Buckaroo’s naar de vossekuil 2018

Ik ben om half zes bij Joop die dan net naar beneden komt terwijl ik de ramen van de auto schoon maak. De Rijksstraatweg is afgesloten ivm opnieuw asfalteren dus heb ik de auto gisteren al volgeladen bij Joop voor de deur gezet. Zodoende ben ik wat vroeger want hoef niets meer in te laden en staat m’n vismaatje met koffie in de hand voor de deur op te wachten. Weer eens wat anders.

Het is weer een heel eindje toeren maar echt file rijden hoeven we gelukkig niet. We passeren redelijk vlot Rotterdam, Dordt en Breda, Tilburg en gaan richting Eindhoven waar het er boven wat oostelijk ligt. We zijn precies op tijd half acht en alleen Arno en Mitchel zitten al start klaar om te vissen. Maar dat zijn we inmiddels gewent van die fanatieke fietser van Goeree. Alles wat die doet is vol overgave, fietsen, golven, vogelen, en natuurlijk vissen. Als ik m’n korf vult heeft hij er meestal al drie in het netje liggen. Nu is het voor mij natuurlijk wel Plan-Plan. Het is vissen en geen werken…

We zitten als eerste aan het begin mooi in een hoek van de vijver altijd goed en we hoeven niet ver te lopen met onze spullen. Helemaal fijn geregeld dus.

We beginnen eerst op de grond want we zien nog niets bewegen laat staan zwemmen of springen aan het oppervlak. Het is windstil en geen enkele rimpeling verraad dat het er barst van de karpers. Onze toppen staan dan ook niet stil van de lijnzwemmers en slap vallende lijnen. Of is het de slappe lach dat ze ons bij de neus hebben. We zien wat voorntjes springen bij het riet. We stappen over op groter aas nadat alle kleuren en smaken zijn uitgeprobeerd met continue pellets schieten om ze aan het azen te krijgen. Joop zet er een worm op maar dan kan dat kleine grut helemaal het spelletje goed mee spelen en blijven trekken aan de uiteinden van onze vriend de Lumbricina. Nee dat is het em ook niet. Krijg er nog een paar te zien die zelfs nog kleiner zijn als op de foto maar ik krijg die bakken van de vijver waar hij zo beroemt om is volgens ingezetene onze vaste stok fanaat niet op m’n voer. Het is al naar de middag toe en hebben nog niets redelijkst op de foto kunnen zetten. We zitten dus in een slechte hoek want rechts van me zit Harry en die moet ook nog de eerste vangen en we zitten al tegen de lunch aan te hikken. Zou die kerel die een uurtje later aan kwam vanmorgen en vertelde dat hij hier vrijdag ook niets had gevangen geen geintje hebben gemaakt. Die wilde zich naast Kees nestellen maar Arno op z’n beste engels maakt hem gelijk duidelijk dat we de hele rechterkant hebben afgehuurd voor vandaag. Die goser helemaal naar de overkant met z’n spullen op z’n bult en ‘s morgens over het water hoor je alles. Wat een smoor had hij er in en verwenste ons aan deze kant van alles maar geen vis in ieder geval. Wij liggen allemaal in een deuk natuurlijk en vermaken ons er kostelijk om. Wat had die op dat plekkie gehoopt, waarschijnlijk heel het week-end over gedroomd en naar toe geleefd om daar te gaan zitten maar nu op Kees zijn schoot. Kees zijn stek was dus vorige week ook een goede plek om te zitten dat is wel duidelijk.

Naast Harry zit dan Kees en daarnaast Mitchel en Arno die wel goed vis vangen en allemaal mooie. Voorral Mitchel is goed bezig. Op dat gedeelte van de plas zitten ze dus allemaal gecentreerd en zolang er genoeg te vreten is kan de rest er alleen maar naar kijken. En je voerplek onderhouden hoef je die mannen niet meer te leren. Komt bij dat op die hoogte alleen de waterfontein het doet wat extra zuurstof in het water brengt. Misschien zitten ze daarom allemaal in dat gedeelte van dit karperputje. Of misschien het diepste gedeelte dat is wanneer je voor de eerste keer komt. Kees heeft in ieder geval de dag van zijn leven en heeft van het begin de vis er dus op zitten en vist met met de Waggler. De mooiste methode vindt ik ook op zo’n gedresseerd betaalwater. Dat is vissen met een zware dobber en precies andersom eigenlijk als de Method methode op de bodem. De vis haakt uiteindelijk zich zelf aan het zware gewicht van de dobber ipv het lood op de bodem bij de Method systeem.

