Maar snel vergeten

En nee natuurlijk zijn mijn verwachtingen niet best na vorige week bij zelfs beter weer gevist te hebben zoals te lezen valt in de herinneringen van de BassBustert. Vier karpertjes in een dik half uur maar wel een hele dag gevist op de betere plek hier in het hoekje. Dat was al niet best met een heerlijk voorjaar zonnetje.

We zijn vandaag met een klein ploegje en de foto’s op de veteranen app. die er voorbij komen wordt er wel meegeleefd met ons vissers. Kees stuurt zelfs een foto in vanuit het zwembad op de Canarische Eilanden met 29 graden. Er moest iemand de koffers dragen van zijn meissie Mary was vorige week zijn excuus. Er waren er wel die dat wel wilden overnemen.

Ik wrijf de twee in mijn handen en zeg tegen Jan ik voel dat we naast elkaar zitten. En jawel ik pak stek nummer vier en voor Jan is het nummer drie die steevast voor hem dan de rechter hand kiest mij de linker. Allemaal hoop je op stek zeven in de hoek. Daar maak je nog enige kans op een enkele aanbeet met dit al dagen koude weer en Jan Jobse is de gelukkige.

Jawel er is vannacht weer genoeg gevallen en dat is allemaal nog niet weg gelekt de gracht in. Wat een blubberzooi op mijn stek

Naast me aan de linkerkant due op drie Jan de Bruin, op twee zit Gerbrand de boosdoener van vandaag dat we hier zitten en op het kop nummer op één zit Hans. Aan de rechterkant naast me zit Martin die weer op loopvissen zit te azen. Daarnaast zit Joop en het eindnummer in de bocht zit Jan Jobse. Wat jammer dat het hem niet lukt helemaal in de hoek te gooien. Die komt halverwege met zijn worpen en dat is niet ver genoeg voor die stek weet ik uit ervaring.

Gisteren van Piet Schipper een aasplateau overgenomen, een distance meter en een toolbar om meerdere leefnetten vast te maken. Op dat plateau heb ik die blauwe kist overgenomen van Arno Borsboom er op vastgezet. Daar heb ik gelijk profijt van en staat alles wat ik gebruik droog. En het staat opgeruimd geen losse dingen meer om me heen die weg kunnen waaien of omvallen. Zeker zo dadelijk het vissen met de BP-Buckaroos op de steigers langs het Kanaal door Voorne. Als daar wat valt ben je het voorgoed kwijt. Die distance meter is om de lijn van korf naar molen af te meten en die toolbar omdat je niet meer dan twintig kilo in een leefnet mag hebben. Daar kunnen meerdere leefnetten aan hangen. Die moet je eerst zien te vangen maar met vissen van dik 3 naar 4 kilo gaat dat snel als ze eenmaal op je stek zitten. Zie maar naar vorige week met 25 tot 30 vissen kom je daar al snel aan. Nu nog de goede leefnetten scoren. Ik ben eind van de maand jarig dus zal dat eens aankaarten. Wil ook nog een schepnetsteel hebben van Preston de 4m Response X4. Zo ben ik van roofvisser naar witvissen aardig in mijn spulletjes komen te zitten door van alles over te nemen van al die cracks.

En als dan de bui is overgetrokken is het best te doen met dat zonnetje in je nek en spiegelglad water.

Maar nog niemand heeft wat zien gebeuren aan de overkant vlak bij de muur. Één keer viel mijn lijn compleet slap vlak na in gooien en strak zetten op de molen. Direct weer strak gedraai natuurlijk maar het zou ook die fuut geweest kunnen zijn die voor me heel de ochtend naar kleine vis aan het zoeken is. Het water is zo helder dat je twee meter diep de bodem alles kan zien liggen. Ze hebben 600 karpertjes uitgezet een paar maanden geleden maar daar ziet ik weinig van terug. Die zitten er niet meer in want dan zou dat water troebel moet zijn van al dat gewroet in de bodem.

Maar dan steekt de wind weer op en ik ben bijna mijn paraplu kwijt bij de eerste wind stoot. Vliegt een paar meter door de lucht en gelukkig zit er een touwtje aan vast. Die wel om mijn tweede hengel slaat en het eerste deel me neemt. Gelukkig geen schade er aan. Maar die dikke buien bleven hangen op het Haringvliet maar nu krijgen we er toch even van langs. Wat een wind en die is kompleet gedraaid eerst van links en nu van rechts.

Er zitten nog wat stellen te broeden in de kanten en die mannetjes zijn best fel bij het bewaken van de nesten. Maar of ze het door hebben bij de vissers voelen ze zich toch wat vrijer terwijl als er een meerkoet te dicht bij komt dan is het bal.

Ze vinden het prima tussen de vissers in en als je opstaat of weg loopt alles is in orde en de kleintjes grazen gewoon door. Te water gaan ze nog niet.

En dan komt die regen en hagel vanaf het Haringvliet over ons heen. De temperatuur was al niet hoog maar die daalt nu naar het vriespunt. Wat is het koud en met die wind is het helemaal niet te dien. Warmtepak aan en drie fleece truien met nylon binnenvoering tegen de wind over mijn normale kleding en nog is het verschrikkelijk. Ben in staat om op te ruimen. Het is ook zo voorspelbaar om nu hier te gaan zitten zo vroeg in het jaar bij deze temperaturen. Daar voelen karpertjes net zo weinig voor als deze Indo om een lekker uit hun bol te gaan.

En als dan eindelijk het ophoud met hagel en regenen en de plu weer naar beneden gehaald kan worden hebben twee meerkoeten mijn stek ontdekt. Dacht dat ik beet had eindelijk beweging op de top maar zie dat er twee zwarte gevleugelde vriendjes mijn voer ook wel lusten. En wat ze niet moeten duikt een kokmeeuw op. Heb ik dan weer. Kan het nu wel helemaal vergeten. Van die opgebouwde stek is niets meer over.

Maar dan eindelijk, eindelijk mijn buurman heeft een kromme stok. Ik zet mijn molen op de baitrunner en verzeker hem aan de houder en gaat hem helpen netten. Dat mag bij ons groepje en heft niemand problemen mee. Als er dan eindelijk een geschupte nieuw vriendje om kennis mee te maken boven komt dan help je elkaar even. Zien we eindelijk wat zo dadelijk op de weegschaal.

Het is net of je een vis drilt zegt Jan. De meerkoet heeft zich vergrepen aan de twee maïs korrels van Jan op zijn voer. Maar nu nog vangen. Ik neem de hengel over van Jan zodat die de vogel kan netten.

Maar zodra die het net ziet is zie pleitte. En dan vlucht de meerkoet tegen de kant op en is die de sjaak in de handdoek van Jan. Die kunnen gemeen bijten zegt die in onvervalst Haags. En met als die de handdoek over zijn kop wilt leggen schiet die los. En gelukkig van de haak. Nu weet ik niet hoe zwaar Jan zit te vissen. Wat voor lijnen die gebruikt maar voor deze keer gelukkig heeft de meerkoet er geen last van maar is een ervaring rijker.

Natuurlijk is op onze stekken niets meer te zien de rest van de wedstrijd. De vissen zwommen al niet en zeker niet na die vogels er op.

De uitslag van Jan Jobse.

Rest me nog de totaal uitslag en daar is nog niets van te zeggen met nog tien wedstrijdjes te gaan. Volgende wek dus naar het Voornse Kanaal ter hoogte van de Bieb. Laten we deze dag maar snel vergeten. TightLines allemaal volgende week.