Op de Fint in de Waterweg

We proberen het eerst op de Landtong en Calandkanaal maar daar stroomt het als een jekko en je zou toch zeggen dat als ze er zijn dat hier moet zijn maar na een uurtje houden we het voor gezien. We rijden eerst nog het Calantkanaal verder af maar daar stroomt het een stuk minder hard en ik zie er geen heil in. Het duurt nog een uurtje of twee, drie dat de stroom er hier weer inkomt en daar gaan we niet op wachten

Ik ben al een tijdje niet hier geweest maar waar ik de mooiste harders heb gevangen met m’n maatje Joop kunnen we niet meer terecht. Er is een kade muur gebouwd en als ik het nakijk dan weet ik weer dat de tijd vliegt

Tis ff zoeken maar ik heb er nog een plaatje van kunnen vinden. Het zal de jaren 2006, 2007, 2008 geweest zijn want deze foto is van mei 2007 maar het lijkt als gisteren. Wat een geweld is dat aan de Matchhengel. Die kunnen zich bijna meten qua krachten met een zeebaars van gelijke grootte. Heerlijke runs maar moeilijk te vangen. Daar moet je veel tijd in steken

We steken over naar de Nieuwe Waterweg en hier zijn er genoeg aan het vissen. Eerst maar eens wat informatie in winnen dus we gaan kennis maken met twee gasten die er al vissen op onze uitgekozen krib. Na wat kennis van water en stekken uitgewisseld te hebben hebben ze er geen bezwaar tegen dat wij een stukje de krib op gaan richting stroomnaad. Ze gaan er toch niet op en blijven binnen de krib vissen. Na dat we een paar boten voorbij hebben zien denderen en de golven niet al te hoog tegen de stenen aan slaan durven we het wel aan

Als zodadelijk het water hoger komt te staan dan zijn wij van pleitestijn. Die boten trekken zo’n heel kribvak leeg en als dat water dan terug komt spoelt het over de krib heen. Vorig jaar zijn er hier zo nog verdronken

Fint

Vanwege de stippen op zijn flanken wordt hij ook wel de ‘gestipte reuzenharing’ genoemd. Zijn andere bijnaam is de ‘meivis’, omdat hij in het voorjaar in de getijdenzone van de grote rivieren wordt gevangen. In de jaren 20 en ’30 van de 20e eeuw werd de fint op grote schaal gevangen door beroepsvissers uit Woudrichem en Boven Hardinxveld op de Boven Merwede en Nieuwe Merwede. Dit gebeurde door middel van zogenaamd drijvend want. Dit waren staande netten waarmee de bovenste waterlagen werden afgevist. De beste vangsten werden gedaan bij keren van het tij. De vis werd verkocht als consumptievis, maar was minder waard dan de elft en nog minder gewaardeerd dan zalm en zeeforel.

De fint is eenandrome vis, hij leeft dus in zee, maar paait in de monding van rivieren. Als de watertemperatuur boven de 11 graden Celsius komt, trekken de dieren de rivieren op. Daar waar de getijden nog merkbaar zijn, zetten ze hun eieren af in ondieptes met grind en zand. In 1938 werden een miljoen finten gevangen maar na de afsluiting van het Haringvliet verdween de fint uit het stroomgebied van de Rijn, Schelde en de Maas. De vis is nog niet uitgestorven, want er zijn nog paaigebieden in Groot-Brittanië, Frankrijk en Spanje. Ondanks de afsluiting van het Haringvliet trekken er nog steeds finten het Rijngebied in via de Nieuwe Waterweg. Dat ze ook paaien is niet bekend, wel bekend is dat er de laatste zomers wel regelmatig grote hoeveelheden jonge exemplaren, kleiner dan 10 centimeter in de nabijheid van de Haringvlietsluizen worden aangetroffen. Naast het verdwijnen van zoetwater-getijdenzones speelde ook de vervuiling van de bodem een rol, de bodem raakte bedekt met een laag slib die zuurstofarm was.

We gaan voor de zeebaars maar we zijn net voor laag water. Op getijde gekeken maar we zijn eigenlijk twee uurtjes te vroeg dan komt het water weer op. We kunnen wel zonder gevaar de kribben op lopen dus dat doen we dan ook. Met shads en asp’s wordt het niets en na een klein uurtje smijten stappen we over op de pilkers en lepels. Ik doe daar twintig centimeter boven een vlieg aan en na de tweede worp heb ik gelijk een mooie fint te pakken. Om ons heen heeft iedereen nu wel een kromme stok, twee gasten in de kom en drie op de volgende krib en zo ook Arie en die vangt zijn eerste Fint en kan er weer een Nederlandse exemplaar van zijn specimen lijst af schrappen. Er is duidelijk een flinke school aangekomen ter hoogte van onze jachtgronden

Maar na een uurtje leuk vangen met z’n allen is het over en gaan wij richting Callantkanaal. Maar daar stroomt het voor geen meter en willen we een stekelige zoutwater ridder vangen dan is dat toch één van de voorwaarden. Het moet flink stromen dus we gaan richting Hartelkanaal. Maar we zien onze mede vissers daar ook vruchteloos gooien in de stroom naad. Ook hier zit de stroom er nog niet in en dat gaat nog wel even duren ook. We gaan op huis aan richting Hellevoet maar eerst moet de appeltaart van Annet het ontgelden. Brett vierde gisteren zijn verjaardag en daar genieten wij nu even van mee. Heerlijke versnapering is dat aan de waterkant

Onderweg komen we Joop tegen op één van zijn steken en natuurlijk gaan we even bij hem zitten om hem moed in te spreken zijn PR te verbeteren. Hij probeert nog een ruisvoorn te vangen boven de veertig centimeter. De foto is wat wazig omdat ik de kamera stand nog had staan op macro. Net aan de waterweg de schubben gefotografeerd van een fint. Dit is zo’n oud dingetje dat waar je de stand verandert hij er in blijft staan en niet naar standaard gaat als je em uit zet zoals bij de laatste modellen. Als je dan niet oplet bij opnieuw opstarten van de kamera dan krijg je dit. Tja het is even wennen na dat ik deze weer terug heb na een half jaartje voor een reparatie maar gelukkig is dit geen ruisvoorn van boven de veertig centimeter. Dan had ik geen leven meer gehad van de complimentjes. Zal eens kijken of ik een fotografie boek kan vinden in de bibliotheek anders kan ik kan altijd nog een cursus er in gaan volgen ofzo….

Reactie’s

Hoi Freek;

Van: Annet Louter [mailto:a.krijgsman@nl] 
Verzonden: donderdag 4 september 2014 22:30
Aan: ‘Info Bassbuster’
Onderwerp: RE: Outdoorfair as zondag.

Zo jammer van die foto van Joop!!!

En dat noemt zich dan fotograaf????!!!!

–