Koppel Wedstrijdje als van ouds

Ik spreek Wim van Amen de voorzitter van de visvereniging “Het Voornse Kanaal” ‘s avonds na het bootvissen met de Sirius want die wil een onderwatercamera kopen voor gebruik tijdens het duiken. Hoor dan dat er zondag 27 juni 2010 weer een onderlinge viswedstrijd is tussen de drie verenigingen van onze regio namelijk; de Watergeus uit Brielle, Ons genoegen uit Spijkenisse en Het Voornse Kanaal dus uit Hellevoetsluis.

Maar het regende afzeggingen om allerlei onduidelijke redenen als er wordt toch niets gevangen want de wind staat verkeerd en natuurlijk is het duidelijk dat de laatste weken je in de Bernisse waar de game plaats zou vinden er geen schub wordt gevangen, ziek, misselijk en in verwachting, m’n schoonmoeder is onwel, ik zou dan zeker gaan maar toch, heb een zere teen, al mijn haken zijn krom, je verzint het maar.

Er wordt in koppels gevist en dat wil zeggen dat je met z’n tweeën op één nummer vist en Marcel Voogt “de crack” op de vaste hengel van Zuid Holland en ver daar buiten zou met zijn broer gaan maar die had een andere verplichting. Dus heb me aangemeld om samen met Marcel een Koppel te vormen. Zijn we met Luuk de Drent en Han Steenbeek, Wim van Amen en Cor Dekker, Kees de Boer en Joop Vlasblom en dan Marcel Voogt en ik die onze vereniging vertegenwoordigen. En dat met een vereniging van bijna drieduizend leden. Waar toch een zomer en een winter competitie is. We moeten tegen een overmacht aan koppels de eer zien hoog te houden. Ik moet alles bij elkaar zoeken want het is sinds ik verticaal vissen vanuit m’n bootje verslaafd aan ben niet meer uit de foedraal geweest dus m’n feederhengel, vaste stok, boulenaise- en match hengel opgezocht. Kanis en plateu, leef- en schepnet. Beter gezegd een landingsnet met 4 meter steel zogenaamd pannetje want de vis moet zo snel mogelijk geland in je netje zitten des te sneller je weer vist. Alle tijd die je niet op je voer ligt met je aas kan je geen vis vangen. Nu maakte dat vandaag niet zoveel uit want de dobbers hebben wij niet zien bewegen vandaag. Maar dat voor later.

Zondag ochtend weer na lange tijd om 18.00 uur koffie zetten, eieren met spek bakken en de koelbox vullen en dat zou nodig zijn met die hitte en geen wind. Dat alles ben ik dus niet meer gewend en ben dus te laat voor het loten maar dat heeft Marcel voortreffelijk gedaan. Hij had nummer 9 geloot maar stond eerst bij 6. Tis maar hoe je het lees en nadat hij dan bij 9 arriveert zit hij op stek “bij het boompje” en dat moeten we dus heel de dag aanhoren van publiek en vissende colega’s. Iedereen komt ff kijken. Het is de topstek van de Bernisse dus wij zijn er helemaal klaar voor.

We hebben er zin in en de anderhalf uur voorbereidingstijd die hebben wij niet nodig en staan ruimschoots voor tijd klaar in de startblokken uitgepeild en al. Heb meelij met die gasten aan de overkant want die moeten met al hun spullen eerst een vierdaagse lopen voordat er een plateau geplaatst kan worden. En als dan om half negen de toeter gaat beginnen wij met de vaste hengel op 13 meter voorzichtig te voeren met een voercup zodat en dat is strategie de voerplek zo klein mogelijk wordt om voedselnijd te creëren. Maar na afloop van de wedstrijd zien we wat er gebeurt. We draaien de voer emmer om en het voer ligt net onder water als er een koppeltje eenden in begint te eten en binnen no time er één grote voerwolk ontstaat. Dat gebeurt dus ook als er een koppeltje brasems op je voerplek arriveert laat staan en schooltje van die stofzuigers. Heeft dus helemaal geen zin.

