Inschrijven WPC ’15

We drinken eerst nog wat koffie dan kan Henny ook beter kennis maken met Wim Wigboldus maar om een uurtje of elf wil ik toch wel naar het tot omgedoopte evenementen terrein van het Dok. Een prima centrale lokatie voor dit feestje.

Als we het evenementen terrein op lopen komen we Ross Honey de organisator en drijvende kracht achter dit evenement tegen. Gelijk heeft hij even een praatje met de local uit Hellevoetsluis en natuurlijk even op de foto bij de eerste prijs.

Want wat een energie straalt die man uit. Hij heeft met iedereen een praatje. zo ook even met mij en waar hij de tijd vandaan haalt of beter gezegd indeelt. Fantastisch. Als we uitvaren de komende dagen staat hij er en als we weer binnen komen is hij er ook om iedereen weer te verwelkomen elke  dag en dat zal niet anders zijn bij de streetfishers en de kano’ers neem ik aan.

Dus als een speer weer naar huis en de boot aankoppelen. Die stond al klaar voor de vlaggenparade eind van de dag dus dat is zo gebeurd. Het is dat ik nog een vaste klant in de winkel tegen kom die me nog even nodig heeft en als klap op de vuurpijl als we weg rijden zie ik Armand uitstappen voor de winkel als we voorbij rijden. Dus weer terug op de rotonde en we nemen de IT-er mee. Hebben we gelijk een rapporterende fotograaf. Maar hij kijkt z’n ogen uit. Het lijkt wel een Grand Prix vindt hij met iedereen in die sponsorkleding en het hele circus erom heen. Ik heb er waarschijnlijk een sponsor bij voor volgend jaar. Das fijn.

Na ons komt er nog een grotere aluminium slagschip in op de helling. We zullen em later nog vaak tegenkomen bij de wedstrijddagen als Marshall boat.

We staan dus een uurtje later weer in de rij maar nu op de vlonder in de haven. Of dat er een anker aan boord is, een fluitje, reddingsvest met licht een breekstaafje, verbanddoos, drinkwater voor twee personen, een claxon, genoeg touw en alles is aan board.

Kan het gelijk goed vinden met de Engelsman dus we geinen er een eind op los. Hij maakt een kaartje met V vast in de boot en krijg een formulier dat alles in orde is qua veiligheid aan boord. Die heb ik nodus nodig bij inschrijving.

Alles is picobello voor elkaar en ik krijg m’n vrijgeleide vastgemaakt in de boot en een formulier met alle punten goedgekeurd die ik bij me moet hebben bij inschrijven.

Maar dan hoor ik dat hij fotograaf is en wel sportfotograaf. Hij heeft foto’s gemaakt bij de laatste winterspelen en hij laat wat mooie plaatjes zien van die Amerikaanse wereldkampioen snowborden. Daar had hij een weg uitgestippeld in die sneeuwtube en em springend in de lucht gefotografeerd tegen de zon in. Een wereldplaatje en hij legt me uit hoe hij dat heeft gedaan. Repeterend met zijn Nikon. Als ik zeg dat ik sporadisch sport doet maar meer in de portretten en bruidsfotografie zit maar dat Theo wel alleen sport fotografeer. Dan krijgen we weer een oud verhaal aan te horen dat al jaren speelt bij mij aan de Stammtisch.

Theo was altijd al het haasje van geintjes hij was namelijk de enigste van de fotografen die voor me werkten op de vrijdag met het merk Canon. Dan zaten we soms wel met z’n zessen en de grappen en grollen over de merken waren dan niet te tellen. Mark, Inge (L), Inge (J), Albin, Wim, Theo (R) en voorral JohnieBoy konden het niet laten dat rode merk voor schut te zetten t.o.v. dat gele. En nu doet die Engeslman hetzelfde. Terwijl hij Canon uitspreekt spugen we de woorden letterlijk uit. Hij vraagt nog wat voor boot Theo heeft. Een zeilboot zegt hij trots en daar mag hij ook trots op zijn want de boot is als door om door een ringetje te halen. Nu zegt hij dan heb je tenminste wel een goed anker doelend op die Canon camera. We liggen in een deuk natuurlijk.

