Zoals te lezen was ik was er nog niet verliefd op geworden zal ik maar netjes verwoorden. De andere disciplines van de hengelsport spraken me meer aan zal ik maar netjes zeggen. Maar sinds ik met Wim van Amen deze tak van de hengelsport beoefend gaat is de charmes steeds meer waarderen. En als dan de resultaten tegen over de mede hengelaars zienderogen verbeteren krijg je er vanzelf meer zin in. Was op 26 juli 2014 dat ik me voor het eerst er in verdiepte dat vissen met je aas aanbieden op 30cm boven de bodem ( https://bassbuster.nl/2014/07/26/dropshot-workshop/ ) bij een workshop bij de Catfish in Hellevoetsluis. Het was niet helemaal mijn dingetje. Dat hoofdzakelijk pielen op kleine vis. Dus de spullen liggen al dik een decennium in de kast te verstoffen.

Ik ben geboren in de vogelbuurt op de Bankastraat maar datzelfde jaar al verhuis naar de Willem Barentzstraat in de wijk Zeehavenlaan. Dan kon mijn vader al wandelend naar zijn werk bij Fokker. Kan me herinneren als ventje moesten we nog jaren lopen naar de Noordendijk t.o.v. het energie gebouw daar zat dan onze dokter. Drie jaar later verhuisde we naar Dubbeldam en zaten we daar als eerste midden in de polder de Lijsterbesstraat. Ons rijtje was als eerste bewoonbaar. Dan zag ik mijn vader nog in het donker naar zijn werk rijden op de brommer. Dat lichtje zag je de gehele Oudendijk gaan tot aan de kruising Stevensweg. Alles was nog weiland. Dat was natuurlijk een heerlijke tijd om daar op te groeien. Hier op de Staart dat kende ik ook wel met later vriendjes die er woonden van de middelbare school. Maar er is best wel wat veranderd in die veertig jaar. Toen was er één straat dacht ik.

We horen dat de beste stekken buiten het parcours liggen op de scheiding Wantij en Beneden Merwede.

Ik herken alleen nog de structuren. Maar blijft het dan ook bij. Daar bij die nieuwe brug aan de overkant had je eigenlijk maar één straat. Weet nog dat er een vriendje van school woonde die kon verschrikkelijk goed tekenen en schilderen. Ik moet nog pentekeningen van inkt van hem hebben die ik als kado kreeg. En zo mijmer ik hier verder terwijl Wim al een eindje is doorgelopen en met een paar hengelaars staat te praten.

Als we dan twee mede vissers ontmoeten die ook aan de vroege kant zijn dan nemen we wat tips door. Ze komen uit Dordrecht dus voor ons een prima gesprek. Ze vissen altijd aan de andere kant van Dordrecht aan de Biesbosch zijde. Dat ken ik nog wel van voor het Millennium toe viste ik daar met HSV Sterrenburg op de Zuidhaven, Oosthaven en naast het pondje met toestemming op het land van een boer. Roofvissen als wat we nu doen kenden we toen nog niet.

Nog even de hengel uit de auto gehaald en met deze wind of beter bijna geen wind haal ik denk ik makkelijk het talud.

Maar dan gaan we richting Wantijpark waar we ons moeten aanmelden. Laat dat nu zijn op het terrein waar ik mijn moter van mijn bootje altijd een beurt laat geven door Bert Welgraven. Zat is de klas bij me en telijkertijd zijn diploma gehaald en is toen hier gaan werken. Volgend jaar gaat die met pensioen dus waar kon ik de Buster beter brengen voor onderhoud. Denk niet dat die thuis kan zitten dus volgend seizoen kan ik wel weer een afspraak maken.

Dit is de prijs uitreiking van HSV Sterrenburg na gevist te hebben op die vlotten. Van die gasten heb ik dus leren witvissen.

Het is vanaf negen uur inschrijven en we starten om tien uur.

Het is een gezellige boel binnen en terwijl Wim koffie haalt gaat ik in de rij staan. Daar staan ook bekenden van vorige wedstrijden uit Geertruidenberg en Utrecht. Als Wim dan het meetlint laat zien. Heeye dat is makkelijk met schuiven kan je de vis langer maken. Dat kan niet de bedoeling zijn. En Sjoerd van Sportvisserij Zuidwest Nederland moet er om lachen dat wij dat weer hebben. We krijgen gelijk een nieuwe. Dan moeten er nog drie teams komen en wordt er buiten rond gelopen. Misschien lopen die nog buiten en weten de procedure nog niet. Dan komen er nog twee op de fiets en gaan we door zonder twee teams die niet zijn komen opdagen. Dat is jammer want ze hebben nee moeten verkopen om nog mee te doen. Dit is de laatste wedstrijd om je te kunnen plaatsen voor de nationale titel. 48 teams dus aan de start.

