We komen 3cm te kort..

Zoals te lezen was ik was er nog niet verliefd op geworden zal ik maar netjes verwoorden. De andere disciplines van de hengelsport spraken me meer aan zal ik maar netjes zeggen. Maar sinds ik met Wim van Amen deze tak van de hengelsport beoefend gaat is de charmes steeds meer waarderen. En als dan de resultaten tegen over de mede hengelaars zienderogen verbeteren krijg je er vanzelf meer zin in. Was op 26 juli 2014 dat ik me voor het eerst er in verdiepte dat vissen met je aas aanbieden op 30cm boven de bodem ( https://bassbuster.nl/2014/07/26/dropshot-workshop/ ) bij een workshop bij de Catfish in Hellevoetsluis. Het was niet helemaal mijn dingetje. Dat hoofdzakelijk pielen op kleine vis. Dus de spullen liggen al dik een decennium in de kast te verstoffen.

Ik ben geboren in de vogelbuurt op de Bankastraat maar datzelfde jaar al verhuis naar de Willem Barentzstraat in de wijk Zeehavenlaan. Dan kon mijn vader al wandelend naar zijn werk bij Fokker. Drie jaar later verhuisde we naar Dubbeldam en zaten we daar als eerste midden in de polder de Lijsterbesstraat. Ons rijtje was als eerste bewoonbaar. Dan zag ik mijn vader nog in het donker naar zijn werk rijden op de brommer. Dat lichtje zag je de gehele Oudendijk gaan tot aan de kruising Stevensweg. Alles was nog weiland. Dat was natuurlijk een heerlijke tijd om daar op te groeien. Hier op de Staart dat kende ik ook wel met later vriendjes die er woonden van de middelbare school. Maar er is best wel wat veranderd in die veertig jaar.

Ik herken alleen nog de structuren. Maar blijft het dan ook bij. Daar bij die nieuwe brug aan de overkant had je eigenlijk maar één straat. Weet nog dat er een vriendje van school woonde die kon verschrikkelijk goed tekenen en schilderen. Ik moet nog pentekeningen van inkt van hem hebben die ik als kado kreeg. En zo mijmer ik hier verder terwijl Wim al een eindje is doorgelopen en met een paar hengelaars staat te praten.

Als we dan twee mede vissers ontmoeten die ook aan de vroege kant zijn dan nemen we wat tips door. Ze komen uit Dordrecht dus voor ons een prima gesprek. Ze vissen altijd aan de andere kant van Dordrecht aan de Biesbosch zijde. Dat ken ik nog wel van voor het Millennium toe viste ik daar met HSV Sterrenburg op de Zuidhaven, Oosthaven en naast het pondje met toestemming op het land van een boer. Roofvissen als wat we nu doen kenden we toen nog niet.

Nog even de hengel uit de auto gehaald en met deze wind of beter bijna geen wind haal ik denk ik makkelijk het talud.

Maar dan gaan we richting wantijpark waar we ons moeten aanmelden. Laat dat nu zijn op het terrein waar ik mijn moter van mijn bootje altijd een beurt laat geven door Bert Welgraven. Zat is de klas bij me en telijkertijd zijn diploma gehaald en is toen hier gaan werken. Volgend jaar gaat die met pensioen dus waar kon ik de Buster beter brengen voor onderhoud. Denk niet dat die thuis kan zitten dus volgend seizoen kan ik wel weer een afspraak maken.

Dit is de prijs uitreiking van HSV Sterrenburg na gevist te hebben op die vlotten. Van die gasten heb ik dus leren witvissen.

Het is vanaf negen uur inschrijven en we starten om tien uur.

Het is een gezellige boel binnen en terwijl Wim koffie haalt gaat ik in de rij staan. Daar staan ook bekenden van vorige wedstrijden uit Geertruidenberg en Utrecht. Als Wim dan het meetlint laat zien. Heeye dat is makkelijk met schuiven kan je de vis langer maken. Dat kan niet de bedoeling zijn. En Sjoerd van Sportvisserij Zuidwest Nederland moet er om lachen dat wij dat weer hebben. We krijgen gelijk een nieuwe. Dan moeten er nog drie teams komen en wordt er buiten rond gelopen. Misschien lopen die nog buiten en weten de procedure nog niet. Dan komen er nog twee op de fiets en gaan we door zonder twee teams die niet zijn komen opdagen. Dat is jammer want ze hebben nee moeten verkopen om nog mee te doen. Dit is de laatste wedstrijd om je te kunnen plaatsen voor de nationale titel. 48 teams dus aan de start.

Dan na nog een briefing gaat nu niet bij het groot hoofd in de Merwede vissen want dan kan het een dure dag worden. Er is een stukje water waar er niet mag worden gevist en dat is zo’n vijftig meter Kade voor het Groot Hoofd. Dat is van rederij Klop en daar wordt dik gecontroleerd door onze vrienden BOA’s. Wees dus gewaarschuwd en de controleurs zullen daar continue aanwezig zijn ter assistentie want ben je er niet bekend dan is dat verleidelijk op dat mooie stukje je kunstaas te leren zwemmen. Rustig aan jongens door e poort en als iedereen er door is gaat pas de toeter om ongelukken te voorkomen. Het filmpje staat weer op Fb.

