Met Guus Geluk op de Punt

Vandaag donderdag 29 september 2011 is John bij me die vertrekt volgende week naar Londen waar hij zijn geluk gaat op zoeken samen met Julie en wil graag nog even met me naar het Haringvliet.

We zouden met de boot gaan en traileren net voor de middag. Maar als je gaat emigreren is er natuurlijk nog genoeg te doen. En gedag zeggen natuurlijk. Nog even langs die en daar nog een gedag zeggen dus krijg ik om 12.00 uur een telefoontje dat het nog een uurtje of twee duurt voordat hij in Hellevoetsluis is. Eind van de dag moet hij weer terug zijn dus dat wordt niets om met de BasBuster te gaan. Dus als John aankomt hebben we nog drie uurtjes om te vissen dus stel ik voor om vanaf de kant te gaan vissen.

Als  we aankomen op de “Punt” zitten de wijze mannen op het bankje zonder hengels. Die zien er geen heil in. De laatste dagen zijn hopeloos en komt bij dat het extreem laag water is en hartstikke helder. Je ziet drie meter onder water de stenen liggen. Maar daardoor laten we onze middag niet verzieken en tegen beter weten beginnen we. Ik heb natuurlijk een troef in huis. Hoe rottig het er ook uitziet Ome John vangt altijd wel wat dus aan de slag ermee.

We kunnen natuurlijk kort zijn. Volgens de Wijzen, Jan Willem en Co die hier elke dag vissen weer of geen weer konden ons vertellen dat Leo twee losse had een paar uurtjes geleden met de Belly Boat en die heeft het hele talud meerdere malen afgevist. En dat terwijl er weer scholen aasvisjes langskomen van 10-12 cm. Dat is lang geleden dat ik die hier heb gezien. Onbegrijpelijk dus dat er geen roofvis zit. Zit er wel natuurlijk maar we kunnen ze niet activeren op onze sjets. Maar wij hebben nog genoeg aan elkaar te vertellen. Maandag de trouwdag in het stadhuis van Amsterdam waar ik natuurlijk de fotografie voor mijn rekening neem en de verhuizing naar Engeland. Genoeg gesprekstof voor vrienden onder elkaar natuurlijk. We hebben het in ieder geval goed naar onze zin in het zonnetje. Tis 24 graden volgens Radio Rijnmond en windstil.

En warempel pakt dan JohnieBoy een dikke baars door een halve meter van de bodem het talud onze kant af te vissen op een metertje of vier. Een niet te missen dreun en dat is te zien ook. De sjet van 16cm dus niet de kleinste is in zijn geheel agressief genomen. We knippen de dreg los en hopen dat de vis het redt. Onze Guus is geheel in z’n nopjes natuurlijk maar we stoppen ermee en gaan lekker in de tuin zitten. We genieten nog van de laatste zonnestralen en wachten op de aanstaande bruid. Natuurlijk wel na eerst een frietje met saté te hebben gesmikkeld.