VethsVK 24.4 Najaar Competitie

Gaat ik lekker naast Gerbrand zitten terwijl Jan en Nuno de nummers uitzet. We zijn vandaag met twaalf vissende VethsVK en één gastvisser John Voogt in de vestinggracht aan de Glacisweg.

Als ik dan naast Gerbrand zit dan heeft die nog wat voor mijn verzameling. Een Fox pieper die je bij het karpervissen gebruikt. Mooi, mooi man. Hij heeft ook al een zitkist meegebracht voor me en die ziet ik wel na het vissen. Niemand had er interesse voor en vorige keer aangeboden aan een ieder maar niemand heeft er interesse in. Anders gaat het naar de stort zegt Gerbrand. Nou ik wel hoor. Altijd als het visspulletjes zijn. Past het niet in mijn verzameling dan maak ik er iemand anders wel blij mee met wie ik gaat vissen. Zeker de jeugdige vissertjes zijn altijd blij met de spulletjes.

We zijn kompleet zegt Harry als die Fred aan ziet komen. We kunnen loten.

Dan mag Fred als eerste kiezen. Dan Nuno en hoe dat die dat flikt die zit altijd op dezelfde plek. Daar zit die ook altijd als die vrij gaat vissen. Die moet een staatslot gaan kopen. Hans probeert de steentjes in te stralen zien we goed op de foto om een goed nummer. En Gerbrand.. Als ik maar niet te ver hoeft te lopen vindt Gerbrand alles best. Dat zelfde geld voor Jan Jobse het maakt em niet uit waar die zit. Meters en precies gooien lukt niet zo goed dus die vist graag met vijf deeltjes op de voorns. Als er dan twee lootjes overblijven voor Jan en de BassBuster volgt altijd hetzelfde ritueel. Op de kop zegt Jan dan tegen me daar wil ik zitten. Die heeft uitgezet en natuurlijk gekeken waar en wat de betere plekken zijn voor de vaste stok. Dan wrijf ik de steentjes door mijn handen en probeer ik te voelen een mooi plekkie voor mezelf. En hoe bestaat het Jan kiest altijd mijn linkerhand en dat is nummertje één en voor mij blijft twee over. Zitten we gewoon naast elkaar vooraan. Maakt dus niets uit als laatste of als eerste een lootje te pakken.

Maar dan vraagt Jan Jobse aan me of ik wil ruilen. Ik heb jou lievelingsplekje getrokken. Ik twijfel wel even. Op twee die ik nu heb heeft Fred de laatste keer de meeste vis vandaan getrokken en is dus ook een goede stek. Strak tegen de overkant aan gooien. Maar stek tien daar zit ik graag. Ja, dus ik ben al snel om. Al weet ik dat er na mijn wereldvangst van dik 25 kilo en veel missers (https://bassbuster.nl/2024/05/29/vethsvk-24-12-glacis/) een paar maanden geleden er daarna slecht is gevangen door degene die dat nummer na mij lootte. Laatste twee wedstrijden is zelfs geblankt terwijl de rest wel vis had. Maar toch waag ik het er op om te ruilen met Jan.

Het weer zit ook niet mee verre van stabiel. Gisteren de warmste dag van het jaar en morgen zwaar bewolkt met een beetje regen en een graadje of vijftien minder. Vandaag er tussen in zo nu en dan een warm zonnetje en binnen een half uurtje weer bewolkt te zijn. Dat helpt ook niet mee plus dat duikelen van de barometer. Wij presteren ook minder op een hoogland baan of fietsen op een berg. Dat hebben vissen onder water natuurlijk ook als de druk veel hoger is en sterk varieert per dag.

Dan pakt Nuno de eerste vis van de dag. Een mooie zeelt net als Ed rechts van me die tegelijkertijd een voorntje vangt van vier centimeter. Bij hun is de nul er af.