Dan na nog een briefing gaat nu niet bij het groot hoofd in de Merwede vissen want dan kan het een dure dag worden. Er is een stukje water waar er niet mag worden gevist en dat is zo’n vijftig meter Kade voor het Groot Hoofd. Dat is van rederij Klop en daar wordt dik gecontroleerd door onze vrienden BOA’s. Wees dus gewaarschuwd en de controleurs zullen daar continue aanwezig zijn ter assistentie want ben je er niet bekend dan is dat verleidelijk op dat mooie stukje je kunstaas te leren zwemmen. Rustig aan jongens door e poort en als iedereen er door is gaat pas de toeter om ongelukken te voorkomen. Het filmpje staat weer op Fb.

Wij hebben niet zo’n haast. Trouwens onze spullen liggen nog in de auto en gaan die nu ophalen. Alles omhangen en zo van dat neem ik toch maar niet mee en dat wel. Daar zijn we nog niet helmaal in bekend. Het is voo mij nog maar de vierde keer dat ik dit doet en twijfel nog overal aan. Zal ik dit mee nemen of dat en tenslotte gebruik je nog geen tien procent uit je tas. Als we gaan wandelen zien we niemand meer. We lopen om het haventje heen waar ze zitten te witvissen richting de rivier waar we onze zinnen hebben op gezet. Stromend water dat willen we zien als dat er is. Maar we horen dat het net hoog is geweest en nu naar laag gaat. Dat ziet je ook aan de kanten er is al snel een dik meter verschil.

In dat haventje kan je door de schuine kant eigenlijk niet vissen maar als we aan het einde zijn opper ik om het toch ff te proberen. Het stikt natuurlijk van de aasvis in de haven. Net als thuis in Hellevoet maar moeilijk om er een predator te vangen. Die zijn helemaal vol gevreten. Ik gooi met een 8cm shadje en loodkopje 10gram maar veel te zwaar voor deze ondiepe stuk. Wim is nog bezig om er wat aan te knopen en ik vraag heb je een blinkertje of zoiets voor me.

Ik dacht aan een kleine lichte APS want daar heeft Wim een kist vol van maar krijg een kleine Meps van een paar gram. Ik knoop dat er aan en het gooit amper twaalf meter ver weg. Ik laat het naar de bodem zakken en tik het weer omhoog en wil het gaan inhalen als ik vast loopt. He, verdorie maar dan herken ik dat natuurlijk en slaat ferm aan. Wat er dan gebeurt is fenomenaal. Het veranderd allemaal in een rustig stukje water in dit uithoekje van de haven in een orkaanische storm. De vis ramt gewoonweg door het smalle stuk heen naar de overkant. Gelukkig heb ik hem op de hengel eigenlijk voor op de rivier. Had ik die aan mijn dropshot dan had ik geen schijn van kans gehad. Het is eigenlijk over kilt waar ik hiermee staat te vissen. Maar de vis giert door de slip heen weer de haven in onder de vlonders door en ik steek mijn hengel diep in het water hopende dat de gevochten lijn niet de steigers onder water raakt of een bootje.

Wat een geweld en dan eindelijk na zeker vijf keer de kuierlatten te hebben genomen onder de steigers en boten door kan ik met heel veel druk de vis onze richting heen trekken. Twee keer duikt die nog langs het net wat Wim wil scheppen en daar gaat die weer meters lijn nemende. De drill is fantastisch maar je staat doodsangsten als die weer onder de steigers verdwijnt als je wilt die vis netten. Wat een sensatie. Maar eindelijk is die de sjaak en kunnen we meten en fotograferen. Met de kiewgreep heb ik de vis in bedwang maar die blijft spartelen en die klappen rammen door tot in de schouder. Nee die is niet blij. Snel op de meetlat en dan moet ik em omkeren voor de foto dezelfde kant te laten zien met kaart. Tja met al dat gespartel kom ook er ook niet ongeschonden uit. Wat een krachten komen er daar nog los en je wil de vis ook niet beschadigen. Als zon grote vis valt dat overleven ze niet. Die ziet je dag een paar dagen onderste boven zwemmen. Nee dat wil je niet.

