Toen BrasemFreek

Vandaag 26 januari 2015 met dat slechte weer wat aan het opruimen en kom ik een oud fotoalbum tegen met plaatjes uiteraard uit het verleden maar deze waren van het vissen. Dan komt er van alles boven drijven zo ook dit stukje. Mijn eerste serieuze vis denk ik die ik aan de haak heb geslagen. Ik viste toen elke zaterdag ochtend fanatiek mee met de Hengelsportvereniging Sterrenburg uit Dordrecht. Al vaker genoemd in de BassBusteravonturen waar ik veel heb opgestoken als ventje.

Ik werkte in die tijd bij SBC Stichting Bijzondere Cursussen waar ze studie- en instructie -boeken voor bedrijven als Shell, Bp, brandweer, Saltona, Koninklijke Landmacht etc. maakten en moest daarbij de teksten verduidelijken met illustraties en foto’s. Het was dus makkelijk voor mij even een binnenblad te maken voor de maandelijkse uitgave van de hengelsportvereniging Sterrenburg. Leuk ook zie ik dat het onder de naam BrasemFreek is geschreven want die bijnaam kreeg ik van Arie van de Wetering mijn vismaatje in die dagen. Dat was omdat ik altijd wel een bonusvis ving qua gewicht die de kilogrammen wat meehielpen in de score. Het geëxperimenteer met tarwe en maïs samen met zoetstoffen wierpen niet altijd zijn vruchten af maar scoorde altijd wel een brasem. Zodat ik wat hoger scoorde als de rest van de medecompanen eind van het seizoen als alles was opgeteld. De slechte dagen of slechte keuzes vielen positief uit op een jaar. Vandaar die bijnaam. Dat knutselen met aas en voer is wel eens vaker aan de orde geweest in de BassBuster Avonturen. Maar nu ik Brasem Freek tegenkom we praten over dik dertig jaar geleden vindt ik wel leuk, meer dan leuk zelfs.

Dan visten we onze wedstrijden op de zaterdag ochtend. Mijn wekker was mijn mede kompaan Piet Steur die boven me woonde want anders versliep ik me geheid. Meestal lag ik er nog maar net in in die tijd of stond m’n voer nog klaar te maken net terug van de feesie. Het cassette deck op volle volume op de heenweg en terug luisteren naar de Andre van Duin show was vaste prik.

Dan namen we ‘s winters altijd wat dikke voorns mee om daar ‘s middags mee te gaan snoeken in de Biesbos, Zuidhaven of de vele singels die Dordrecht rijk was. En daar was het waar ik mijn eerste serieuze snoek ving. Dat was zo speciaal dat er eenstukje over werd geschreven in ons plaatselijk suffertje. Zoveel visten er toen nog niet zoals de dag van vandaag. Nu kent iedereen wel een familie lid, vriend of buur die aan de hengelsport is verslaaft.

Zo ook zaterdag na sinterklaas in 1984 en ik mijn verlate kadootje mocht uitpakken eeuuhh vangen.

En er een binnen blad van dat BrasemFreek avontuur maakte voor de verenging.

Maar er zijn er meer die van alles bewaren. Door middel van Fb kwam ik weer in contact met Jan Glimmerveen en de stuurde me een oude foto op. Die hing nog steeds bij hem in de schuur. We vissen hier in de Zuidhaven om vlug een paar voorns te vangen om te gaan snoeken denk ik. Want was het een wedstrijd dan zaten we altijd beneden op de steigers tussen de bootjes te vissen aan de overzijde. De steigers die naar de rivier liepen daar was het dieper.