Wij hebben niet zo’n haast. Trouwens onze spullen liggen nog in de auto en gaan die nu ophalen. Alles omhangen en zo van dat neem ik toch maar niet mee en dat wel. Daar zijn we nog niet helmaal in bekend. Het is voo mij nog maar de vierde keer dat ik dit doet en twijfel nog overal aan. Zal ik dit mee nemen of dat en tenslotte gebruik je nog geen tien procent uit je tas. Als we gaan wandelen zien we niemand meer. We lopen om het haventje heen waar ze zitten te witvissen richting de rivier waar we onze zinnen hebben op gezet. Stromend water dat willen we zien als dat er is. Maar we horen dat het net hoog is geweest en nu naar laag gaat. Dat ziet je ook aan de kanten er is al snel een dik meter verschil.

In dat haventje kan je door de schuine kant eigenlijk niet vissen maar als we aan het einde zijn opper ik om het toch ff te proberen. Het stikt natuurlijk van de aasvis in de haven. Net als thuis in Hellevoet maar moeilijk om er een predator te vangen. Die zijn helemaal vol gevreten. Ik gooi met een 8cm shadje en loodkopje 10gram maar veel te zwaar voor deze ondiepe stuk. Wim is nog bezig om er wat aan te knopen en ik vraag heb je een blinkertje of zoiets voor me.

Ik dacht aan een kleine lichte APS want daar heeft Wim een kist vol van maar krijg een kleine Meps van een paar gram. Ik knoop dat er aan en het gooit amper twaalf meter ver weg. Ik laat het naar de bodem zakken en tik het weer omhoog en wil het gaan inhalen als ik vast loopt. He, verdorie maar dan herken ik dat natuurlijk en slaat ferm aan. Wat er dan gebeurt is fenomenaal. Het veranderd allemaal in een rustig stukje water in dit uithoekje van de haven in een orkaanische storm. De vis ramt gewoonweg door het smalle stuk heen naar de overkant. Gelukkig heb ik hem op de hengel eigenlijk voor op de rivier. Had ik die aan mijn dropshot dan had ik geen schijn van kans gehad. Het is eigenlijk over kilt waar ik hiermee staat te vissen. Maar de vis giert door de slip heen weer de haven in onder de vlonders door en ik steek mijn hengel diep in het water hopende dat de gevochten lijn niet de steigers onder water raakt of een bootje.

Wat een geweld en dan eindelijk na zeker vijf keer de kuierlatten te hebben genomen onder de steigers en boten door kan ik met heel veel druk de vis onze richting heen trekken. Twee keer duikt die nog langs het net wat Wim wil scheppen en daar gaat die weer meters lijn nemende. De drill is fantastisch maar je staat doodsangsten als die weer onder de steigers verdwijnt als je wilt die vis netten. Wat een sensatie. Maar eindelijk is die de sjaak en kunnen we meten en fotograferen. Met de kiewgreep heb ik de vis in bedwang maar die blijft spartelen en die klappen rammen door tot in de schouder. Nee die is niet blij. Snel op de meetlat en dan moet ik em omkeren voor de foto dezelfde kant te laten zien met kaart. Tja met al dat gespartel kom ook er ook niet ongeschonden uit. Wat een krachten komen er daar nog los en je wil de vis ook niet beschadigen. Als zon grote vis valt dat overleven ze niet. Die ziet je dag een paar dagen onderste boven zwemmen. Nee dat wil je niet.

Even later komen Arie van Loon en Richard Dikhoff van VHRD Dordrecht die natuurlijk heel veel hand en span werken verrichten vandaag langs. Die willen wel een paar pleisters plakken want dat is het vervelende van die wondjes het blijft maar bloeden. Die is gelijk door zijn pleisters heen. Hier heb ik niet op gerekend hoor ik dan. Ik hoor eind van de middag wel dat er een grote EHBO box is aangeschaft voor de volgende calamiteiten met dit soort evenementen. Mag ik een foto maken want ik heb volgende week een snoek jeugdwedstrijd hier in Dordt en moet de jeugd dit soort dingen uitleggen. Tuurlijk dat is geen probleem.

Maar ik zit nog vol met adrenaline. Wat een drill, wat een sport was dat dan. Mijn dag kan niet meer stuk wat een mooie snoek was dat dan. En binnen een kwartiertje 90cm op onze kaart staan. Wat gaat dat worden vandaag. Misschien kunnen we ons al rookkies wel plaatsen zegt Wim dan. Namelijk de eerste vijf vandaag van de vijftig teams kunnen zich plaatsen om in Haarlem te vissen voor de nationale titel. Dat zou wat zijn zeg.

De app werkt nog niet zo best bij ons. We krijgen de vissen niet doorgezet. Bij die snoek waren genoeg mensen van Sportvisserij Nederland bij en die staan wel garant zeggen ze maar het is voor Wim lastig. Ik vist maar gewoon door. Hebben we trouwens afgesproken van te voren. Hij doet de administratie en ik blijf door vissen. Dat mobiel enz. is niet mijn ding en toevallig vissen wel.

Maar het lukt maar niet om die visjes door te geven en terwijl ik lekker zit te tikken probeert Wim contacten te leggen al we dan eindelijk door krijgen van mede vissers dat je de locatie vrij moet geven op de app waar je bent. Hehhe.

Als dan de app werkt dan zal je dat net ziet. Het water is al flink gezakt en we vangen alleen maar visjes onder de twaalf centimeter. Die grotere zijn weg. Je moet vijf baarzen door geven en mag als bijvangsten drie stuks Rfb, winders, grondels of een meerval bijvoorbeeld. Later zal dit ons opbreken maar dat weten we nog niet. Met volle moet gaan we verder.

Het duurt best nog lang voordat we weer vijf nieuwe baarsjes kunnen vangen en zeker boven de tien centimeter. Die groter rond de twintig zijn verdwenen. Maar we willen in ieder geval de kaart vol hebben en gaan zo dadelijk voor de snoekbaars. Alles wat we dan anders vangen is upgraden.