We doen weer mee aan de roofviswedstrijd van HSV Ons Genoegen uit Spijkenisse 15 november 2025. Vorig jaar nog een snoekwedstrijd maar vanaf dit jaar doen ook de baarzen vanaf 28cm want van torrepickers houden ze hier niet en de snoekbaarzen tellen mee om de centimeters.

We worden weer hartelijk verwelkomt door Arie Meijer, Kees Nagelkerke en Mike Piepenbroek van HSV Ons Genoegen. Dit jaar zijn we met z’n drieën uit Hellevoetsluis. Pietertje het neefje van Wim wilde dolgraag mee met Ome Wim vissen.

Als we dan aankomen in het uiterste puntje van het parcours na wat omrijden. Het is lastig rijden door Tinte van alles is afgesloten maar we vinden het wel door de polders. Dan is er al een visser met zijn tentje op de open kom op de Strypsche Wetering. Die wetering willen we weer gaan volgen net als vorig jaar en alle duikers met dood aas bestoken.

Hengels uitpakken en ze beazen met een voorn, horsmakreel, makreeltje of wijting onder de dobber. Wim en Pietertje kiezen er voor aan deze kant van de duiker te vissen met de wind in de rug.

Het is gaan regenen met zo en nu een stop en eigenlijk houd dat niet meer op de gehele ochtend. Koud is het ook geworden vergeleken met de afgelopen dagen. Beb blij er rekening mee gehouden te hebben want gaat nog een extra hoody halen in de auto met dat smerige windje in mijn giechel. Gaat nu eerst maar eens kennis maken met de karpervisser maar als ik bij zijn grote paraplu komt ziet ik dat die ook aan het dood aas vissen is. En nee hoor geen enkel probleem als wij een uurtje bij de duiker komen vissen

Roofviskampioenschap Nissewaard 2025.

Op zaterdag 15 november, 6 & 20 december 2025 organiseert Hengelsportvereniging Ons Genoegen het kampioenschap roofvissen van Nissewaard, waar snoek, snoekbaars vrij zijn, en baars vanaf 28 cm zal tellen. Er dienen 2 van de 3 wedstrijden gevist te worden om in aanmerking te komen voor de titel Roofviskampioen 2025 met de daarbij behorende ere prijs. De jeugd heeft altijd prijs welke ter beschikking is gesteld door Schuurman Dier & Hengelsport te Nieuw Beijerland.

Deelname is gratis, en een gratis dagvergunning voor de wateren van Ons Genoegen voor niet leden.
De wedstrijddagen duren elk van 08.00 uur tot 13.00 uur, en om 13.30 uur zijn we dan weer voor de uitslag terug bij de verzamelplek.

Wedstrijd Voorwaarden:
●Er mag alleen gevist worden met 1 hengel. Het bij je hebben van een 2e hengel aan de waterkant is deze dag niet toegestaan.
●Vissen op centimeters en tellend zijn baars vanaf 28 cm, snoek en snoekbaars geen lengtebeperking.
●Alleen vissen in de wateren welke aangegeven zijn bij aanvang van de wedstrijd.
●Alleen vissen met alle soorten dood aas en kunstaas, het in bezit hebben van levend aas is niet toegestaan.
●Maak een duidelijke foto van je vangst met een goed afleesbaar meetlint op een onthaakmat, vissen die niet op een onthaakmat liggen worden niet geteld.
●Neem een pen mee om uw vangst op de wedstrijdkaart te kunnen noteren.
●Verder is het een must om een goede onthaaktang en een kniptang te hebben om de vis zo veilig mogelijk en zonder beschadiging te kunnen onthaken.

Bij een gelijk aantal centimeters zal de meeste vis tellen, is er dan nog een gelijk aantal dan zal de grootste vis tellen, daarna zal het lot beslissen wie zich een jaar lang roofviskampioen van Nissewaard 2025 mag noemen.

Dat is dus allemaal duidelijk.

