Een cm te kort

Maandagmiddag 26 oktober 2015 richting half vijf begint het weer te kriebelen. Gisteren tegen de schemering was het fantastisch vissen. Dan belt Erik en vraagt of ik nog gaat want nu heeft hij wel zijn hengel en materialen klaar gemaakt op het specifieke manier te vissen op de Punt. Tuurlijk zeg ik, sluit de computer af en ga me omkleden voor de strijd met de Predators van het Haringvliet

Als ik aankom lijkt het druk maar er vist er maar eentje en dat is natuurlijk Jan de spruitenkoning. Die woont hier maar Cor doet de laatste weken ook z’n best om em in te halen qua tijd er in steken. Die zit graag met dood aas en na Robert en Arie Rietdijk de biljartmeester gedag te hebben gezegd mag ik naast Cor zitten. Die verlegt zijn dood aas hengel een ietsie pietsie naar buiten en dan kan ik mooi op mijn geliefde plekkie zitten. Ik zit daar graag en zo heeft een ieder wel zijn geliefde steen. Die zit plekkies hebben dan ook die naam van degene die er graag zit.

Maar het zal toch een klein uurtje duren voordat er een aanbeet valt te registreren. Met die tegen wind valt het ook niet mee maar na een klein half uurtje zakt de wind aanmerkelijken kunnen we weer verre worpen maken met onze 18 tot 22 grams loodkoppen.

En ook vandaag ben ik weer de gelukkige die de eerste mag noteren. Ze zijn er dus wel. Moet haast ook wel want de hele haven zit vol met speltaas. En waar de scholen jongbroed zich ophouden daar vindt je ook onze rovers met wie we graag op de foto willen. Cor schept hem met zijn nieuwe schepnet, sorry landingsnet en maakt er gelijk even een portretje van.

Het is al gezellig druk maar we wachten op de schemer als de predators gaan foerageren. Die komen hun avond maaltijd ophalen vanaf het Haringvliet en durven dan wel zo dicht de kanten, kribben, havens, uiterwaarden en obstakels als dukdalven, boeien met kettingen, schepen en bootjes etc. de beschuttingen dus op te zoeken. Het liefst jagen die vanuit een ambush op open water. Een richel, kuiltje, stenen, mosselbanken, steenstort, uiterwaarden overal waar er een stroomversnelling ontstaat en de aasvisjes even gedesoriënteerd zijn en dus een makkelijke prooi zijn voor de jagers. Maar dat weten die jonge scholen vis ook en die zoeken die beschutting ‘s avonds dus juist op ter bescherming van hun hachje in de havens onder de bootjes, vlonders, aanleg palen en steigers.

En dan als de zon bijna onder gaat vang ik een tweede snoekbaars dit keer is het wel een dreun op de top en niet te missen aanbeet. Mijn avond kan niet meer stuk met twee snoekbaarzen op de foto.

Het is inmiddels door de schemer heen geworden en ik moet om half zeven een griep prik halen dus we denken er aan om naar huis te gaan. Henny heeft nasi met kip in kokos/saté saus gemaakt en daar heeft Erik wel oren naar. Een ballantines als voorafje maar dan krijg ik heel ver weg er een rammm op en kan aan de bak. De vis gaat meerdere malen dwars door de slip heen en in eerste instantie krijg ik weinig lijn binnen. Als ik een paar meter binnen heb dan ben ik die in no time weer kwijt met een run van de vis. Hij is vals gehaakt zeg ik, of het is een snoek en anders is dit wel een hele mooie snoekbaars. Daar gaat m’n PR aan diggelen. Maar langzaam win ik terrein en doe dat reuze voorzichtig. draai de slip iets losser een twee drie tandjes want als het een snoek is ik vis maar met 45 honderste nylon onderlijn. De klossen nog van duizend meter van m’n schoonvader. Die maak ik niet meer op. Als de vis dan eindelijk te zien is zien we een dikke snoek en de Shad zit gelukkig in het scharnier van de kaak. De mondhoek van de vis. Wat een mazzel maar bij onthaken breekt de nylon lijn net boven de shad. Wat een mazzel. Bij het vele draaien is de lijn toch langs de scherpe tanden van de Esox Lucius geschuurd.

*Omdat die zo mooi is, beter omdat ik zo blij ben.*

En Cor zijn net (je) is vandaag ingevist. Moederje Lucius past er net is, gelukkig is het een diep net want bijna springt hij er weer uit en dan was ik em geheid kwijt geweest. Bedankt Cor voor het scheppen want achteraf met de kieuwgreep bij het trappetje was het geheid mis gegaan met die lijnbreuk. De snoek is op een centimeter na een meter en al lekker dik volgevreten. Maar daar komen nog wel een paar kilootjes bij voor de winter. En nu snel naar de borrel en daarna de nasi en de griep prik halen voor half acht. Ik zal wel slecht de slaap kunnen vatten en deze dril nog een paar keertjes overdoen vannacht…