Makrelen vissen met mijn schoonvader

Bob en Conny kennen we van de vakantie aan het Franse kust bij Monaco 28 augustus 1989. Een hele kleine camping waar maar net onze caravan kon staan op een heel mooi plekkie. En een paar dagen later kwamen Conny en Bob naast ons staan. Het klikte gelijk tussen ons. Wij een caravan vol rotzooi en hun het minimale met de motor. Ze waren op doorreis naar Familie in Zwitserland maar je kent dat. Gezellig dan blijven we wat langer. Wij zouden richting Comomeer vertrekken maar een paar dagen later is geen probleem. Het is vakantie en we trekken er maar wat rond en stoppen waar het gezellig lijkt of einde van de dag nadert om morgen weer verder door te toeren lekker binnendoor natuurlijk. Stoppen vaak gewoon om ergens te (foto)kieken wat er zoal te te zien en te doen is in die dorpjes

Als je dus zo op het strand ligt de volgende dag met z’n viertjes, zwemmen, lezen en geinen. Met de motor in polonaise vlees gaat halen voor de BBQ voor vanavond dan zit het wel goed. Henny is niet gewent op de motor te zitten en Bob grapte dat iedereen naar de polonaise keek. Ik weet dat want toen Henny bij mij een keertje opstapte moesten we schuin een bocht door. Daar ging ze de andere kant ophangen en niet als één blok met mij mee. Ik schrok me een hoedje en we lagen bijna in het lel. Laatste keer dat ze trouwens heeft meegereden want die vindt dat helemaal niets. Alleen in in Indonesië. Daar moest ze wel. Maar goed. De klik was er dus meteen gisteravond bij hun aankomst. De tent stond al snel op met z’n viertjes en dan aan de koffie en kennis maken

Na de vakantie spreken we weer af en dat doen we om nu elk jaar weer een paar keer. De ene keer wij naar Amersfoort en dan spreken we bij ons af. Eest in Nieuwenhoorn en daarna Rijksstraatweg in Hellevoetsluis.

Zo ook in 1979 en daar ontmoet Bob mijn schoonvader. Hij heeft een nieuwe boot gekocht een dikke Hardy met dito diesselmotor. Of we morgen willen vissen op de makrelen. Dat is prima want het weer is heerlijk zomers. En vertoeven op het water lijkt ons wel wat

Ik ben ook voor het eerst met Piet mee aan het makrelen vissen. Je zoekt een school op en laat je er dan over heen driften in vakjargon. Dat is zonder motor op de stroom je zelf mee laten drijven over de school vissen heen. Paternoster laten zakken met kleine glimmertjes die aasvisjes moeten lijken. Die in de school makrelen hangen en flink heen en weer halen als een vluchtende school sprotjes of zeebliek. De dreunen er op zijn fantastisch zeker als die makrelen de gehele school vluchtende nepvisjes aanvallen. Ben je er overheen dan moet je ze opnieuw opzoeken en het spelletje herhalen. Het is zoeken naar de meeuwen en dan zit de school makrelen niet ver weg. Die jagen de sprotjes, het aasvis omhoog en dan is het kassie voor die meeuwen

Maar de meeste meeuwen liggen volgevreten op het water inplaats van dat ze vliegen. Bij ons is de bak ook al snel vol genoeg voor een paar maaltjes. Het zijn stuk voor stuk mooi grote vissen

De kieuwen en ingewanden worden er door mijn schoonvader vakkundig verwijderd. Dat is het beste gelijk te doen. En dan in ijswater zo koel mogelijk bewaren om zo dadelijk mee te nemen voor consumptie

Bob wil alles doen wat die ziet gebeuren van varen, navigeren, natuurlijk vissen en dat schoonmaken lukt em ook nog. Let je op je vingers, die messen zijn vlijmscherp. Vissen genoeg om het te proberen

In een paar uurtje vanmorgen lekker uitgewaaid, aan de tint gewerkt en nog een maaltje vis op de koop toe. Kan niet beter zou je zo zeggen

Maarre zegt Bob, durf het bijna niet te vragen maar hoe werkt dat met zo’n rookoven. Nou kom maar mee dan leg ik je dat wel uit. Kan je dat thuis achter in de tuin dat ook doen grinnikt Piet. Moet je wel je buren uitnodigen om mee te eten anders wordt je het dorp uit gezet.

Vissen spoelen en laatste schoonmaak, drogen, uurtje in het zout zetten het zogenaamde pekelen dan rijgen op spiezen en de oven in. eerst weer de droog stand en dan stoken maar ne trek krijgen van de lucht die er af komt

We waren al vroeg op vandaag en die lekkere geur uit die oven daar krijg je trek van. In afwachting van het roken gaan we eerst een frietje eten. Heerlijk.

Zo moet dat dus. Het ruikt gelijk heerlijk in de tuin steeds als dat deurtje open gaat om te prikken, te voelen temperatuur regelen, kijken of dat alles goed gaat

Hopa, ze zien er fantastisch uit. Vanmorgen zwommen ze nog en nu lekker smikkelen. Over de smaak hoeven we het niet te hebben. Wat zijn die lekker. Er gaan er zeker een paar mee naar Amersfoort