Putje “de Sprong”

*Dit plekkie wordt het dus voor vandaag.*

We gaan weer Waggler vissen tussen Rijkevoort en Boxmeer in het karperputje de Sprong op donderdag 21 juli 2016. Arno staat nu al om twintig over vijf voor de deur. Das vroeg voor de bassBuster om kwart voor vijf douchen, koffie en een broodje en m’n tweede bakkie drink ik terwijl we de spullen in de auto doen. Arno hoeft geen koffie dus we scheuren gelijk weg.

Net wat ik zeg dat is vroeg maar we moeten dan ook een half uurtje verder toeren dan vorige week naar de ‘t Mun in Appeltern, Maas en Waal. Maar het is rustig op de weg en iedereen heeft vakantie. Het lijkt of we het rijk op de weg alleen hebben en Arno houd het gas er op onder zijn verhalen en anekdotes waar ik me wel in kan vinden.

En zo zie ik ook eens de zon opkomen na een half uurtje toeren langs de Betuwe lijn. Die heb ik nu in een week drie keer gezien. Kom nooit uit het dorp en dan zo vaak in deze hoek van het land heeft ook wel wat. Verjaardag Armand, vissen in het Mun en nu de sprong. Ga me nog een wereldreiziger voelen.

*Arno wil de eerste zijn voor het beste plekkie.*

Komen we daar aan en rijdt Arno direct heen waar hij wil vissen maar daar staat al een auto en de beste man wil net uit pakken. Tja en dan issie op z’n best. Meneer we hebben dit gehele stuk afgehuurd voor vandaag. Heeft u dat niet gezien op de site??. Die man zit hier waarschijnlijk elke week en weet dat het een goede stek is. Maar dat heeft Arno allang uitgezocht, slapen doen we ‘s nachts. Alhoewel moet je niet continu werken Afijn. Hij ziet ons als recreatie visser (wedstrijdvissers gooien gelijk Leefnetten te water om later alles te kunnen wegen) en gaat balend naar een andere stek en wel helemaal aan de overkant rechts in de hoek. Daar heb ik trouwens met Joop vorig jaar gezeten en ons klem gevangen want de overkant van ons was inmiddels bezet. De man geeft nog allerlei aanwijzingen ook aan Arno want die kan een pokerface opzetten daar trap een nonnetje van drieënzestig nog in. en dan heeft hij het naar de zin onze oud marinier. Hou je van de domme dan krijg je de meeste informatie bij die gasten maar recht door zee, wet is wet maar regeltjes zijn regeltjes….

*Tis ook een mooi plekkie en de gehele dag uit de zon.*

Arno zit aan de ene kant van de boom en ik zou er naast gaan zitten maar hij heeft toch liever iemand anders naast zich zitten. Ook goed natuurlijk dan ga ik wel in het zonnetje zitten aan de ander kant van de boom. Wordt dat te heet dan heb ik een plu mee genomen.

Maar als we aan het slootwater zitten en dat in een karperputje op het terras, nee neem een frisje zou ik zeggen dan zien we Arno en nog iemand, we horen later dat die een nachtegaaltje zou overnemen van onze toerleider ontsnapt was in de auto bij het er uit halen uit zijn kootje. Vindt die maar eens terug in een volgeladen auto met vis spullen. Vandaar dat alles al uit de auto gehaald is en nog steeds geen Nachtegaaltje. De koper blijft in de dichte auto en zo vinden ze em na een uurtje zodra hij beweegt. Ergens tussen de veiligheidsriem boven in chassis waar de riem naar binnen gaat. Gelukkig gevonden want zou zielig zijn als hij daar verdroogt. We kunnen gaan vissen.

Ik heb eigenlijk gelijk vis en naast me Wilmer ook maar die blijft door vangen terwijl het bij mij gelijk stil valt. We vissen ongeveer op de gelijke hoogte met de Wagglet dobber. Zelfde diepte maar we staan zeker één op drie met vissen vangen.

