Onder het oog van de vuurtoren

Zaterdag 29 september rij ik om 18.00 uur nog even naar de Haringvlietdam want met windje Zuid, ZuidWest heb je hem daar in de rug en zit je heerlijk achter de dam uit de wind. De gehele week krijgen we alleen aanbeten tegen de schemering vanaf de kant want het is al een dikke week windkracht 5 en meer dus met de boot is niet fijn vissen.

De lichten branden op de deuren van de schuiven dus ze spuien en dat is een goed teken. Het moet flink stromen des te beter zijn de vangsten maar aangekomen op mijn favoriete talud  is “mijn” stek bezet zie ik van grote afstand vanaf de parkeerplaats en daar kan je eigenlijk met z’n tweeën goed vissen maar drie zit je elkaar in de weg. Ik ken hem niet dus neem niet eens de moeite om uit te stappen en er er heen te lopen. Het is een kleine drie honderd meter lopen over en langs het talud en nu kan ik nog naar een andere stek gaan voordat de duisternis invalt. Misschien is het een vakantieganger en zo niet je moet “ze” niet wakker maken dat dat een goede stek is. Daar moet je echt op de vierkante meter gooien zo’n 70 meter uit de kant. Dan wordt de shad bij het neervallen al gegrepen dus molen voortijdig dichtslaan anders ben je te laat en mis je hem of na een enkele slag van de molen is het raak. Ongeveer dertig meter diagonalen en snel weer ophalen voordat je vast zit aan de matten op het talud van de Haringvlietdam dijk. Doe je dat niet dan heeft Mario van de Catfisch morgen weer een goede dag

Dan maar naar de “Punt” maar daar staan ze al met z’n tienen dus probeer het bij de vuurtoren weliswaar tegen de wind in maar met 32 gram moet dat lukken. Wel snel ophalen al ver voor het talud anders zie ik morgen Mario om shadjes te kopen. Achter me is het plotseling een hevig kabaal en er vechten er een paar om de beste visstek en dat gaat er best hard aan toe. Maar uiteindelijk moet de stern wijken voor de beste visplek. De laatste paal van de ingang haven

Maar vadertje glasoog laat het afweten op de bekende kleuren hier op het Haringvliet zowel aan de buitenkant als in de haven zelf. De SaltShakers en de Cultiva’jes gaan de tas in en de veel kleinere Mann’s komen tevoorschijn met 15 gram loodkop. Misschien kan ik nog een baarsje verlijden in de haven in de schemering

Kan met de wind mee gooien en er ligt een vakantie schip weliswaar een kleintje want van veel groter die ken ik nog wel en ook van binnen en dan vooral de personeelsbar. Nostalgie van de bovenste plank. Daarvan heb ik Dorien vaak genoeg opgehaald uit Zwitserland of Duitsland een dertig jaar geleden waarop ze als chefkok werkte en vanuit Amsterdam naar de Swiss voerde. Me dan ‘s avonds laat belde en vertelde dat ze net vierhonderd kippenpoten de Rijn in had gekieperd en ik zat aan een blik witte bonen in tomatensaus met wat gekookte aardappelen want je kijkt niet zo nauw als vrijgezel. Er moesten altijd twee soorten warm staan b.v. vis en vlees elke dag voor die verwende Zwitsers en als de eerst in de rij dan zalm nam hield je het vlees over en de grootse herrie als er van het ene niet meer was. Was de boot te klein en alles was toch al vier keer betaald dus wie gaf er om. Die reisjes waren niet te betalen voor een gewone sterveling in die tijd. Maar als je toentertijd in een Hotel overnachtte was er zelfs geen eitje bij je ontbijt te vinden en in de restaurants was het ook maar sobertjes qua kwaliteit van eten. Een whisky ‘tje was niet te betalen en met een maatglaasje werd die uit geschonken dus dan maar bier met Obstler (soort Apfelkorn maar dan samen met peren). Werd je ook knap dronken van kan ik je verzekeren. Gedistilleerd uit het land zelf is nog redelijk te betalen voor een twintig jarige en zo heb ik ook Kuemmerling leren drinken bij m’n biertje in Duitsland en als ze je daar uitnodigen om een rondje te doen dan moet je uitkijken. Die flesjes lopen taps toe en je bent echt even bezig met z’n allen een rondje van die flesjes te maken. De barkeeper deelt ze steeds uit en onderop staan nummers en wie het hoogste of laagste nummer heeft wat degene roept “laag of hoog” die net heeft verloren moet het desbetreffende rondje betalen. Kan je verzekeren hier wordt je dus ook benevelt van maar we dwalen weer af…. Ik gooi dus ver langs de boot in en door de wind nu expresse een bocht in de lijn te laten trekken kan ik het shadje langs de boot laten lopen langs het talud in het diepe gedeelte van de haven en na de tweede worp krijg ik er een ramm op en voel gelijk dat dat een mooie baars moet zijn. Hij gaat verschillende keren door de slip heen en het is fantastisch. Hij laat me de hele ingang van de haven zien voordat ik hem kan landen. Die gaat naar de vijftig cm en kan nog net een foto maken voordat m’n batterij er mee kapt. Het zal de grootste van de avond zijn want de volgende aanbeten zijn ook mooie vissen maar allemaal in de dertig cm. Heerlijk gaat het en sta in m’n eentje te genieten.

Ik stop ermee want nu de duisternis zijn intrede doet is het afgelopen met de aanbeten net als vorige week “natuurlijk gaan we weer verhaal” en bel Leo nog even op. Die heb ik een half uurtje geleden aan zien komen op de Punt waar de meeste het al hebben op gegeven van de Clan. Die is de laatste jaren flink gegroeid want vissen op de zander is hot geworden maar op de foto uit alweer 2005 staan de echte buckaroo’s, de cracks van de Punt.

Hij heeft er net eentje gevangen een mooie 60+ dus rij ik nog even door de vesting er heen en gaat naast hem zitten meer voor de laatste roddels want op een enkele tik langs onze kant van het talud komen we niet. Dat was te verwachten want die ene vis was het weer voor vandaag en er hebben er toch genoeg gestaan van vanmorgen vroeg tot laat in de avond en ver in het donker nokken wij ook af. De wind moet gaan liggen het is toch niet te geloven dat hij al bijna twee weken windkracht vijf is. We willen er met de boot op uit op de platen in het Haringvliet achter de snoeken aan nu de tijd er nog goed voor is. Wel waait het overwegend zuid, Zuid west. dat dan weer wel natuurlijk. Dat is ook constant weer met niet te veel schommelingen wat we eigenlijk willen in de visserij.

Reactie’s

Freek,

Echt cool deze blogg van jou, zelfs je nostalgie want ik weet waar het  

over gaat die plekjes. Leuk om te lezen.

Dinsdag kom ik een paar dagen naar Nederland en hoop dat ik wat tijd  

vrij kan maken om nog even te vissen met je.

Maar ik bel je van te voren.

john