Een ongelijke strijd

We zitten eigenlijk op het strand vlak bij een schildpad opvang. Heel mooi plekkie met alles erop en eraan.

Terwijl ik in een restaurant zit met een koude klets (Bintang) en een heerlijke soto zie ik een lokale visser staan en die komt ook naar de bar.

Een praatje is zo gemaakt en hij heeft ook een bootje. Nu hebben ze allemaal een bootje als je er gebruik van wilt maken maar als je boekt dan kom je bij een broer, vaag familie lid, vriend van de buurman enz en blijkt het gewoon een tussenpersoon te zijn die ook wat wilt verdienen. Maar met deze viel dat reuze mee en voor 400.000 roepia wilde hij wel een dag met me vissen. Normaal kost zoiets 700 dollar en sta je met een paar man op het achterdek al trollend en om de beurt met een kromme stok, je kent dat wel hij vond me een geschikte goser en voor 36 euries ga je natuurlijk niet meer afdingen. Dus gelijk voor de volgende dag alles geregeld. Had nog zo m’n bedenkingen toe hij begon over uit slapen en i.p.v. 07.00 uur werd dat al snel 10.00 uur maar stipt op tijd stond hij voor de deur.

Met een verhaal dat zijn zoon me op kwam halen met een vriend. Het zal toch niet…. maar alles was prima voor elkaar en werd het een prima dag. Die jongens visten natuurlijk met handlijnen en dat op 40-50 mtr diepte met een pijp lood eraan van een kilo. Ik kreeg er ook eentje maar vis vangen op deze manier dat lukte me niet. Wat een rek zat er op die lijn, niet te geloven dus snel overgestapt op mijn reishengeltje een Shakespeare Spin 40-80gr 3 mtr. eigenlijk te lang voor in de boot. Was bedoeld als stok voor vanaf de kant maar zo moest het ook lukken. Met een 14mm gevlochten lijn 12,7kg hadden die jongens natuurlijk geen enkele kans. Mijn lijn is veel dunner dus dan die van de traditionele handvisserij (±1mm dik) en kan ik met 56 gram lood goed uit de voeten met waarschijnlijk wel de halve trekkracht maar meer heb ik hier ook niet nodig. De dunnere lijn geeft me hier veel meer het voordeel en heb dus veel minder lijn uit staan en vis bijna recht naar beneden. De stroming heeft dus veel minder vat op die 50 mtr. dyneema (Ultracast van SpiderWire) lijn dan die 1mm dikke nylon handlijn. Vandaar dus die kilo lood. En stromen dat doet het daar als de beste tussen die eilanden. Als een jekko.

Natuurlijk wilde ze die bruine pinda “blanda” uit Holland wel een lesje vissen leren maar ik die staat heel de week te vertikalen aan het Haringvliet, tja het werd eentonig aan boord. Het kon ze weinig schelen want de zoon wilde wel wat van me leren maar de schoonzoon hield het al snel voor gezien en lag al snel achterop te slapen.

Het is niet te geloven maar als die vissers dus 4, 5 visjes hebben gevangen dan hebben ze en goede dag. Maar op gevlochten lijn krijg ik natuurlijk elke registratie door ook op 50 mtr. diepte. Ik heb geen enkele rek op de lijn terwijl bij die jongens door de rek van nylon de vis een paar meter moet wegzwemmen willen ze het überhout iets registreren. 5 cm rek op een meter is natuurlijk heel veel op 40-50 meter.

En om nu te zeggen dat het bakken van vissen waren… wel hele mooie, net aquarium vissen. Heb er zelden één dezelfde gevangen.

Na een paar keer verkast te zijn hielden we het om 15.00 uur voor gezien. Wat zou ik hier graag een visfinder hebben gehad. Dat is misschien wat om volgende keer mee te nemen. Want vertel ze maar eens waar je precies wilt vissen. Dat is een mission imposseble. Ik neem de snappers mee voor op de BBQ en de rest is voor de jongens. Die zijn daar reuze blij mee. Met de inktvis ga ik nog even vanaf het strand vissen. Met en met een simpel onderlijntje. Een 56 gram loodje met een stuitje. Een plastic afvoerpijp van 40mm die ik vast heb gebonden aan een meerpaal zodat de hengel wat hoger staat over de golven heen. De locals zien het sceptisch aan maar ik heb toch niets te doen zo voor het eten. Ik draai de lijn strak en zoek een steen op om te zitten. Er komt een local bij me zitten en plots slaat de hengel dubbel en giert de slip het uit. Ik spring op en m’n mede kompaan geeft een kreet van verbazing. En voordat ik bij de hengel ben en em uit de buis heb getrokken voel ik nog een nano seconde de druk en alles is af. De vis is natuurlijk gevlucht tussen de stenen op het rif. Wat een klap was dat. Het wordt al schemerig en hier is het snel donker. Dit vraagt om een experiment. Morgen dan.

En ‘s avonds zonder specerijen gaan de snappers op het rooster boven een houtvuurtje en heerlijk zijn ze. Dat kan die schilpaddenman wel. Die moet vissen vangen voor z’n opvang. Hem heb ik het aas gegeven van vanmorgen met wat lood en zakjes verschillende haken en onderlijnen en heb een vriend voor het leven gemaakt. Die zag ook die aanbeet eerder die avond maar zelf nog nooit zo gevist.

Hier probeert hij met een net vis te vangen voor de schildpadjes. Je zag ‘s avonds grote scholen vis aan de oppervlakte azen.

Dat moet toch beter kunnen. eerst eens een net vinden of maken met de goede mazen zodat de vis er in blijven steken achter hun kieuwen zou een goede optie zijn…

Ik heb het ook geprobeerd met van alles en nog wat maar net als harders bij ons eten ze plakton, grill etc. De mazen van het net waren te klein en je zag de vissen er tegen aan zwemmen, duiken en er onder door van door gaan.