Even later komen Arie van Loon en Richard Dikhoff van VHRD Dordrecht die natuurlijk heel veel hand en span werken verrichten vandaag langs. Die willen wel een paar pleisters plakken want dat is het vervelende van die wondjes het blijft maar bloeden. Die is gelijk door zijn pleisters heen. Hier heb ik niet op gerekend hoor ik dan. Ik hoor eind van de middag wel dat er een grote EHBO box is aangeschaft voor de volgende calamiteiten met dit soort evenementen. Mag ik een foto maken want ik heb volgende week een snoek jeugdwedstrijd hier in Dordt en moet de jeugd dit soort dingen uitleggen. Tuurlijk dat is geen probleem.

Maar ik zit nog vol met adrenaline. Wat een drill, wat een sport was dat dan. Mijn dag kan niet meer stuk wat een mooie snoek was dat dan. En binnen een kwartiertje 90cm op onze kaart staan. Wat gaat dat worden vandaag. Misschien kunnen we ons al rookkies wel plaatsen zegt Wim dan. Namelijk de eerste vijf vandaag van de vijftig teams kunnen zich plaatsen om in Haarlem te vissen voor de nationale titel. Dat zou wat zijn zeg.

De app werkt nog niet zo best bij ons. We krijgen de vissen niet doorgezet. Bij die snoek waren genoeg mensen van Sportvisserij Nederland bij en die staan wel garant zeggen ze maar het is voor Wim lastig. Ik vist maar gewoon door. Hebben we trouwens afgesproken van te voren. Hij doet de administratie en ik blijf door vissen. Dat mobiel enz. is niet mijn ding en toevallig vissen wel.

Maar het lukt maar niet om die visjes door te geven en terwijl ik lekker zit te tikken probeert Wim contacten te leggen al we dan eindelijk door krijgen van mede vissers dat je de locatie vrij moet geven op de app waar je bent. Hehhe eindelijk. Nu kunnen we de kaart vol maken met baarsjes, winde en roofbleitjes weliswaar ver onder de maat maar 8x 12cm is ook bijna een meter.

Als dan de app werkt dan zal je dat net ziet. Het water is al flink gezakt en we vangen alleen maar visjes onder de twaalf centimeter. Die grotere zijn weg. Je moet vijf baarzen door geven en mag als bijvangsten drie stuks Rfb, winders, grondels of een meerval bijvoorbeeld. Later zal dit ons opbreken maar dat weten we nu nog niet. Met volle moet gaan we verder.

Het duurt best nog lang voordat we weer vijf nieuwe baarsjes kunnen vangen en zeker boven de tien centimeter. Die groter rond de twintig zijn verdwenen. Maar we willen in ieder geval de kaart vol hebben en gaan zo dadelijk achter de snoekbaars aan op de rivier. Alles wat we dan anders vangen is upgraden.

Als we dan van van het steigertje vertrekken van de Erasmus. Heel aardige bewoners trouwens waar we mee aan de praat raakten. Dat is toch wel het leuke van het streetfishing. Het contact met de mensen. Je had die schoolklas moeten horen toen ik met die dikke snoek op de foto ging. De auto’s stopten gewoon ervoor. Zwemt dat hierzo. Nee hoor is steevast het antwoord. Dat neem ik mee van thuis. Er zijn al dik twee uurtjeverder. Zullen we het wantij oversteken of gaan we richting Beneden Merwede. Daar zal het wel stromen. Het Wantij gaat naar zijn laagste punt nu toe.

We besluiten richting de rivier te lopen. Want aan de overkant op de kades is het al druk daar bij de Maasstraat de reddingsbrigade

We steken de Oranjelaan nog over naar de Vlijweg. Maar bij deze lage waterstand is er niet te vissen. Denk dat er derig cm water staat helemaal vol planten. Wel horen we dat als je een stukje doorloop het dieper is. Dan is er zelfs een haventje. Keuzes maken is nog niet onze sterkste kant dus want achteraf hadden we dat misschien moeten doen. Maar mijn vader zei dat al heeel lang geleden. Achteraf kijk je een paard in de kont. Alle vis gaat bij deze lage waterstand natuurlijk naar dat diepe gedeelte. Onthouden dus voor de volgende keer.

