Buckaroo’s naar BearLake

We zouden gaan vandaag met zestien man maar op het laatste moment kan Peter den Boef niet. Die moet zijn maatje de grootste kerstboom verkoper van Nederland van nog maar 69 jaar wegbrengen naar zijn laatste rustplaats. Sterkte goosert dat zijn van die mindere dagen in het leven. Daar moeten we toch eventjes bij stil staan vindt ik.

Marco is al om half zes bij me om zijn spulletjes in mijn auto te zetten. Nee koffie hoeft die niet dus en kwartiertje later zijn we al op de pad. Ik zal eens vandaag niet de laatste zijn die aankomt. Sterker nog Bats en Arno samen met Piet zijn me natuurlijk voor anders waren we de eerste geweest vandaag. Eigenlijk gelijk komen achter me aan Tjeerd Jr en Tjeerd senior, dan Theo en na elkaar Mike met natuurlijk zijn zwager Kees, Nico, WillemB, Willem en Erik en Arend Jan de Ruiter komt wat later. Die zou met Marco samen rijden maar moet misschien eerder naar huis.

Bat speert gelijk naar nummer 58 waar ik de laatste keren heb gezeten, Arno en Piet vissen met de vaste stok er tegenover. Wij gaan toch weer aan deze kant van de vijver zitten zoals altijd. Ik zit vandaag tussen de twee eilandjes in op nummertje eenenzestig. Helemaal goed dus. Iedereen zet zijn spullen neer en gaat daarna aan de koffie met appeltaart.

Iedereen zet zijn spullen neer waar die wilt gaan vissen en gaat daarna aan de koffie met appeltaart.

Appeltaart. Daar hoort natuurlijk een klodder slagroom op. Dat regelt Marco wel ff.

En niet te zuinig ook heerlijk.

Ik heb nog een halve bak koffie en zit dan plotseling alleen aan de tafel. De mannen hebben duidelijk visdrang.

Ik moet mijn hengel nog uit het foedraal halen en kijken welke dobber ik gaat gebruiken. Als naast me Theo er al eentje heeft aan hangen. Ik kijk of het balletje langzaam wil zinken die ik gaat gebruiken. Maar wat doet die rare bewegingen maken. Als ik weer ophaalt hangt er een baarsje aan die zich vergiste in het elastiekje. Ondertussen kan Theo ook zijn vis netten en daar gaan we vandaag dus op vissen. Hij de eerste karper maar ik de eerste vis op de kant.

Natuurlijk de wet van Murphy. Doet je je hengel niet zekeren dan ben je die geheid kwijt. Er is een ondoordachtzaam moment met een praatje en ff naar links of rechts kijken, pellets schieten moet je toch met twee handen doen zo zijn er tal van seconden dat je ff niet je hengel in de gaten heb. Het is in een split second gebeurt met deze pellet visserij. De lijn staat bijna strak. Als de karper het zakkende aas pakt is dat direct en moet je alert zijn.

Stilte voor de storm hoop ik. Ik zit prima tussen twee eilandjes in te vissen.

En als ik dan eindelijk mijn karpertje kan drillen en netten kan onderwijl ook mijn buurman vast leggen met een drill. En tien minuten later heeft die wel een hele mooie schub genet.

Ik wil even later weer hetzelfde trucje uithalen en onder een drill mijn buurman fotograferen die ook een kromme stok heeft. Maar nu verspeelt Theo de vis vlak voor zijn schepzakske en de mijne geef ik de kans in de palen te zwemmen door niet op te letten. Zal je net zien alles voor een leuke foto.

Maar dan is Willem op nummertje 63 al eventjes aan het drillen en we denken die heeft een vals gehaakte vis. Een vis dus die gehaakt is maar niet in zijn bek. Die vis laat Willem heel de vijver zien en zwemt zelfs om dat land tongetje heen waar hij haar dan eindelijk kan netten. Wat een prachtvis is dat dan.

Na zes onderlijnen en zeker twee keer zoveel lossers kan ik er nog twee bij vangen in de ochtend. Een halve meter van de bakken af aan mijn overkant krijg ik echt geen beet. Maar gooi ik dichter bij hoe strak ik de lijn ook zet zwemt de vis gelijk om de palen heen of jakkerd gelijk dwars door de iets strakkere gezette slip met lijnbreuk tot gevolg. Nee ik heb tot nu de minste vissen op mijn conto staan vandaag van de Buckaroo’s. Er zijn er al die er twintig of meer hebben gevangen.

Zo’n break is wel lekker en je ziet de rest dan ook even onder het genot van een broodje. Want fanatiek zijn ze allemaal wel je ziet er weinig wandelen tijdens de visserij. Allemaal visdrang.

Ik haal nog een tweede broodje maar als ik dan terug kom aan de tafel is iedereen alweer naar zijn plekkie gestiefeld. Na nog een sanitaire stop maak ik op de terug weg een rondje langs de vijver.

Of dat door de zon dat muurtje het water opwarmt weet ik niet maar door er zo dicht mogelijk tegen aan te vissen vangen de mannen met de vaste stok de grootste vissen. Er zit geen kleintje bij.

Dat op de vaste stok vangen is werelds natuurlijk.

Deze kant zit je ook heerlijk wel tegen het zonnetje in te kijken.

Ik zit dus in hetzelfde gat te vissen vanaf de andere kant als dat Mike vist.

Tjeerd Junior is al zijn tweede paraplu dobber bezig. Wat een dreunen zijn dat en wat een mooie vissen heeft die al genet onder begeleiding van zijn paps natuurlijk. Die zijn lekker bezig dus. Erik is een beetje verbrand vandaag maar wat wil zonder bovenkleding gaan zitten aan de waterkant.

Ik denk dat het aan deze kant ondieper is ofzo want daar wordt elke keer het minste gevangen. Toch vangt Erik die hier op de kop zit bijna twee keer als wat ik kan netten.

We maken het rondje af want er is een dammetje naar mijn kant. Als eerste Willem Bakhuizen zit gelijk naast het land tongetje te vissen.

Bedankt Willem voor het plaatje nu staat ik er ook op.

Na de lunch en mijn vijver ronde heb ik samen met Marco tegelijkertijd een vluchter aan de lijn. Toch maar weer proberen beide op de foto te zetten. Dat zijn toch de leukste plaatjes onder het vissen door. En deze keer trek ik aan het langste eind. Dat mag ook wel eens. Wat een vissen dat ik verspeelt heb vandaag. Ongelooflijk.

Ik verspeel vandaag heel wat vissen en onderlijnen. Had er tien gemaakt met 25/100 lijn er op. Eentje aan Theo gegeven en eentje overgehouden nog aan de hengel. All die vissen waren niet te houden en zwommen zo in één keer rond de palen. Wat een geweld. En gaat ik er verder vanaf vissen krijg ik gewoonweg geen beet. Terwijl ik pellets er op strooit.

Ik heb het vandaag niet. We vissen einde van de dag dichter nu op deze kant en Marco en ik zelfs onder de kant. Ik mis er nog twee omdat ik al aan het opruimen ben. Sat is dan wewer wel jammer. De hengel vertrekt in de steun naar het midden gelukkig staat de slip open. Marco en Theo kunnen nog wel zo een paar mooie vissen vangen.

De grootste vissen zitten dus nu onder de kant. Lijkt een beetje op de commerciële watertjes in Engeland. Daar eens gevist met John alias Guus Geluk. Als die dicht gaan om vier uur dan gaan de zoontjes van de eigenaar juist vissen. Want iedereen gooit zijn overgebleven voer en aas in het water en dat weten die rakkers. Die komen dan als het rustig wordt vreten aan de oevers. Die kids gaan op pad zonder voer en vangen zich dan klem.

Volgende keer maar een dobbertje meenemen dus.

De BBQ is weer prima verzorgt door Arno. Bedankt weer voor de goede zorgen van vandaag. Was weer een heerlijke dag aan het water.

We zouden eigenlijk nog een uurtje door moeten kunnen vissen. Als we op de andere vijvers vissen dan eten we wat in het dorp. Voordat we daar zijn na een versnapering op de vijver en we klaar zijn met eten is de file al voorbij. Nu om zes uur duiken we er precies in en ben je weliswaar een uurtje eerder thuis maar wel dik twee uur in de auto gezeten.