Geen foto’s van vandaag

Ik maak de hengels klaar en Silvan vist als eerste naast me. Ik voel een tikkie zegt die dan en dat kan natuurlijk. Das wel heel snel maar dan staat zijn hengeltje hoepeltje rond. De eerste glasoog is al binnen voordat ik de andere hengel klaar heb gemaakt. Van de rest van de vissen die we vangen heb ik dus geen foto’s. Weer heel veel losse aanbeten. Meekomen en lossen. Ze blijven weer slecht plakken vandaag.

We gaan een stukje trollen naar de volgende stek langs het talud en we zijn nog geen twintig meter ver als ik de motor al weer stil moet leggen. John heeft een mooie roofblei van dik in de zestig maar ook geen foto dus. Wel gelukkig op Silvan zijn telefoon staat een mooie baars die naar de vijftig ruikt. We missen nog twee centimeters. Dan uit het niets krijg ik een paar klappen op mijn W6Powercast 40-130 gram speciaal gekocht om op het Veluwemeer met groot kunstaas te gooien. Ik ben em bijna kwijt en zowat een arm uit de kom. Wat een rukken krijg ik daar op, en de slip staat dus niet goed afgesteld. De Powecast slaat een paar keer dubbel. Wat een klappen zijn dat dan. Door die klappen op mijn rechterarm ben ik veel te laat om de motor uit of zachtjes voorwaarts te zetten. Die staat op ongeveer 6km per uur. En dan ben ik em kwijt. Wat een geweld was dat dan.

We trollen aan de overkant en John pakt nog een mooie baars als ik oppert om te gaan kijken of de Stelle open is. Het is smerig grauw weer vandaag met zo af en toe wat miezer regen. Dan gaat en patatje er wel in. Daar ook een plaatje gemaakt natuurlijk voor het verhaal en als we terug lopen naar de boot doet ik mijn kamera in mijn jas. Het koortje laat ik er uit steken want wel zo makkelijk om hem er weer uit te trekken. Dat is dus niet handig. Terwijl ik in de boot stapt plakt dat koortje aan de klittenband van mijn mouw en ik trek zo de kamera uit mijn jas die in het water valt. Het is daar vijf meter diep. We zien dat dobbertje wat is er al tien jaar aan heb zitten nog eventjes een metertje onder water maar dan verdwijnt die ook. Wat baal ik daarvan. En wat we ook proberen met de hengels en dan de haken over de grond we vangen hem niet. Dan kleed John zich uit en gaat zelfs te water maar het is er zo diep en donker maar vooral koud dat die het moet staken. Na een uurtje geven we het op.

Wat een pech dit jaar. Eerst mijn trouwe special witte nikonnetje dat ik altijd inmijn borst zak van mijn vispak draag. Totdat in een fikse regenbui mijn jas toch te nat wordt en daar kon die dus niet tegen en nu verlies ik mijn blauwe versie onderwater vriend. Zelfs met een sleuteldrijver die me dus in de steek laat. Zo’n plastic houdertje met een rood dopje met een paar meter dun touw eraan dat zou open moeten gaan in water en moet dat fel oranje dopje gaan drijven.

We trollen weer langs de Hellevoetse kant terug na nog wat snoekbaars stekken te hebben bezocht voor de Haringvlietsluizen. Maar die lieten zich niet foppen vandaag terwijl ze duidelijk te zien waren op de Hummingbird. Onder de schollen aasvis op de bodem. Om dan toch nog een dikke baars trollend te kunnen vangen tot vlak voor de haven. Hier gaan we nog even verikalen en daar verspeel ik twee hele dikke snoeken. Ik vis met 39mm carbon onderlijn want verwacht hier tegen het schuine talud snoekbaars. Maar krijg er twee keer zo’n zware groene rakker aan. In eerste instantie niet van de bodem te krijgen et mijn Godfather 28grams stokkie. Maar als die meekomt zwemt die rustig naar het diepe en heb ik niets in te brengen totdat de lijn knapt boven het kunstaas. Dat zijn vandaag dus drie dikke snoeken die ik verspeel. Moet er maar ens gericht op gaan vissen op deze stekken.

We nokken af en we gaan richting trailerhelling. Maar bij de helling wil de motor niet trimmen. In juni was dat ook al het geval en toen is dat euvel verholpen door Bert Welgraven van Watersport bedrijf ‘de Graaf” uit Dordrecht. Allemaal te lezen in hoeveel pech kan je hebben met die Yamahs Pro Fishing wedstrijd. (https://bassbuster.nl/2024/06/24/terug-naar-dordt/). De koolborstels was het probleem en met schoonmaken opgelost door Bert. Maar nu staat de motor naar beneden en ik zal toch moeten traileren.

Gelukkig zit er onder het staartstuk een soort bescherm punt maar de propeller die schuift over de stenen. Wat een pech kan je hebben het is nu de tweede keer dat ik na die reparatie vaart. Als dan de motor uit het water is en we erbij kunnen dan is het tikken op de bobine en de motor trimt naar boven. Zelfde euvel dus. Volgende week dus een ritje voor de boeg naar Dordrecht. Ik hoop dat de reparatie vlot verloopt en er niet al te veel uurloon bij komt kijken. Samen met een tank benzine zal dat de eerst komende tijd brood met pindakaas worden voor mij.

Natuurlijk rijden we terug om het te proberen met een ankertje en magneet vissen. We hebben de kamera een meter uit de steiger naar beneden zien dwarrelen en dat rode puntje van dat reddertje recht naar beneden zien zakken maar net als met de hengels vangen we niets.

Tenminste, geen kamera. Wel een skie??, wat netten resten, een trekband en kluwen nylon lijn. Nee het zit me vandaag niet mee. Ben er goed ziek van.

Maar dan als ik het avontuur de volgende ochtend verteld bij de laatste wedstrijd van dit najaar seizoen 2024 aan de VethsVK steekt Jan Wulfraat zijn vinger in de lucht. Volgens mij ligt er bij me op zolder een compact kamera al jaren te nixen. Ik zal eens zoeken en die kan je zo van me krijgen. Weet niet wat ik daar hoor. Wat lief en aardig is dat nu weer. Zit een mooi tasje bij, een extra accu en een kabeltje om dei opteladen via de kamera. Ik ben weer geholpen. Bedankt Jan. Ben er reuze blij mee. Na regen komt zonneschijn.

Thuis de instellingen veranderd naar mijn gebruik en uitgeprobeerd bij het voeren van de maden deze keer gekregen van JanJ, Joop en Hans. Want die vissen dit jaar niet meer. En ben er reuze blij mee met dat digitale compact kameraatje. En de Goldy’s weer met de Maden natuurlijk.