*Vogeltje is gevangen en Arno kan gaan vissen.*

Arno aan de andere kant van de boom vangt dan ook zijn eerste vis na vogeltje vangen en gelijk een mooie.

We hebben er geen lood aan om de pellet van 6mm die met een elastiek aan de hair zit zo natuurlijk mogelijk mee te laten vallen met de pellets die je schiet met de katapult om je dobber heen. Even bewegen en weg issie. De vis haakt zich zelf dan aan de zware dobber. Daarom geen lood aan de lijn en zit alles geconcentreerd aan de dobber om zoveel mogelijk gewicht te hebben voor de penetratie van de haak.

Je begint met je dobber over je voerplek heen te gooien. Dan schiet je de pellets en trekt de dobber erbij. Als het waait trekt je de lijn onder water. We vissen op vijftig cm tot nog geen meter diep dus je moet snel handelen anders valt het haakaas niet tussen het geschoten aas. Onder de dobber kan je dan nog voer kneden en zo krijg je en stofwolk van voer onder je dobber. De vissen komen dan naar het oppervlak om het aas te halen. Zeer spectaculair vissen is dat en rete spannend al die draaikolken om de dobber heen. Hier zijn de vissen deze visserij al jaren gewend dat noemen we dresseur water en wordt het steeds moeilijker ze te foppen. Ze zijn natuurlijk niet helemaal gek onze geschubte vrienden.

*Wilmer gaat gewoon door waarmee die is begonnen.*

Terwijl m’n buurman gewoon door gaat want bij hem stopt het dus niet. Die kent het spelletje wel en deelt de regels uit want wat ik ook probeer hij vist zo’n beetje 1op 3 vissen en ik zit er vijf meter naast. Dan praat ik helemaal niet over degene die Arno ook heeft weg gestuurd vanmorgen de groep die op onze plek wilde zitten met z’n drieën en nu aan de overkant tegen over ons zitten. Die heeft in z’n eentje vijftig vissen gevangen en toen ze zijn voer gingen gebruiken en niet uit de vriezer. Tja je hoort alles over het water hen vingen die andere twee ook goed. Die hebben met z’n drieën tien keer zoveel vis gevangen als wij met de hele groep. Als je je water maar kent dus.

Ik kan er nog eentje fotograferen voor de pauze.

Ik vang in de ochtendsessie nog een dreumes maar je heb er werk genoeg aan op dit lichte materiaal. Fantastisch is het als je geen wedstrijd hoeft te vissen hier. Lekker licht en je vis uit drillen i.p.v. binnen slepen om zo snel mogelijk weer op je voerplek te liggen voor de volgende. Ik zie ook veel vissen met vervormde bekken en die kwam ik vorig jaar niet tegen. Terwijl ik er vijf keer zoveel ving samen toen met Joop.

Ron Reedijk laat zijn uitsmijter niet koud worden en gelijk heeft tie. Dat moet je warm eten.

Om half één gaan we lunchen. Een uitsmijter (tje) vergeleken met vorige week, een broodje bal of dito hamburger of verse worst die gaan er wel in na een ochtend zonnen.

Heerlijk is het zo op het terras in de schaduw met een koud biertje.

Dit zijn de vissende Buckaroo’s van vandaag weer; Bob Smit, Marcel van Oudheusden, Arno Borsboom, Kees Nagelkerke, Wilmer Breen, Henk Jansen, Mike Piepenbroek, Nico Idema, Marco de Jong, Ron Reedijk en de BassBuster. Tegen de middag zijn ze plotseling niet meer met z’n tweeën maar Arno is de rotste niet die helpt wel even in de bediening…

En je knippert even met je ogen en de bordjes zijn leeg.

Misschien komt het door de bediening maar iedereen brengt netjes zijn bordje met bestek terug naar de bar. Doen ze thuis ook hoor hoor ik ze zeggen….

Duurt toch nog drie kwartier voordat ik de eerste weer kan landen.

