Wpc Dag 3

*Heel jammer want deze Rfb telt niet mee.*

Ik heb er zin in vandaag dag 3 op 27 juni 2015. We blijven op het Haringvliet en op een paar stekken voor de dam daar heb ik vertrouwen in. Daar zijn twee diepe stukken van meer dan dertig meter daar zullen we natuurlijk niet vissen maar op die randen van vijf tot zeven naar 14 denk ik dat we goed zitten. Vorige week nog heel veel aasvis gezien dus dat gaat goed komen.

‘s Morgens op de steigers bij de verzamelplaats daar waar we de doos met telefoon en instructies moeten ophalen. De boten weer worden gecontroleerd is het weer bere gezellig. Arie komt ook even kijken en is weer even de fotograaf.

*We hebben onze box weer opgehaald, boot is en orde dus gaan met die banaan.*

Daar hoor ik ook van van onze Amerikaanse vissende vriendin Marianne Huskey die met haar eigen tv ploeg hier aanwezig is. In Amerika appten al haar vriendinnen haar wie de gekke Hollander was. M’n blog van BaasbusterAvonturen heeft dan ook over uren gemaakt. Zie; Freek Oosterhuis heeft een video van Matzuo America

Vader en zoon Gerjan van Lopik en Nico van Lopik boot nummer 45, Boot nummer 29 Daniella Schäfer-Christian Wienecke uit Duitsland, Boot nummer 31 Ulf Stürmer-Stephan Gockel, uit Engeland boot nummer 18 Gary Palmer-Nick Clarke en een uit Frankrijk boot nummer 8 Arnaud Briere en Laurent Vrignaud. Het zijn ook allemaal gidsen en de uitnodigingen “staan” om op hun water te komen vissen. Daar gaat ik zeker gebruik van maken.

Theo is er ook elke ochtend. Die slaapt op zijn zeilschip. Veel te warm thuis zegt hij.

*Ik mis er wel eentje die ons elke dag uitzwaait, ohnee daar fietst hij.*

Zo ook Wim Arkenbout is er weer vanochtend om ons succes te wensen en dat is dat kunnen we gebruiken.

*Ook Ross Honey de organisator van dit grote evenement wenst alle deelnemer elke dag succes.*

Ook Ross is erbij al we weg gaan om succes te wensen en bij thuiskomst staat hij op de kade muur.

*Nog een bekende, de alller belangrijkste.*

Dan zien we nog een bekende, Henny heeft de hondjes uit gelaten en staat ook bij de vuurtoren ons uit te zwaaien.

De eerste dag van het toernooi heb ik heel veel aanbeten gemist maar dat gaat vandaag goed komen. Ik heb een dreg gefleurd door het shadje heen en bungelt los achter de staart. Misschien zal ik eerder vast komen te zitten aan het talud of mossels maar in de praktijk blijkt dat weinig uit te maken. Heb één keer een mosseltje ermee gevangen. Ook de aktie van het staartje doet het goed het lijkt zelfs verder uit te slaan in de bewegingen. Maar nu maak ik de verkeerde keuze. Richting gele boei kan ik vergeten daar zijn ze eerder als ik maar op de andere stekken voor strandje Den Ouden, speel toestellen aan de dam en de zendmast gaan maar drie boten heen dus er is ruimte genoeg om te vissen. Ik zit goed denk ik dat is goud vandaag. Snel drie snoekbaarzen vangen dan kan ik gaan werpen op de platen en wierbedden om een snoek of baarzen te strikken. Hoe anders kan het lopen maar we krijgen op deze rand geen enkele aanbeet. Wel zien we een snoekbaars gevangen worden door een Duits team notabene op de plek waar we zijn begonnen met viseen op de rand van 7 meter.

*Deze dreumes kan de dag niet meer goed maken.*

We vertrekken naar de overkant naar stellendam en voor de dam waar we samen nog leuke vissen vingen kan ik er eentje haken. Maar het houdt niet over een snoekbaars van 45cm. Er staat in iedergeval wat op de teller. Het is half één zal ik richting Spui vetrekken waar waarschijnlijk iedereen zit te vissen of blijf ik aan deze kant.

