Toch de vuurtoren verrassen

Eind van de dag begint het toch eer te kriebelen al is het taai. Dinsdag 18 november 2014 toch een mooie snoek onder het oog van de vuurtoren.

Vandaag staat ik toevallig alleen maar toch een plaatje geschoten.

De kieuwgreep. Pas op voor de kieuwbogen die rode strepen daar wordt de zuurstof mee gefilterd. Zo blijft de vis redelijk rustig en glibbert die niet uit je handen. Meestal lukt het om niet die gemene tandjes aan te raken want die zijn zo scherp als naalden. Altijd bij liften ondersteunen.

En toch nog maar eventjes een frisse neus halen na het weekend maandag 24 november 2014. In het weekend blijf ik meestal thuis of moet het moet zo goed zijn. Ik kan altijd en dan kan het druk zijn op ons geliefde stek. Ik kan een dreumes aantikken om half zes en raak in gesprek een toerist. Hoe is die hier verzeilt geraakt. Heeft werk in Europoort en bezoekt als hij vrij is Nederland. Hij vist thuis ook en wil graag met de vis op de foto. Dat kan natuurlijk.

En om tien voor zes tik tik een tweede aan de shad. (Beetje fotoshop doet wonderen bij zo’n foto) Dat is goed te noemen deze dagen. Heerlijk weer is het zo en kou daar kan je je op kleden. Slecht weer bestaat niet wel slechte kleding. Maar thuis op de bank vang je helemaal niets dus ben er al blij mee. Laat het slechte weer maar komen en flink regenen bij onze Oosterburen zodat het hier in het delta gebied flink gaat stromen zodat op onze stekken de aasvis in paniek raakt. Gooi ik daar mijn shadje tussen..