De vissen waar we vandaag op vissen azen van nature op de bodem. Dat is goed te zien op het plaatje naar die uitstulpende bek, de uitgestrekte lippen die als een stofzuiger de boden alles opzuigen om daarna alles wat niet eetbaar is weer uit te spuwen. Daardoor prikken ze zich aan de haak en de schrikreactie is natuurlijk vlug terugtrekken zoals wij dat ook doen met bv iets heets aanraken. Dan haak de vis zichzelf door het gewicht wat er aan zit of hangt en hoef je niet te de haak zelf te te zetten. Je bent dus nooit te laat of nog beter dat de vis de haak slikt met alle gevolgen van dien. De haak zit altijd netjes in de onderlip. Door voedselnijd te creëren en een zo’n klein mogelijke aasplek te maken door zo precies mogelijk pellets te schieten op dezelfde plek probeer je dat ze daar van de bodem dus vandaan komen en zo snel mogelijk het eten het aas half water of beter nog van het oppervlak komen halen komen halen van wat we er in gooien. Daarom dus zo klein mogelijk voerplek aan leggen dat ze moeten dringen om wat eten te kunnen scoren. Ze aan de gang houden, ze azende en net genoeg voer brengen is dus het motto en meer dan geregeld enkele pellets schieten ook als je een vis staat te drillen want anders kan je weer opnieuw beginnen. Vandaar dat Joop en ik altijd de zelfde plek onderhouden en hij en ik een zijkant pakken van de hotspot. Karpers zijn net varkens en eten alles en als er wat te halen valt wordt dat dringen. Wij vissen allemaal met een katapult. Dat mag hier op de vijver dus schieten we pellets in allerlei kleuren en smaken bij de dobber in het water om de vissen te verlijden om te gaan vreten. Je start met een smaak en kleur en nu maar hopen dat die in de smaak vallen vandaag. Dan is de truuk om te schieten met aas wat niet aanzet als een wielrenner nodig heeft en pasta’s eet maar om honger te krijgen en wat niet de maag vult. Een soort Mac broodje heb je nodig in deze overbeviste wateren. Heel wat anders als in de polder waar je met dikke proteïne bollies aan de slag zal moeten om het te winnen van natuurlijk voedsel als schelpen, mosselen, muggenlarven, tubiefex, wormen etc.

Maar kees heeft vandaag de meeste vissen gevangen. Die speelt het spelletje het beste vandaag. Petje af en wel met een hele mooie graskarper van 87cm zat daar bij. Daarvoor komen we wel ff kijken als die genet wordt en een foto is die zeker waard. Wat een mooi exemplaar. Gefeliciteerd goossert wat een bak. Daar wilden de buren wel eventjes mee helpen. Zeker niet verspelen in de laatste fase zeker bij een graskaper en hem te snel te willen scheppen. Die hebben altijd hoe groot ze ook zijn altijd nog een paar eindspurts en geven alles wat ze hebben. Krachtpatsers zijn het zeker een exemplaar als deze hoog en een volle ronde vis. Daarom altijd snel weer terug zetten en em acclimatiseren, onder steunen en rustig bij laten komen als je em terug zet. Dat is met dit vrienden kluppie geen enkel probleem en we helpen allemaal met de juiste teksten maar kees weet het onderhand wel allemaal en kent de klappen van de zweep. Zijn slip staat formidabel afgesteld en heerlijk is dat geluid als hij er weer vandoor gaat en meters lijn neemt en er daarna weer opnieuw kan worden begonnen met aanvallen pareren met de hengel, molen en de rek van de lijn. Heerlijke gasten allemaal en fijn om mee te vissen. Terwijl de graskarper Kees door heel de vijver maneuvreer tussen de fonteinen door  moet hij het toch afleggen en kan op de foto. Een prachtig exemplaar. Nogmaals gefeliciteerd.

