Sessie Land van Paling

Ik zit op Land van Paling weer voor het eerst dit jaar op vrijdag 24 maart 2024. Het is waarschijnlijk droog tot één uur dan een twee uurtjes wat lichte nattigheid en daarna zou het weer droog moeten zijn tot vier uur. Kan ik dus mooi een paar uurtje pakken van de baas.

Met de paraplu op is het best uit te houden zo uit de wind en de motregen. Want zodra ik zit begint het te miezeren.

Maar ik heb mijn voer te nat gemaakt. Veel te nat dus. Na water er op gegooid te hebben vanmorgen niet na twee minuten in de zeef gegooid om uit te lekken. Het komt zelfs niet uit de method want moet te hard aan knijpen zonder die malletjes om de pellet erbij te voegen. Heb gelukkig altijd wat reserve voer staan in de auto en gooi er nu droge korrels bij maar voordat die het vocht hebben onttrokken aan de natte korrels ben ik twee uur verder.

Mijn vriendin komt wel zo nu en dan een handje halen. Die lust dat ook wel en ze weet dat ze altijd wat krijgt.

Wel komt Thomas even kijken hoe het loopt. Die vist hier ook graag. Heeft er zelfs gisteren een tweede stok voor gekocht. De eerste had die al vorige maand van zijn kinderen gekregen voor zijn verjaardag. Of ik volgende keer wil bellen dan vist die mee. Dat is veel gezelliger natuurlijk.

Dan eindelijk na vier en een half uur plotseling een aanbeet zonder voortekenen dat de vis begint te azen. Wel land er vijf minuten geleden een aalscholver op de stek in de hoek en begint daar te duiken. Ik ziet em niets vangen maar denk dat heb ik weer. Maar misschien dat die leven in de school karpertjes heeft gebracht en zijn ze gaan zwemmen. Ik heb om de vijf minuten een hengel opnieuw in gegooid om de stek te proberen te activeren. Ik vis op twee stekken dus dat is per voerplek ongeveer tien minuten. De aanbeet is klassiek in één ruk gaat de top richting overkant. Ik lig een twee meter van de muur vandaan. De vis gaat naar de muur en dan langs de muur de hoek in. En knap zegt de lijn een droge tik en alles af. Daar zal dus wel weer en fiets liggen.

Dan op de andere stok een beuk er op maar goed dat alles vast staat en een dikke boeggolf aan de overkant. Dan weet je het al. Afgebroken op de knoop van de haak. En die van Cresta deden het het beste hier op Land van Paling vorig jaar. Dan maar een ander merk proberen je moet toch wat veranderen.

Zo nu en dan trekt er een buitje over maar echt koud wordt het dan niet. Onder de plu is het allemaal goed te doen. Alleen die modderboel dat het wordt en oppassen dat je niet uitglijd. Spek glad wordt het allemaal.

Maar even later op dezelfde hengel weer een misser. Deze keer met toch de molen op vrijloop staan. De klappen zijn te hard en heb er toch 30/100 nylon op gespoeld op de molens. Dacht dat dat wel voldoende rek zou zijn op 35mter afstand. Ze haken zich immers op de method gewicht netjes in de onderlip. En als de lijn al breekt wil je dat na je systeem natuurlijk. Blijft alleen de haak zitten en die is weerloos en raken ze dan wel kwijt.

Ik gaat mijn opstelling veranderen en zet weer net als vroeger de hengels op negentig graden ten opzichte van de voerplek, mijn stekken. Zodat er nog meer ruimte komt na de aanbeet van de toppen. Misschien is de druk toch nog te groot van de vrijloop van de molens en mijn voor steuntjes zijn stroef met de lijn zo tussen de hengel en het vilt. Misschien is dat vandaag teveel.

En die opstelling loont. Bij deze aanbeet gaat de top rond tot half de hengel en vangt nog meer die harde aanbeet, die dreun dus op. Wat een runs zijn het weer de hele gracht door en dan komt de beloning. Het is hier er heerlijk zitten en was lang wachten op dat bijt uurtje. Denk dat die aalscholver me deze keer heeft geholpen en wat beweging heeft gebracht in de school vissen die daar zeker liggen op de bodem nog in winterdutje. Misschien zette dit ze aan om te gaan vreten, snacken om de nacht door te brengen want die wordt weer koud. We zullen het nooit te weten komen. Ik heb weer een heerlijke middag beleeft. Een mooie herinnering om bij te schrijven.