En dat is het mooie van met een snoekdobber vissen. Die ziet je van verre staan dus een praatje pot is zo gemaakt. Als is me omdraai is er een praatje pot aan de andere kant en als ik weer terug kijkt ziet ik mijn dobber niet meer staan. Weg is die en de lijn loopt van de spoel. Wim roep ik “Beet” en dan moet het schepnet bij de auto nog worden gehaald. Alle drie steken ze over en ik laat de lijn strak lopen. Als dan mijn top rond gaat staan slaat ik aan en Bingo zegt de man die er al was naast me. Jawel hoor er zit iets zwaar aan de andere kant die tegenwerkt. Maar na een metertje vat de spanning op de lijn weg. Verdorie een losser. Dat is jammer. Ja ze zijn voorzichtig zegt onze mede hengelaar. Ik heb ook al een weg loper gehad en weer los gelaten.

Wat een deceptie. Hoe bestaat het dat die mis is. Moet ik dan langer wachten maar daar is Wim het ook mee eens. Liever een losser dan een geslikte. Dan brengt die een kop warme chocomel en een heerlijke gevulde koek. Dat maakt weer een heleboel goed.

Weer nieuw aas aan de haak en vrolijk tegen de wind in verder vissen. Ik gooi het zwikkie een eindje de vaart in en met de wind en lichte stroming drijft alles zo de duiker in. Als ik dan langs het water loopt kan ik de dobber volgen zeker tot halverwege de duiker. Ik let even niet op omdat ik het wild om me heen bewonder en is de dobber weer weg. Sterker nog mijn hengeltop staat te klapperen zo hard loop de lijn van de spoel. Ik ren er naar toe en pak de hengel op als ik de dobber zeker dertig meter verderop weer ziet verschijnen. Ik wacht nog even. Beweeg hem een beetje maar er gebeurt niets meer en ik krijg een flink gehavende voorn terug gepresenteerd. Teveel weerstand gevoeld misschien of een te grote voorn deze is twintig centimeter. In ieder geval afgekeurd door een predator. Dat is dus de tweede misser. Nu is alle aasvis rond de zeven centimeter wat we zien om ons heen.

Geloof dat Wim aan Pietertje alles wil leren over het roofvissen want na die tweede aanbeet komen ze aan deze kant van de duiker vissen. Maar de stroom is er helemaal uit. We horen later dat men rondom Tinte aan het baggeren zijn en dat de gemalen uit staan. Dat zal het dus zijn.

Maar het water staat doodstil en we gaan weer verder. Omdat we beet hebben gehad dan blijf je wat langer door vissen. Bij de volgende duiker we slaan er eentje over want daar is het moeilijk vissen met drie man daar is het wind stil. Heerlijk gewoonweg en het is eventjes droog.

Maar ook hier natuurlijk staat alles stil zelfs de wind. En na een klein uurtje vertrekken we weer naar de volgende duiker in de hoop dat er een groene rakker in ligt uit te buiken.

Dat duikertje hoppen heeft vandaag weinig zin als er geen stroom in zit in dat water. We zien wel eens aasvis springen en in de hoop gooien we dan onze dobber erbij in de buurt maar het mag allemaal niet baten vandaag. Terwijl ik op deze stek toch al menig snoek heb kunnen foppen.

Ook aan de andere kant waar Wim vorige keer zo succesvol was is er geen eer te behalen.

We moeten ander water op gaan zoeken opper is dan en ik kan Wim overhalen de Strypsche Wetering te verlaten in dit uitgebreide polder gebied. Op tijd schakelen noemt John Voogt dat zoals te lezen is in o.a. ons vorige verslag in Haarlem. Maar onderweg kunnen we dit plasje niet voorbij fietsen. Daar valt altijd wel iets te halen. Maar deze keer valt dat dus tegen.

Dan weet ik nog een binnen water in de Bonsen Hoeck. Daar kom ik wel eens op visite bij vrienden en zien we vanuit de tuin de snoeken zwemmen tussen de scholen vorentjes. Wat een gaaf gezicht zo’n groene rakker langzaam te zien draaien en dan een startschot. Als een pijl uit de boog vertrekt dan zo’n snoek. En hoe vaak die dan wel zijn doel mist.

Wim aan de ene kant en Pietertje aan de andere kant komen naast me staan op de brug. We zien plotseling beweging bij Wim zijn dobber en er springen zlfs visjes uit het water. Er gebeurt wel wat bij je aasvis zeg ik nog. We keuvelen nog wat verder als ik even later in een ooghoek de dobber van Wim in één keer de diepte in ziet vertrekken. Je dobber is weg je heb beet en Wim draait zich gelijk om en rent naar zijn hengel. We zien de dobber weer omhoog komen en dan vertrekken naar het midden.