Want we hadden onze zinnen op een snoekbaarsje gezet en wilde daarom maar stromend water en de tijd begint te dringen. Dus we verlaten dat binnen water bij de vijverweg, steken de Oranjelaan weer over richting het Wantij. Als we terug lopen langs de Brandweerkazerne Noordendijk zitten er een paar mensen die meer vissen in de hand hebben dan wij vandaag hebben genet. Gezellig hoor met dit nog mooie weer. Iedereen heeft goede zin en een praatje is zo gemaakt.

Het ziet er op de Lange Wantijkade nu heel anders uit dan vanmorgen toen we aankwamen in Dordt. Er liggen nu grote schepen aangemeerd en eentje daar nog met draaien de motoren nog van. Altijd goed om daar te vissen op predators en dat blijkt wel. We zie een team een mooie baars vangen en ze hebben er net eentje gemist boven het schepzakske. De aasvis raakt in paniek en zwemmen eventjes gedesoriënteerd door de stroming van de schroeven rond en daar profiteren dan de roofvissen van.

Wat zouden wij graag nog zo’n mooie baars vangen, nog liever een snoekbaarsje natuurlijk. Maar we kunnen ze niet trickeren.

Maar we kunnen nu een stuk overslaan want bij de Prins Clausbrug dat ligt buiten ons parcours. Dat is waar we vanmorgen hebben voor verkend en die locals tegen kwamen die ons een beetje wegwijs hebben gemaakt op dit gedeelte van het water.

Ik heb er vandaag toch wel heerlijke gevoelens over weer terug en in Dordrecht rondlopen. Allerlei herinneringen natuurlijk. Tienerjaren, middelbare school leeftijd met zes jongens in een blauw Dafje en een oranje Eendje naar Frankrijk bij Bordeaux. Aan de kust in Lacaneau Ocean. Of met een Vrijheid en een kajuitbootje van Dordrecht naar Friesland. We zijn tot de kagerplassen gekomen want daar was het wel heel gezellig met een discotheek op een eiland. Willy was daar eentje van die woonde op de Korte Wantijkade naast het Groot Hoofd en alles vliegt natuurlijk weer door je hoofd. En dan Marjan de vriendin van Aart die zelf een eindje verderop woonde die een woning kreeg iets verderop de Riedijk tien nummers verder naast het Groot Hoof. Met z’n allen in mijn Capri naar Suppertramp. Dit blog heet de BassBusterHerrineringen maar we dwalen nu wel een heel endje af. Ach degene die het zich ook nog herinneren vinden dit vast niet erg.

Bij de ingang van de Riedijkshaven mag er weer gevist worden. Dat hele puntje van Dordt is van een beroepsvisser en daar mag niet worden gehengeld.

Hoe vaak zal dit stukje zijn gefotografeerd. In ieder geval door mijn vader en mij. Later voor portretten op locatie en bruidsparen maar dan spreken we van voor het Millennium.

We fietsen naar het einde toe. Onder toeziend oog van de controleurs vang Wim nog een flinke grondel. Dat was als een een aanbeet van een grote snoekbaars zegt Wim dan op mijn dropshot hengeltje. Ja dat is een gevoelig stokkie. Het mag niet zo wezen maar een heerlijke dag gehad en genoten. We gaan dit zeker vaker doen samen.

We moeten nog een stukkie wandelen en ik wil nog naar de Bleijenhoekstraat waar we straks doorheen lopen.

Daar woont Judith nu. Die kwam altijd oppassen in Dubbeldam op mij m’n broertje en zusjes. Moest ze helemaal van de Brouwersdijk uit Krispijn op de brommert komen. Die heb ik ook al ff niet gezien. Steevast natuurlijk een kerstkaart ieder jaar maar het is als gisteren als we elkaar zien. Zo hartelijk en jammer dat we voor vier uur bij watersportbedrijf de Graaff moeten zijn om ons te melden voor de prijs uitreiking. Geen tijd voor een bakkie maar dat komt nog wel goed.

Judith heeft nog een cadeautje voor me. Ik verzamel dus pins en speldjes. Ik wordt dus weer verwent. Ben ik blij mee.

Dus we gaan snel door richting Wantijpark.

We zijn ruim op tijd terug en eerst maar al onze bagage in de auto leggen.

