Vissen in je korte broek 7

Als we brood ten dan wordt dat vers gemaakt ’s morgens 24 mei 2013 door de dames in de keuken. Eigenlijk alles en daarom moeten we altijd opgeven wat we morgen willen eten. De meeste gerechten hebben tijd nodig in de indonesiesche keuken. Dat wordt dan op de markt gehaald. Henny mag niet mee van Comanche. Dan moet ik te veel betalen als ze weten dat het voor ons is zegt ze.

Vanmorgen is iedereen een beetje aan het dreumelen. Ik maak nog een nieuw onderlijntje en de dames wachten op de Fysio meiden. In de keuken zijn de voorbereidingen volop in gang. Er wordt altijd ‘smiddags gevraagd wat we willen ontbijten want dan wordt er brood gebakken die je wilt, gebakken spek met ei of een paar gekookte, lunchen kan van alles risoles, baupau, pastei, nasi met kip wat je maar wilt en ’s avonds natuurlijk. Alles wordt dan ’s morgens vroeg op de markt gehaald en staan dan heel de dag in de keuken voor te bereiden en te bereiden. Tussendoor wordt er voor je je kleding gewassen, bedden opgemaakt etc. Het is echt luilekkerland. Dat kan ik lang volhouden zo

Zo zijn we allemaal dus aan het relaxen en doen we de spreuk Plan Plan eer aan maar na de lunch zij we er klaar voor. Jos heeftdrie brommers afgetankt en passende helmen opgetrommeld. Er staan er genoeg in de garage. Er kunnen makkelijk twintig personen in deze villa bivakkeren en dat zal best voorkomen denk ik zo. Dan moet er ook vervoer zijn in alle maten en grootte.

Het is heel anders zo met z’n drieën op de brommer dan in het verleden met een bus vol toeristen. Ten eerste komen die niet zo hoog op de berg want dat laat de infra structuur niet toe en met die twee wieller zie je dan toch meer. Je bent dichterbij. Jos verteld en vertaald alles voor mijn meiden ik ik maak en rondje om alles te fotograferen. Ik ben tenslotte fotograaf. Maar het kan best spoken in de bergen terwijl je aan de kust in het zonnetje zit kan het hier stormen een berg verder. En dat maken we dus mee. Fantastisch.

We zien het weer al betrekken vanaf boven in de bergen. Daar komt een bui aan en het water in de sloot begint al sneller te stromen. Daar boven is al wat gevallen dus. Wat doen we maar we zijn nog maar net op pad dus brommeren verder de bergen in. Je kan overl schuilen volgens Jos en dat is al snel nodig. Zo zitten we met een paar locals al snel onder de bescherm soort bus hokjes. Maar dat gaat wel eventjers duren en de regen wordt steeds erger. We besluiten dan maar weer terug te gaan. En dat is maar goed ook want onderweg heb ik alle stuurkunst nodig. Soms is de weg niet meer te zien en rijden we door dertig centimeter water heen achter Jos aan. Er drijft van alles mee tot pannen, potten, plastic kokosnoten, riet, hout you name it. En de mensen gooien ook van alles uit de huisjes de waterstroom in wat ze niet meer nodig hebben. Bizar. En wij van alles ontwijken op de brommert tot je enkels in het water. We horen later dat beneden in de weilanden de mensen zodra het droog is weer van alles zoeken wat ze weer kunnen gebruiken. Wat jammer dat mijn Sony kameraatje niet op tijd binnen is gekomen voor de vakantie. Dan had ik die op mijn kop kunnen zetten en deze rit kunnen filmen. Zal em nooit meer vergeten. Koud was het niet nee zelfs warm. Tis net of je onder de douche staat en we ziet ook mensen zich inzepen en afspoelen onder hun golfplaten dak

En dan kom je op de weg rond de kust en het is droog. Hier geen druppel gevallen. Het zal niet meevallen wat rond te toeren in de bergen want dat is daar elke dag raak met van die stort buien. Nog gevaarlijk ook om daar dan rond te rijden. Dus of we dat gaan herhalen. Jos zal het weer deze laatste weken in de gaten houden. maar langs de kust is nog zat te verkennen op de brommert. En het is natuurlijk heerlijk om opgewacht te worden door de dames uit de keuken met een koude Bintang, ff douchen en dan heerlijk wat eten. Morgen weer een dag.