Wim laat de lijn strak lopen en slaat aan. Dan kan het spelletje beginnen van lijn nemen en geven. Want het is een beste snoek die geeft zich niet snel gewonnen. Wat een kolken en korte runs neem te vis. Maar dan wordt de snoek toch vakkundig genet door Pietertje.

In de consternatie vergeten we de kaart bij de foto te zetten. Maar even later gelooft Kees Nagelkerke die de foto’s moet controleren me op mijn blauwe ogen dat deze vis van vandaag is. Wat was het taai vandaag aan deze kant van de Nissewaard. We moeten weer terug naar de verzamelplaats want we moeten de kaart voor half twee weer inleveren. Eens zien wat de rest heeft gedaan.

Met de 85 cm wordt Wim toch nog vijfde. Er is gewoonweg weer slecht gevangen. Van de twintig deelnemers 9 snoeken waarvan de nummer één vandaag Milan er alleen al drie voor zijn rekening nam.

Dat is dan weer een mooi gebaar. Alle jeugdleden krijgen ook een prijsje en pietertje de jongste mag als eerste uitkiezen.

Als we dan terug rijden naar Hellevoetsluis en vraagt of iederen wel trek heeft in een frietje met dan horen we ook van achteruit dat Pietertje het leuk vond en graag de volgende keer weer mee gaat.

Rest me nog de winnaars van vandaag te feliciteren en onderstaande verslag van Arie Meijer.

Verslag van Arie Meijer:

Verslag 1e roofviswedstrijd.

Rond het klokje van 07.00 uur kwamen de eerste vissers bij visvijver Bernisse om zich in te schrijven voor de titel roofvisser van Nissewaard. 20 vissers hadden op deze regenachtige dag waar ook de Sint zijn aankomst dag had gepland de moeite genomen om eens lekker op snoek, snoekbaars en baars te gaan vissen. Na uitleg van de wedstrijdcommissie gingen de deelnemers op pad om in de wateren van Voorne en Putten te proberen om een goede dag score te maken, waar ook afgesproken was om weer tot uiterlijk 13.30 weer terug te zijn op de verzamelplaats.

Al snel kwamen de eerste meldingen binnen van gevangen vissen. En na een toch wel natte en koude dag druppelde de deelnemers weer binnen en kon de wedstrijdleiding aan de gang om te tellen en te rekenen.

Er waren op deze dag 20 deelnemers die 9 snoeken vingen en 1 snoekbaars. De nummer 1 van deze dag was Milan met 3 snoeken met een totaal van 244cm. Deze mocht een zeer fraaie houten Jerkbait in ontvangst nemen als dagprijs. De jeugd op deze dag kon een mooi plugsetje met staaldraad in ontvangst nemen die beschikbaar werd gesteld door Schuurman hengelsport uit Nieuw Beijerland. Dank aan Marcel van visvijver Bernisse dat we droog en warm konden verzamelen bij jouw mooie vijver.

Grootste snoek 96cm

Grootste snoekbaars 62cm.

Ik werd er er een paar weken geleden op geattendeerd door Peter bakker dat er een roofviswedstrijd werd gehouden bij zijn vereniging in de Alblasserwaard door de VAH de Vereniging Alblasserdamse Hengelaars na onze perikelen in Dordrecht. Misschien ook leuk voor jullie om mee te doen.

Tuurlijk zei mijn vismaatje gelijk. Dat gaat ik uitzoeken en contact zoeken. Eigenlijk regelt Wim alles en die legt de contacten en regelt alles. Al die jaren dat die de voorzitter was van HSV het Voornse Kanaal kent die zoveel mensen in dat wereldje. Ik bemoei me er niet eens mee en staat steeds versteld van de mensen en hun verhalen als we ergens binnen komen.

Als we dan binnen stappen wordt ik als eerste verwelkomt door Arie van Loon. Hoe is het met je handen afgelopen. Die heeft mijn handen vol geplakt met pleisters een paar weken geleden met streetfishen in Dordrecht. ( https://bassbuster.nl/2025/10/11/we-komen-3cm-te-kort/ ) Wat een klein wereldje is het dan toch.

