Middag in de zon met Marco en Dinant

Zondagmiddag 16 september 2017 afgesproken met Marco en Dinant om het Haringvliet onveilig te maken. Dinant heeft net het drop shotten onder de knie en wil graag leren te verticalen en diagonalen van uit de boot. Het weer zit in ieder geval mee en we horen als we vertrekken dat Opa ook op het Haringvliet is. Op het charterschip de Driemaster “de Oostvogel”

Wel spannend natuurlijk met zo’n reddingsvest om. ik heb er een paar kindermaten maar Dinant wil de dikste met hoge kraag. Hij heeft meer zwem diploma’s als Marco en ik bij elkaar dus dat is het em niet. Met zo’n kraag zijn wel de beste zodat je hoofd boven water ligt als je bewusteloos raakt.

We liggen er net in aan de overkant bij het sluisje naar Dirksland. Aan deze kant ligt het helemaal vol met wedstrijd boten van de Lure Masters toernooi. Drie dagen vissen en dat was ik helemaal vergeten. Dat doet het vangen van predators aan het einde van zo’n toernooi niet ten goede. Die zijn dan gestrest en voorzichtig geworden als er in hun school de terug gegooide vissen terug komen. Met baarzen en zeebaarzen is zelfs bewezen dat als je de gevangen vissen in een bun bewaard en later terug gooit als je gaat verkassen meerdere vissen vangt op zo’n stek. En zeker de grotere exemplaren. Die zijn door de wol geverfd, die kennen het klappen van de zweep. En dan is de stroom er ook nog uit. Heel de middag geen rood licht gezien bij de Haringvlietdam. Jawel toen we er uit gingen gingen de rode lichten aan. Als ik over een frietje begint want ook aan deze kant ligt het vol met wedstrijdboten waar we ook zien dat er niets wordt gevangen. We spreken ze af en toe eentje aan maar ze kunnen ze ook niet vangen. Zelfs even later de op dat moment nummer twee staande moet nog één grote snoekbaars vangen groter dan 45cm. Want die heeft hij al en mist nog 23 centimeter om op de eerste plaats z te komen. Je moet in die drie dagen een snoek, drie baarzen en drie snoekbaarzen vangen. Degene met de meeste centimeters die wint. Dinant vindt dat we wel een frietje hebben verdient dus stuiven we weer terug naar Hellevoet naar de Bella Vesting. Maar die is gesloten dus vertrekken we naar de Stelle in de haven van Stellendam. Smaakt daar weer prima hoor en het assortiment is nog groter met de nieuwe eigenaars. ‘s winters is de erwtensoep een aanradertje…

We stuiven weer terug over de grote plas met een dikke vijftig km per uur en dat vindt Dinant wel wat. Maar mijn jas heeft hij dan wel graag om want dan is het wat frisjes aan board. We schuiven de boot tussen al die andere wedstrijd boten om aan een kromme hengel te geraken maar daar kunnen we kort in zijn. Alleen Marco heeft een losse, een aanslag op je schad, en na een metertje is die los. Hij heeft in ieder geval die dreun gevoeld en is gelijk verkocht. Volgende week gaan we weer hoor ik em zeggen en ik weet er alles van. Verslavend zijn die aanbeten die je voelt tot in je schouder als zo’n vis je shad tot zich neemt. Dat proeft dan tot meer, veeeel meer. Maar we zijn een uurtje verder en voor de haven tot aan de terras flats kunnen we ze niet trickeren. Het stroomt voor geen meter en nu weet ik dat het zwaar gaat worden ook dat beroemde laatste uurtje. En Dinant wil naar die club van 010 kijken hoe die het doen. Ik zit em natuurlijk al heel de middag te plagen dat hij dat niet haalt want we zijn pas tegen donker thuis. Maar morgen moet hij naar school en gistern was het ok laat. Zo af en toe in het zonnetje valt hij bijna om en tijdens het varen naar volgende stek valt hij bijna in slaap. Bijna want ik hoor geen snurken, nee een heerlijk ventje om een beetje te plagen.

Hij heeft zelfs geen Feijenoord shirt vanmorgen aan gedaan want een paar weken geleden vertelde ik em plagend dat ik dat shirt helemaal niets vond. Vroeg tie wat ik wel mooi vond en ik vertelde hem dat dat Sparta was. Die strepen waren de mooiste strepen van Rotterdam en warempel wat denk je dat onder zijn trainingspak steekt. De Sparta kleuren. Mooi is dat toch hij vertelde vanmorgen bij het verkleden dat hij dat voor mij deed. Dat voelt goed moet ik je bekennen.

We gaan naar huis en hebben ondanks geen vissen aan boord een heerlijke middag gehad. En ik moet Dinant een pluim geven want wij vinden het prima al zit je maar op het water maar dat ventje zag plenty aasvis onder en om de boot maar geen predators die de shad moest. Ze waren er wel maar aasten gewoonweg niet. Het moet gewoonweg stromen op deze grote plas wil je wat vangen aan dat plastic. En om er dan zin aan te houden, sjappo.

Er werd al een paar maal gevraagd hoelaat we naar huis gingen want de voorbeschouwing werd al op z’n telefoon gegeven. Tja daar zitten we dan. De jeugt weet alles beter te vinden via de telefoon als wij en we gaan er uit. Morgen is er weer school. Eerst nog wat eten en naar voetballen kijken. Wat zal die slapen en Marco en de BassBuster, wij gaan ook banken. Als we langs de huisjes van Cape Helius rijden zie ik plotseling Christian Wieneke staan op een boot en Ulf Stürmer staat er ook naast zie ik nu. Ik wist niet dat ze ook mee deden. Het welkom is weer gezellig. Vanavond of morgen een bakkie doen komt er niet van want ze willen vroeg vertrekken. Christian moet zo’n 500 km sturen en wil vroeg thuis zijn. Tja net getrouwd en dan een week van huis. Dan wil je thuis zijn (lol). Er staan hier een dikke tiental deelnemers hun boot in te pakken om naar huis te rijden. Als ik vraag hoe het was hebben Ulf en Christian gister een gele kaart gekregen. Dus voor de ere plaatsen komen ze niet in aanmerking. Trouwen bijna alle boten die hier staan hebben geblankt op het Haringvliet vandaag. Het was dus taai vandaag aan deze kant. Verdorie en toen we er uit gingen zag ik dat de rode lichten aan gingen van de Haringvliet suizen. Er komt nog een bakkie regen vannacht en dat wil Rijkswaterstaat voor zijn zodat het Haringvliet alles kwijt kan. Denk dat ik tegen de schemer nog maar eventjes naar de Punt gaat….