Op zoek naar..
Vijf uur al wakker zondag 25 augustus 2024 en veel te vroeg natuurlijk om naar de waterkant te gaan aan de Ravelijn. Zing het nog uit met de TV en Wordfreuten met Gerda maar dan poedelen en aan de koffie om zeven uur. Auto inladen, nog wat rommelen met de nieuwe bakken van Thomas gekregen en een uurtje later ben ik op de pad. Ben van plan naar de Ravelijn te gaan want daar gaat Jan de Bruin vissen. A.s. woensdag heeft die daar gekozen om te vissen met de Veteranen van HSV Het Voornse Kanaal.
Ik neem mijn methods mee en wil in de Glacis gaan zitten. Als dat vol zit het is immers zondag dan gaat ik naast Jan zitten. Hij met de vaste stok en ik dan met de korf of method. Dan hebben we een indicatie. Heb wormen Maïs en maden bij me voor met de korf vissen en natuurlijk de waftertjes voor de method. Maar aan de Ravelijn is het stil. Het is nog vroeg dus kijk ik voor de zekerheid ff bij de zwarte boot maar daar ook geen Jan. Als ik omdraai ziet ik Willy voorbij stuiven. Er achteraan dus en al seinend met de lichten. Bij de bushalte naast de groene brug met omkeren herkent die me pas. Nee ik wilde niet vissen hoor ik hem zeggen maar eventjes bij Jan kijken. Die gaat verderop kijken aan het Kanaal richting nieuwe brug waar ze altijd graag zitten op de maandag. Dan hoor ik het dan wel later waar die is gaan vissen. Als ik dan langs Land van Paling rijd ziet ik Thomas zitten. Tuurlijk ff een praatje en waarom kom je niet naast me zitten. Ook goed maar dan moet ik eerst mijn hengelsteunen en luie stoel halen. Ik had gerekend op een schuine kant of de Glacis met mijn Rive Kist neer te zetten.
De punt ligt er naast dus eventjes kijken of de snoekbaars al in aantocht is. Daar zit ook weer een feeder visser. Tuurlijk eventjes buurten en zoals er vorige week alleen maar brasems werden getrokken om de zes minuten zo is het vandaag dikke voorns tijd. Niet wild maar geregeld toch. Wat een dikke mooie vissen. Tis hier op deze stek ook wel rennen of stilstaan. Ze zijn er wel of in het geheel niet. Ik ziet dat die in het midden vist en misschien is dat het euvel. Ik vertel dus dat ze vorige week vijf meter verder visten onder aan het talud aan de overkant. Ga dat misschien zo dadelijk wel proberen hoor ik dan. Heb dat zelf ook als er visite komt en die dat dan beter weten…
Daar naast zit een doodaas visser op de snoekbaars. Die herken ik nog van de vorige week. Die doet net of die me niet begrijpt als ik naar de vangsten vraagt. Die zit hier elke dag hoor ik later Jan zeggen en die verstaat en spreekt aardig Nederlands. Jan is hier ook elke dag te vinden en die spreekt alle talen en zeker de schuine woorden. Hij heeft een verleden met basie zijn in de kassen. Die moest die gasten aan het werk houden en dan ken je zo de taal om jezelf niet te laten kisten. De visserij is het nog niet soms een dreumes hoor ik van hem. Nu moet ik echt er vandoor zeg ik tegen hem want je bent zo een uurtje verder met Kwebbel. Ben al een uurtje onderweg van toen ik Thomas vertelde eventjes mijn steun en stoel te gaan halen.
Als ik dan terug ben zit ik in poep en een scheet. Stoeltje uitklappen. Steun neerzetten en de hengels zijn gebruiksklaar in de foudraal. Dat is method vullen en ingooien gewoon nog et de pellet er aan van de vorige keer. Ik ben van mening dat ze het oppakken omdat het er net nog niet lag. Net als wij een eindje gaan wandelen en iets vinden wat er vorige week nog niet lag. Dan pak je het op om te inspecteren van wat is dat. Die vissen hebben geen handen en doen alles met de mond, eventueel baarddraden en buik. Die is trouwens vele, vele malen gevoeliger als onze tong. Is het niets dan spugen ze het weer uit. En daar wachten wij dan weer op. Dan prikken ze zich en schrikken zich een hoedje. Vluchten en haken zich op het gewicht van de method. Daarom vang je ze ook met plastic aassoorten nagemaakt. Uit nieuwsgierigheid pakken ze dat dus ook als ze niet azen. Wij eten ook niet heel de dag door.
En als belooft maakt Thomas een bak koffie voor me. Wat een mooi gebaar. Heerlijk. Die heeft een hele keuken bij zich.
Dat is lekker beginnen zo. Ben al twee uur onderweg en ziet overal bekenden maar nu zitten e dan toch. Thomas zit er al vanaf zeven uur en heeft nog geen stootje gezien. Dat zijn geen berste vooruitzichten voor vandaag. Mooie anekdote is dat die zijn schepnet was vergeten. Begrijp dat niet als alles in de kar zit maar toch. Belt die zijn meissie uit bed en die heeft dat gebracht. Als dat geen liefde is.