We doen met 24 hengelaars mee en je mag dus vissen met kunstaas en dood aas.

Na de briefing is er wat onduidelijk in de maatse vissen maar dat wordt snel getakeld door Patrick. We houden de baars 20, snoekbaars 30 en snoek 40cm aan. Dat is wel zo gemakkelijk om te onthouden.

We worden vriendelijk verwelkomt als die twee uit Hellevoetsluis door Patrick de Jong de penningmeester en Emmo Steenhuis de secretaris van de VAH. Leuk dat jullie mee doen en we begrijpen nu dat we de enigste zijn als vreemden buiten de hengelsportvereniging VAH Alblasserdam. We organiseren dit elk jaar en willen het zowiso open stellen voor hengelaars buiten onze vereniging. Hoe meer zielen des te meer vreugde is Patrick zijn motto. Dus de uitnodiging voor volgend jaar staat alvast.

We hebben wel ons huiswerk enigszins gemaakt met de hulp vaan google en meneer Kines van Veen die we ontmoeten aan de bar met een kop koffie wil ons we vertellen waar we heen moeten gaan. Die kent het water als zijn broekzak.

Alles vertrekt op de fiets. Wij zetten de auto neer bij een volkstuin complex aan de rand van het dorp en gaan dan aan de wandel richting de witte brug in de volksmond. En dan zien wel wat we tegen komen aan wateren.

Onderweg zien we wat water en we moeten toch nog onze hengels uitpakken en van kunstaas voorzien. Kunnen we dat mooi hier doen want verderop zien we al vissers op de fiets naar de stekken gaan. We zien wel wat er voor ons overblijft of dat ze links laten liggen.

Bij de volkstuin complex zetten we de auto neer en kijken we wat we mee nemen. Toch ook maar de aasvissen want we kijken een beetje af en zien er wel heel veel lopen met een dikke dobber en er een dito voorn onder hangen. En dan maar wandelen en hier en daar de dobber zwemles geven en dan met wat kunstaas er omheen gooien. Zoeken dus waar zijn die groene rakkers.

Wat een leuke omgeving en dat alleen al daar doen we het voor. Zo vissen we eens op een andere plek dan ons deltagebied en telkens weer moeten we erkennen dat we nog niet eens in zo’n verkeerd gebied wonen aan de kust als hengelaar. Bij ons is er overal leven maar hier op een enkele watervogel na is het maar een dooie boel. Wel aardige mensen allemaal want iedereen die we tegen komen zegt gedag. Dat heb ik nog nergens meegemaakt.

Er worden toch wel vissen gevangen de eerste twee uurtjes maar de spoeling is wel dun zo met negen vissen t.o.v. 24 hengelaars. En ik ziet zelfs dat sommige het goed doen met meerdere vangsten. Die kennen het water dus en weten waar ze moeten zijn zeker nu er helemaal geen stroom zin zit. Stand vissen die hun vaste plek hebben en dat komt ze nu goed van pas. Dat is heel veel uren maken aan je waterkant.

We zien nergens aasvis of jagende futen zoals we gewend zijn in ons deltagebied. Waar dan te beginnen. Meters maken dus vandaag.

We komen toch geregeld hengelaars tegen die niet weten dat er een wedstrijd is vandaag. Daar is dus nog wel wat werk aan de winkel voor de VAH om er geruchtwaarheid aan te geven.

Om de vier, vijf steigers ff langs het riet de voorn los laten en uitgooien met een plug, lepel, spinner van alles hangen we aan de spelt. Maar het mag allemaal niet baten. Ben wel bijna mijn hengel kwijt. Terwijl ik alles ff neerlegt steekt die stok tien cm over de grasrand heen en komt er een familie aan rijden drie man dik over dat pad heen gesjeesd. Het gaat maar net goed. Gelukkig.

We horen toch zo nu en dan gepingel op de telefoon dus er worden wel snoeken gevangen.

Praatjes zat natuurlijk onder het vissen allemaal vakantiegangers net als thuis met streetvissen in Hellevoetsluis. Ik spreek ik hier op de brug een stel uit Twente maar ook twee meiden uit Weert. Wij komen uit Limburg en als ik dan zeg dat ik eventjes op een kazerne op Weert heb gezeten dan hoor ik dat ze zelfs uit Weert komen. Tja dan is contact zo gelegd.

