Met Guus op het Haringvliet

Zijn nieuwe vriend.

John is een paar dagen in Nederland dus uiteraard gaan we een dag vissen. We komen uit op woensdag 2 juni 2021. Als ik wakker wordt kom ik naar je toe en ik zeg nog gek scherend dat zal dan zeker na enen wezen zeker. Hij overnacht bij Ronald. Maar om negen uur toch een appje ik ben er binnen een uur. John kennende het zou een Indo kunnen wezen redt die dat toch niet. Maar dit keer met een goed excuus.

Ben ik aangehouden en heb denk ik al mijn geluk al verspeelt vandaag. Ga ik net tanken stopt er een motor agent naast me

Goedemorgen, mag ik uw papieren eventjes zien.

Of die mijn papieren eventjes mag zien. Natuurlijk zegt John maar die heeft mijn vrouw, en mijn geld en pasje ook en die reed voor me. Heeft u die niet gezien dan. Ze reed op een 700. Nou nee zegt de brigadier ik ben blij dat ik u hier treft. Het zweet stond em in zijn bilnaadje bij wijze van spreken. Ik heb wel de papieren van de motor bij me en hij zoekt in zijn tassen naar het bewijs. Alles natuurlijk in hoog staand engels  zo ook de papieren en de motor. Als u een Nederlander was geweest dan was u de fiets kwijt. Ik heb u geklokt 89km te hard waar u 120 mag. Kijk nooit zaai als je met die gast op stap bent en overal komt die mee weg

Een hoop herrie bij die Haringvlietbrug maar een beste stek in deze tijd van het jaar.

Het is dan ook dik in de middag als we te water gaan. Dat geintje heeft em wel wat opgehouden. Nu moet je zijn aankomsttijden altijd vermenigvuldiegen met een Indo dusse. Hij moet zijn ei ook nog kwijt want de adrenaline is hoog na zo’n avontuur. Nog met Henny knuffelen en lullen want dat kunnen ze samen best terwijl ik de boot vol gooi met wat ik denk nodig te hebben. Ik ben al een dik een half jaar niet te water geweest. En dat is een voordeel als alles binnen staat op vloerverwarming. Alles staat in de fotostudio dus geen last van corrosie, alg, etc. Perfecte voor mij dus

We vangen toch nog een paar dreumessen.

Als we dan eindelijk te water gaan gok ik maar richting Hollands Diep. Het Haringvliet aan onze kant stroomt niet voor vanavond als het daar pas om acht uur hoog is dus we zoeken het boven het Spui op richting Willemstad. Maar daar is het taai. Spinnerbaits gaan richting de oever, shadjes in alle maten maar het wil net lukken en we hebben maar en paar uurtjes. Vier uur moet er richting Calais gereden worden. Maar dan op een hele oude wait pont in m’n Hummingbird op zes meter op een zand plaatje krijgen we plotseling de ene na de andere aanbeet. We hebben beide de ene na de andere misser en we zullen aam de staartdreg moeten opper ik want ik denk dat het kleine baarzen zijn. Ook niet wat zijn ze geniepig. We missen ze gewoonweg terwijl ze het shadje wel even vast houden. Ze komen een meter mee en los. Wat raar weer. Maar dan toch pakken we een paar dreumissen allemaal dezelfde maat op de dropshot. En op de vierkante meter. Laat je nu niet afdriften. Wat ben ik blij met de MinnKotta en het ankeren

Ze zijn niet groot vandaag.

Wat zijn ze voorzichtig terwijl het speltaas ongeveer een cm groot is. Onder de brug ziet het er zwart van. Alles is dit jaar later. Dat moet ff groeien naar de maat van onze shadjes en dan gaan we löss

Das zo lekker.

John moet zich haasten want voor tien uur moet die in zijn hotel zijn in Calais. Die moet nog dik vijf uurtjes zadelen. Dan morgen nog drie uurtjes aan de overkant op zijn eiland en dan kan die Julie omhelzen en zijn kont in smeren. Henny geeft em een klein kussentje mee en dat kan hij el gebruiken na al die kilometers in Nederland te hebben gereden. Hij heeft een zere achterste. Ik maak dan maar wat voor mezelf te eten en na zo’n dag in de zon te hebben gezeten, een gersten natje voor de dorst en een Schots landwijntje na heb ik geen zin in sperzieboontjes met een karbonaadje dus delletjes speciaal gaat het worden. Heerlijk

Ook prima uit te houden zo wel onder een dekentje.

En als ik dan de airco op 18 graden zet heb ik medelijden met John die op de weg zit in een motorpak onder de brandende zon. Nee de handverwarming hoeft vandaag niet aan die zomer handschoentjes zijn nog te warm denk ik.

Het getij hielp ook niet mee.

Eigenlijk moet je kiezen om met zo’n dag naar buiten te gaan op de zeebaars. Windstil (2) en bloedje heet. Maar dan moet je een dag kunnen maken en het hele opgaande en afgaande tij mee te maken bv langs de blokkendan of waterweg. Gaan we zeker volgende keer doen.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *