Feederen op de Oude Rijn
Drie september 2014 was het zover. Ik ga bij Peter vissen want dan kan gelijk de distributie riem van mijn auto worden vervangen in zijn garage Opel Van der Burg Zoetermeer. Dat had al na 90.000km gemoeten of 72 mnd. Daar zit dus een aardige marge ik kan je wel zeggen. De Frontera is van ‘2000. Maar om nu niet op problemen te stuiten als ik met de boot op de helling staat of erger laten we het nog maar doen maar het is een rib uit m’n lijf deze onkosten.
Ik ben blij dat Peter me helpt met de auto hij is de grootste Opel dealer in de omtrek en mazzel heb ik ook bij Opel geven ze 25% korting op auto’s ouder dan tien jaar op de onderdelen en reparaties. Terwijl de mannen in de garage zich buigen over mijn auto halen wij Peter zijn schoonvader Teun op en gaan Feederen. We konden kiezen om te snoeken daar in de polder of aan het kanaal gaan zitten op de witvis en dat laatste wordt het dan. Dan gaat Teun ook mee want dat is wat makkelijker dan struinen door de weilanden met een versleten heup.
Dat Feederen heb ik al zeker acht jaar niet gedaan dus het was wel even zoeken naar de spulletjes. Het is heel de week al rommelig omdat we hebben gevist op de meest uitzonderlijke disciplines maar vind ik dat erg nee, dat kan ik niet zeggen. Het is niet alleen een andere hengel maar ander montages, molens, aas aanbiedingen ik heb het wel allemaal en meestal per vis techniek in een doos zitten maar natuurlijk is het de onderste of die helemaal achteraan staat
Om negen uur bij de Fysio, kwart voor tien bij Mario voor voer, maden, casters en wormen en half elf haal ik net niet in Zevenbergen bij Peter komt natuurlijk door die heerlijke koffie van Mirabel. We brengen de auto naar de garage in Zoetermeer en na een tour door de werkplaatsen van personen en bedrijf’s voertuigen en showrooms met nieuw en tweede hands, sorry occasions natuurlijk, gaan we Teun de schone Papa ophalen in Gouda
We zitten langs een fietspad en dat is best gezellig. Er stopt er eens een eentje en die gaat zitten aan het tafeltje met bankje dat achter ons staat of weten de weg niet en en vragen er naar. Als er wat meiden op zoek zijn naar een slaapplaats wou ik weer dat ik vrijgezel was… Peter kan dat thuis ook niet maken dus vertellen we de fietsroute naar Gouda. Zo zitten we daar onder het vissen wat te dollen met de omgeving. Als de zon schijnt is iedereen in opper beste stemming en stralen dat dan ook uit
Peter heeft de eerste en dat is een schele pos en ik dacht dat wordt helemaal niets als die op je voer zitten. Dus ik ga aan de overkant van het talud vissen wat daar dan lichtelijk is uitgesleten door de scheepvaart. Als ik die pos ving in mijn kindertijd aan de zwarte vaart in Naarden toen ik bij mijn Oma logeerde lagere schooltijd. Ving ik daar voorntjes zodat ik mee mocht in op de zaterdagochtend met Ome Jan vissen op de snoekbaars in die zandgaten op het IJ-meer. Ik heb het er al over gehad in vorige BassBusterAvonturen waar ik mijn eerste snoekbaarzen ving. Bij mijn Oma en Opa visten tegenover het huis, het was de weg over een plantsoen en je kon vissen in de vaart of kanaal die liep van van Naarden naar Muidenberg. Waar ook af en toe vrachtboten voorbij kwamen. Dan pakten we bij wijze van de hengels in zodra de Schele Pos op je stek verscheen want van dikke palingen vangen kon je dan op de buik schrijven. Een plaag was dat daar. Gek maar hier in het Delta gebied kom je ze weinig of zeg maar nooit tegen. Hier zien we meer de Donderpad in verschillende varianten
De pos (Gymnocephalus cernuus) is een zoetwatervis die inheems voorkomt in de Benelux. De pos hoort tot de familie van de echte baarzen. De pos wordt tot 25 centimeter lang. De pos komt algemeen voor in open water zoals het IJsselmeer. Tijdens de paaitijd in april-juni vormt de pos grote scholen. Ze paaien in ondiepwater op waterplanten, stenen en andere obstakels. Pos is naast de blankvoorn het belangrijkste voedsel voor deaalscholver
Bron; Wikipedia
Als Teun tussen dat gefriemel van bliek, baars en voorntjes ook een wat betere vis vangt krijgen we controle. Of we onze papieren bij ons hebben. Legitimatie en de vispas graag maar dat is dik in orde
