf de kant heb ik geen puf meer heel de dag gelopen en gestaan. Schroeven en boren in de onmogelijkste standjes. We zijn samen net buurman en buurman. De gekste dingen gaan mis. Ook zal het wel vol staan op de kant de eerste dag van het seizoen en als we aankomen is dat ook zo. Er is al een rubberbootje op de stek dus beginnen we bij de vuurtoren.

Daar bij de vuurtoren sla ik drie gaten in de lucht. Normaal zeker vis op die beuken maar mis ze volledig. Ik vis zonder dreg dus zet er na drie missers toch eentje op. De derde is een natte scheet. Als of je vast loopt in het wier, de shad wordt tegengehouden, lijkt stroming maar dan zwaarder. Sla dan maar want dat zijn de mooiste. Maar zo vroeg in het seizoen vergeel ik nogmaals te slaan om de haak te zetten. Kan goed dat de vis zo agressief is dat hij of zij de shad dwars vast houden tot aan het oppervlak. Zo ook nu na toch verschillende runs en slaan met de kop zo hard dat je bang bent hem  kwijt te raken in de strijd. De hengel krom tot in het handvat hoepeltje rond af en toe slaat de top heen en weer door het heen en weer slaan van de vis die nu recht getrokken wordt naar de boot. De vluchtpogingen van de boot af zijn verleden tijd. Maar toch een metertje onder het oppervlak, Joey staat al klaar met het landingsnet vindt vadertje glasoog het welletjes en ineens is de spanning op de lijn weg. Uit het niets. Das balen geen fotootje van de eerste van dit seizoen.

We gaan de haven in omdat Joey liever met zijn eigen hengel en kunstaas vist. Logisch natuurlijk en als we weer richting Haringvliet vertrekken gaan we richting werkhaven want de Poolse medevissers in de rubberboot houden het voor gezien. Dus op naar het Freek Oosterhuisplein ver buiten het bereik van onze buitenlandse vrienden aan de oever vlak bij de dukdalven proberen we het nog even. En dan maakt de jeugd het helemaal goed vanavond. Een mooie aanbeet en dito drill. De vis gaat op zeven meter water vijf keer door de slip en de hengels staat hoepeltje rond. We zijn er reuze blij mee om deze te scheppen en er een plaatje voor het het leven van te schieten. Alsnog gaan in we in het donker traileren vandaag en blij dat we toch nog even zijn gegaan in het late uurtje. Gelukkig kan dat en daar ben ik reuze blij mee binnen een half uurtje liggen we op de stek vanuit huis. Wat wonen we hier toch fijn in het delta gebied van Nederland. Morgen dan maar wat later op het water.