Nu hoor ik eindelijk bij de elite op “de Punt”

Vanmorgen woensdag 15 oktober 2009 aangekomen bij dageraad en net als de andere dagen bij de eerste worp een mooie aanbeet tegen m’n eigen talud aan. Het wordt een sport om bij de eerste worp een dreun te krijgen. Ik had m’n sjet bijna in Middelharnis leggen maar eigenlijk bij mijn eigen kantje, net toen ik wilde binnendraaien om niet vastte geraken bij de stenen krijg ik de dreun waarop je wacht eigenlijk al teleurgesteld bij het idee deze keer niet de eerste worp al vis oplevert. Eigenlijk te gek voor woorden maar het is de laatste tijd ook zo goed dat je eigenlijk al vissen heb gevangen voordat je er bent. Dat heerlijke gevoel is er jaren niet meer geweest op de punt. Krijg er nog een paar dreunen op en daar komt Leo aan. Zijn eerste vrije dag van de veertien. Dat heb je met ploegendienst. Daar moet je tegen kunnen bij nacht en ontij werken om die verschillende diensten te draaien. Maar nu even niet. En jawel hoor gelijk zijn er de aalscholvers ook. Tot nu toe was alle vis aan het springen en jagen. Heel leuk gezicht om die jonge forelletjes te zien jagen maar dat is in één keer afgelopen als die zwarte schimmen door het water heen gaan. We zien er weer eentje die flink aan het stoeien is met een dikke baars van wel 40 cm en het duurt even maar naar binnen zal die gaan.

Als ze dan staan op de palen of op de verderop gelegen strekdam te drogen dan krijgen wij even later weer wat aanbeten. En dat stopt abrubt als die zwarte kreng… weer gaan jagen. Maar we vangen vandaag toch nog een paar mooie snoekbaarzen en zelfs heeft een witvisser 30 mtr. het kanaal landinwaarts er eentje op de made bij het binnendraaien. En dan heb je sport aan een feederhengel. Wij zitten lekker in het zonnetje bijna windstil en de zonnebril is echt nodig als ik weer een aanbeet krijg. Maar deze gaat wel heel raar te keer. Niet bonkend naar de bodem maar als een baars korte stoten met af en toe een lange uithaal dwars door de slip heen. Dan komt er een run door het kanaal heen en langzaam komt er beweging in naar boven.

Het is een snoek en eindelijk heb ik dan ook op de punt een snoek gehaakt. Niet zo’n grote als Hugo (20kg/130cm) maar met deze was ik heel blij. Bijna allemaal hier hebben ze er al eentje gevangen en nu hoor ik ook bij de elite van de punt. Gelukkig is Leo erbij om hem te scheppen en hij past maar net. We rekenen natuurlijk niet op een snoek van dit formaat. Die buigen niet zo makkelijk als en snoekbaars maar hij wordt behendig geland door mijn vismaatje. Voorzichtig onthaken en zeker oppassen voor je eigen vingers bij de kieuwgreep en even later gaat hij er als een speer in het ondiepe water aan de binnen kant er vandoor tussen de blokken en stenen door schietend als en bliksemschicht. Prachtig!! Morgenochtend ben ik er weer.