Moet lukken met Guus

Storm Isha raast de eerste week van 2024 over ons land met even later later met een tussen poze van een paar dagen Storm Jocelyn. Eindelijk is het wat gaan liggen en dat komt goed uit want JohnieBoy is na Amsterdam ook een paar dagen in Hellevoetsluis. Dan moet er natuurlijk eventjes worden gevist.

Na een paar dagen familie bezoeken gaan we dan donderdag 25 januari 2024 net na de middag richting de Punt onze favoriete stek. Daar moet je niet rond zon’s opgang komen want dan sta je tegenwoordig schouder aan schouder sinds die Duitsers alle vangsten hebben gefilmd en op internet gezet om hun Balzer shadjes te verkopen. Twee weken geloof ik in elkaar geschroefd naar een kwartier dus onze oosterburen denken dat het hier ingooien is, aanslaan en dikke PR’s netten. Maar wij de locals dus hebben geen plek meer op de hoogtij uurtjes te vissen. Want dan is er niemand te verstaan op een paar Duitsers na dan. Tuurlijk als we komen dan leggen ze geen strobreed in de weg en mogen we overal zitten maar we komen niet alleen om te vissen. Nee de gezelligheid van lekker ouwehsexhostesen en de laatste roddels is voorbij op geijkte tijden dat je er moet zijn.

Dus als we aankomen zijn er nog maar vijf die vissen waaronder Leo. Die heeft de middag dus die is er tot twee uur. De rest komt uit Den Haag. Op de waterweg is het drama met de zeebaars gesteld dus komen die hier snoekbaarzen tikken. De begroeting met Leo is natuurlijk als vismaten onder elkaar en er wordt meer geouwesexhostest dan gevist tussen die twee. Het is best lastig vissen met die wind uit het zuiden en als je naar de overkant gooit moet je hard afremmen voordat de shad het water raakt, je lijn direct onder water en dan pas lijn geven als het kunstaas naar de bodem zakt. Naar de strikezone van de predators net onder de scholen aasvis. Anders heb je en hele grote bocht in je lijn en zakt je shad naar je eigen kant op het talud i.p.v. de overkant. Dan voel je de aanbeet niet met die grote bocht in je lijn. Het is zowiso meer op je lijn vissen dan op de top. Ze, vadertje glasoog, de zander, onze snoekbaarzen ze zijn voorzichtig geworden door die hengeldruk hier op de Punt en kennen onderhand het klappen van de zweep.

Maar om een uurtje of drie vindt Ome John het wel welletjes. Na kennis gemaakt te hebben met inmiddels de inmiddels negen andere vissers door de degens eeuhe lijnen te kruisen heeft die het wel gezien hier. Ik heb ook geen aanbeet kunnen registreren. En als we bij de auto komen je gelooft het niet komen er drie busjes aanrijden met een stukadoors logo erop. Met negen of tien man komen ze hier vissen na hun werk. Komen ook uit Den Haag. We raken aan de praat zijn het bijna allemaal familie leden van elkaar. Allemaal geschikte peren. We hebben het over het materiaal en welke kleuren shads het nu goed doen maar we hoeven ze weinig bij te brengen. Ik krijg een natte hoe heet dat ook alweer als ik hun materiaal ziet. Prima stokkies en allemaal stella’s er onder hangen. Dan weet ik al genoeg. Met die slechte zeebaars vangsten komen die hier overwerken hoor ik van de baas. Nee hoor prima gasten maar ik gaat van de week de boot klaar maken. Want vanaf de kant is het wel heel erg druk aan het worden.

Op de terug weg kan ik mijn stuur niet houden. De auto trekt verschrikkelijk naar rechts op de rijksstraatweg ter hoogte van die school. Er moet echt een harinkie en op één been kan je natuurlijk niet lopen en een portie kibbeling gevangen worden.

Henny heeft trek in frietjes. Heerlijk van Viktoria aardappels. We moeten grotere borden kopen zegt John. Wat zegt Henny zijn deze niet groot genoeg dan. Nee zegt hij want mijn groente kan er niet meer bij..