Dan een heerlijk biertje en wachten op de uitslag. Dan horen we dat er een prijsje is vanaf de vijftiende plek. En er is budget over dus er wordt vandaag ook een prijs van 50€ weg gegeven voor de grootste snoek, snoekbaars en baars.

Ik heb niet alle prijswinnaars er op de foto staan. Er zijn er best veel die dat niet willen of niet door hadden. Maar die we onderweg hebben gezien en of gesproken hebben die staan er op met hun prijs. Zal later de namen opzoeken als dat lukt wanneer de standen lijst op de Sportvisserij Zuidwest Nederland staat. Wij zijn zevende geworden van de 48 teams. Niet slecht toch las je bedenkt dit voor de vierde keer te doen. We komen 3cm te kort om derde te zijn en je dan te plaatsen voor de NK later dit jaar. Zo dicht zit het bij elkaar dan is het zonde dat we die roofbleitjes en windes van vijftien centimeter door dat looprooster lieten ontsnappen bij het fotograferen en ze al spartelend van de mat vielen. Een leerproces we moeten nog fanatieker worden want het kantelt op de centimeters. We moeten nog veel leren. Het valt niet mee keuzes maken en misschien toch eens een weekje voor de wedstrijd het water verkennen.

Arie van Loon en John Lubbers bedankt voor de EHBO hulp met de bloedende hand. Alles prima geregeld Sjoerd en William vandaag. Gelukkig mankeerde die snoek niets en zwemt weer. Wij hebben weer een heerlijke dag gehad en komen volgend jaar zeker weer.

Jammer hoor dan begin je zo goed en kan je alleen maar 81cm aan kleine vis bij vangen en zo komen we net wat te kort.

Rest nog de komplete uitslag.

Reactie’s

Bepakt en bezakt in het boodschappen autootje van Henny. Die rijdt een stuk zuiniger dan mijn auto. Vorig weekendde nog naar het commerciële karperputje in Nijkerk gereden voor dik vijftig euries benzine. Dat moet vandaag anders kunnen want met streetfishing heb je beduidend minder spulletjes nodig dan op de kapertjes vissen. We zitten nu ook tussen de hengels. Eerst maar een test foto naar Tobias of dat de app goed werkt om zo dadelijk de gevangen vissen door te kunnen geven…

Wim is er al eens geweest met zijn zwager Martijn dus heeft een beetje kennis van het parcours. Als ik het op papier bekijk moeten we bij de rivier zijn om in ieder geval snoekbaars te vangen en er zal best een verdwaalde baars of snoek rond zwemmen. Komt ook het meeste over een met waar ik hier vanaf de kant op snoekbaars vis denk ik zo vanaf de Punt. Niets zal minder waar zijn. Op de rivier daar is het nog geen vijf meter diep. Maar dat voor later.

Ik haal Wim op om kwart over zeven, nog de wagen aftanken en we kunnen gaan. We gaan wat vroeg op de pad want willen deze keer het water eerst een beetje verkennen in Nieuwegein. Een rondje maken met de auto of lopende. We moeten ons melden op Fort Vreeswijk in een zaaltje van het Dorpshuis. Dat ligt midden in ons uitgezette parcours. En alles ziet er vissig uit. We rijden langs de Vaartse Rijn en langs de Spui-Sluis waar Wim vorig jaar gelijk een mooie baars ving.

Het is een heel ander water dan dat ik gewent ben. Zelfs de vestinggracht van Hellevoetsluis is dieper dan het water wat ik hier tegen kom. Het Kanaal door Voorne is een paradijs vergeleken met hier de Vaartse Rijn. Wat zijn we hier in het Delta gebied toch verwend met ons viswater. Dat wordt me toch weer overduidelijk gemaakt.

Autootje neergezet en eerst maar eens einde van de straat de Voorhavendijk op lopen naar de Lek. We willen daar beginnen om een snoekbaars een baars en misschien wel een snoek te kunnen vangen. Daar op de kade muur had Martijn vorig jaar een dikke snoek verspeelt op de dropshot. Die werd even later door een concurrent wel gevangen en die vroegen of Martijn zijn dropshotshadje terug wilde. Die zat nog in de bek van de dame Esox Lucius. Gaat ons vandaag niet gebeuren ik heb een 5.5 meter lange steel DaiwaCompact Mini Handle ingeschoven 70cm mee genomen met groot schepnet.

