Een fantastische Moederdag ’25

Vandaag zondag 11 mei 2025 vissen we aan de 8vijver met een gedeelte van de VethsVK. Met Jan de Bruin, Nuno da Silva, Jan Wulffraat en Ed Toepoel. Als ik aankomt zitten ze allemaal al. Jan natuurlijk op zijn vaste stek gelijk achter de huizen.

Nuno ook op zijn geliefde plek helemaal achteraan in de hoek waar het diepste gedeelte ligt van de vijver. En daarnaast met de 13 meterlat en de feeder als bijhengel Jan en Ed. Van Jan mag ik er wel tussen zitten maar dat is krapjes met een paar meter uit elkaar.

Ik ziet een karpertent staan op het eiland. En na de begroeting met JanB gaat ik daar eens poolshoogte nemen. Want overal op de rest van de visplekken drijft vuil van de bomen die hun zaad uitstrooien. Dat zijn bij nader inzien Giovanni en Tim. Eens kijken of die in de kleine vijver vissen. Misschien mag ik dan de andere richtin van ze op vissen.

De jongens vissen hoofdzakelijk in de grote plas. Het is geen probleem als ik er bij komt zitten. Vinden ze wel gezellig zeggen ze dan. Maandje geleden hebben we hier ook met z’n vieren gezeten toen met John Voogt erbij. https://bassbuster.nl/2025/04/18/stil-op-de-8vijver/ . De boys hebben er gister negen karpers gevangen tot elf uur gevist en zijn vanmorgen al om vijf uur begonnen. Die maken wel uren aan de waterkant. Ik krijg van beiden de foto’s te zien en ziet de ene na de andere mooie exemplaren voorbij komen. Schubs, Spiegels en Rijen karpers in alle formaten. Die hoef je niets meer uit te leggen.

Na de begroeting bij de auto als ik mijn spulletjes gaat halen dat ik eerst nog met Willy de visplekken en vangsten heb doorgenomen die onderweg is naar Jan de Bruin. Al met al ben ik al een dik uurtje verder maar de dag is nog jong. De jongens vissen rechts naar dat rietplukje toe op de foto na de tweede treurwilg dus de verdere kant kan ik vrijuit vissen. Ik maak een voerplek richting de vijfde treurwilg een vijf meter uit de kant met één WinklePicker met een method, een zelfhaak systeem.

Links onder de bomen gaat ik feederen met de WinklePicker en vis daar met mestpiertjes gekregen van Marco de Jong. Die houden paarden dus deze komen van de paardenstront en niet van de koeien die ik van Jantine Vaandrager altijd kreeg. Dat moet beter gaan volgens de plattenkoning van de BP-Buckaroo’s. Want daar valt voor mij nog veel te leren. We gaan het meemaken.

Een uur lang heb ik het druk op de wormenstek terwijl het op de andere hengel stil blijft. Allemaal voorns van hetzelfde mooie formaat. Wel hebben Tim en Gio een dikke fluiter op de stek op de hengel naar de opening van de grote vijver. En we zien een dikke boeg golf langs de kant naar de overkant lopen. Dat is al de derde keer op die stek hoor ik dan.

Maar even later is het wel raak op de stek richting Nunp aan die kant van de grote vijver. Maar na een paar runs heeft Giovanni lijnbreuk een paar meter boven het loodsysteem. Dat is jammer maar zoals mijn maatje Joop Flohil dan altijd zegt. We hebben tenminste de foto’s nog.

Kees de alchemist komt ook even buurten. Die fietst elke dag heel wat af van de 8Vijver langs het Kanaal door Voorne langs de vestinggracht terug. Want waar we ook zitten te vissen voor de borrel van 11 uur bij zijn zuster en de warme hap van half één zien we hem altijd voor een praatje. Die heeft gisterenochtend met zij maatje gevist op de plek waar nu Nuno en JanW zitten. Beide hadden zeven platten en daar doet ik het vandaag ook voor.

Maar dan pak ik na een dik uur mijn eerste brasem. raar maar altijd duurt het hier eventjes in de kleine vijver voordat ze op je voer zitten.

Mag ik hem netten hoor ik dan achter me en natuurlijk mag dat. En vakkundig gaat het schepnet te water en wacht Tim totdat ik de vis er boven brengt. Niet scheppen dus want dat is eigenlijk een verkeerde benaming voor die steel met dat mandje.

En even later kan Tim weer aan de bak. Een brasem met nog paaipukkels. Dat is er eentje duidelijk te zien dus van het mannelijk geslacht leg ik uit aan Tim. En waarom dat is.

Ik kan niet zeggen dat ik ze op mijn voer heb zitten maar zo nu en dan uit het niets toch een aanbeet.

Dan vliegt bijna de hengel van de steun. Wat een aanbeet was dat dan weer op de feeder. Uit het niets weer geen trilling van te voren op de top te zien dat die aan het foerageren was op de stek.