Jammergenoeg is er geen restaurant of wat te eten en drinken hier aan de vijver. Een tweetal Dixie’s gelukkig wel waar ik deze keer gebruik van moest maken. Moet zeggen dat ze brandschoon waren met een overvloed aan toilet papier en daar kan Tjeerd over mee praten dat dat wel eens anders is op die betaalwateren. Voor  mij is dat normaal niet aan de orde na opstaan tandjes poetsen en douchen is dat het eerst volgende traject en zeker na een slok koffie is bij mij dat ochtendritueel al op gang gezet. Maar het zal de zenuwen zijn dat ik nogmaals moet en snel ook maar gelukkig die waren er dan. Omdat we dus een uurtje langer konden vissen zonder middag uitsmijter met dus dan deze keer een zelf gemaakte broodjes verse worst met mosterd kan ik in dat extra uurtje een redelijk formaat karper vangen. Hehe gelukkig we hebben in deze hoek ook een nat schepnet. Begon er echt over te twijfelen of het vandaag goed zou komen. In de andere visvijvers begonnen we ook wel eens na de lunch pas echt goed te vangen maar dat gevoel hebben we beiden hier helemaal niet. En dat is geen fijn gevoel terwijl je toch alles er aan doet om ze op je voerplek te krijgen. Ondanks de mooie omgeving, het goede weer, een prima club buckaroo’s missen we toch het drillen van de vis want dat zou toch het hoofd doel moeten zijn van vandaag.

Moet er toch iets over kwijt. Mijn dag was al verziekt toen ik die vis ving echt waar zonder lippen helemaal dicht gegroeid met nog een klein gaatje over om te eten. Maar even later komen er gasten op een invaliden steiger tov me en zitten met hengels of ze aan zee zitten. Wat een zonde van die vissen. Ze worden gewoon binnen getakeld. Die zouden eerst visles moeten krijgen van de eigenaar van zo’n visvijver. Harry naast me kan zich maar net inhouden om er heen te gaan en ze vis lessen te geven waar een slip voor dient. Dit is echt het enigste min puntje van de visdag met de Buckaroo’s buiten de vangsten dan. Maar het weer was weer uitstekend en het gaat natuurlijk om het gezelschap hoe je dag wordt.

Joop is onderhand helemaal van slag want hij gaat aan de wandel. Dan moet het wel heel slecht met de vangstwen gaan. We zitten inmiddels al in de middag en hij moet nog de eerste vangen. Tja dat ben ik niet gewent van em dat hij gaat lopen na vier uur voer strooien. En jawel hoor ik denk nog met zijn kennis zal hij z’n hengel toch wel gezekerd hebben maar ik hoor wat… en zie z’n peurstok rechte in de bodem staan met nog net de steel op de laatste hengelhouder. Maar goed dat er een wat zwaardere molen aan hangt ander was hij alles kwijt geweest. Haal dus zijn vis binnen maar zo issie dan ook weer we gaan samen op de foto. Zit je vanaf acht uur alles te proberen en moet je maatje om net voor één uur in de middag je hengel redden.

En dan vangt eindelijk joop ook vis net na de middag. Het valt allemaal niet mee. De hele ochtend hoor ik al naast me van “dat de dag is nog niet om” maar die gezelligheid wordt al minder naar de tijd verstrijkt zelf met dat extra uurtje van de overgeslagen lunch. We zitten echt op de verkeerde plek. En gewaarschuwd door een gast die er vrijdag ook zat. Je slaat dat in de wind want het is kort lopen en een hartstikke mooi plekkie zo langs een rietkraag. Goud denk je dan maar waarschijnlijk het ondiepere stuk van de plas. Maar het is een visvijver en geen poldersloot waar we alles van denken te weten. Er is een zak pellets in gegaan van de eigenaar van de vijver waar ze waarschijnlijk mee worden gevoerd. Die vond het sneu dat we enigste waren zonder vis en kwam nog met wat tips niet verder te vissen dan twaalf meter en gooide er nog wat voer tegen aan vlak voor Joop’s z’n neus. Ik heb een zak 2kg method voer met een halve kg3mm pellets waarvan al zeker de helft in ligt, Daarna een halve zak 6mm pellets forrellenvoer met dezelfde maat groene dynemite en de nodige 12mm om over te schakelen van dat kleine grut af te komen. En Joop heeft ook niet stil gezeten met voer schieten en gooien. Dus kan niet zeggen dat we niets hebben opgebouwd maar aan deze kant van de vijver is het stilletjes met de grotere vissen.