Ik ziet daar wel een twee heel mooi stekkie’s en we raken in gesprek met een wandelaar die zijn hond uitlaat. Daar horen we dus dat het zoeken is naar uitgesleten taluds hier op de Lek. Het is er dan hoogstens zeven meter diep al je geluk heb. Met zijn bellyboot zoekt die dat dan op maar die liggen buiten ons parcours. Wat een verschil met ons deltagebied. En wat leuk weer nieuw water te bevissen. Wim heeft volgend jaar ook meer tijd omdat die zijn pensioen gaat opnemen. We willen dan samen en wat meer gaan roofvissen zowel te voet als met de boot. Wat is er dan leuker om met dit soort wedstrijdjes mee te doen en allerlei water te verkennen en te bevissen.

Het begint al aardig druk te worden en ontmoet ik Freek Schoonderwaldt van BaitNation. We hebben nog mee gedaan dit seizoen met de ZanderNation en met de PerchNation de winter als zowel de zomer editie. We gaan volgend jaar zeker weer mee doen.

We krijgen een meetlint en een kaartje mee dat op elke foto zichtbaar moet zijn. Een WhatsApp groep en we kunnen de vangsten doorgeven.

Er is ook een dikke beker te winnen. Dan moet je minimaal drie wedstrijden mee hebben gedaan met de streetfishing wedstrijden van Sportvisserij Nederland. Maar die zijn door het gehele land en vanuit Hellevoetsluis is dat dan heeeel vroeg op en uren in de file staan.

We zien wel volgend jaar als we wat meer dit soort visserij willen gaan doen. Want het is wel gezellig allemaal. Vroeger moest ik er niet veel van hebben dat gepeuter op die kleine vis maar gaat het steeds leuker vinden dit met Wim samen te doen.

Maar dan zijn alle teams aanwezig en kunnen we beginnen. De wedstrijd coördinator van Sportvisserij Nederland Tobias Coesel legt nog eens in vogelvlucht uit wat iedereen al weet. Loodvrij vissen en niet buiten het parcours waar deze keer extra goed wordt opgelet. Zien andere visser het dan graag een foto maken en door appen.

De groep is niet al te groot al wil niet iedereen wil op de foto. In Hellevoetsluis staat heel de parkeerplaats vol met hengelaars voordat de toeter gaat.

Als de toeter dan afaat van Tobias beginnen er enkel gelijk te rennen. Zijn locals of vissers die hebben voorgevist en weten waar de prijzen zwemmen. Die willen als eerste op hun uitgekozen stek zijn. Later hoor ik van medevissers dat ze vorig weekeinde een paar volgers hadden en dat is het mooiste natuurlijk dat ze niet gehaakt worden, en mooie exemplaren gevangen maar die lieten zich vandaag daar niet zien. Ik heb er een filmpje van geschoten van deze start en die staat op mijn Faceboekpagina bij dit deze BassBusterHerinnering.

Wij lopen nu eerst naar de auto om onze spullen te pakken. Voor ons is het en beetje een oefenpotje voor volgende week de Streetfishwedstrijd in Dordrecht. Dan omhoog naar de dijk richting de Lek vadertje glasoog opzoeken.

Als we op de dijk aankomen is ons eerste uitgekozen plekkie bezet en lopen we een stukje door.

Maar hier vandaan valt het niet mee om het talud te bereiken tegen de wind in.

We zien wel dat er op de krib snoekbaarsjes worden gevangen en als ze de tweede netten gaat ik vragen of dat ze er blijven als ze er drie hebben. Want om de kaart vol te vissen moet je drie snoekbaarzen, twee snoeken en vijf baarzen vangen. Maar we blijven dan hier nog wel even vissen krijg ik te horen.

Op de foto aan de rechterkant voor het oude centrum van Nieuwegein is die lange muur te zien waar Martijn vorig jaar die grote snoek verspeelde. En de prijs van grootste snoek zijn neus voorbij zag zwemmen door een ander team. Wel zijn kunstaas terug gekregen. Dat dan weer wel.

Dan gaan wij wandelen naar de volgende krib. Als ik dan terugkomt komt er net iemand aanlopen met een Rhodesian ridgeback ook wel Rhodesische pronkrug, pronkrug, rifrug of leeuwhond genaamd. Deze hond ook gehad en was een heelijk beest Mogli was zijn naam afgekort een hondenras afkomstig uit zuidelijk Afrika. Dit ras is oorspronkelijk gefokt voor het afzijdig houden van onder meer leeuwen bij door jagers geschoten wild en ter verdediging van huis en haard.

