Met de TroutBuster op stap

Zonder waadpak ben je nergens op deze helling aan de Oude Maas zeker als het waait en nu met 3 Bfr opgegeven maar af en toe gaat het naar dik 5 moet je gewoon het water in om de boot schade vrij te houden als de chauffeur de auto weer weg zet na traileren. Ik heb een waadbroek gekocht als lange broek. Zit tussen een waadpak en lieslaarzen in en dat is makkelijk. Met mijn lengte prima te doen nu lieslaarzen zijn te kort en een waadpak is lastig uit en aan te trekken want daar moet je natuurlijk niet mee in de boot gaan zitten. Een ongelukje zit in een klein hoekje zeker met een front troller. De bestuurder drukt op een knopje en de boot schiet de andere kant op en als mede passagier kan je je daar verschrikkelijk in vergissen qua stabiliteit als je dat niet verwacht. Als je over board flikkert ben je kansloos op het OM in de stroming

We gaan wat experimenteren en dat gaat fantastisch met die nieuwe frontroller. We nemen oude broden mee om met de vliegenhengel met nepkorsten die Floris weer fantastisch heeft nagebouwd van echt niet te onder scheiden maar wel op elke diepte aan te bieden ruisvoorns en winden te vangen met bijvangsten dikke voorns dat je niet eens wist hoe groot ze kunnen worden en brasems die de zestig centimeter doorschieten. Ik neen een Wonderspin mee om die weer als van ouds te laten buigen. Ik heb die hengel gekocht als ventje van mijn eerste zakgeld op de Voorstraat in Dordrecht om er mee te vissen in de Biesbos en natuurlijk het IJ-meer met Ome Jan uit de vorige verhalen maar we praten over ±1975 een eeuw geleden. Als je dan een dag gaat pionieren is dat fun. Zo heb ik ook nog een Hardy stok gekregen van Mario nog veel ouder die ik af en toe meeneem op de roofblei op het Spui. Het is fantastisch je moet niet ermee gaan werpen maar je laat de plug meelopen met de stroming en op de Hot spot gooi je de beugel dichte het feest kan beginnen. We nemen poppers, plugjes in alle maten, kikkers, shadjes van 9 tot 30 gram mee eens kijken wat de OM vandaag brengt

Ik ben aan de late kant en doe mijn naam weer eer aan. Ik vertrek te vroeg dus denk ik haal nog een paar saucijzen broodjes bij de min. Ben je dik twintig minuten kwijt, moet natuurlijk net uit de oven komen en die zoete zooi lust ik niet dus wachten maar daarna heb ik het geluk met twee pakjes in mijn hand dat ik voor mag gaan bij de kassa want al die dames hebben natuurlijk medelijden met me. Die ben ik al drie keer tegen gekomen tussen de vakken. Erg vaak doe je zeker geen boodschappen is de boodschap en eigenlijk zo hou ik het liefst

Zodoende ben ik nog mijn hengels aan het op tuigen en Floris heeft al een stuk of wat baarzen, niet van wereldformaat maar toch in het mandje liggen. Het werpen met die zwabber als ik klaar ben met op tuigen van dik 40 jaar geleden tegen de wind valt vies tegen. Heb ik daar mee gevist?? We gaan naar de volgende stek en laten ons de saucijzen goed smaken. Mis deze keer wel de koffie erbij maar goed dan maar spoelen met limonade

We komen bij een mooie plaat die oploopt naar naar de twee drie meter net hoe hoog de waterstand is en daar langs het talud gaan we natuurlijk even trollen. Eens kijken hoe dat de WonderSpin afgaat maar hij houdt zich goed misschien had ik er beter gevlochten lijn op kunnen zetten want nu is het contact met de plug (je) wel heel minimaal maar het lukt. Ik voel hem vibreren en zie de top trillen

Maar de plaat van drie voetbalvelden levert niet op wat we ervan verwacht hadden dus we gaan naar de volgende stek. Ik haal de plug binnen en direct wordt hij gegrepen. Zouden we te zacht trollen en wie met de Basstruster al eens is mee geweest weet dat dat uit de boze is. Die trolt en drift altijd 70 procent harder dan de rest van de globevistrotters

Hij doet het nog wat een plezier hebben we er weer mee. Natuurlijk lijkt de aanbeet nergens op vergeleken met die strakke stokken van nu het is alsof je vastloopt in het wier met nylon en zo’n slappe glasvezelstok maar de lol is er niet minder om. Dit was het dus veertig jaar geleden “de WonderSpin van Sheakspeare” en het is leuk dit weer mee te maken maar wat hebben we geleden. Wat een vergelijk in dit jachtige, snelle vissen van tegenwoordig wie weet hoeveel vissen ik heb gemiste want mij hoor je nu niet dat vroeger alles beter was. En over veertig jaar lachen ze misschien nog harder als de vis stand zo doorgaat in Nederland

Natuurlijk gaat de TroutBuster gewoon door met vissen en pakt met diogonalen, vertikalen en werpend de mooiste vissen

Als het goed gaat moet je juist van alles proberen dus al je maatje het schuim uit de bek de spetters uit zijn kont, de zevers uit de .. om wat wielertermen te gebruiken deze dagen van die verpeste tour  staat te vangen moet je juist experimenteren. Dan weet je wat je verkeerd doet in taaie dagen