En dan eindelijk ver in de middag vangt Joop een hele mooie graskarper. Wat zijn we daar blij mee in deze hoek. En vooral Joop natuurlijk want die had dat echt nodig. Op een deceptie na met zeebaarzen in de Europoort voor het terein van BP hebben we ook eens gezeten dat we niets vingen terwijl er naast ons twintig meter verder de ene na de andere werd binnen getakeld op     steurkrab, levende garnalen dus, en onze pieren en zagers werden gewoon links gelaten. Dat humeur van mijn grote vriend, begon ik een beetje aan te voelen, zien aankomen bij m’n vismaatje. Want als iedereen vis vangt en hij niet terwijl alles uit de kast is gehaald. Tja dan ben ik ook om te schieten en ga ik nog fanatieker alles uit de kast halen wat ik maar kan verzinnen. Daarom ligt er zoveel kunstaas denk ik in m’n bootje hahaha. Het was afzien en een lamme elleboog van pellets schieten maar er staat een mooie vis op de teller en nog wel een graskarper ook.

Daarna gaat het verder met o.a. takken vangen in onze zijn hoek. Nee vandaag hebben we niet onze dag en zeker niet de beste stek aan de vijver. Dat weten we dan weer voor de volgende keer.

Denk dat we rondom Hellevoetsluis midden in het delta gebied van de lage landen verwent zijn. Anders kunnen deze vijvers nooit een bestaansrecht hebben om te overleven in dit gedeelte van het land. Je ziet wel dat visverenigingen hun water ander aanpassen vanwege de aalscholver en er karpertjes uit zetten. Daar hebben ze weer heel veel profijt van en dat is te zien aan de nieuwe leden die dan van ver af zich komen aanmelden. Zelfs Engelsen vinden dat prachtig maar je kan een vesting gracht als in Helevoetsluis moeilijk vergelijken met zo’s karper vijver. Het ziet er niet natuurlijk uit en in Engeland is het helemaal precisie werk. Vis er wel eens met John als ik daar logeer en we samen achter de forellen gaan in Wales. Pakken we wel eens een dag op zo’n vijver en dat is pielen geblazen op de mm. Okeeje we dwalen af. Sla je dus wat eerder op dat gefriemel met de method feeder dan vang je deze formaat van visjes. We zijn met een gezellige groep Buckaroo’s op pad dus wat er gevangen wordt maakt niet uit. We gaan voor een heerlijke dag op de pad met elkaar en ben blij dat ik daar deel van mag uit maken. Maar ik denk dat we moeten koesteren waar we wonen hier in het Delta gebied. Het is natuurlijk elke maand heerlijk vissen hier op de soort die het dan goed doet.

Het weer is prima geen wind en zeker geen regen wat wel was voorspeld dus de plu’s kunnen in de auto blijven. Als we wat willen zeuren is het die varkens lucht. We zitten midden tussen die grote varkens scheuren in deze omgeving en dat doe me denken aan de vakantie’s in Markelo. Zal die goede tijd nooit meer vergeten. Maar voor de rest is aan deze kant van de vijver geen succes maar in het midden is er in ieder geval vis gevangen. Als de helft al aan het opruimen is mag ik toch nog een mooie karper landen en ben er reuze blij mee. Ik krijg van Arno voor de laatste vis van de dag een zak 12mm bollies als prijs. Bedankt man ben er blij mee.

Denk dat Kees Westdorp de eerste had terwijl hij als laatste aankwam met zijn broer Marco doordat zijn Tom Tom em het gehele gebied heeft laten liet zien. Vervelend is dat natuurlijk want je wilt gelijk met iedereen beginnen te vissen. Eerst ff lekker ouwesexhostessen met z’n allen bij een bak koffie, rustig opbouwen en een geintje hier en daar hoort er ook allemaal bij met zo’n dagje uit. Plezier staat voor op in deze groep. Dat euvel hadden wij op terug weg. Tot Breda binnendoor gereden en maar niet de snelweg kunnen vinden. Zelfs niet met Joop als navigator in de auto, onbegrijpelijk maar waar want die kent elk watertje tot slootje in Nederland. Overal tijdens onze ritten naar visplekken toe krijg ik mooie verhalen altijd onderweg te horen wat hij er heeft uitgespookt met zijn peurstoken zoals hij dat altijd zegt. Maar goed Tjeerd liet ook van zich spreken en heeft er een paar mooie vissen kunnen foppen. Die krijgt ook steeds meer plezier in dat Method vissen. Vorig jaar hoorde je nog wat van over het water maar dat wordt een stuk minder dus gaat het goed. ik vindt dat gemopper wel leuk en het liefst gooi ik er nog een beetje hout op. Hahha het is gewoon een fantastische club mensen die met recht Buckaroo’s genoemd mogen worden.