*Nog maar een foto want we hebben niet meer.*

Ik zie dat ik bij de gele boei wat ruimte heb daar is een boot 35 met Rocky van Duijvenvoorde aan het eind van het talud aan het vissen. Ik ga brutaal aan het begin op tien meter zitten. Het loopt er naar 14 meter maar ik neem de noordelijke kant dus we zitten elkaar niet in de weg. Belangrijk want ik heb het al een paar keer aan de stok gehad met de Marshalls. Niet binnen honderd meter van elkaar vissen maar ik weet zeker dat ik er nu binnen zit. Ik moet toch wat vangen wil ik in de midden moot eindigen.

We vertrekken naar de het natuurgebied bij Stellendam en vissen de wierbedden af tot aan de sluis aan de overkant van Hellevoet vanaf de kant naar vier meter om een baars of snoek te verleiden tot een aanval. Met kans op een verdwaalde snoekbaars die achter het speltaas aan zit.

*Wat ik er ook aanknoop het, kan ze niet vangen.*

Maar we kunnen niets vangen totdat Wim een een beuk op krijgt vlak aan de kant. Zo misschien is dat wel een snoek want voor een baars gaat dit wel heel erg te keer. Maar we zijn even later, wat zal ik zegen niet blij is het niet maar het is een roofblei en die telt vandaag niet mee. Blij met de vis maar ik kan er geen gat voor in de lucht springen. Nu ga ik me toch zorgen maken met nog een paar uur voor de boeg. Toch nog naar Middelharnis scheuren of desnoods voor het Spui gaan vissen.

De vis van 59 cm is natuurlijk fantastisch en Wim heeft nog nooit een Roofblei van zo dichtbij gezien dus die is er reuze blij mee. Maar ik ruil hem zo in voor een baarsje half zo groot.

*Ook voor het gemaal kunnen we niets vangen.*

We blijven nog even voor het gemaaltje vissen t.o.v. Hellevoet maar we kunnen niets vangen. Ongelofelijk maar wat het is vandaag ik begrijp er geen snars van. Dan is het alweer bijna tijd om ons te melden bij de Marschals voor Hellevoet dus gaan we alvast die richting op. Voor de werkhaven maken we onze tijd vool op de plk waar we zijn begonnen. Daar waar ik binnen een minuut heel even met een kromme lat stond en bijna de eerste vis van het toernooi ving. Ja bijna en bijna is dus niets.

Wat een flop vandaag, helemaal misgegokt. Had ik toch richting Haringvlietbrug moeten gaan. Daar waar ik twee dagen eerder zoveel losse en missers moest incasseren. Of beter nog hoor ik op de steigers naar het Hollands Diep daar waar we gisteren zaten op die stekken bij de brug is goed gevangen. Weet ik toch nog te weinig af van deze grote plas water maar dat wist ik al wel. Ik ga altijd verticalen om een dat ik die dicipline het leukste vind. Die dreunen die je moet incasseren en voelt tot in je schouderblad. Voorral zal ik meer moeten gaan vissen en specifiek werpent op laag water als op de Oude Maas doen want daarin schiet hopeloos te kort.

Theo, Timo en Joey zijn ook op de vlonders om alles te bekijken. Buiten het karpervissen vinden ze dat roofvissen toch ook wel wat. Als het weer wat kouder wordt gaan ze met Opa, Wim Arkenbout dan struinen ze de polders weer af op snoeken.

*Ik heb op dag één van onze BBQ Kampioen van Amerika niets gemist.*

Het verzamelen van de kajak- Street- en boot vissers was gezellig en er waren weer vele bekenden. Om een uurtje of tien stort Wim een beetje in en ik ben ook niet zo okselfris meer. Als Henny Wim naar huis wilt rijden besluit ik gelijk mee te gaan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook naar mijn bedje verlangde.

Na dag twee zak ik helemaal weg uit het klassement.

Volgend jaar doe ik zeker weer mee. Ik weet nu een beetje hoe het reilt en zeilt met dat wedstrijd vissen. Ik ga zeker dit jaar wat technieken en disciplines mezelf aanleren en niet te vergeten naar mijn nieuwe vrienden toe. Om daar eens te gaan vissen. De MöhneSee bij SauerLand in Duitsland bij Ulf Stürmer is deze zomer als eerste aan de beurt…