We vangen op alle stekken die we kennen vis maar niet wat we gewend zijn. Sommige plekken kunnen we er twee drie los peuteren maar ik denk dat het met de stroming maken heeft. Midden op de dag met het tij dat net draait

Gelukkig heeft Floris er genoeg bij zich want ze doen het bere goed op deze variant vandaag zo zie je maar dat je alles bij je moet hebben en experimenteren is vandaag de formule

Nee het was leuk om er weer mee te vissen maar is het voor het echie dan leg je het af in de groep maar wat maakt dat vandaag uit ik ben weer een oude ervaring rijker die aanbeten miste ik en heb ze weer terug. Die slappe, zachte tegenhouden van het kunstaas. Wie weet ga ik daar met dat gevoel een hoop plezier beleven

Het kan niet op vandaag we hebben gewoon een werelddag doordat we experimenteren moet zeggen dat het een stuk minder was tussen drie en vijf uur maar dat kan ook aan het aas gedrag liggen natuurlijk en om dat uit te vinden ….

We vangen ons werkelijk klem nog als de stroom er echt in komt maar het is tijd om er uit te gaan. We doen nog een paar stekken aan op de terugweg en het lijkt wel of de grotere wakker worden want we vangen nu alleen maar vissen, snoekbaarzen over de zestig centimeter terwijl een uurtje eerder heel veel dreumissen tussen zaten.

Zo’n variëteit moet ik nog mar zie overal wat je hier kan peuteren als op de Oude Maas, Spui en Haringvliet maar houdt in godsnaam de scheepvaart in de gaten met z’n tweeën die heeft alle tijden voorrang natuurlijk

Heerlijk gevoel zo’n vis die er weer vandoor gaat omdat hij niet op de foto wilt want dat is frappant als ik de kamera laat zien gaat hij er nog een keertje vandoor zelfs onder de boot door

We hebben toch wel lang gevist maar dat gevoel hebben we niet het is zo acht uur dus we gaan richting helling

En de laatste stek is toch niet wat we gewent zijn zoals aan het Haringvliet. Jammer terwijl ik er vlak naast gewoond heb aan het Vinkplein een straat verder en m’n mooiste tijd heb meegemaakt wat je je maar kan voorstellen als vrijgezel in de twintig op een vier kamer flatje. Ruimte zat dus ook voor fotografie, voetballen en de hengelsport, daar werd gebruik van gemaakt. Vissekamers met wel vijftig aquariums waar we o.a. diskus vissen kweekten en ik de eerste in Zuid Holland was met de kleur turquoise en even als een pauw door het leven liep, een grote doka waar we ons vermaakte de fotografen uit de regio en snel nog even de foto afleveren in Dordt of experimenteren tot in de late uurtjes, zo nu en dan fotomodellen ook van ver weg zelfs uit Canada of Amerika die opdrachten hadden in Parijs en op Vinkplein bivakkeerden. Veel gezelliger dan een hotel en zeker weten veel meer lol. Heb meegemaakt dat er eentje uit Amerika “Diana” een auto huurde en toen ik van werk terugkwam ze eventjes langs de kust was gereden en via Lille, Antwerpen weer terug was gekomen… naar Zwijndrecht. Dat rijd ik in de vakantie nog niet zij ik maar thuis was wel wat gewent weliswaar dan wel in een Camaro. Ik hals over de kop uit Zwitserland voor kerstplaatjes terug moest komen omdat onze Canadese vriendin “Debbie” m’n Discusvissen had gevoerd met mack-up op haar vingers en ze nu wel heel raar onderste boven zwommen. We in de studio van Fred of de VU de mooiste plaatjes maakten met die meiden als ze tussen de shoots “thuis” waren. Waar we soms eind van de maand aan de geeuwhonger zaten en de één een bloemkool had en de boven buurman die in het zelfde schuitje mee voer, he JohnnieBoy vier arardappelen aankwam om dan vier dagen later met een fles wiskey voor de deur te staan terwijl hij helemaal geen alcohol drinkt als appeltje mee gekregen bij een foto opdracht en niet wist dat ik die dag jarig was. Geweldig was dat

Gouden tijden waren dat maar hohoho we dwalen af dus ook met dezelfde stok gevist uit dat verleden. Ik ga nog even langs Inge en John die ik ook ken uit diezelfde verleden. Inge is ook fotograaf en was een leuke afwisseling langs de lijnen, voor de Dortenaar en het Zwijndrechts suffertje z’n katern de sportfotografie vulde met plaatjes van de plaatselijke helden zo’n vrouwelijke fotograaf in dat mannenwereldje. Maar die zijn niet thuis. Jammer want Floris heeft de achterbak weer vol gegooid met tomaten. Het is natuurlijk altijd leuk om een excuus te hebben met een kistje tomaten, haha heb ik daar niet nodig hoor op de Baak, een smoes, ik kom daar veel te weinig om te ouwesexhostessen. De afsluiting, die had dus nog beter gekund vandaag…

Reactie’s

Mooi stukkie Freek !!

met vriendelijke groet,

floris van den berg

–

Je sfeertekening van deze visbelevenis (en de beschrijving van je zieleroerselen over lekker happen) zijn zoals gebruikelijk weer fraai. Een genoegen om te lezen en de foto’s te bekijken. Piet.

–

Ha Freek,

Was even ook weer terug in het verleden met het lezen van het laatste stukkie.

Ja het was een geweldige tijd, waar ik altijd met veel warme gevoelens en plezier aan terug denk.

Liefs Inge

–