Dan tien minuten later heeft Hans ook beet. Ik zeker mijn hengel en gaat er fotootje van schieten. Maar die vis kot niet echt makkelijk mee. Zal ik je even helpen scheppen zeg ik dan. Dat is toegestaan bij de veteranen, elkaar helpen als het moet. En dan ziet ik dat het een karper is van dik tachtig centimeter. Hel even komt die boven net te weinig om het schepnet er onder te steken. Nu is dat netje er ook niet op berekent zoiets groots snel te netten. Daar zijn we nog wel eventjes mee bezig. En de vis blijft achtjes draaien onder de top vlak bij de bodem. Gelukkig duikt die niet in de palen van de oude steiger. Wat een achterstallig onderhoud is dat toch. Wanneer ruimen ze het op of repareren ze die zooi eens. Maar goed dat gaat een kwartiertje goed en dan vindt die karper het welletjes en vertrekt, toch wel rustig naar het midden. Wat jammer dat Hans em niet naar boven kan dwingen op dat lichte materiaal zodat ik hem kan proberen te scheppen. Pats zegt de knoop van de haak. Een knoop is altijd het zwakste stuk van de schakel. Jammer hoor maar meestal gaat het fout bij die grotere karpers op ons te lichte materiaal.

Maar een uurtje later moet ik weer mijn hengel zekeren. Kan goed hoor want ik heb nog helemaal niets zien bewegen op mijn stek. Daar zijn ze nog niet aanwezig. Denk dat de vakantie daar is aangebroken. Maar heeft Fred er wel eentje kunnen foppen en dat zonder Yvon erbij. Een brasem en daar zitten we voor. Die is gelukkig wel te netten. Onder toezicht buurman van Hans en Jan Jobse die net weer een rondje maakt. Dan weten ze helemaal vooraan ook wat er hier gevangen wordt en andersom natuurlijk. Tot nu toe dus drie vissers als ik Ed de torrenpicker meetelt. die wat te wegen aan te bieden hebben tot nu toe van de dertien aan de waterkant. In Dordt zeggen ze puntentikker hoor ik later i.p.v. torrenpicker zoals Cees de Boer altijd roept. Het wordt gelijk een discussie hier achteraan want we zitten maar te staren naar een stilstaande hengeltop. Wat is het taai tot nu toe.

En je ziet het op de woensdagochtend waar we ook gaan zitten in Hellevoetsluis dan komen ze onderhoud plegen op het water waar we zitten. Er wordt nog pauze genomen ook op drie meter van mijn opgebouwde stek aan de overkant. Dat kan ik nu wel helemaal schudden nog wat te vangen.

Gelukkig heb ik wat aanloop want het is stil en weinig inspirerend zo dat vissen. Thomas brengt vandaag geen geluk, Leen eerst joggend en daarna met de waakhond, en natuurlijk Cees die houd ook alles in de gaten en achter zijn rug ziet ik Peter aan komen lopen. Met Peter heb ik 45 jaar geleden van 1978 tot 1986 gevist bij HSV Sterrenburg in Dordrecht waar we vissen leerden van mannen als Arie van de Weteringh, Arie van Kersten, Piet Frijhoff, Arie van de Linden en Jan Glimmerveen. Alles met de vaste stok want met de werphengel vissen kenden we nog niet. Latten waren dat en niet dat lichte spul van tegenwoordig. Op de rivieren op tien meter en als er een duwbak voorbij kwam zag je precies waar de stenen lagen waar je steeds tegen aan liep. Er ging dan ook wel heel wat meer voer in dan tegenwoordig. Want dat lag er niet lang met al dat verkeer op het water. Ik heb Peter al een paar maanden geleden gezien en we volgen nu elkaar op Facebook. Maar elkaar weerzien is fantastisch. Hij heeft ook nog een cadeautje voor me. Dat gebruikt die toch niet en heeft gezien dat wij er hier wel mee vissen.

En het toeval wilt dat ik het vanmorgen toen alles opgezet en klaar stond bij mijn buurman Harry naar deze spulletjes had gekeken. Die vindt dit systeem met elastiek geweldig. Ik gebruik een ander merk. Ik was er niet zo kapot van want na gebruik heeft het voer inpak op dat elastiek en verzuurt het uiteindelijk tot breuk. En je kan niet zoveel voer brengen. Maar dat had ik dus fout en hij legt het me nog even uit met die grote vul benodigdheden die erbij te verkrijgen zijn. En nu krijg ik het van Peter. Wat tof en mazzel dus. Bedankt Peter. Krijg ook gelijk wat tips van Cees de Boer over het gebruik van die vuller. Daar moet een plastic zakje in leggen want het plakt verschrikkelijk snel.