Wat ik zeg in het midden van de vijver is redelijk tot goed gevangen naar wat we gewent zijn in deze karper betaalvijvers. Dacht dat Arno er twaalf had van dit formaat en en Michel nog veel meer die begon gelijk goed van start af aan. Dan heb je gewoon een leuke dag zeker met dit weer. Je kan natuurlijk ook gewoon gaan werken met de druk op je schouder van je werkgever. Nee dan is dit een stuk betere tijdsbesteding.

Tja en dan een heel ander fenomeen in onze groep. Laat Wilmer maar vissen, onze Champ van 2018 en winnaar van de zomer competitie. De wedstrijden die allemaal aan Het Voornse Kanaal worden vervist was hij ongenaakbaar en viste iedereen naar huis dit jaar. Hij is dus is dit jaar lekker bezig en vangt overal zijn vissen. Maakt hem niet uit welk water hij zit te vissen maar die zit in een goede flow. Zijn voer en aas zijn dus op orde dit jaar.

Na een pak verse worsten te hebben gebakken vanmorgen en tussen broodjes te hebben gedaan met een flinke lik mosterd begint het toch wat te kriebelen om vijf uur dus inpakken en weg wezen hier en op naar All You Can Eat in Veghel. Naar huis rijden wordt toch niets met al die file’s dus je moet eigenlijk wel hé maar dat kan je aan Arno wel over laren. Die vindt de meest uitgesproken plekken in deze wildernis van eettentjes en vindt altijd de goede. Weer goed geregeld dus. We zijn vandaag met Harry, Kees, Tjeerd, Wilmer, Arno, Mitchel, Joop, Marco en Kees. De Bassbuster zit achter die frietjes en garnalen. Heerlijk.

Maar met zo’n grote groep bestellen, gelukkig werd de tafel in drieën gedeeld maar dan toch. Wat heb je besteld want als het op dat schaaltje zit en dan nog. Het ziet er ogenschijnlijk toch weer anders uit als alles visueel er staat. Daarbij ze doen wat er vaker wordt besteld op één schaaltje. Zoek het maar uit. Het Hoort er allemaal dus bij op zo’n avond en het wordt steeds gezelliger aan de tafel. Biertje erbij en een leuke tafeldame maakt alles compleet bij ons “oude” mannen die alles al hebben. Maar het blijft leuk een beetje flirten met de omgeving.

Je mag vijf gerechten tegelijkertijd bestellen en dat ook weer vijf keer. De tijdslimiet is twee uur maar voordat we de eerste bestelling door geven en ons drinken hebben is er al dik een half uur voorbij. Aan die drankjes moeten ze het toch ok hebben maar dat duurt allemaal toch wat lang. Zonde want we lusten wel wat na een dag in het zonnetje te hebben gezeten.

Ik hoef geen sushi maar er zijn genoeg andere gerechten die de rolletjes dikke kleffe rijst met een minuscuul stukje rauwe vis doen vergeten. Heb alle soorten garnalen gegeten die ze hebben eerst met frietjes en daarna met rijst. Heerlijk met als toetje verse lychee vruchten en vanille ijs toe. Nee dat lukt me elke week wel maar dan dichter bij huis en graag met dezelfde kwaliteit. Was gewoon goed en prima bediening en service

Dat hebben Mike en Arno prima geregeld allemaal dit gehele seizoen. Jammer dat Mike cursus had en er niet bij kon wezen vandaag en zeker voor de de laatste dit jaar. Want zijn inbreng op zo’n dag is altijd spontaan en bere gezellig vol humor. Wel uit kijken waar je je hengel neer legt want hij rijdt er zo over heen als hij naar huis wilt. Wat moeten ze em trouwens nog bij brengen daar op die BP. Hij heeft em bijna in z’n eentje daar op Europoort opgebouwd met een ondersteunende fietsend golfvissend maatje. Ze kunnen zeker niet zonder je daar op die plant.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Erika Breen heeft gereageerd op je foto.

Erika Breen

30 september om 18:45

Eet smakelijk 

–

Facebook

Kees Nagelkerke heeft je getagd in een bericht.

Kees Nagelkerke

30 september om 22:26

Het was zeker een geweldige visdag. Uitzonderlijk lekker weer en over het algemeen goede vangst. Leuk stuk Freek Oosterhuis. Je weet zo’n dag toch weer op een leuke manier te beschrijven.

–