Terwijl Wilbur zijn dobber aan de overkant terug gaat halen krijg ik na een kwartiertje pellets schieten de vissen weer omhoog. Maar om die genaste karpertjes te vangen is een ander verhaal. Ze storten zich op het geschoten aas met de katapult maar die met het haakje pakken vergeet het maar. Gek wordt ik er van

Wilbur maakt een fotoreportage van me, sta je er ook eens op zegt hij.

Om de eerste te haken heb ik toch dik drie kwartier nodig terwijl Wilber naast me na de lunch er dan al drie in het mandje heeft liggen. Ik ga ff buurten bij die karper crack. En jawel hij heeft zelfgemaakte onderlijnen. Vist met veel kleinere haken en wat belangrijker is denk ik met een veel dunnere lijn zodat het aas nog natuurlijker beweegt. Hij is de beroerdste niet en flans ook zo’n onderlijntje voor me met een knooploze knoop zodat het aas echt tegen de haak aan ligt een 3mm uit de bocht. Bij die zakjes uit de winkel waar ik tot nu toe mee vist zit daar ± een cm ruimte tussen.

De knotless knot (knooploze knoop)

De knotless knot is een eenvoudige knoop die door vele karpervissers word gebruikt om snel en zonder knopen een karperhaak aan de lijn te besvestigen.

– Maak een lus in de lijn (de hair).– Doe de draad/nylon door de achterkant van het oog.– De lengte van de hair is afhankelijk van de grootte van het aas en de afstand tussen het aas en de haakbocht (de hair is standaard 3cm bij een 20mm boilie)– Maak een paar wikkelingen tot de punt van de haak. Let hier bij op! het oog van de haak heeft een dichte kant en een open kant. Begin de eerste wikkel aan de dichte kant.– Doe de draad weer terug door het oog van de haak. Het is belangrijk dat je de draad door de achterkant van de haak terug stopt.– Maak de knoop nat en trek de knoop stevig aan. het natmaken voorkomt het verschuiven van de lijn.

http://www.fishinginfo.eu/NL/knopen/haaklijnknopen.htm

Bron; internet

*Een dik 6kg dikke vis op de 12mm boillie.*

Ik heb vlak bij de boom waar ik naast zit boilies gestrooid met wat los voer en deze plek goed bijgehouden door er elk kwartier wat neer te gooien. En dat werpt zo z’n vruchten af eind van de dag. Ik gooi daar de winkler Picker neer en haak een paar mooie vissen. Zelfs een mooie schub van dik in de zestig cm maar kan em niet landen met dit lichte hengeltje. ik heb niets te vertellen. Je bent ook veel te hebberig na tien minuten drillen en wil em te graag in je netje hebben. Door lijnbreuk 23mm op de knoop naar de hoofdlijn. Gelukkig heeft Mike em ook vlak bij de kant boven m’n schepnet gezien voordat hij weer een spurt richting het midden van de vijver neemt dus kan ik er over opscheppen later tijdens het eten.

Wilmer voor de tweede keer achter zijn dobber aan.

Iederen heeft vissen gevangen vandaag maar het Waggler systeem is hier dodelijk. Op de grond met de feeder hengel met korf of het zelfhaak systeem de method haak je wel mooiere formaat vissen maar je vangt er een stuk minder. Eigelijk wisten we dit al van vorig jaar toen ik samen met Joop samen op een steiger zat. Was makkelijk want terwijl de één een vis drilde we elkaars vissen hielpen met scheppen kon de ander de voerplek onderhouden en ging het vangen gewoon door. Vaak met het gevolg dat we allebei tegelijkertijd een karpertje stonden te drillen. Nu was het vaak dat na een tien, vijftien minuten was weer de volgende die gehaakt werd door de dobber. Samen met de dril is dat nu binnen een half uurtje eer een vis dat is prima te doen lekker zittend in het zonnetje.