De volgend krib is om die bomen heen lopen zegt de vriendelijke eigenaar van die bruine rakker op vier hoge poeten. Nog verder doorlopen kom je bij de sluizen en we denken dat dat nog beter is maar wel heeel ver lopen. Dat gaat allemaal van je vis tijd af en we hebben vandaag maar vier uurtjes. Als we zijn uitgepraat eigenlijk wil ik weer gaan vissen want je kan niet alles overlaten aan je maatje vangen ze op de strekdam weer en snoekbaarsje. Maken ze nu aanstalten om weg te gaan en dat wil de man met de rhodesian wel ff vragen. We zien hem gebaren maken dat we naar de volgende krib kunnen gaan. Tof toch wat een aardige man.

We denken dat we daar toch ook wel een snoekbaarsje moeten kunnen verlijden. Alle ingrediënten er voor zijn er aanwezig. Als er een boot voorbij komt stroomt het er als een jekko waarschijnlijk door die lage waterstand. We zien ook verschillende bootjes met roofvissers daar langer rond hangen en het uitgooien met kunstaas. Het is dus een hot spot voor de locals.

Er vissen hier meer mensen dat is wel te zien aan het struikgewas en een uitgesleten pad door het gras erheen.

Tijdens de uitleg van de man met de rhodesian wijzend hoe te lopen liepen er al twee vissers achter ons op de dijk die gelijk de pas er in zetten. Misschien dat die naar de sluis gaan maar die vinden dat ook misschien net te ver lopen. Die zijn ons dus net voor op het puntje. Maar er is hier ruimte zat om te vissen.

Dan eindelijk heeft Wim in ieder geval een aanbeet op zijn dropshot systeem zijn specialisatie. Ik vis als op de punt met shadjes maar achteraf misschien te zware loodkoppen. Ik wilde de vaargeul, het talud in ieder geval bereiken met deze wind maar met drie meter water is 14gram denk ik te zwaar voor die kleine snoekbaarsjes. Maar zo’n aanbeet een riedeltje duid meer op baars dan snoekbaars. Zo is het goed twee systemen te vissen. Ik laag op de bodem en Wil dertig centimeter er boven.

Door de trollende bootjes zien we precies waar het talud zich hier bevindt. Dan ziet ik een Linder voorbij komen. Wat leuk wat heb ik daar een plezier mee gehad op het Haringvliet in de goede oude snoekbaars tijd. Nog niet eens zolang geleden als ik de BassBusterHerinneringen er op na leest. Hoeveel je er wel niet ving ongelofelijk en de grote. Kom je in een schooltje 80+ vissen of 70+ vissen. Het kon niet op toen. Zestigers vond je dreumesen. En elke week wel eentje die richting de meter ging. Dat is allemaal voorbij. Je bent al blij met enkele vissen die in de zestig zitten.

Dan vertrekken de mannen naast ons en gaan wij het nog even proberen op dat puntje. Recht tegenover die andere concurrenten die er al drie hebben. Maar hier moet het toch kunnen zeker als er een rijtje grote boten passeren. Denk dat ze van sluis naar sluis varen achter elkaar. Dan stroomt naast me het hele gat vol water en komt met een noodvaart terug kolken. Maar nee hoor er valt niets te trickeren.

Die baai links loopt helemaal vol als er van die grote boten voorbij komen op dat ondiepe water hier in de rivier. De meeste zijn dan op weg zijn naar die sluis links in de verte. Dat speltaas moet dan toch weer de rivier inspoelen en spekkie voor het bekkie zijn voor de predators.

Visjes die in paniek waarschijnlijk alle kanten opspoelen en langs die krib worden gezogen. Maar ze zijn er gewoonweg beide niet.

Als we zijn rondgelopen is daar alweer een bootje wat de omgeving afscant met zijn Lowrance of Hummingbird. Ze pakken de hengels niet uit om werpend te vissen. Er is dus geen vis op die stek aanwezig. Maar dat er veel wordt gevist is dus wel te zien aan continue bootjes die er even komen kijken en de loop paden door het gras en bossages. Denk dat we zo slecht niet hebben gekozen op onbekend water maar dat we pech hebben met de tijd, eb en vloed want we zien weinig stroming en de waterstand in de rivier.