En na een drill waarvan ik eerst dacht dat het een zeelt zou zijn maar dan moet ik de ene na de andere uitval pareren met mijn lichte stokkie de WinklePicker met extra dunne registratietop. Een zeel komt de eerste meters wel meezwemmen om daarna onder de top spektakel te geven. Ik zet al de slip wat lichter voor het geval dat maar deze laat me gelijk de hele vijver zien. Kan de vis maar net onder de bomen vandaan dirigeren maar dan knalt die naar open water, naar het midden van de vijver en heb ik meer kans deze krachtpatser te landen in mijn netje. Zeker als dat vakkundig wordt gedaan door één van mijn ervaren vismaatje van vandaag.

Maar onder de top is dat ook nog niet zo makkelijk. De vis hebben we nog steeds niet gezien die blijft maar diep zwemmen vlak tegen de bodem aan. De korf blijft onder water dus de vis is nog zeker een kleine meter onder water. Maar dan eindelijk moet die toch de strijd staken en geeft zich dan over aan de net techniek van Tim. Wat een mooi exemplaar is dit dan.

Maar dan valt het een beetje stil, niet dat het druk was op de stek. Maar het uitzicht en het weer maakt een hoop goed vandaag. Wat een heerlijke visdag is het weer.

En door de nieuwe generatie karpervissers wordt er niet meer zelf gekookt aan de water kant met al die snackleveranciers in de buurt. Moet zeggen dat ik daar snel aan kan wennen. Tim is zondag jarig en heeft een nieuwe tent gekregen. Die is vorige week naar Fauna in Raamsdonksveer afgereisd van Bart van Vugt en zijn broertje. Net voor de Grand Opening vorig weekend van zijn nieuwe zaak nu de grootste hengelsportzaak van Nederland. Als ik dan hoort wat dat tentje kost dan had die hem beter bij die opening kunnen ophalen en van de openingsstunts te kunnen profiteren.

Voor mij dus een heerlijk broodje kroket. Dankjewel boys. en dan na de lunch kan ik eindelijk weer een platte netten.

En dan na de lunch kan ik eindelijk weer een platte netten. Met vandaag mijn vaste maatje maar met een brasem hoeft die niet zo nodig op de foto.

Die gaat zonder de grond te raken zo weer terug in zijn habitat. Want ik vis met weerhaakloze haakjes dus of ze liggen al los in het landingsnet of met spartelen er in zijn ze als los. Wel met de drill altijd druk houden op de vis maar met deze soepele toppen van de hengels is dat geen probleem.

Maar dan om half drie valt het helemaal stil. Ik krijg geen aanbeten meer. En de karpers bij Gio en Tim laten de jongens ook een beetje in de steek. Gisteren nog negen stuks en vandaag een losse en eentje verloren door lijnbreuk.

En als dan Jan de Bruin weg is aan de overkant wordt het aas helemaal rond gelopen door Giovanni. En gedeponeerd vlak voor de uitlaat naar de andere watergangen van Hellevoetsluis. Dat is een goede plek want daar zitten de mannen met de vaste stok van de veteranen ook graag te vissen. Dat lootje wordt graag getrokken door Gerbrand of JanB.

Ik gaat inpakken want het laatste uurtje geen aanbeten meer gehad. Manouk, Bjorn en zoonlief Boris of is het Joris. Dan kan die uit zijn plaat gaan als ik em Joris noemt maar dan maak ik het weer goed met een oranje Rucanor voetbal overgebleven uit mijn winkel. Daar heb ik er nog wel een paar van liggen. Die verhuizen richting Almelo of was het Hengelooo, Hoenderlooooo waar Bjorn vandaan komt. Morgen is de sleutel overdracht. Die kon niet aarden tussen die Rotterdammer in zijn rijtje. Gerda en Huib geven een afscheidsfeestje met de mensen uit de straat. Of dat ik ook wil komen al ben ik geen buur. Tuurlijk uitzwaaien en heugen met een biertje want ik kan wel door één bocht met dat gezinnetje. Altijd goed. Het was weer beregezellig en goed gedaan Gerda.

Maar dan staat toch nog een hengel te dansen in de steun. Ik ruim altijd mijn hengels als laatste op op het landingsnet na dan. Dat heb ik wel geleerd door de tijd heen. Hoe vaak ik niet toch nog een goede vis vang tijdens inpakken dus dat schepzakske altijd als laatste. Tim roept zelfs dat ik aan twee hengels tegelijkertijd beet heb zo’n kabaal maakt die vis aan de andere kant. Mag ik em vangen vraagt de jonge hengelaar en hoe kan je dat dan weigeren de zondag jarige Job.

En wat een runs weer, de vis gaat na eventjes geschrokken zijn en mee te komen, om dan tot de conclusie te komen dat die naar een landingsnetje wordt getrokken. Dan ontploft het werkelijk voor onze voeten en kan de drill beginnen. Wat een runs weer en de lijn klieft strepen door het water. Maar alle uitvallen worden vakkundig gepareerd door onze jeugdige hengelaar en dan eindelijk kan ik de Zeelt, een Tinca Tinca of Doktersvis want dat is het, voor hem netten. Het was weer een fantastische dag, weer een mooie herinnering bij geschreven bij de BassBusterAvonturen. Nu een biertje drinken bij Gerda en Manouk. Die zal wel smaken denk ik zo.