Maar een half uurtje is het dan toch raak maar na de aanbeet valt de lijn geheel slap. Weer loss en de huik uitgebogen. Door de eerste ruk na dat prikje buigt dus de haak een ietsiepietsie uit en na die schrik reactie kan die de weerhaakloze haak uitspugen voordat die inhaakt. Mijn fout dus dat er te weinig spanning stond op die de lijn.
Mijn buren hebben alle twee tegelijkertijd een aanbeet te drillen. Zal je altijd zien. Zie je een dik uurtje niets dan alle twee tegelijkertijd beet. Ze vissen met een voerboot en dat heeft gelijk mijn interesse. Dat is reuze handig als je steeds op precies de zelfde plek wilt vissen. Als je voer ligt dan bij je aas gecentreerd. Beter kan niet.
Ik moet het met een PVC zakje doen aan de haak geknoopt. Dat netje lost op in het water en ligt je aas dus ook tussen je voer. Dan moet je wel aardig kunnen gooien om steeds precies op dezelfde plek te gooien. Maar ik denk dat als er een paar karpers komen foerageren op je voerplek dat zo’n zakje met voer peanuts is. Dus als de vorige worp niet zuiver is is dat nog altijd dicht bij genoeg voor ze om het te vinden.
Na een verspeelde aanbeet heb ik geen aanwezigheid gezien aan de overkant en houd het voor gezien. Geen enkele lijnzwemmer. Achter me is het in een uurtje helemaal vol gelopen met vissers. Ik besluit naar de stek Glacis te gaan ook hier in Hellevoetsluis in de Vestinggracht. Vanmorgen op de heenweg naar de Ravelijn stond er een grote groene tent op mijn lievelingsplek maar toen ik de tweede keer langs reed met mijn luie stoel ophalen ruimde die zijn spullen op in zijn auto. Misschien is die nog vrij. Maar daar zit inmiddels al iemand.
Maar aan de andere kant van de kom is ook een mooie plek. Ik noem die het Ben Zwart stekkie omdat die er graag zat te vissen zo rond het Millennium. Dat is terug te lezen in de herinneringen van de BassBusterAvonturen.
En terwijl ik uitpak ziet ik mijn nieuwe buurman een vis drillen. Tuurlijk gaat ik ff kijken.
En als we aan de praat raken dan ken ik zijn aangetrouwde familie heel goed. Het is de schoonzoon van Frans van Dun. Wat leuk. Frans zou nog even komen kijken dus misschien zie ik die nog zo dadelijk. We hebben hier heel wat herinneringen gemaakt op dit stukje water in de Vestinggracht.
Kan onder de grote boom zitten naast het witte bruggetje waar ik een paar honderd bruidsparen en groepsportretten heb gemaakt in het verleden. Of in het zonnetje in mijn T-shirt. Het wordt het laatste met dat windje is het heerlijk vertoeven hier.
Nou zeg. Bij mijn eerste aanbeet breekt het onderlijntje. Dan maar gelijk mijn eigengemaakte onderlijntje er op zetten van 24/100.
Dan krijg ik concurrentie naast me. Komt aanvliegen en land achter me op het gras. Loopt rustig nog een hond in de gaten houdend. Maar die heeft niets door, de reiger valt helemaal niet voor em op. Zo rustig loopt die naar de steiger en vanachter het riet houd die me eventjes in de gaten.
Maar dat is best een hoge plek voor em om te vissen. Er zwemmen wel aasvisjes onder de steiger maar volgens mij kan die er niet bij komen.
Dus al snel wandelt die weer terug en zoekt nog eventjes tussen het riet naar een muis, rat of kikker. Er lopen mensen langs met hun hondje maar die hebben niet in de gaten als die langnek langs het riet loopt.
Maar die gaat het toch maar aan de overkant proberen zijn maaltje te verschalken.
Toch ook nog wat brasems kunnen foppen dus heerlijk gevist in het zonnetje.
Dan ziet ik de oud voorzitter van het HSV Het Voornse Kanaal Frans van Dun ook weer eventjes. Die kent dit water als zijn broekzak. Die heeft het al zo vaak gemonitord en opgemeten en kent elke ondiepte maar vooral de diepere stukken van de Hellevoetse wateren. De watergangen en de routes die die onderwatervarkens nemen. Die hoef je niets wijs te maken. Door hem ben ik weer gaan vissen. https://bassbuster.nl/2005/09/07/middagje-relaxt-vissen/
Die jaarlijkse karper marathons de freezerwedstrijden waren legendarisch alweer bijna twintig jaar geleden.
Toen karperen maar later met Joop Flohil ben ik gaan roofvissen met de Linder. Maar de laatste tijd ook omdat het onder elke weesomstandigheid kan vindt ik dat feederen wel wat. Allemaal terug te lezen in de herinneringen van de BassBusterAvonturen..
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!