Maar we gaan het zien of onze keuze zo slecht nog niet was als we zien wat de anderen hebben gescoord vandaag. Wanneer we terug lopen is de stek vrij waar we als eerste wilde beginnen. Daar gaan we natuurlijk wel even kijkn.

Het water ook hier beweegt alleen als er van die grote boten voorbij komt en dat zal het euvel zijn denk ik. Waar is de aasvis. Wel krijg ik hier de eerste beuk van de dag uit het niets. Wat een heerlijk gevoel is dat dan toch weer. Gelukkig we doen niet alles verkeerd dus. Het staartje zit om de dreg heen gedraaid. Jawel dat is een aanbeet geweest vlak onder de kant onderaan de stenen van het talud.

Wim vangt hier wel wat en de keuze van kleur verschilt niet zoveel van onze voorgangers hier op het puntje. Bijna dezelfde kleur blijft er aan het shadje van wim plakken. Die ligt er nog niet zo lang in want is nog niet geoxideerd. Dan vissen wijn met onze 14gram misschien wel te zwaar vandaag.

Zo nu en dan krijgen we een plensbui over ons heen. Het is eigenlijk niet droog geweest maar zoals het heel eventjes droog is zo komt er ook tussen de buien door harde wind stoten en gaan de hemelsluizen even helemaal open over ons heen.

Het laatste uur gaan we weg van de rivier vandaan We zien ook de gehele dag maar twee koppels hier rond zwerven. Hebben we het dan helemaal verkeerd ingeschat vandaag. Hier krijg Wim wel wat aanbeetjes, trillingen hoor ik later van hem maar de baarsjes waren nog geen zes centimeter groot.

Wij kunnen echt helemaal niets trickeren op wim zijn sprotjes na. En nu horen we om ons heen dat we niet de enigste zijn vandaag.

Dan nog wat stillevens want het is droevig gesteld en niet alleen maar het weer. We moeten vijf stuks vuil meenemen in een meegegeven zakje. Tis dat dat hangslot wat op de laatste foto daar hangt zo zwaar is om mee te zeulen anders had ik die meegenomen.

We brengen alles terug naar de auto en gaan naar het dorpshuis.

We zijn niet de enigste die een blanco lijst hebben. Er zijn maar vijf teams die vis hebben gevangen. Wat een slechte dag tenminste dat vinden wij. Leuk, want vissen is altijd leuk. Nat dat is niet zo erg. Want er bestaat alleen slechte kleding maar de vissen deden het gewoonweg niet die stonden dus uit. vijf vandaag heeft zelfs 1 klein baarsje en nummer 4 dus bij de tweede worp een dikke snoek en zijn maatje twee baarsjes.

Freek Schoonderwaldt wordt uit de pot getrokken van degene die een zakje met 5stuks vuil hebben ingeleverd. Wat leuk die jongens met de grootste snoek zijn we ook tegengekomen. Trots vertelde die dat dat zijn tweede worp was vanmorgen waar ik toen viste in de Vaartse Rijn. Zijn maatje viste drie kleine baarsjes dus die doen goede zaken vandaag. Tweede zijn geworden vandaag Team OnlyFishing die jongens die eerder op ons uitgekozen stekkie waren. We horen dat de winnaars al drie keer een eentje hebben gevst deze competitie dus die kennen dit spelletje wel. Wij hebben weer een leuke dag meegemaakt. Dat gaan we vaker doen volgend jaar. Gaat me me wat meer verdiepen in deze visserij en daar heb ik mijn vismaatje voor. Die is daar gehaaid en gepokt in en kan ik nog veel leren.

Wanneer we naar buiten lopen zien we dat de herfst al is begonnen.

Dan sta ik toch nog op een paar plaatjes als ik ff terug moet lopen om een versnapering terug te brengen door mijn maatje.

Tja, dat streetfishing is leuk maar dat verkeer zelfs op zondag. Genoeg te zien hoor zelgfs op zondag de ene file in en de ander daar opvolgend. Bizar gewoon dat is wel een dingetje. Ben je net voor Studio Sport thuis en kan je bordje met warme hap op schoot. Gelukkig een kommetje heerlijke soep van Annet gekregen bij afzetten van Wim. Pastinaak met prei een crème soep heerlijk was het.