We hebben we een goed gesprek met de BOA in functie van Sportvisserij Nederland. Die neemt er alle tijd voor om informatie uit te delen waar de leuke stekken hier in de buurt zijn. Hij woont in deze regio maar ik begrijp er uit dat hij door heel Nederland controleert. We horen verhalen wat er gebeurt op het Haringvliet en Hollandsdiep. Ik vis daar al jaren maar wist niet wat daar nog steeds zo erg gestroopt wordt. Zouden daar zelfs met koelwagens rijden om de vis af te voeren. Ik zal toch eens beter om me heen gaan kijken. Leuk en spannend natuurlijk die anekdotes als het maar over onze hobby gaat dan kan dat uren duren. Die verhalen worden steeds dikker verteld. Maar er komt een bootje aan die aan het trollen is op roofvis. Die haalt hij aan de kant en die moet ook even zijn papieren tonen. Als ik vraag “en wat als hij nu gewoon niet naar de kant komt”. Dan heeft hij een vet probleem ik ken ik alle hellingen hier in de buurt dus die is dik de sjaak. Alles is ook in orde natuurlijk. Wat is nu dertig euro per jaar voor een hengelsport visser. Als je een beetje fanatiek vist dan geef je dat minimaal per week uit aan voer, aas of kunstaas of benzine en onderhoud van je bootje. Er staat voor een kapitaal aan spullen aan de waterkant. Je voelt toch op je klompen aan bij wie je moet wezen omdat het fout zit met de vergunningen. Nog zo’n mooi verhaal; dan is er een landelijke controle bijvoorbeeld en dan moet er iemand van de hengelsport vereniging mee omdat zo’n koddebeier niet het randje van de hoed weet hoe het allemaal zit. Als ze hier een engels nummerbord zien wordt die overgeslagen omdat het zoveel papieren rompslomp geeft. Ze werden dan zelfs begeleid naar een pin automaat maar die mannen weten dat al en hebben een lege pas bij zich. Dat word papieren uitschrijven maar die worden toch nooit voldaan en zijn die veldwachter een uurtje zoet per klant. Nee die beginnen daar niet meer aan. Dan hoor ik van de karpervissers in mijn omgeving dat er Boa’s en controleurs zijn die iedere keer weer week na week naar hun papieren vragen. Dan ben je ook op een gegeven moment het zat en wil je die gast leren zwemmen…
En dan zie ik een techniek ten toon gesteld door Teun, een oude denk ik uit de tijd dat Jan schrijner dacht dat moet ik opschrijven maar bij nader inzien was hij door zijn stoel gezakt. Maar gewoon doorvissen en kijk dat zijn de diehards. Maar ik denk dat dat eerder komt door zijn heupen dat hij niet overeind kan komen. Dus we hebben em gered door deze hachelijke situatie heen. Maar geen kik geven en gewoon doorvissen. We liggen in een deuk natuurlijk
Af en toe wordt er best wat gevangen maar het duurt gewoon een tijdje voordat je een goede voerplek heb neergelegd op onbekend water. Nu hoor ik dat het voer wat ik heb meegenomen goed is want de vorige keer hebben de mannen allebei één vis gevangen. Ik zeg dat is lekker en dan gaan we weer hier zitten op dit stukje Oude Rijn bij Zwammerdam. Als we later dan ook terug rijden langs het water richting Alphen aan de rijn zal bij Gouwsluis zijn geweest dan weten we waar we de volgende keer gaan zitten. Het water is hier twee keer zo breed, wel veel meer scheepvaart maar het ziet er in iedergeval veel belovend uit. We hebben veel vis gevangen maar de maat was wat aan de magere kant. Zo zal ik het maar verwoorden voor vandaag. Het was een heerlijke dag aan de waterkant uit de wind met prima temperaturen
Maar na heerlijk in het zonnetje te hebben gezeten, een heleboel vis te hebben gevangen komt toch nog de kers op de taart. Alles is bijna in de auto en ik gooi de laatste korf naar de overkant en direct is erf beweging op het mestpiertje en een made. Ik vang een mooie kroeskarper
Kroeskarper
(Carassius carassius) is een vis die van oorsprong voorkomt in de wateren van de Benelux. De kroeskarper wordt maximaal 54 cm lang en weegt dan 3 kg, maar in kleine wateren blijven kroeskarpers meestal onder de 20 cm (gemiddeld 9 cm bij een gewicht van 20 gram). De kroeskarper is een hoogruggige zijdelings afgeplatte vis met afgeronde vinnen. De kroeskarper lijkt op de giebel. Hij heeft echter een bolle rugvin en 33 tot 36 schubben langs de zijlijn en een goudbronzen kleur. De lichaamsvorm van een kroeskarper is schijfvormig, die van de giebel meer spoelvormig. De kop met bovenstandige bek is opvallend afgerond in vergelijking die van de giebel. Kruisingen van karper en kroeskarper komen voor en kunnen voor verwarring zorgen. Deze hybriden hebben echter baarddraden Jonge kroeskarpertjes] zijn met zekerheid van karper en giebel te onderscheiden aan de zwarte vlek bij de basis van de staartvin (oogvlek).
