Mijn maatje net em wel even

Haringvliet, 29 oktober 2010. Vandaag een mooie dag om te trollen volgens Joop. Ik ben daar niet zo van maar Joop doet dat graag. Je bestrijk zo een groot gedeelte van deze grote plas op zoek naar predators. Misschien een verdwaalde zeeforel die nu naar binnen trekken zou de kers op de taart zijn

Dus nemen relatief we klein pluggen met lichte hengels. Stokken die een klap kunnen opvangen want met trollen hoef je meestal de haak niet meer te “zetten”. Een stevige body en een wat zachtere top is prima

En we zijn goed en wel onderweg op die grote plas water langs het talud. Dat is zonder GPS trouwens niet te doen. Er is op het Haringvliet geen recht stukje talud te vinden. Misschien langs de Zeedijk maar omdat daar dan enkele honderden meters recht stuk is zal daar weinig te vangen zijn as dan wel daar in de stukken met diepte verschil. Daar willen in het na seizoen nog wel eens wat snoekbaarzen de dienst uitmaken. Dus de plug duikelt van ondiepte naar diepe gaten en langs een talud varen dat valt niet mee

Je weet gelijk na de eerste run dat dat geen baars is. alle aanbeten zijn hetzelfde. Een verschrikkelijke dreun en eer dikke run. Met meters lijn nemend waarna die het ruime sop kiest en naar het midden het diepe zwemt met een gierende slip. Om dan plotseling dat de lijn slap valt. Nu als een wezenloos slingeren aan je molentje want je denkt die is los. Maar niets is minder waar hij zwemt met een noodgang op je af om als je de snelheid bij kan houden met draaien aan je slingertje. Dan duikt hij vlak bij de boot op. Soms springend op, over het water en is die dan nog gehaakt krijg je nog een paar verschrikkelijke runs te pareren. Een fantastische sport is het die zilveren torpedo’s

Helemaal goed natuurlijk zulke rovertjes te vangen op licht materiaal. We zijn verwent hier op het Haringvliet met deze vissen. Buiten hety delta vissende collega’s doen er een gebedje op om deze vissen te vangen

Hehe dan kan ik aan de bak. Het ritueel is hetzelfde een dikke ramm je bent echt je hengel echt kwijt als je hem niet goed vast houd. In de steun is bij ons beide uit den boze. We willen de aanbeet voelen. Dat is eigenlijk het mooiste moment op het portretteren na dan… En na een dikke drill met dito runs te pareren kunnen we em eindelijk netten. Joop heeft al wat plaatjes geschoten en pakt het landingsnet om en te netten. Dat lukt em natuurlijk. Moet zeggen dat dat wel eens beter is gegaan want half op je knieën voor in de boot na twee keer missen maar dan toch zit hij er in. Ik zeg nog aan board met dat net maar ben te laat. Terwijl Joop overeind komt. Eigenlijhk strompelend, ik weet niet wat die heeft uitgespookt gisteravond. Waarom niet zittend op het bankje, desnoods staande maar op je knieën valt het niet mee op te staan in de Linder en jawel hoor. Met een dikke boog springt de zeeforel zo weer uit het schepnet. We kijken elkaar aan en ik vraag em nog wil je niet dat ik er ook eentje vang. Zou de tweede kers op de taart zijn vandaag. Waarop Joop antwoordt. Nou ja je heb in ieder geval de foto’s nog. Zie boven staande….