*De borden daar bij die Turk zijn weer overvol.*

Om zes uur stoppen we en drinken nog wat in het clubhuis op de Sprong op het terras. Arno heeft afgesproken bij een Turks restaurant tussen half zeven en zeven uur in Boxmeer waar we vorige keer voor een redelijke prijs prima hebben gegeten. Die kan je wel om een boodschap sturen zeker als het om eten, drinken en gezelligheid gaat..

Het duurt zdeze keer even zodat iedereen zijn verhaal kwijt kan van vandaag en dan komen ze hoor. Sterke mannen spraak en we liggen in een deuk zo af en toe. Voorral wat ze met die vis tripjes allemaal meemaken. Maar zoals het hoort alles blijft “On the House” between Fishermansfriends”.

Nu kan ik best wel wat weg werken en ben ik een zeikerd met eten. Mijn motto is al heel m’n leven geweest “eten moet je waarom dan niet lekker”. En met zoveel koks in de familie ben ik een beetje verwent. Patat bijvoorbeeld daar ben ik verzot op en maak die minstens één keer in de week. Neemt Arie speciaal voor me Victoria’s mee waar we dan de lekkerste frietjes mee bakken. Heerlijk maar dat houdt in dat ik elke friet kot oversla of het moet niet anders kunnen. Niet te nassen is het. Zo ook gebakken aardappels. Doe die even in een grote pan, peperen en wat zout met echte boter, voor mij part met kruiden van het huis. Je klanten komen er voor terug want bij het vlees waar alle aandacht voor is geweest heerlijk was dat en goed gekruid komt dat alleen maar ten goede van de maaltijd. Zie alle borden van deze mannen. Maar gefrituurd zijn dat voor mij geen gebakken aardappeltjes maar frietjes. Allemaal natuurlijk geen probleem we hebben een wereld dag met dito afsluiting met wereld gasten. Ik heb het weer prima naar de zin gehad met een heel leuke groep.

En dan we rollen allemaal naar de parkeerplaats toe want ik kan geen boe of bah zeggen. Lijkt wel of ik zwanger ben. Wat een grote borden heerlijke mix shoarma en kabak was dat zwemmend in de shoarma. Arno heeft pepermuntjes gevonden op de balei en als ik er eentje neem dan is dat denk ik veertig jaar geleden dat ik een pepermuntje op heb. Zal gelegen hebben aan de lagere school waar ik een lerares had die die dingen constant vrat en ze verre van mijn type was. Zelfs m’n moeder was haar bijna in die tijd aangevlogen toen ik naar de gym moest lopen met heel de klas in een rijtje en ezels oren op m’n kop geplakt kreeg. Want ik maakt ezels oren in een leesboekje. Maar dat is een heel ander verhaal…

Nog een Vanila MilkShake bij MD in Hoogvliet als afsluiting van een lange maar mooie dag. Nog een Pokémon´Go gevangen dus mijn dag kan niet meer stuk. Tegen tienen zet Arno me weer thuis af. Een wereldsedag was het weer met een gouden randje

*Iedereen heeft wel vis gevangen de ene wat meer, de ander wat groter.*

Nog wat foto’s van de rest van de buckaroo’s en we hebben het allemaal goed naar de zin gehad. Dat is het leuke van dat putje. Dat iedereen wel een vis kan vangen met welke techniek je ook gebruik als amateurs. FF ‘s morgens vijftig vissen vangen voor de lunch zoals aan de overkant de eigenaar van de plaatselijke hengelsportzaak is ook leuk maar dat begint op werken te lijken. Die locals kennen dit putje dan ook feilloos uit tekenen qua vangsten per steiger. Voor ons is het 2x per jaar een leuke bezigheid want ‘s morgens om vijf uur weg en om tien uur thuis is een hele ruk. We moeten zoiets maar eens gaan doen aan het Haringvliet of Spui in het voor of najaar als de brasem aan de wandel gaat en zo af en toe dikke voorns en winde als bijvangsten worden genoteerd. Feederen dus met een frietkot in de buurt. Scheelt een een dikke drie uur toeren…