Misschien op de voorns ‘s winters met hennep maar bij brasems geloof ik daar niet meer in. Zo zie je maar dat als je de vis eens een keertje niet aan het azen kan krijgen je toch weer wat kan leren omdat je voeremmer omdraait voor de eenden en zwanen. Marcel begint uiteraard met de vaste stok, daar is hij geducht tegenstander in dat weet en ieder in Zuid Holland en omstreken en ik met de feeder op een 60 meter. En de eerste worpen zijn steeds de haken schoon zonder dat ik iets heb gezien. Ik denk kleine vis bij het afdalen of te klein voor registratie op die afstand. Ik ben begonnen met twee casters en een made en soms is de made plat of half leeg. Neem en nog kleiner haakje en dan gebeurt er helemaal niets meer.

Bij Marcel is het niet veel beter en hij stapt ook over op de feeder vooral omdat de buren rechts vlak na elkaar twee platten (brasems) vangen. Daar zou het ook bij blijven. Onze linkerburen vangen een voorntje van 10 cm en een bliek. Marcel pakt ook een bliek op de feeder en ik begin een beetje wanhopige te worden na wormen, mais, caster, made, pallets, combinaties ervan maar krijg geen aanbeten en zie tegen het riet op 10 cm water schooltjes voorntjes zwemmen tussen het speltaas van ongeveer 10cm.

Pak m’n boulenaise (werphengel van 9 meter) en ga daar vissen met één made an een piepklein haakje en kan zo met behulp van Marcel, het is immers en koppelwedstrijd een zwikje voorntjes vangen  maar die brengen natuurlijk geen gewicht in de schaal en daar wordt op gevist. Gewicht en vandaag zouden wij graag op lengte vissen. Mijn leefnet zit vol met gaatjes en daar zouden die voorntjes zo weer uit kunnen ontsnappen dus als ik een visje haakt dan draai ik door naar Marcel, die onthaakt de vis en gooit hem in zijn leefnet en beaas opnieuw en ik zwiep weer die 8 meter lijn naar het riet. Zo zijn we beide in beweging en achteraf doen we het nog eens niet zo slecht. Met aantallen doen we aardig mee want niemand kwam op het idée om die voorntjes te gaan vangen. Het merendeel heeft geen vis en met 4 brasems ben je winnaar vandaag. Maar de gezelligheid onder mannen was weer tof. Zijn net ouwe wijven, die vissers en klessebesse als de beste onder elkaar dus dikke pret.

Ik gaat naar huis want John komt op zijn motor uit Nijkerk om nog even te vertikalen in het Haringvliet en daar kunnen we kort over zijn. Net zo slecht als in de Bernisse. Mijn slechtste dag met de boot en dat moest toch een keertje gebeuren. Vier vijf aanbeten, lossers maar geen verzilveringen. We zijn erin gegaan in Middelharnis want ik weet dat bij de helling in Hellevoetsluis niet te doen is met waterscooters, waterski’s, speedboten en wat niet meer er weinig van vissen komt maar in Midelharnis is het ook druk. Stuk minder als voor Stellendam en Hellevoetsluis maar John kan alleen maar in het weekend en probeer ik het toch maar eigenlijk tegen beter weten in. Voor John maakt het allemaal niets uit. Die is er al blij mee op het water te dobberen met z’n maatje. We kennen elkaar al zo’n 30 jaar en dan zijn er weinig geheimen onder elkaar. Kan je ook alles zeggen en wat je kwijt wilt, een mening vragen privé en zakelijk want bedrijfsmatig zit je in dezelfde doelgroep en een eerlijk antwoord krijgen of die je nu zint of niet, al kent of al verwachte je die al wel. Als je buiten je portretten, studio, trouw, bedrijf reportages ook nog alle foto’s maakt voor Formido bouwcentrum dan heb je het druk. En daar heb je een vriend voor dus die uurtjes waren ook zo voorbij. Heerlijk, zonnetje water, een goede frituurkot wat wil je nog meer. Wat vangen misschien…