Verslagen door een rookie

Het was schitterend weer en de meeste tijd zaten we in een t-shirtje te zonnen. Want daar kwam het wel een beetje op neer. Zodra we op onze stek aankwamen en de sjetjes nat maakten kwam er een dikke vette Lund naast ons liggen met 150PK. Wist niet dat er zulke grote Lund’s waren vol met stickers van snoekbaarzen en leveranciers. En daarom doe ik dus niet mee aan die snoekbaarswedstrijden. Ze lagen direct in het aankomende spoor van mijn drift, dus kon de boot niet met de wind langs het talud manoeuvreren. Heel vervelend dus en dan toch maar vriendelijk lachen naar de stumpers. Het mooiste materiaal wat je maar kan bedenken aan boord en dan toch stekken pezen. En warempel, nadat er is uitgelegd aan Lars hoe het één en ander werkt met dat vertikalen, laat ik mijn zwarte Bleu Fox zakken en krijg er direct een dreun op die eigenlijk niet is te missen. Hij komt een metertje mee en los. Sjips…, gelukkig wordt dit niet gezien in de andere boot en we gaan vrolijk verder om eigenlijk een metertje langs het talud verder weer een misser te moeten incasseren. Balen natuurlijk je kent dat wel even een tik en dan een ronde stok, even lijn nemend om daarna slap te vallen.

Dat wordt een prima middagje denk je dan. De kapitale Lund houdt het voor gezien en verkast en wij denken dit wordt kasie, maar niets is minder waar. We krijgen geen tikkie meer. Dus wij vertrekkken na dik een uur, nadat we alles hebben uitgekamd van 23 naar 4 meter, nadat 12 tot 6 niets opleverde ook richting het Spui en als we de plaat over gaan, midden op het Haringvliet waar het nog geen twee meter diep is, wil ik toch proberen of trollen meer oplevert, dus volgen we op ons gemakje de rand van 2 naar 8 meter richting Spui, of we mischien een baarsje kunnen verschalken. Zo hebben we een plug lopen op 2, op 4 en 5 meter water. En dan slaat de hengel bijna uit de handen van de dreun erop. Motor in z’n vrij en Lars staat als en volleerd roofvis specialist een dikke zestiger te drillen.

Die hoef je dus het een en ander maar één keer uit te leggen en hij laat netjes de slip het werk doen onder begeleiding, want het voelt natuurlijk alsof je zelf de hengel in handen hebt. Lijn nemen als het kan en lijn geven met de slip om die runs op te vangen op dit ondiepe gedeelte van het Haringvliet. Hier laat de snoekbaars zich van zijn beste kant zien, door meerdere malen dwars door de slip uit te halen en enkele meters lijn te nemen op een bonkende kromme Godfather. Het is fantastisch de jeugd leren hoe het één en ander werkt en hij was al verslaafd aan het spelletje, maar vanavond zal het zeker onrustig slapen voor hem zijn.

En na een fantastische dril dirigeert hij de vis naar het landingsnet die John al klaar heeft en de high five klinkt over het water.

En een heel gelukkig bekkie in de boot. Prachtig gezicht natuurlijk en uiteraard wordt dat vereeuwigd, dat kan natuurlijk niet anders met twee fotografen aan boord.

We trollen nog wat verder, maar op een paar ondermaatse baarsjes het vermelden niet waard krijg ik een dreun tot diep in m’n schouder te verwerken en gelijk loopt de spoel leeg. Zet er wat meer druk op en de vis ligt vast op de bodem en dan een droge knap klinkt er over het Haringvliet. M’n 6 ponds lijntje is dus aan vernieuwing toe en knapt af op een zwak punt. Misschien een dikke snoek? We zullen het nooit weten. De grootste vissen worden altijd verpeelt. Moet nu dus weer hoognodig naar Mario om m’n verzameling Cultiva’tje aan te vullen, zie ik. We varen nu maar gelijk door naar het Spui en daar kunnen we kort over zijn.

Ze waren er niet. De roofblei, baars winde of snoekbaars zagen het daar niet zitten en driftend of trollend kreeg niemand een tik. Voor Lars maakte het niet uit. Die was een demensie, verder want nog na genietend van zijn kapitale vangst van zo even, vergat hij meerdere malen zelfs zijn plug te laten zakken tijdens het trollen na het opvaren om weer over de stek heen te driften. Mooi is dat, maar die vergeet dit van vandaag natuurlijk nooit meer en wilt met wat hij heeft geleerd vandaag met zijn eigen boot dit alles nog eens dunnetjes overdoen en de plassen onveilig maken rondom Nijkerk.

Na de ondiepe stukken aan de overkant nog te hebben geprobeerd houden we het hier voor gezien en gaan terug richting Middelharnis om het onder weg nog even te proberen op de ondiepten midden op het Haringvliet, waar we tot nu toe de meeste aanbeten hebben geregistreerd.

Maar trollend of vertikalend, we kunnen de vissen niets meer wijs maken. Het was natuurlijk weer een fantastische dag met zijn drieën op het water en hebben genoten. Het weer was meer dan uitstekend en dan zijn de vangsten meestal wat minder, maar wie maalt daar om. Heerlijk was het.

Er wordt gebeld of we het laat gaan maken en we vinden het eigenlijk best zo. Het was een heerlijke dag op het water en we krijgen trek. En nu we het er over hebben die paar sandwiches met gebraden kip en kalkoen met kerry lijken wel van vorige eeuw.

We zijn uitgehongerd en John kennende gaat hij de snackbar plunderen. Die kan je wel om zo’n boodschap op pad sturen, dus zet ik hem daar af en stal ik de boot en zet de accu weer onder lading, ruim de hengels op etc. je kent dat wel. En wanneer ik dan de woonkamer binnenkomt, vinden we allemaal de patat niet zo bie. Vind je dat gek, want na een broodje hamburger speciaal, bamihap met maggi en oelek, loempia, kroketje, saté, kaassoufflé en een delletje speciaal na, hoefde ik ook niet zoveel patat meer. Daar zijn morgen de vogels blij mee en met die zak kon je ze drie dagen voeren denk ik. We waren alle vijf zwanger en lagen uitgeteld op de bank. Lars gefeliciteerd met je eerste snoekbaars. Dus snoekbaarzen op de Nijkerkseplassen, wees alert. Zeg dus niet dat ik jullie niet van te voren heb gewaarschuwd.