De kroeskarper eet voornamelijk kleine waterdiertjes, zoals insectenlarven, kreeftachtigen, slakken en erwtenmossels, aangevuld met plantendelen. Oorspronkelijk hoort de kroeskarper thuis in poelen in overstromingsvlakten bij rivieren. Tijdens de hoogwaterperiode kan een poel worden gekoloniseerd. Deze poelen hebben een rijke onderwatervegetatie, waardoor vaak zuurstofloze omstandigheden optreden, omdat de uitbundige vegetatie de zuurstof ’s nachts verbruikt. De kroeskarper heeft een heel hoge tolerantie voor zuurstofloze omstandigheden. Ook de grote modderkruiper overleeft in dergelijke poelen door het gebruik van darmademhaling. Vissen als de brasem kunnen deze omstandigheden niet overleven, zodat na verloop van tijd alleen kroeskarper, grote modderkruiper en zeelt overblijven. In het begin van de twintigste eeuw was de kroeskarper talrijk in stilstaande wateren overal in Nederland. Er zijn geen aanwijzingen dat de kroeskarper in de jaren zestig snel achteruit ging. Uit berekeningen op de gegevens voor de verspreidingsatlas blijkt echter een geleidelijke afname van de vangfrequentie tussen 1971 en 1989. Monitoring van de visstand in de grote rivieren tussen 1987 en 1996 gaf geen duidelijke trend weer, mogelijk daalt het aantal.
In Nederland is de kroeskarper ook nog betrekkelijk algemeen in het Utrechtse, Noord- en Zuid-Hollandse veenweidegebied . Het grootschalig opruimen van waterplanten is funest voor een kroeskarperpopulatie. Het ligt voor de hand dat het gemechaniseerde schonen van de sloten de hoofdoorzaak is van de achteruitgang van de kroeskarper in sommige poldergebieden. Een andere bijzonder eigenschap van de kroeskarper is dat ze hun lichaamsvorm aanpassen aan de aanwezigheid van predatoren. Op plekken waar geen predatoren als snoek voorkomen blijft het lichaam laag zoals bij een goudvis. Als er ook snoeken aanwezig zijn dan krijgt het lichaam een schijfvorm, die door de ronde kop en de afgeronde vinnen nog versterkt wordt.
De kroeskarper leeft in wateren met veel onderwaterplanten. Deze zijn waarschijnlijk belangrijk als paaigebied en opgroeigebied voor jonge vis. Vermesting van het water, waardoor waterplanten verdwenen, is mogelijk een oorzaak van de vermindering in aantallen in de jaren zeventig. De vis is ook extra gevoelig voor verontreiniging met PCB’s en verzuring van het water. In het Donaugebied en verder in Oost-Europa wordt verdringing door de giebel genoemd als oorzaak van de achteruitgang. In Nederland is dit nog niet aan de orde omdat er alleen in het Westland sprake is van giebelpopulaties in hoge dichtheden. Op andere plaatsen worden giebels slechts incidenteel gevangen, bijvoorbeeld in Utrecht waar kroeskarpers meer dan 10 keer meer gevangen werden dan giebels. Giebels hebben ook meer een voorkeur voor wateren met een zanderige of kleiige bodem, terwijl kroeskarpers altijd gevangen worden in wateren met een diepe sliblaag, waarin ze zich bij onraad ook ingraven. Overigens is er nog weinig bekend over de ecologie van de kroeskarper in Nederlandse wateren.
Bron Wikipedia
Dat is minstens vijfentwintig jaar geleden dat ik zo’n mooi exemplaar heb mogen vast houden. Wat ben ik daar blij mee en de dag kan niet beter worden afgesloten. Nu maar hopen dat ik net zoveel geluk heb als ik zodadelijk mijn auto gaat ophalen bij de Opeldealer van der Burg in Zoetermeer….
Het ruikt heerlijk in de keuken van Ingrid maar ik rijdt toch maar gelijk naar huis. Peter is versleten van het vissen trekken of zal het van op de grond zitten zijn. Die stond er op zijn stoeltje aan zijn schoonvader te geven. Daarbij heeft hij morgen een zware dag met vier afleveringen van nieuwe auto’s en bij mij gaat ook weer m’n winkeltje open. Maar als ik A20 op wil staat ik bijna stil in de file en heb spijt dat ik niet ben blijven eten. Als ik ergens een hekel heb dan is het stapvoets file rijden. Wat een zonde van de tijd is dat. Kilometers lang is de rechter baan afgesloten en er gebeurt daar niets. Dan mag je vijftig op de rest van de banen als dat lukt maar we staan meer stil dan we rijden… Om gek van te worden in Nederland. Is dat proberen de staatskas te vullen met overtredingen. Ik bel maar naar huis dat het vuur weer uit moet onder de balletjes gehakt met een kruimig aardappeltje, spinazie en sla bij Henny. Dat kan wel eens een uurtje later worden dat ik aan de Ballantines zit na te genieten over mijn kroeskarper…
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!