Waar blijven ze

Dat soort vreetfestijnen zijn van korte duur meestal een klein uurtje en dan maakt het niet uit wat er aan je spelt geknoopt zit ze knallen overal boven op. Grote scholen trekken dan vretend over de stekken, langs het talud op rooftocht. Daar wachten we dus nu 2 oktober 2014, elk najaar op “het snoekbaarsseizoen”. Dit verschijnsel is niet alleen bij roofvissen zo ook bij karper wedstrijden zie je dit. Dan worden de karpers allemaal in een bepaald uur gevangen over het hele parcours zelfs verdeeld over verschillende waters alsof er een knop wordt omgedraaid

De water temperatuur is bijna twintig graden dus we hebben ook al de zeebaars proberen te vinden vorige week door de afwezigheid van onze zoetwater variant de snoekbaars maar dat is niet echt gelukt dit jaar in de Europoort gebied. Zelfs de nachtelijke uurtjes geprobeerd met opkomend water. Het resultaat was alleen dat we om twee uur ‘s nachts aan de nasi met kip zaten maar daar zat Leo niet mee. We hebben gezien dat er hele planten bedden het Spui in verdwijnt richting Oude Maas naar zee en daar onder wemelt het van het speltaas. Dan zou je toch verwachten dat daar de zeebaars op loert in bijvoorbeeld in het Hartelkanaal. Maar het geluk was niet aan onze zijde terwijl we ze wel hebben zien vangen en daar zaten mooie exemplaren bij. Weliswaar door cracks, doorgewinterde zeebaars vissers die er het hele jaar door staan en het water tot op hun broekzak kennen

Meestal heb ik mazzel en vang een enkele dreumes maar maar moet het ook wel eens doen met een enkele tik zoals de vakterm luidt. De water temperatuur moet eerst zakken en het liefst wat regen van bovenaf in ons deltagebied.Wat dikker, donker of hoe je het ook wilt noemen mag van mij ook want het Haringvliet wordt steeds helderder. Met flink water regen spoelt er dan veel vuil mee en wordt de badkuip hier door gespoeld naar zee. Het is tenslotte het laatste zoet water wat valt in dit grote gebied en alles bezinkt en dat mag best flink doorspoelen. Het laatste stuk ook voor de vissen van daar de extreem grote baarzen, snoeken er is deze week eentje van 1meter 24 gevangen en snoekbaarzen. Het gaat steeds meer de kant op van snoekwater hier die houd daar wel van als zicht jager en Vadertje Glasoog wordt zo weer verdrongen hier op de grote plas

Het speltaas is er in overvloed dus we staan er nu slecht voor vanaf de kant met ons kunstaas. Houdt ze maar eens voor het lapje ermee  nu er overvloed is aan vreten. Je moet je shadje nu wel heel erg natuurlijk kunnen bewegen want de aanbeten zijn voorzichtig vaak maar een klein roffeltje dat je voelt te weinig om aan te tikken of het kunstaas wordt even tegen gehouden alsof je in wier zit. Soms voel je het niet eens op je top, vinger of hengel deze geven geen reactie of trilling door maar zie je het aan de lijn die even stilvalt of juist zich een ietsje pietsie strekt. Sla maar aan want de staart dreg zit maar net in het lipje. Vaak is het een gat in de lucht of een losse dus even meekomen en hij schiet los.  Komt bij dat de wind Bfr 5 Zuid ook niet echt meewerkt. Maar het is elke namiddag natuurlijk heerlijk om hier te zitten. Je vangt zo nu en dan wat maar er zijn ook dagen bij dat ik al weer na een uurtje thuis ben. Fantastisch is het zo naast de deur vissen

Het is het maken van mooie plaatjes, het zien van de futen die steeds weer boven komen met visjes want vreten is er ook voor hun nu genoeg. Het is genieten hier op dit stukje Haringvliet en thuis op de bank vang je sowieso geen vis

En als ik samen met Leo zondag 5 oktober 2014 zit moeten wij het weer zonder vis doen maar een dikke schreeuw verteld ons dat er in een bootje een Rfb wordt geland van 72 centimeter. Prachtig is dat we kunnen de gehele dril volgen en de man geniet er duidelijk van. Wat een enthousiasme klinkt er over het water. Wij moeten het doen met een enkele losse en dat is het voor vanavond

Maar overdag 7 oktober 2014 is het minstens 5-6 Bfr en valt de wind een beetje in de avond en dan zijn wij er natuurlijk. Na harde wind kan het stormen op de Punt maar dat blijft uit, ook vandaag. Het is veel uren maken dit najaar 2014 maar dat doen we elk jaar. Wachten op een bijt moment in de scholen aasvis die er op dit moment nog is en dan moet je er zijn. Komt bij dat het heerlijk rustig is als er weinig wordt gevangen op deze A-stek. Want ook hier gaat de tam tam snel als er goed gevangen wordt. Dan sta schouder aan schouder

