Willemskade Hellevoetsluis

Als ik dan wat later komt hebben Jan en Joep een plekkie tussen hun in overgehouden voor me. John heeft afgezegd voor vandaag.

Jan wil ook het feederen onder de knie krijgen. Onze fanatieke vaste stok visser is het er gelijk over eens dat die half zoveel spullen hoeft mee te nemen.

En voordat ik mijn spullen uit de auto heb geladen ziet ik Joep al een mooie voorn drillen. Dat gaat dus goed.

Een voorntje zegt Joep dan en ik hoor gelijk achter me, ja die Joep is niet snel tevreden hoor Freek. Ik vindt dat mooie voorns maar Joep vindt dit normaal voor hier op deze stek. Niets bijzonders..

Kijk mij dan met een grondel. Ik vindt dat al knap als je die aanbeet kan onderscheiden met dit windje en die kabel op het water. Jan is de vaste stok gewend.

Gelijk maar even kennis maken met de buren. Ronald kwam net voor dat ik aankwam. Wel een Nederlander komt uit de grensstreek met België, woonde in Putten en heeft dat leuke zuiderburen accent. Woont nu in Spanje onder Valencia en we zijn uitgenodigd om op tonijntjes te vissen rond de vier kilo. Dat heb ik in Indonesië gedaan en is hardstille leuk. Heeft dus een vriendin ontmoet en die woont in ons pittoreske hengel hoofdstad van het jaar in ons mooie delta gebied. Tja vandaag geen auto dus zit lekker in het zonnetje aan de waterkant. Zo ziet je maar nieuwe vis enthousiasten is zo gemaakt.

Hengels uitpakken en vissen maar.

Jan vangt tussen al dat gespuis toch ook mooie voorns.

De hele haven ligt vol met aasvis. Aan de kanten in de schaduw van de kade helemaal vol met roofbleitjes en op onze stekken allemaal voorntjes van tien centimeter. Nu proberen de grote vissen te selecteren voordat dat kleine grut op je aas duikt.

Maar het is kleine vis op de wormen, casters, pinky’s en maden. Denk ook dat er niet van komt een voerplek opbouwen met al die kleine vis. Als je wat voer voor je in het water gooit krioelt het van de aasvis. Het bruist gewoonweg in dat water wat een vis is daar. Morgen een roofviswedstrijd moet ik alleen snoekbaars vangen. Denk dat ik voor de vuurtoren gaat beginnen.

Hoe krijg je nu die dikke vissen aan je hakie dat die eerder je aas vindt. Daar slaagt Jan in maar jammer genoeg verspeelt die de vis onder toezicht van Tinneke die tussen haar werk en klussen nog eventjes de tijd neemt om te komen kijken. Die, de vis dan zwemt om de paal heen en tjoef weg is die. We hebben het gezien goosert. Maar als je met de vaste stok zou zitten te vissen met drie deeltjes kan je zo vijf kilo aasvisjes vangen. Maar tja één platte en die is dan de winnaar bij een wedstrijd waar het om de kilo’s gaat. Dus vindt die maar eens tussen al dat speltaas. Die platten houden niet van al die beroering op de aasplek.

Zo nu en dan is er toch grotere vis op de stek. Jan pakt daarna toch nog een slijmerd, een brasempje. Je moet heel wat voorntjes vangen tegen over zo’n half wassie maar natuurlijk zet dit vandaag geen zoden aan de dijk. Het is hier de laatste tijd alleen maar grote voorns vangen. Waar zijn die gebleven. En dat al die aasvis hier overdag zit terwijl in het Kanaal door Voorne ze zijn verdwenen. Weten ze de weg nog niet naar het Haringvliet of zijn ze overdag ook al gevlucht voor die aalscholver kolonie.

John komt toch even kijken wat die allemaal mist vandaag. Die heeft het te druk met de verzorging van zijn moedertje. Dat gaat natuurlijk voor alles.

Nee tussen al dat grut soms ziet je de aanbeet niet eens. Soms een harde tik op de top en dan zit die er al aan. Of na een paar minuten indraaien en er hangt een voorntje aan. Hoe krijg ik die grote vissen op mijn stek. Je vangt er zo nu eentje tussen al die aasvisjes door. Dat lukt Joep naast me wel eventjes grote vissen te vangen. Dat brengt gewicht in de schaal.

Ik krijg nog even les van de groten der aarde in de hengelsport maar de sleutel heb ik nog niet gevonden. Je leert zo wel heel veel van elkaar.

