LvP wat een mooi kadoootje

Voor Thomas waaide het te hard maar die komt wel eventjes kijken. Dat komt goed uit want steevast als die komt kijken krijg ik altijd beet.

En dat gebeurt nu dus ook weer. Hij komt net aan en de hengel staat te dansen in de steun. En gelijk een goede vis. Waar is je fototoestel roept Thomas dan trek ik een plaatje. Zo staat ik er ook eens vissend op.

Als de spigel want dat is het en wel een hele mooioe mijn net ziet maakt die weer een run naar het midden. Ben als de dood datr mijn haakje dan los schiet. Wat ben ik blij nieuwe onderlijntjes dit weekend te hebben gemaakt na het debacle van vorige week. Toe wel tien vissen verspeelt door een rechte haak na de eerste run. Van maatje 12 naar haak maatje 10 met 24/100 onderlijntje en dat heeft nu succes. Wat een geweld komt daar los op de hoofdlijn van 25/100.

Wat een bak van een spiegel op een 45grams hengeltje van Preston. Wat een geweld was dat en ben blij dat Thomas erbij was om te netten voordat het weerhaakloze haakje los schiet. De vis ligt los in het net boven op de method.

Ik kan de vis amper optillen. We schatten die wel vijtien kilo misschien wel twintig zegt Thomas dan. Dat zou een kistje aardappelen zijn en dat is misschien wat overdreven.

En in de furore vergeten we hem gewoon op te meten. Die haalt de tachtig wel en dan zo hoog en brede die schouders. Wat een mooi exemplaar. En na de foto’s gelijk weer te water zodoende vergeten we de vis op de meetlat te leggen. Wat was dat een mooie kneiter van een vis. Dat is lang geleden dat ik zo’n bak heb gevangen. Mijn dag kan niet meer stuk.

Dan pakt de wind die over de heuvelkam komt het kussentje voor de tere billetjes van Thomas op uit zijn scooter. Vliegt ons zo voorbij het lel in. Moet ik ook even scheppen.

En dan gebeurt het me toch net als vorige week. Twee harde rukken aan de top. Eventjes de vis voelen. Een stukje meekomen en loss. Dacht het euvel te hebben bezworen met een maatje groter haak.

En weer als Thomas langsfietst krijg ik beet. Die heeft twee nieuwe hengels gekocht bij Desiree en Patrick van de Catfish. Dezelfde als waar ik nu mee vist alleen een slagje zwaarder. Ik heb de 45gram en ik adviseer Thomas de 70grammer te nemen. Dan kan je net wat makkelijker de overkant halen in de vestinggracht op de Glacisweg waar die ook graag vist.

Met deze Preston vis ik al jaren naar m’n zin en zeker de prijs die ik nu hoort van Thomas wat die moest betalen heb je daar twee prima stokkies aan.

Nu Thomas er toch is kan die gelijk die slijmjurk op de foto zetten. En hij heeft een heerlijke bak koffie voor me meegenomen. Wat een fijne goosert is het toch. Ook krijg ik een paar laden kistjes voor onder mijn Rive stoel. Die zocht is al. Hij heeft een Rive Kist met attributen van Jan de Bruin gekregen en dit onderdeel ervan hoeft die niet. Heb ik weer ff mazzel.

Inmiddels is Ed ook naast me komen zitten. Die heeft zijn feeder eerst uitgegooid met een method lepel en maakt daarna zijn vaste stok klaar. Die wil toch met deze wind weliswaar in de rug ermee gaan vissen.

Maar binnen vijf minuten doet zijn top zo raar zegt die dan. Die wijst helemaal de andere kant op. Zo pakt die togelijk al een mooie schub. En Thomas helpt hem wel even netten.

Naar de middag toe is het zonnetje verdwenen en motregent het zo nu en dan steeds meer. Die wind was nog niet zo erg achter het dammetje zit je dan redelijk vrijuit. Maar die nattigheid valt net niet allemaal over ons heen. Dan verspeel ik nog twee aanbeten ook. Naast me vangt Ed zich het leblazeres aan voorntjes. Maar die halen de vijf, zes centimeter net. Mooi aas formaat om in te vriezen om over een paar maanden ermee te gaan snoekbaarzen.

Dan kan ik toch nog een mooie aanbeet verzilveren. Ik vul de method voor de zoveelste keer en draaid de slappe lijn strak en voordat ik rechtop kan gaan zitten knalt de hengel uit de steun. Wat een ramm was dat. Weer heerlijk gevist op Land van Paling.