Maar nu naar boven naar het Dok om me te laten inschrijven. Ik heb nog een klein half uurtje.

Daar mag ik aansluiten achter de winnaar van vorig jaar de Belg Luc Coppens. Zal moeilijk worden die bij te houden maar we gaan het proberen. Ik lig al op voorhand ver achter op em qua visuren op deze delta plassen maar we gaan ons best doen.

Het Haringvliet heet deze week Zone Rapala en het Hollands Diep vanaf Tiengemeten Zone Shimano. Het inschrijven verloopt soepeltjes. Alle vragen met ja beantwoorden en ondertekenen dat je de vragen naar waarheid hebt beantwoord zodat ze de organisatie geen verantwoording hebben maar alles aan je zelf te bedanken hebt. Daar komt het zo’n beetje op neer.

We zijn dus zo klaar een fotootje van het geheel maken duurt langer want ze wil er niet op. Na lang aandringen lukt het dan toch maar wel van achter een blad die ik dan snel weg trekt. Ze kan er toch nog om lachen.

Buiten liggen de stukken vlees op de BBQ te braden en dat belooft wat vanavond want het ruikt fantastisch.

We hebben nog een klein uurtje voordat de intake begint voor de Captains van de boten. Te kort om naar de Kerkstraat te wandelen maar in het Dok kunnen we natuurlijk wel even een versnapering nemen. Bertje met een portie bitterballen gaan er wel in. Ron Cuyten met zijn maatje komen ook even langs die zijn één van de Marshallboten voor de komende dagen om alles in de gaten te houden of dat er niet vals gespeeld gaat worden. Maar dan moet ik rennen we vergeten helemaal de tijd zo lekker zitten we daar op het terras in het zonnetje aan het wateren en  ben tien minuten te laat.

We komen als laatste binnen maar ze zijn nog niet begonnen. Een plekkie is zo gevonden. Hier krijgen we alle ins en outs te horen wat wel en niet mag. Trollen, vliegenhengel, elk dood aas, levend  is natuurlijk helemaal uit de boze. Maar alles met molen of reel voortbewogen is toegestaan. De zones daar zijn nog wel wat vragen over zo ook de laagste snelheid met de benzine motor. Met de elektromotor mag je niet harder varen dan 3km per uur. Om te trollen moet je toch wel 5km varen dus dat zien ze zo als je trolt via de app die je meekrijg zodat ze je kunnen volgen. Ik kan makkelijk heel de dag varen op de elektromotor met 7km per uur en zo zullen er wel meer zijn. Hoe ze dat gaan controleren is me een raadsel. Werk voor de Marshalls denk ik.

De organisator van dit fantastische evenement doet zijn zegje Ross Honey dan doet Shimano  natuurlijk zijn woordje en zo ook Rapala doet een duit in het zakje. En wat voor zakje…

Elke boot krijgt een tas vol pluggen en wat aanverwante artikelen van Rapala en daar krijg je de zal wel plat mee klaperdeklap een ieder die er is weet deze tas op waarde in te schatten. Niet alles is denk ik persoonlijk te gebruiken in de wedstrijd maar dan zeker in een ander jaargetijde en buiten onze Delta gebied op zee zullen sommige kleuren het werelds doen.

Daar gaan we dus wel voor in de rij staan, nogmaals bedankt Rapala.

We klessebessen allemaal nog wat na en de wedstrijdspanning is al voelbaar. De ploegen bespreking is in volle gang, wat doen we niet en wat wel. Het weer dreigt helemaal om te slaan na van heel de week harde wind naar geen en een zonnetje op het water. Een geheel andere tactiek zal worden gekozen. De vissen zullen dieper liggen midden op de dag.

Tuurlijk even een plaatje bij de trofee die we even mogen aanraken.

We gaan er voor en ik heb er zin in. Wat een spektakel en als je er niet midden in zit weet je niet wat het allemaal behelst. Het is gewoon hartstikke leuk allemaal. Ik heb er zin in. Ik kijk er naar uit hoe alles reilt en zeilt. Zodadelijk nog de vlaggenparade en dan gaan we morgen van kiet…

Reactie’s

Hoi Freek;