Vlaggenparade aansluitend Captains Dinner

Maandag 19 juni 2017 liggen we er rond de klok van tien in. We gaan eerst naar de boot controle en bellen Gary of het druk is. Nee we kunnen direct komen en zijn de eerste boot die nagekeken wordt en de Marhals krijgen instruktie’s van Gary hoe dit allemaal te doen aan board van de boot

De ontmoeting met Gary Palmer is weer even hartelijk als altijd. Tijdens de Predatoer Tour hebben we elkaar gemist maar nu hier is hij de hoofd marshal en zal ik hem wat vaker tegenkomen sowieso bij de kapiteins instructies ‘s morgens vroeg met alle verordeningen van de betreffende dag

Nog steeds staat de camera een uurtje te laat vanwege het vissen op Lake Brenig in Wales. We gaan eerst naar de bootcheck en natuurlijk is alles aan board. Anker, touw, water, ehbo doos, peddels, reserve tank benzine, zonnebrand olie, redingsvest met licht en fluitje, 4 liter water, claxon, bel of toeter, hoosemmertje we hebben alles dik voor mekaar en kunnen we ons inschrijven. Jezelf legitimeren, vaarbewijs laten zien net als de verzekeringspapieren, inschrijving betaald, bootnummer een box met instrukties in ontvangst nemen meetlint in ontvangst nemen, stikkers met de dag code, en belangrijk ondertekenen dat de organisatie voor geen enkele aansprakelijkheid gesteld kan worden. Tis helemaal dicht getimmerd.

*John vangt zijn eerste vis en gelijk een mooie.*

Na wat handen te hebben geschut van deelnemers die ik ken van vorig jaar gaan we maar eventjes nog het water op om een shadje te leren zwemmen. We varen op ons dooie gemak naar Oudenhoorn. Het is windstil en bloed heet. En dan plotseling, uit het niets op mijn hotspot daar waar het van zes meter snel naar 18 gaat halverwege op een plateau naar beneden krijgt John twee tikken achter elkaar en de tweede is niet te missen. Ramm zijn hengel staat hoepeltje rond. Ik hoef de boot niet te ankeren want het is windstil. Wel de MinnKota uit zetten en dan kan ik em scheppen. Een mooie 70+ snoekbaars mag poseren. Zo willen we ze hebben woensdag, donderdag en zaterdag en het liefste drie maal.

Als even later Ulf verschijnt nu met Robin Grompe in de boot die gister is aangekomen en waarmee Ulf de WPC 2017 vist. Hij draait om ons heen en Robin bestookt de oever met zijn kunstaas en net als hij wil wegdraaien van ons klapt zijn stok ook rond en vangt een mooie glasoog. Dat gaat goed hier en zeker met dit weer met weinig stroming. Je kan er geen touw aan vast knopen met die Zanders. Wat een wispelturige vis is dit toch. Wil wel zeggen dat ze hier graag vertouven want met elk weer type is er wel eentje te vinden die er in trapt. Nu maar hopen , hopen dat ze er overmorgen ook zijn.

*Als het plotseling gaat lopen ik mis er twee vlak achter elkaar maar pak er ook twee, het rijtje is vol.*

Maar dan als Robin zijn vis op de foto zet krijg ik twee niet te missen aan beten. Ik ben meer bezig het Lowrance team dan aan het vissen en begrijp dat ook. John weet het nu ook dat ze er zijn en zullen we de stek rust gaan geven. Maar Ulf blijft hier sowieso dus we dobberen, zo zijn richting de tweede rode boei gedreven. Ik ga nog twee maal over mijn hotspot heen en twee maal is het raak met een dikke 70+.

*Oliver is ook gearriveerd met Christian.*

Maar dan komt Oliver ook er aan om opnamen te maken voor Lowrance met een kamera vanuit de lucht. Als we ze dan later tegen komen op een andere stek en we zien zo alles een beetje aan en ik vraag of mijn bootje ook vanuit de lucht gefilmd kan worden maar dat is dan weer net teveel gevraagd van die gasten… Terwijl je toch de eerste foto heb gemaakt voor de promotie van het Lowrance Team Europe toen de eigen fotograaf er nog niet was. Een foto maken kan er nog net af maar ik heb em nog niet gezien. Het is een beetje één richting verkeer allemaal en dat ben ik in het geheel niet gewent. Zal nog veel moeten leren denk ik. En dat zullen we een paar dagen nog eens meemaken maar nu kijk ik voorruit (22-06-2017- resceu minn kota). We gaan naar huis en ons voorbereiden op de vlaggen parade en de feestavond. Morgen mag er niet worden gevist en die extra rust dag vind ik helemaal niet erg.

Natuurlijk vanavond de vlaggenparade en bedankt Wim Arkenbout voor de fantastische leuke foto’s.

We gaan weer vroeg naar huis en weten wat ons te wachten staat. Zal moeilijk worden en de keuze om te starten in de wierbedden om baars en snoek te vangen zal denk ik af vallen. Die snelle boten zullen toch als eerste op de beste stekken zijn. Nee ik denk dat we meer kans maken om ons rijtje snoekbaarzen eerst vol te maken half water. En dan maar hopen de grootste van het toernooi te vangen om in de prijzen te vallen. Dat was mijn gedachte. Vooruitkijkend want ik zet dit natuurlijk niet voor de wedstrijd op internet. Slapen doen we ‘s nachts de grootste van de dag zullen zeker we gaan vangen (22-06-2017) op dag twee namelijk 75cm maar de 90cm van Christian is fenomenaal. Nogmaals gefeliciteerd gabber. Eerst vandaag nog de vlaggen parade altijd weer leuk en dan de kapiteins diner. We houden de Hellevoetse vlag natuurlijk wel droog

John moet dat foto’s maken nog een beetje leren. Hoop dat dat beter gaat met de wedstrijd.

De avond was weer bere gezellig. Iedereen toch wat gespannen maar onderling een hele goede sfeer. Geintje hier en daar over de vis stekken natuurlijk maar ik kan die snelle boten toch niet bij houden en zal m’n eigen plan moeten maken. Die staat al vast en ik heb er zin an. Komt helemaal goed en met het geluk van Guus zit ik helemaal gebeiteld…