Dus zijn we er weer op 9 oktober 2014 en weer staat de wind Zuid dwars op de haven en heel lastig in gooien. Met 32 gram gooi nog geen veertig meter met een boog in je lijn die zeker de helft, twintig meter uit staat. Dan is het lastig aan voelen of je grond aan tikt of een aanbeet registreert. Dan moet je het echt hebben van die bocht in de lijn waaraan je ziet of er interesse is voor je shadje. Robert onze vaste supporter van de Buckaroo’s komt ook uitwaaien en binnen een half uur kan ik van 32gram naar 18gram loodkop oftewel de wind zakt als een bezetene en daar wachten we op. Direct kan Robert aan de slag als fotograaf want nu voel ik wel de bodem en registreert elk mosselbankje, harde bodem of steen maar wat nog belangrijker is, Ook die geniepige aanbeten. Natuurlijk tussen al dat aasvisjes voelt zo’n shad direct anders voor vadertje glas oog en zijn ze zeer voorzichtig als ze iets niet vertrouwen

Maar dan komen Chris en Leo ook want die hoef je niets te vertellen als dagen van harde wind op de kant deze plotseling valt. Daar hebben ze geen weerman voor nodig dan zijn ze er gewoon

Het is heerlijk in het zonnetje nu de wind is gevallen en we zitten in het najaar zonnetje te chillen. In het verleden als er dagen de wind op staat en dan plotseling viel dan was het bal en vingen we we mooiste vissen hier op onze stek

En dan gaat het plotseling dan eindelijk los. Zomaar uit het niets geen vluchtende fuut. jagende aalscholvers of springende visjes attenderen ons er op het is gewoon fantastisch. Zomaar op de ene moment kunnen we alle drie aan de bak

Na elke worp, minstens na de tweede mits op de goed plek gegooid want ze zitten geconcentreerd is raak. Lijkt wel of ze op de vierkante meter gestapeld liggen. Dan volgt er een dril, oké ze zijn niet groot maar door de kwantiteit is het een fantastisch uurtje

Het is werelds en daar hoop je hier op met die herfst stormen. Dan als de wind even valt voorral als de wind op onze kant heeft gestaan dan kan dat hier zo zijn. Dat is veel uren maken dus maar dat loont. We hebben het niet meer over de laatste twee weken. Dat je na een tennis arm gooien weer gedissoneerd naar na een uurtje of twee naar huis ging. Wel gezellig met Chris, Leo of Jan de andere van harde kern maar we komen voor die dreun tot in je elleboog te voelen

Het kan echt niet op vanavond en we genieten volop. Wat een actie plotseling zomaar uit het niets. we zitten dik in de dubbele cijfers met z’n drieën allemaal in een uurtje tijd gevangen

Als het dan duister begint te worden is het in één keer afgelopen en is het schooltje vissen de haven monding uit getrokken. Ons achterlatend met een big smile van oor tot oor. Wat een avond en die maak je niet veel meer mee hier op dit stukje Haringvliet. Wat tien jaar de gewoonste zaak van de wereld was, nog even een snoekbaars gaan vangen vanmiddag is verleden tijd. Toe wat zeventig centimeter de normaalste maat van de vissen die je bestempelde als dreumis. Dat maken we zeker niet meer mee en als je dat nu zegt dan verklaren ze je voor niet helemaal wijs. Maar die tijd is er echt geweest. Ving je minimaal ook als beginner en dan ook allemaal die er waren een visje of zes en dan zaten we naar Isaac (Hugo) te kijken want dat was de grote tovenaar in die tijd. Dat was lopende band werk voor hem. Hij vangt nu ook een stuk minder maar is wel veel socialer geworden. Van hem heb ik al jaren geleden een stukje mee mogen lezen uit zijn toverboek. De kunstjes heb ik wel van hem geleerd om hier te vissen op de Punt want zo makkelijk is dat hier nog niet. Als je hier onbezonnen begint mag je wel eerst langs Mario lopen en loodkoppen en shadjes in slaan. We vissen dan ook regelmatig tukken mosselbank op met daaraan enkele verroeste haken en dito loodkoppen met verteerde shadjes. Maar als ik daar verhalen over ga schrijven. Over de tovenaar van de Punt dan weet ik niet waar ik moet beginnen en zeker weet ik niet waar dat dan gaat eindigen……