Ik kom snel een keertje bij Peter vissen. Zeker in de Alblasserwaard en de Merwelanden binnen waar ik goede herinneringen aan heb. Nog meer aan de buitenkant in de Merwelanden maar daar kan je niet meer vissen. Zoals zoveel plekken van vroeger als b.v. het Crossterein van de foto’s in verhaal van 1981. (https://bassbuster.nl/1981/08/01/hsv-sterrenburg-10e-jaargang-no-8-augustus-1981/) Hij geeft me gelijk een plattegrondje waar je je auto kwijt kan en hoe je moet lopen. Best wel een stukkie. Daarom heb ik een fietskar gemaakt met een elektrische fiets ervoor specifiek voor dat water. Toevallig gisteren ook met Piet Schipper over gesproken want die vist daar ook wel eens op die visstijgers. Aan de overkant tegen de leliebedden aan vissen en dikke brasems vangen van vier kilo stuk, grote voorns en zeelten. Heb er zin an.

Alleen Ed vist er een puntje bij met een paar voorntjes, aasvisjes het jongbroed wat aan het oppervlak aast te vangen. Op zijn Dordts dus gezegd Puntenjagers of puntenpikkers. Dat brengt geen gewicht in de schaal want ze wegen 0,002 gram en scheelt je een punt in het klassement want je kan vis ter weging aanbieden. Dat gebeurde me bij de Buckaroo’s in de voorjaar competitie dit jaar. Werd ik zevende i.p.v. zesde zoals te lezen was. Was Jos heel ergens anders gaan zitten buiten het parcours en pakte vier brasems en ik met maar eentje. Zo pak ik dus punten teveel. Daar kijken we ook niet zo nauw maar eigenlijk zou die toen gediskwalificeerd moeten worden. Mijn laatste wedstrijd loot ik verschrikkelijk slecht en Tjeerd pakt twee punten minder dan ik. Maar wie maalt er om met deze mannen waar de gezelligheid vissen voorop staat.

Sommige hebben nog niet zo’n hoge klassering meegemaakt. Wat een slechte dag vandaag. Met acht man vierde geworden. Er zijn weinig punten om uit te delen vandaag dus er veranderd niet zo veel ik de stand. Ik gaat nu toch echt denken dat er twee zijn die echt kunnen vissen in de groep want elke week mazzel door als enigste een vis te vangen riekt naar kunde. Goed gedaan Nuno de Champ en Fred deze keer zonder instralen.

In de stand die ik bijhoud dus geen veranderingen. Volgende week gaan we weer naar het Voornse Kanaal ter hoogte van de Oude Bibliotheek bij de zwarte boot op de hoge nummers.

En dan de zitkist van Gerbrand. Ik val gewoonweg in de boter vandaag. Wat een verhaal nu weer. Nu wel hoor, nu ze hem zien is er wel animo onder de mannen. Maar Pech, hij is weg. Jan de Bruin heeft hem meegenomen voor me in zijn bus dan hoef ik niet zo te proppen in mijn auto. Die kist op pootjes staat nu bij mij. Even de waterspuit erover heen en die ziet er als nieuw uit. Bedankt Gerbrand. Tja van een verhaal over vissen heeft het weinig. Wat een taaaie dag vandaag maat toch heb ik lekker gevangen. Bedankt Gerbrand en Peter voor de spulletjes en Jan die de moeite nam het thuis te brengen. BEN ER WEER BLIJ MEE.

Het blijft wel vissen want de volgende middag rijdt ik weer over de Glacisweg met Leo Rumt om een ladder te halen. Tuurlijk even informeren en de man zit nog niet zo lang want op de heenweg zat er niemand te vissen. Hij heeft er al vijf in het mandje liggen.