Ik staat best wel lang te vissen vanaf de brug. Dan raak je in gesprek met mensen uit Ermelo. Die maken allemaal de foto vanaf de brug richting Kinderdijk waar de molens staan. Mooi weer en iedereen is goed geluimd. Een jong gassie die heeft vanmorgen al twee snoeken gevangen maar doet niet mee aan de wedstrijd. Die woont daar helemaal achterin bij die molen aan de linkerkant van het water. Kijkt zo op die rij molens dan aan de overkant. Hij heeft ze gevangen achter zijn huis eentje vanaf de kant en de mooiste vanuit een bootje. Ik zeg dan had je tot nu toe boven aan gestaan

Zelfs twee dames uit Limburg en als dan Weert valt waar ze vandaan komen hebben we gelijk niet een leuk gesprek maar ook een lang gesprek. Wat een vriendelijke leuke dames. Dat we iemand tegen komen hier in Zuid-Holland die Weert kent. Jawel zeg ik dan daar was mijn kazerne een alweer vijftig jaar geleden. Noemde wat plekken op maar er is wel wat veranderd hoor krijg ik nu te horen. Kunnen we zo verder lopen en achter de molens komen vragen ze aan de jongen. Ne dat kan niet of is wel heel ver wandelen. Dat was niet de bedoeling want ze hebben natuurlijk al een stukje weg gestapt hierheen langs het water. En dan wandelen ze weer aan de overkant terug richting Kinderdijk. Maar als er dan een hond te water gaat en een rondje om mijn bobber zwemt wordt het tijd om te vertrekken. Ik pak nog even de overkant van de brug terwijl Wim aan de andere kant van het fietspad richting de polder begint te vissen.

En met dat gepingel weet je dat er wordt gevangen maar het zijn wel steeds dezelfde die het dus goed doen vandaag.

We gooien de ene kant met koploze shadjes, blinkers en spinnerbaits en als het aan de andere kant toelaat tussen het riet door met zwaarder geschut.

En met dat gepingel uit je zak of tas doen wij toch wat verkeerd. Lopende komen we ook steeds minder hengelaars tegen. We zitten waarchijnlijk helemaal in de verkeerde hoek. Alhoewel we komen Patrick tegen op de plek waar Wim een snoek heeft gezien. Wij hebben er nog al ons kunstaas over heen gegooid maar we zien en uurtje later dat Patrick haar of hem toch heeft genet. Klasse hoor er net zo lang blijven tot de snoek je aas pakt.

Wat hebben we weer stappen gemaakt vandaag. Het parcours is eigenlijk niet te belopen. De rest is met de fiets en als ze volgend jaar ook hengelaars buiten de VAH vereniging mee willen laten doen moet daar toch wat aan te doen zijn. Dat wordt een fiets huren ofzo.

Op twee stofwolken na hebben wij vandaag geen aanbeet kunnen forceren. Opvallend is wel dat er maar één baars is gevangen terwijl wij in onze omgeving er in omkomen de laatste tijd. En geen enkele snoekbaars. Die stonden dus helemaal uit. Nu horen we dat het normaal wel enigszins stroomt hier al de gemalen aan staan. Dat zal het zijn dus.

Als we dan van een bakkie soep genieten bij de auto zien we Kinus aan komen en nemen we de dag door. Hier aan het uiteinde van de straat is nog een plek waar je ook snoek kan verwachten. Dat staat ook in verbinding met de boezem waar we net vandaan komen. Als we er aankomen is het dat plasje waar we zijn begonnen. Als we dan bij die bomen beginnen en ik er om heen loopt ziet ik de eerste kolk van de dag en een hele grote stof wolk voor mijn voeten. Zo daar in staan ik dus nu ook gelijk mee met mijn maatje.

Rest me nog de uitslag. Zeven vissen gevangen door de winnaar, nummer twee heeft er vijf op zijn naam weten te schrijven. Zo blijft er zeer weinig over voor de rest zou je zeggen. Nee hoor van harte gefeliciteerd en wie weet tot volgend jaar.