En wat denk je dan. Is Tinneke naar het winkelcentrum gefietst en heeft vier broodjes bal gehaald voor de hengelaars. Dan is ze een paar uurtjes vrij en dan toch worden we verzorgt. Zal met haar werk te maken hebben maar we hebben het dus goed aan de waterkant.

We hebben het altijd goed als Jan zijn meissie ff komt kijken hoe het er mee gaat aan de waterkant.

Constant is het klein spul met zo nu en dan een voorntje naar de twintig centimeter. Ik denk dat ik maar zes keer voor een voorn mijn schepzakske hoede nat te maken vandaag.

Maar dan krijg ik hulp uit onverwachte hoek. Een Nijmeegse schone die een schoonheidssalon heeft en onder ander voeten en handen daar verzorgt komt me zeggen hoe ik dat allemaal moet doen. Zo gaat dat vandaag de gehele dag. Iedereen is in beste stemming aan de wandel. Wat een heerlijk nazomer weer. Morgen start dacht ik officieel de herfst. Dan gaat precies op tijd die aasvis zwemmen als de bladeren vallen zeg ik altijd. Op naar het grote water en kunnen wij weer achter de snoekbaarzen aan. Heerlijk weer die beuken voelen van die aanbeten recht naar beneden op 8meter diep langs een talud.

Een Nijmeegse op bezoek aan de Willemskade bij Paps die eindelijk wat tijd heeft in zijn drukke werk doordat die een herstellende is van een paar gebroken ribben. Kan die nu mooi wat qualitytime maken met zijn dochter. Het is er een gezellige boel aan de waterkant. Nog drukker dan aan het Voornse Kanaal met aanspraak. Toeristen met vragen wat er zoal zwemt, kan je dat eten, is dit dan zoet water en als ik vraag of ze het willen proeven dan geloven ze me op mijn woord. Gezelschappen die van en naar het gemeentehuis lopen voor huwelijken in strakke pakken en de mooiste jurken met bijbehorende hoedjes. Iedereen en het weer helpt natuurlijk ook mee vandaag is vrolijk en uitgelaten.

Het is lastig feederen tussen al dat kleine grut en dus gelijk een goede training voor Jan die dit wil leren. We nemen verschillende onderlijnen met elkaar door en samen met Joep zetten ze er gelijk een ander systeem op. Zodat de aanbeten directer zij op de top.

Maar hoe selecteer je nu de grotere vissen tussen als dat aasvis geweld. Drie casters er op en dan pak je gelijk bij het neerkomen een dikke voorn. Zouden er meer zitten en dan pak je een minuscuul baarsje op de volgende casters. Een dikke worm dan dat gaat ook één keer goed en daarna kleine vis. Dan met maïs en moet je soms lang wachten maar de vissen zijn dan wel groter

Ik gaat een waftertje proberen zegt Joep dan en ik denk dat dat wel eens kan werken om de kleine vis uit te sluiten. Want op de mais vang ik toch grotere vissen al duurt het lang voordat ze het hebben gevonden. Ik mag kiezen en we nemen een gele. Dat komt door de maïs. Als ik mais voor mijn voeten strooit duiken de roofbleitjes er massaal op. En het duurt niet lang of de kleine vis begint er aan de overkant ook aan te trekken. Mijn maïs dus.

Dan denk je ik heb het gevonden. Waftertjes dus. Want de volgende vis daar hoefde Joep niet eens de lijn voor strak te draaien. Ze zitten op de stek zeg je dan zeggen we in vaktermen.

Terwijl ik nog in de kleine vis zit zelfs nu op maïs pakt mijn buurman nog een redelijke bliek maar daarna vervalt het weer in touwtje trekken van kleine vis.

Er wordt waarschijnlijk zo om gevochten die visjes zullen wel trek hebben met z’n allen totdat de brutaalste het laatste stukje pakt met het haakje er in verstopt. Want het aas is groter dan dat vissebekkie.

Jan is al een uurtje weg die moest nog een avondje uit met zijn meissie. Maar wij houden het ook voor gezien. Weer heerlijk gevist daar in het zonnetje. Van een voerstek opbouwen was geen sprake vandaag. Zoveel kleine vis zat er die er korte metten mee maakten in notime. Het was echt dat er eentje moest voorbij komen die dacht van wat is daar aan de hand. Valt er nog wat te halen. Als je een voerbal voor je voeten neergooide bruiste het van de aasvis. Dat voer bereikte nooit de bodem. Die aasvis zal vertrekken ener deze dagen naar het Haringvliet. Hier is er nooit genoeg te vreten voor ze. Die algen en luizen zijn zo op. Maar hier vissen met de VethsVK lijkt me zo gek nog niet.